Im ersten Klagegrund wird Kritik an der Definition geübt, die Artikel 2 des angefochtene
n Dekrets für die « anderen Dienstleistungen » vorsieht, nämlich « andere Dienstleistungen als Hörfunk- und Fernsehprogramme, die für das Publikum im allgemeinen od
er einen Teil davon bestimmt sind, die von der RTBF
oder einer anderen Rundfunkanstalt ausgestrahlt werden und mit denen gleichze
itig oder nicht mit solchen ...[+++] Programmen Zeichen, Signale, Texte, Bilder, Töne oder Botschaften jeglicher Art bereitgestellt werden, die ohne Unterschied für das Publikum im allgemeinen, einen Teil davon oder für Publikumskategorien bestimmt sind, wenn der Inhalt der Botschaft keine Privatkorrespondenz darstellt ».In het eerste middel wordt kritiek geleverd op de definitie die artikel 2 van het bestreden decreet geeft van de « andere diensten », namelijk « de andere diensten dan de klank- en t
elevisieprogramma's bestemd voor het publiek in het a
lgemeen of voor een deel ervan, uitgezonden door de RTBF of een radio-omroepinstelling, met het oog op de terbeschikkingstelling, die al dan niet gelijktijdig met de uitzending van zulke programma's plaatsvindt, van tekens, signalen, teksten, beelden, klanken of boodscha
ppen van alle aard, ...[+++]zonder onderscheid bestemd voor het publiek in het algemeen of voor een deel ervan of voor categorieën van publiek, wanneer de inhoud van de boodschap geen privé-correspondentie is ».