Vertaling van "diese sache anwendbar " (Duits → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

für diese Sache ist das Gericht in...zuständig
voor deze zaak is de rechtbank te...bevoegd

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Der Ministerrat führt an, dass Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention nicht auf diese Sache anwendbar sei.
De Ministerraad voert aan dat artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens te dezen niet toepasselijk is.

Artikel 3 des Gerichtsgesetzbuches verstößt nicht gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern er zur Folge hat, dass ein Gesetz zur Abänderung der Mindestberufungssumme unmittelbar auf die nach dem Datum des Inkrafttretens dieses Gesetzes von einem Friedensrichter erlassenen Urteile anwendbar ist, ohne dass dem Datum der Einleitung der Sache vor dem Erstrichter oder dem Datum der Einleitung der vor ihm geltend gemachten Forderungen, von denen die Berechnung der Berufungssumme abhängt, Rechnung getragen wird.
Artikel 3 van het Gerechtelijk Wetboek schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet niet in zoverre het tot gevolg heeft dat een wet die het bedrag van de aanleg wijzigt, onmiddellijk van toepassing is op de vonnissen die na de datum van inwerkingtreding van die wet door een vrederechter zijn gewezen, zonder dat rekening wordt gehouden met de datum van het inleiden van de zaak voor de eerste rechter of met de datum van het instellen van de vorderingen die voor hem zijn geformuleerd en die bepalend zijn voor de berekening van dat bedrag.

« Verstößt Artikel 3 des Gerichtsgesetzbuches gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem er dazu führt, dass ein Gesetz zur Abänderung der Mindestberufungssumme unmittelbar auf die nach dem Datum des Inkrafttretens dieses Gesetzes ergangenen Urteile anwendbar ist, ohne dass dem Datum der Einleitung der Sache vor dem Erstrichter und/oder dem Datum der Einleitung der vor ihm geltend gemachten Forderungen, von denen die Berechnung der Berufungssumme abhängt, Rechnung getragen wird?
« Schendt artikel 3 van het Gerechtelijk Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het tot gevolg heeft dat een wet die het bedrag van de aanleg wijzigt, onmiddellijk van toepassing is op de vonnissen die na de datum van inwerkingtreding van die wet zijn gewezen, zonder dat rekening wordt gehouden met de datum van het inleiden van de zaak voor de eerste rechter en/of met de datum van het instellen van de vorderingen die voor hem zijn geformuleerd en die bepalend zijn voor de berekening van dat bedrag ?

Der vorlegende Richter fragt den Gerichtshof, ob die vorerwähnte Bestimmung mit dem Grundsatz der Gleichheit und Nichtdiskriminierung vereinbar sei, « indem [sie] dazu führt, dass ein Gesetz zur Abänderung der Mindestberufungssumme unmittelbar auf die nach dem Datum des Inkrafttretens dieses Gesetzes ergangenen Urteile anwendbar ist, ohne dass dem Datum der Einleitung der Sache vor dem Erstrichter und/oder dem Datum der Einleitung der vor ihm geltend gemachten Forderungen, von denen die Berechnung der Berufungssumme abhängt, Rechnung getragen wird ».
De verwijzende rechter vraagt het Hof of de voormelde bepaling bestaanbaar is met het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie « in zoverre [zij] tot gevolg heeft dat een wet die het bedrag van de aanleg wijzigt, onmiddellijk van toepassing is op de vonnissen die na de datum van inwerkingtreding van die wet zijn gewezen, zonder dat rekening wordt gehouden met de datum van het inleiden van de zaak voor de eerste rechter en/of met de datum van het instellen van de vorderingen die voor hem zijn geformuleerd en die bepalend zijn voor de berekening van dat bedrag ».

