Traduction de «des kindes geht » (Allemand → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Jugendschutz [ Kinderschutz | Kindersoldat | misshandeltes Kind | moralischer Schutz des Kindes ]
kinderbescherming [ jeugdzorg | mishandeld kind | morele bescherming van het kind ]

Kind, dessen Eltern nicht miteinander verheiratet sind | nichteheliches Kind | uneheliches Kind
buitenhuwelijks kind | kind dat niet in familierechtelijke betrekking tot zijn verwekker staat | natuurlijk kind

adoptiertes Kind | Adoptivkind | an Kindes Statt angenommenes Kind
aangenomen kind | adoptief kind | geadopteerd kind

nichteheliches Kind | uneheliches Kind
kind dat buiten het huwelijk wordt geboren | natuurlijk kind | onwettig kind

nicht eheliches Kind [ außereheliches Kind ]
onwettig kind [ buitenechtelijk kind | onecht kind ]

Adoption [ Adoptivfamilie | Annahme an Kindes Statt ]
adoptie [ adoptiefouders ]

tot geborenes Kind
doodgeboren kind

Übereinkommen der Vereinten Nationen über die Rechte des Kindes
Verdrag van de Verenigde Naties inzake de Rechten van het Kind

Anmeldung eines leblosen Kindes
aangifte van een levenloos kind

Nullipara | Frau | die noch kein Kind geboren hat
nullipara | vrouw die nog geen kind heeft gebaard

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Der Begriff des Ranges des Kindes geht von der Überlegung aus, dass die Auslagen der Familie entsprechend ihrer Größe zunehmen.
Het begrip rang van het kind gaat uit van het beginsel dat de te dragen last door het gezin vergroot volgens de omvang.

Die EU-Agenda für die Rechte des Kindes enthält allgemeine Grundsätze, mit denen sichergestellt werden soll, dass das Handeln der EU, wann immer es um die Einhaltung der Bestimmungen der EU-Grundrechtecharta zu den Rechten des Kindes und der UN-Kinderrechtskonvention geht, beispielhaft ist.
De EU-agenda voor de rechten van het kind bevat algemene beginselen die ervoor moeten zorgen dat het EU-optreden als voorbeeld kan dienen wat betreft de naleving van de bepalingen van het Handvest en van het IVRK op het gebied van de rechten van het kind.

Aus den Vorarbeiten zur fraglichen Bestimmung geht hervor, dass der Gesetzgeber erwogen hat, dass die Namensänderung des Kindes, dessen Abstammung väterlicherseits nach der Abstammung mütterlicherseits festgestellt worden sei, dem Interesse des Kindes entgegenstehen könne (Parl. Dok., Kammer, 1983-1984, Nr. 305/1, SS. 17-18, und Parl. Dok., Senat, 1984-1985, Nr. 904-2, SS. 125-126).
Uit de parlementaire voorbereiding van de in het geding zijnde bepaling blijkt dat de wetgever heeft geoordeeld dat de wijziging van de naam van het kind wiens afstamming van vaderszijde na die van moederszijde wordt vastgesteld, strijdig kan zijn met het belang van dat kind (Parl. St., Kamer, 1983-1984, nr. 305/1, pp. 17-18, en Parl. St., Senaat, 1984-1985, nr. 904-2, pp. 125-126).

Aus der Formulierung der Vorabentscheidungsfrage und der Begründung der Vorlageentscheidung geht hervor, dass der dem vorlegenden Richter unterbreitete Streitfall sich auf eine Klage auf Anfechtung der Vaterschaftsvermutung bezieht, die von einem Mann erhoben wurde, der die Vaterschaft hinsichtlich des Kindes für sich in Anspruch nimmt, dass dieser Mann der biologische Vater des Kindes ist, dass das Kind das Alter von zwölf Jahren nicht erreicht hat, dass es nie eine Bindung zu seinem gesetzlichen Vater gehabt hat, dass es geboren und großgezogen wurde in einem Familienkern, der sich aus seiner Mutter und seinem biologischen Vater zusammensetzte, und dass es zurzeit fast ausschließlich bei diesem Mann untergebracht ist, der eine besonders wichtige « elterliche Autorität » über das Kind ausübt.
Uit de bewoordingen van de prejudiciële vraag en de motivering van de verwijzingsbeslissing blijkt dat het aan de verwijzende rechter voorgelegde geschil betrekking heeft op een vordering tot betwisting van het vermoeden van vaderschap, ingesteld door een man die het vaderschap van het kind opeist, dat die man de biologische vader van het kind is, dat het kind de leeftijd van twaalf jaar niet heeft bereikt, dat het nooit een band heeft gehad met zijn wettige vader, dat het is geboren en werd opgevoed binnen een gezinskern die uit zijn moeder en zijn biologische vader bestond en dat het thans vrijwel exclusief wordt gehuisvest door die man, die over het kind een uitermate belangrijk « ouderlijk gezag » uitoefent.

Der Hauptautor präzisiert, « dass es für das Kind nicht darum geht, selbst eine Klage einzureichen, sondern vielmehr durch einen Ad-hoc-Vormund, der die Opportunität der Klage des Kindes beurteilen kann » (ebenda).
De hoofdindiener verduidelijkt « dat niet het kind zelf een vordering moet instellen maar dat dit moet geschieden door toedoen van een voogd ad hoc die kan oordelen over de wenselijkheid van de vordering van het kind » (ibid.).

