Traduction de «dargelegt sei nicht » (Allemand → Néerlandais) :

Der Ministerrat stellt auch die Zulässigkeit der Klageschrift in Abrede wegen Missachtung gewisser durch Artikel 6 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 über den Verfassungsgerichtshof vorgeschriebener Bedingungen; die Klageschrift sei nicht datiert und enthalte keine Darlegung des Sachverhalts und der Klagegründe; außerdem werde darin nicht dargelegt, inwiefern die Referenznormen verletzt worden seien, und die « Klagegründe » seien obskur.
De Ministerraad betwist ook de ontvankelijkheid van het verzoekschrift wegens schending van bepaalde voorwaarden die zijn opgelegd bij artikel 6 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof : het verzoekschrift zou niet gedagtekend zijn en zou geen uiteenzetting van de feiten en middelen bevatten; bovendien zou daarin niet worden uitgezet in welk opzicht de referentienormen zouden zijn geschonden, en de « middelen » zouden onduidelijk zijn.

Hätte der Gerichtshof gewollt, dass der Grundsatz der Vertraulichkeit auch für die Kommunikation mit Rechtsanwälten gelte, die bei demjenigen, der sie um Auskunft ersuche, beschäftigt seien, hätte er daher den Anwendungsbereich der zweiten Voraussetzung, wie sie im Urteil AM S Europe/Kommission dargelegt sei, nicht begrenzt.
Bijgevolg zou het Hof, aldus de Commissie, indien het had gewild dat het beginsel van de vertrouwelijkheid ook van toepassing zou zijn op communicatie met advocaten die in dienst zij bij de persoon die hun om advies vraagt, geen beperking hebben aangebracht in de werkingssfeer van de tweede voorwaarde zoals uiteengezet in punt 21 van het arrest AM S Europe/Commissie.

Generell wird die EU-Garantie nicht zur Unterstützung von Refinanzierungsgeschäften gewährt (wie etwa dem Ersatz bestehender Darlehensvereinbarungen oder andere Formen finanzieller Unterstützung für Vorhaben, die bereits teilweise oder vollständig durchgeführt wurden), es sei denn, es liegen außergewöhnliche und hinreichend gerechtfertigte Umstände vor, wenn dargelegt wird, dass eine solche Transaktionen eine neue Investition in einer Höhe ermöglichen würde, die mindestens der Höhe der Transaktion entspricht, und die die Förderkriterien gemäß Artikel 6 erfüllen und den allgemeinen Zielen gemäß Artikel 9 Absatz 2 entsprechen würde.
In principe wordt de EU-garantie niet toegekend voor de ondersteuning van herfinancieringsverrichtingen (zoals de vervanging van bestaande leenovereenkomsten of andere vormen van financiële ondersteuning van projecten die al gedeeltelijk of volledig verwezenlijkt zijn), behalve in uitzonderlijke en terdege gemotiveerde omstandigheden waarbij een dergelijke transactie aantoonbaar een nieuwe investering mogelijk maakt van een bedrag dat ten minste gelijkwaardig is aan het bedrag van de transactie, die zou voldoen aan de selectiecriteria en algemene doelstellingen zoals respectievelijk vastgelegd in artikel 6 en artikel 9, lid 2.

Generell wird die EU-Garantie nicht zur Unterstützung von Refinanzierungsgeschäften gewährt (wie etwa dem Ersatz bestehender Darlehensvereinbarungen oder andere Formen finanzieller Unterstützung für Vorhaben, die bereits teilweise oder vollständig durchgeführt wurden), es sei denn, es liegen außergewöhnliche und hinreichend gerechtfertigte Umstände vor, wenn dargelegt wird, dass eine solche Transaktionen eine neue Investition in einer Höhe ermöglichen würde, die mindestens der Höhe der Transaktion entspricht, und die die Förderkriterien gemäß Artikel 6 erfüllen und den allgemeinen Zielen gemäß Artikel 9 Absatz 2 entsprechen würde.
In principe wordt de EU-garantie niet toegekend voor de ondersteuning van herfinancieringsverrichtingen (zoals de vervanging van bestaande leenovereenkomsten of andere vormen van financiële ondersteuning van projecten die al gedeeltelijk of volledig verwezenlijkt zijn), behalve in uitzonderlijke en terdege gemotiveerde omstandigheden waarbij een dergelijke transactie aantoonbaar een nieuwe investering mogelijk maakt van eenbedrag dat ten minste gelijkwaardig is aan het bedrag van de transactie, die zou voldoen aan de selectiecriteria en algemene doelstellingen zoals respectievelijk vastgelegd in artikel 6 en artikel 9, lid 2.