3. Verstößt Artikel 577-2 des Zivilgesetzbuches, insbesondere die §§ 3 und 5 - so wie diese Bestimmung (in ihrem heutigen und damaligen Kontext) seit dem 1. September 2005 anwendbar ist -, insofern er bestimmt oder dahin ausgelegt wird, dass der Miteigentümer, der alleine das ungeteilte Gut gebraucht und den ausschließlichen Nutzen davon gehabt hat, dem anderen Miteigentümer eine Entschädigung im Verhältnis zu seinem Anteil am Ertragswert dieses Gutes schuldet, auch wenn der erstgenannte Miteigentümer keine Schuld daran hat, dass der andere Miteigentümer sein Recht auf Gebrauch und Nutzen nicht in natura ausgeübt hat, und selbst wenn der andere Miteigentümer sich aus freiem Willen weigert, sein Recht auf Gebrauch und Nutzen in natura auszuüben, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 16 der Verfassung und Artikel 1 des (ersten) Zusatzprotokolls zur Europäischen Menschenrechtskonvention sowie Artikel 14 derselben Konvention, indem die durch das Gesetz dem Eigentumsrecht des erstgenannten Miteigentümers auferlegten Beschränkungen unverhältnismäßig sind, so dass es kein gerechtes Gleichgewicht (' fair balance ') zwischen den Erfordernissen des Allgemeininteresses (der Schutz der Interessen der Miteigentümer, die nicht den Nutzen der gemeinschaftlichen Sache haben) und dem Schutz seiner Grundrechte gibt und die Einmischung ihm eine übermäßige Belastung (' excessive burden ') auferlegt, während die dem Eigentumsrecht auferlegten Beschränkungen nicht unverhältnismäßig sein dürfen, und es somit ein gerechtes Gleichgewicht (' fair balance ') zwischen den Erfordernissen des Allgemeininteresses (der Schutz der Interessen der Miteigentümer, die nicht den Nutzen der gemeinschaftlichen Sache haben) und dem Schutz der Grundrechte des Einzelnen geben muss und die Einmischung dem Betreffenden keine übermäßige Belastung (' excessive burden ') auferlegen darf?
3. Schendt artikel 577-2 van het Burgerlijk Wetboek, inzonderheid de §§ 3 en 5, zoals deze bepaling (in haar huidige en toenmalige context) van toepassing is sinds 1 september 2005, in zoverre het bepaalt of in die zin geïnterpreteerd wordt dat de deelgenoot die alleen het onverdeeld goed heeft gebruikt en het exclusief genot ervan heeft gehad, een vergoeding verschuldigd is aan de andere deelgenoot in verhouding tot hun aandeel in de opbrengstwaarde van dit goed, ook wanneer de eerstgenoemde deelgenoot geen schuld heeft aan de omstandigheid dat de andere deelgenoot zijn recht op genot en gebruik niet in natura heeft uitgeoefend, en zelfs wanneer de andere deelgenoot vrijwillig weigert zijn recht op genot en gebruik in natura uit te oefenen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, op zichzelf genomen of genomen in samenhang met artikel 16 van de Grondwet en artikel 1 van het (Eerste) Aanvullend Protocol bij het EVRM en artikel 14 van hetzelfde Verdrag, doordat de door de wet aan het eigendomsrecht van de eerste deelgenoot opgelegde beperkingen disproportioneel zijn, derwijze dat er geen rechtvaardig evenwicht, een ' fair balance ' (billijk evenwicht), bestaat tussen de eisen van het algemene belang (de bescherming van de belangen van mede-eigenaars die niet het genot hebben van de gemeenschappelijke zaak) en de bescherming van zijn fundamentele rechten en dat de inmenging een onevenredige last (' excessive burden ') op hem legt, terwijl aan het eigendomsrecht opgelegde beperkingen niet disproportioneel mogen zijn, derwijze dat er een billijk evenwicht (een ' fair balance ') moet bestaan tussen de eisen van het algemene belang (de bescherming van de belangen van mede-eigenaars die niet het genot hebben van de gemeenschappelijke zaak) en de bescherming van de fundamentele rechten van het individu en de inmenging geen onevenredige last (' excessive burden ') op de betrokkene mag leggen ?

Aus der Vorlageentscheidung geht hervor, dass dieser Richter der Auffassung ist, dass Artikel 629bis § 1 des Gerichtsgesetzbuches im vorliegenden Fall anwendbar sei und dass ein anderes Familiengericht also bereits mit einer Klage bezüglich der Ausübung des elterlichen Autorität, der Unterbringung oder des Rechts auf persönlichen Umgang mit minderjährigen Kindern befasst worden sei, so dass er die Sache an dieses Gericht verweisen müsse.
Uit de verwijzingsbeslissing blijkt dat die rechter van oordeel is dat artikel 629bis, § 1, van het Gerechtelijk Wetboek in casu toepassing vindt en dat dus een vordering aangaande de uitoefening van het ouderlijk gezag, de verblijfsregeling of het recht op persoonlijk contact ten aanzien van de minderjarige kinderen, reeds aanhangig werd gemaakt voor een andere familierechtbank, zodat hij de zaak naar die rechtbank zou dienen te verwijzen.