Aus den Vorarbeiten zum Gesetz vom 1. Juli 2006 geht hervor, dass der Gesetzgeber nicht gewollt hat, dass der Vater oder die Mutter eines Kindes « den Verfall seiner eigenen Klage umgehen könnte, indem diese Klage im Namen des Kindes eingereicht würde » (Parl. Dok., Senat, 2005-2006, Nr. 3-1402/4, S. 9).
Uit de parlementaire voorbereiding van de wet van 1 juli 2006 blijkt dat de wetgever niet heeft gewild dat de vader of de moeder van een kind « het verval dat hij/zij heeft opgelopen met betrekking tot zijn eigen rechtsvordering, gewoon [zou kunnen] omzeilen door de rechtsvordering in te leiden namens het kind » (Parl. St., Senaat, 2005-2006, nr. 3-1402/4, p. 9).

Insbesondere im Rahmen der vom Ministerkomitee am 2. März 2016 verabschiedeten Strategie für die Rechte des Kindes 2016-2021, in der es auch um den Schutz und die Förderung der Rechte des Kindes im digitalen Umfeld geht.
Met name in het kader van de door het Comité van ministers op 2 maart 2016 aangenomen strategie voor de rechten van het kind 2016-2021, waarin het vraagstuk van de bescherming en de bevordering van de rechten van het kind in een digitale omgeving wordt behandeld.

Bekanntmachung vorgeschrieben durch Artikel 74 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 In seinem Urteil vom 6. April 2016 in Sachen Benoît Bams und Carine Marliere gegen den belgischen Staat, dessen Ausfertigung am 8. April 2016 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Gericht erster Instanz Luxemburg, Abteilung Arlon, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 134 des Einkommensteuergesetzbuches, dahin ausgelegt, dass bei Festlegung einer gemeinsamen Veranlagung der Zuschlag auf den Steuerfreibetrag für ein Kind zu Lasten auf den Ehepartner, der das höchste steuerpflichtige Einkommen hat, angerechnet wird, auch wenn dieses Einkommen steuerfrei ist in Anwendung einer Bestimmung des internationalen Rechts, die diese Steuerbefreiung unter Vorbehalt der Progression vorsieht, so dass dieser Steuervorteil verloren geht, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung?
Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 6 april 2016 in zake Benoît Bams en Carine Marliere tegen de Belgische Staat, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 8 april 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Luxemburg, afdeling Aarlen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 134 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen, in die zin geïnterpreteerd dat het de aanrekening van de toeslag op de belastingvrije som voor een kind ten laste bij de echtgenoot met het hoogste belastbare inkomen oplegt, zelfs wanneer dat inkomen is vrijgesteld krachtens een internationaalrechtelijke bepaling die voorziet in de vrijstelling ervan onder progressievoorbehoud, waardoor dat fiscale voordeel aldus verloren gaat, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, wanneer een gemeenschappelijke aanslag wordt gevestigd ?

empfiehlt, dass für die Dauer jeder Phase in grenzüberschreitenden Verfahren, in denen es um die Personensorge für Kinder geht, Fristen festgelegt werden, damit entferntere Familienangehörige des Kindes genug Zeit haben, sich zu melden und einen Antrag auf Adoption des Kindes zu stellen, oder die Eltern ihre Probleme angehen und geeignete dauerhafte Alternativen vorschlagen können, bevor eine endgültige Entscheidung über eine Adoption getroffen wird; ist der Auffassung, dass die Situation der biologischen Familie erst erneut angemessen untersucht werden muss, bevor eine dauerhafte Lösung wie zum Beispiel eine Adoption beschlossen werden kann.
pleit voor vaststelling van een minimumdrempel voor de duur van de respectieve fasen van een grensoverschrijdende kinderrechtelijke procedure, zodat familieleden van het kind tijd hebben om zich te melden en een verzoek kunnen indienen om het kind te adopteren, of de ouders hun problemen kunnen oplossen en duurzame alternatieven kunnen voorstellen voordat er een definitieve beslissing over de adoptie wordt genomen; meent dat er een deugdelijke herevaluatie van de situatie binnen het biologische gezin moet plaatsvinden voordat er een permanente oplossing, zoals adoptie, wordt gekozen.

Aus den vorerwähnten Vorarbeiten geht hervor, dass das in Artikel 629bis § 1 vorgesehene System grundsätzlich Vorrang hat hinsichtlich der Bestimmung des territorial zuständigen Richters: die Kontinuität der Zuständigkeit, die sich aus Artikel 629bis § 1 ergibt, weicht nämlich von dem anderen, in Artikel 629bis § 2 enthaltenen Grundsatz ab, wonach Klagen bezüglich der elterlichen Autorität, der Unterbringung und der Unterhaltspflicht gegenüber einem minderjährigen Kind vor das Familiengericht des Wohnsitzes des Minderjährigen oder, in dessen Ermangelung, vor das Familiengericht des gewöhnlichen Wohnortes des Minderjährigen gebracht werden; außerdem können die Parteien nicht einvernehmlich von der Zuständigkeit abweichen, die sich aus Artikel 629bis § 1 ergibt (Artikel 629bis § 8).
Uit de voormelde parlementaire voorbereiding blijkt dat het systeem waarin artikel 629bis, § 1 voorziet, een principiële voorrang heeft wat het bepalen van de territoriaal bevoegde rechter betreft : de continuïteit van de bevoegdheid, die voortvloeit uit artikel 629bis, § 1, wijkt immers af van het andere beginsel, vervat in artikel 629bis, § 2, krachtens hetwelk de vorderingen aangaande het ouderlijk gezag, de verblijfsregeling en de onderhoudsverplichtingen voor een minderjarig kind voor de familierechtbank van de woonplaats van de minderjarige worden gebracht of, bij ontstentenis, van de gewone verblijfplaats van de minderjarige; bovendien kunnen de partijen niet in onderling overleg afwijken van de bevoegdheid die voortvloeit uit artikel 629bis, § 1 (artikel 629bis, § 8).