22. stellt fest, dass Zypern am 25. Juni 2012 seinen ursprünglichen Antrag auf Finanzhilfe gestellt hatte, dass jedoch unterschiedliche Auffassungen im Hinblick auf die Auflagen sowie der Umstand, dass der ursprüngliche Programmentwurf, der eine Beteiligung gesicherter Einleger vorsah, am 19. März 2013 vom zypriotischen Parlament mit der Begründung abgelehnt wurde, er widerspreche aufgrund des vorgesehenen Abschlags auf kleine Einlagen von weniger als 100 000 EUR dem Geist des EU-Rechts, dazu führten, dass sich die endgültige Vereinbarung über das EU-IWF-Hilfsprogramm bis zum 24. April (EU) bzw. 15. Mai 2013 (IWF) verzögerte, wobei die Vereinbarung schließlich am 30. April 2013 von der Abgeordnetenkammer der Republik Zypern bestätigt wurde; stellt fest, dass es im Falle von Zypern anfänglich konkurrierende Programmvorschläge von verschiedenen Mitgliedern der Troika gab, und betont, dass nicht hinreichend dargelegt wurde, in welcher Weise die Einbeziehung von gesicherten Einlegern von der Kommission und den EU-Finanzministern gebilligt wurde; bedauert außerdem, dass die zypriotischen Behörden eigenen Angaben zufolge Schwierigkeiten hatten, die Vertreter der Troika während des Verhandlungsprozesses von ihren Bedenken zu überzeugen, und dass die zypriotische Regierung im Hinblick auf das außergewöhnlich hohe Niveau der privaten Verschuldung im Verhältnis zum BIP angeblich verpflichtet gewesen sei, das Bail-in-Instrument für Bankeinlagen zu akzeptieren; hebt hervor, dass zwar die Zentralbank von Zypern (CBC) und ein Ministerkomitee umfassend an den Verhandlungen und der Ausgestaltung des Hilfsprogramms beteiligt waren und das MoU schließlich vom Gouverneur der CBC und dem Finanzminister gemeinsam unterzeichnet wurde, andererseits aber extrem wenig Zeit für weitere Verhandlungen über Details des MoU zur Verfügung stand;
22. merkt op dat het eerste verzoek om financiële bijstand door Cyprus werd gedaan op 25 juni 2012, maar dat de uiteindelijke overeenkomst over het bijstandsprogramma van EU en IMF vanwege verschillen van opvatting over de te hanteren voorwaarden, alsmede ten gevolge van het verwerpen door het Cypriotische parlement op 13 maart 2013 van een eerste conceptprogramma omdat het strijdig was met de geest van de Europese wetgeving aangezien erin voorgesteld werd een afwaardering toe te passen op kleine deposito's van minder dan 100 000 euro, moest worden uitgesteld tot respectievelijk 24 april (EU) en 15 mei 2013 (IMF), en dat het Cypriotische Huis van afgevaardigden op 30 april 2013 uiteindelijk zijn goedkeuring heeft verleend aan de overeenkomst; wijst erop dat er in het geval van Cyprus aanvankelijk tegenstrijdige programmavoorstellen door de verschillende leden van de trojka waren gedaan en benadrukt het ontbreken van een geloofwaardige verklaring voor de vraag hoe de Europese Commissie en de ministers van financiën van de EU hun goedkeuring hebben kunnen hechten aan het betrekken van verzekerde depositohouders bij de bail-in; betreurt bovendien het feit dat de Cypriotische autoriteiten verklaarden moeilijkheden te ondervinden om de vertegenwoordigers van de trojka tijdens het onderhandelingsproces van hun bezwaren te overtuigen, alsook het feit dat de Cypriotische regering naar verluidt verplicht werd in te stemmen met toepassing van het bail-in-regiem op bankdeposito's, gezien het uitzonderlijk hoge niveau van de particuliere schulden in verhouding tot het bbp; wijst erop dat de Centrale Bank van Cyprus (CBC) en een ministerieel comité nauw waren betrokken bij de onderhandelingen over en de formulering van het financiële bijstandsprogramma en dat het uiteindelijk de gouverneur van de CBC was die het mvo samen met de minister van Financiën heeft ondertekend, en dat moet worden opgemerkt dat er bijzonder weinig tijd was voor verdere onderhandelingen over de detaila ...