Verstößt Artikel 577-2 des Zivilgesetzbuches, insbesondere die §§ 3 und 5 - so wie diese Bestimmung (in ihrem heutigen und damaligen Kontext) seit dem 1. September 2005 anwendbar ist -, insofern er bestimmt oder dahin ausgelegt wird, dass der Miteigentümer, der alleine das ungeteilte Gut gebraucht und den ausschließlichen Nutzen davon gehabt hat, dem anderen Miteigentümer eine Entschädigung im Verhältnis zu seinem Anteil am Ertragswert dieses Gutes schuldet, auch wenn der erstgenannte Miteigentümer keine Schuld daran hat, dass der andere Miteigentümer sein Recht auf Gebrauch und Nutzen nicht in natura ausgeübt hat, und selbst wenn der andere Miteigentümer sich aus freiem Willen weigert, sein Recht auf Gebrauch und Nutzen in natura auszuüben, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 16 der Verfassung und Artikel 1 des (ersten) Zusatzprotokolls zur Europäischen Menschenrechtskonvention sowie Artikel 14 derselben Konvention, indem eine Entschädigungspflicht in einer ähnlichen Situation (d.h. keine Schuld der einen Partei am fehlenden Nutzen in natura der anderen Partei) nicht zwischen Mitmietern einer gemeinschaftlich gemieteten Sache, Mitnießbrauchern einer gemeinschaftlichen in Nießbrauch befindlichen Sache, Miterbpächtern, Mitinhabern eines Erbbaurechts und Mitinhabern eines Nutzungs- und Bewohnungsrechts) gilt und somit ohne vernünftige Rechtfertigung eine unterschiedliche Behandlung aufrechterhalten wird?
Schendt artikel 577-2 van het Burgerlijk Wetboek, inzonderheid de §§ 3 en 5, zoals deze bepaling (in haar huidige en toenmalige context) van toepassing is sinds 1 september 2005, in zoverre het bepaalt of in die zin geïnterpreteerd wordt dat de deelgenoot die alleen het onverdeeld goed heeft gebruikt en het exclusief genot ervan heeft gehad, een vergoeding verschuldigd is aan de andere deelgenoot in verhouding tot hun aandeel in de opbrengstwaarde van dit goed, ook wanneer de eerstgenoemde deelgenoot geen schuld heeft aan de omstandigheid dat de andere deelgenoot zijn recht op genot en gebruik niet in natura heeft uitgeoefend, en zelfs wanneer de andere deelgenoot vrijwillig weigert zijn recht op genot en gebruik in natura uit te oefenen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, op zichzelf genomen of genomen in samenhang met artikel 16 van de Grondwet en artikel 1 van het (Eerste) Aanvullend Protocol bij het EVRM en artikel 14 van hetzelfde Verdrag, nu een vergoedingsplicht in een gelijkaardige situatie (nl. geen schuld van de ene partij aan het gebrek aan genot in natura door de andere) niet geldt tussen medehuurders van een gemeenschappelijk gehuurde zaak, medevruchtgebruikers van een gemeenschappelijk in vruchtgebruik zijnde zaak, mede-erfpachters, medehouders van een recht van opstal en medetitularissen van het recht van gebruik en bewoning, en er dus zonder redelijke verantwoording een onderscheiden behandeling wordt gehandhaafd ?

Der Staatssekretär [...] antwortet, dass die bestehenden Regularisierungsvorschriften auf alle Erklärungen, die bis zum 14. Juli 2013 eingereicht werden, anwendbar bleiben. Die neue Regelung findet Anwendung auf alle Regularisierungserklärungen, die ab dem 15. Juli 2013 eingereicht werden. Eine nach dem 14. Juli 2013 vorgenommene Änderung einer Erklärung, die vor dem 15. Juli 2013 eingereicht wurde, wird als eine neue Erklärung betrachtet. Folglich wird auf diese Änderung die neue Regelung anwendbar sein. Es gehört zur Verantwortung der Kontaktstelle Regularisierungen, zwischen einer Änderung zur Sache und einer bloßen Korrektur eines offensichtlichen Irrtums zu unterscheiden. Im ersten Fall liegt eine neue Erklärung vor, im zweiten Fall nicht » (Parl. Dok., Kammer, 2012-2013, DOC 53-2874/004, S. 38).
[De] Staatssecretaris [...] antwoordt dat de bestaande regularisatiewetgeving van toepassing blijft voor alle aangiftes die tot 14 juli 2013 worden ingediend. Het nieuwe regime is van toepassing op alle regularisatieaangiftes die worden ingediend vanaf 15 juli 2013. Een wijziging na 14 juli 2013 van een aangifte die voor 15 juli 2013 werd ingediend zal worden beschouwd als een nieuwe aangifte. Bijgevolg zal op deze wijziging het nieuwe regime van toepassing zijn. Het behoort tot de verantwoordelijkheid van het Contactpunt regularisaties om een onderscheid te maken tussen een wijziging ten gronde en een loutere rechtzetting van een kennelijke vergissing. In het eerste geval is er sprake van een nieuwe aangifte, in het tweede geval niet » (Parl. St., Kamer, 2012-2013, DOC 53-2874/004, p. 38).

Die Handlungshilfen in der endgültigen Entscheidung zu der Maßnahme in Berlin-Brandenburg seien auf diese Sache nicht anwendbar und gäben den zuständigen Behörden nicht genügend Hinweise auf mit dem Gemeinsamen Markt vereinbare Maßnahmen, die zum Erhalt der terrestrischen Plattform beitrügen.
De aangrijpingspunten in de definitieve beschikking over de situatie in Berlijn en Brandenburg zijn niet zonder meer extrapoleerbaar op dit dossier en bevatten te weinig verwijzingen naar met de gemeenschappelijk markt verenigbare maatregelen die tot het behoud van het terrestrische platform zouden kunnen bijdragen.