In Randnr. 42 des angefochtenen Urteils hat das Gericht dargelegt, weder das Urteil des Court of Appeal vom 7. Mai 2008 noch die Verordnung des Home Secretary vom 23. Juni 2008 hätten sich automatisch und unmittelbar auf den seinerzeit geltenden Beschluss 2007/868/EG des Rates vom 20. Dezember 2007 zur Durchführung von Artikel 2 Absatz 3 der Verordnung Nr. 2580/2001 und zur Aufhebung des Beschlusses 2007/445/EG (ABl. L 340, S. 100) ausgewirkt, da dieser Beschluss nach dem für Rechtsakte der Union geltenden Grundsatz der Vermutung ihrer Rechtmäßigkeit fortgegolten habe, solange er nicht zurückgenommen, im Rahmen einer Nichtigkeitsklage für nichtig erklärt oder infolge eines Vorabentscheidungsersuchens oder einer Rechtswidrigkeitseinrede für ungültig erklärt worden sei.
In punt 42 van het bestreden arrest heeft het Gerecht opgemerkt dat noch de uitspraak van de Court of Appeal van 7 mei 2008, noch het besluit van de Home Secretary van 23 juni 2008 automatisch en onmiddellijk invloed heeft gehad op het destijds geldende besluit 2007/868/EG van de Raad van 20 december 2007 tot uitvoering van artikel 2, lid 3, van verordening nr. 2580/2001 en tot intrekking van besluit 2007/445/EG (PB L 340, blz. 100), aangezien dat besluit van kracht bleef, met kracht van wet, op grond van het vermoeden van rechtsgeldigheid van de handelingen van de Unie, zolang het niet was ingetrokken, in het kader van een beroep tot nietigverklaring nietig was verklaard of in het kader van een prejudiciële verwijzing of een exceptie van onwettigheid ongeldig was verklaard.

Der Antrag auf Aufhebung der Immunität ist in einem Schreiben der Staatsanwaltschaft Bielefeld dargelegt, in dem vorgetragen wird, dass Herr Brok ein Honorar in Höhe von 5 000 Euro für einen Vortrag auf dem Europaforum der Hypo-Vereinsbank Gruppe am 28. Oktober 2005 in München nicht in seine Einkommenssteuererklärung für das Jahr 2005 aufgenommen habe, für den eine Steuer in Höhe von 2 900 Euro zu zahlen gewesen sei.
Het verzoek om opheffing van de immuniteit wordt gedaan in een brief van het Openbaar Ministerie in Bielefeld waarin staat dat de heer Brok in zijn aangifteformulier inkomstenbelasting voor het kalenderjaar 2005 geen opgave heeft gedaan van een honorarium van 5.000 euro voor een lezing die hij op 28 oktober 2005 in München heeft gegeven op het Europaforum van de Hypo Vereinsbank Group. Over een bedrag van 2.900 euro was belasting verschuldigd.

Insbesondere dürfen die ÜNB die Verbindungskapazität, außer aus Gründen der Betriebssicherheit, nicht beschränken, um einen Engpass innerhalb der eigenen Regelzone zu beheben, es sei denn aus den oben genannten Gründen und aus Gründen der Betriebssicherheit.Falls eine solche Situation eintritt, wird sie von den ÜNB beschrieben und allen Netznutzern in transparenter Weise dargelegt.
Met name mogen transmissiesysteembeheerders de interconnectiecapaciteit niet beperken om congestie binnen hun eigen controlegebied op te lossen, behalve om de hierboven vermelde redenen en redenen van operationele veiligheid.Indien een dergelijke situatie zich voordoet, moeten de transmissiesysteembeheerders ze beschrijven en alle systeemgebruikers hiervan op transparante wijze in kennis stellen.

Die klagenden Parteien erwidern, dass der beanstandete Behandlungsunterschied sich nicht auf ein objektives Kriterium stütze, da er, wie sie dargelegt hätten, nicht auf präzisen Bedingungen beruhe, während die obenerwähnten königlichen Erlasse vom 3. Mai 1999 bewiesen, dass es möglich sei, solche Bedingungen zu definieren.
De verzoekende partijen antwoorden dat het bekritiseerde verschil in behandeling niet op een objectief criterium berust, omdat het, zoals zij hebben gezegd, niet op precieze voorwaarden berust, terwijl de voormelde koninklijke besluiten van 3 mei 1999 aantonen dat de definitie van dergelijke voorwaarden mogelijk is.