Traduction de «beiden vorlegenden richter » (Allemand → Néerlandais) :

Im Gegensatz zu dem, was der Ministerrat anführt, betrifft der Vergleich, der dem Gerichtshof durch die beiden vorlegenden Richter unterbreitet wird, in diesem Fall nicht den Unterschied zwischen den zwei Arten von Streitsachen, sondern den Behandlungsunterschied zwischen einerseits den juristischen Personen, denen durch gewisse besondere Gesetze ein Klagerecht in Bezug auf ein kollektives Interesse vor den ordentlichen Gerichten gewährt wird, und andererseits der Kammer der französischsprachigen und deutschsprachigen Rechtsanwaltschaften, die in der Auslegung von Artikel 495 des Gerichtsgesetzbuches durch diese Richter nicht ein gleiches Klagerecht besäße, um ebenso wie die Erstgenannten die Grundfreiheiten der Rechtsuchenden zu verteidigen, die durch die Verfassung und die für Belgien verbindlichen internationalen Verträge anerkannt würden.
Te dezen heeft, in tegenstelling tot wat de Ministerraad aanvoert, de door de twee verwijzende rechters aan het Hof voorgelegde vergelijking geen betrekking op het verschil tussen de twee soorten geschillenbeslechting, maar op het verschil in behandeling van, enerzijds, de rechtspersonen aan wie sommige bijzondere wetten een vorderingsrecht inzake een collectief belang voor de gewone rechtscolleges toekennen en, anderzijds, de OBFG, die, in de interpretatie die die rechters aan artikel 495 van het Gerechtelijk Wetboek geven, niet zou kunnen beschikken over hetzelfde vorderingsrecht om, zoals de eerstgenoemden, de fundamentele vrijheden van de rechtzoekenden te verdedigen zoals die worden gewaarborgd door de Grondwet en de internationale verdragen die België binden.

In beiden Rechtssachen möchten die vorlegenden Richter vom Gerichtshof erfahren, ob die Artikel 568, 602, 608, 1050 und 1073 des Gerichtsgesetzbuches vereinbar seien mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit den Artikeln 6 und 13 der Europäischen Menschenrechtskonvention und mit Artikel 14 Absatz 1 des Internationalen Paktes über bürgerliche und politische Rechte, insofern eine Verfahrenspartei, die dem belgischen Staat einen qualifizierten Fehler wegen einer gerichtlichen Entscheidung des Kassationshofes vorwerfe, das Verfahren in einem Rechtsweg führen müsse, in dem das Organ, das den angeblichen Fehler begangen habe, selbst die Auslegung des Fehlerbegriffs, angewandt auf sein eigenes vorgeblich fehlerhaften Handeln, maßgeblich beeinflussen könne, während in allen anderen Fällen das Organ des belgischen Staates, das die Haftung verursacht habe, sich nicht an dieser Beurteilung beteiligen dürfe.
In beide zaken wensen de verwijzende rechters van het Hof te vernemen of de artikelen 568, 602, 608, 1050 en 1073 van het Gerechtelijk Wetboek bestaanbaar zijn met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 6 en 13 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en met artikel 14, lid 1, van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, in zoverre een procespartij die een gekwalificeerde fout verwijt aan de Belgische Staat wegens een rechterlijke beslissing van het Hof van Cassatie, het geding moet voeren in een rechtsgang waarin het orgaan dat de beweerde fout beging zelf de uitlegging van het foutbegrip, toegepast op het beweerde eigen foutieve handelen, op beslissende wijze kan beïnvloeden, terwijl in alle andere gevallen het orgaan van de Belgische Staat dat de aansprakelijkheid veroorzaakt niet in die beoordeling kan treden.

Aus der Verbindung der beiden Bestimmungen des Gesetzes vom 30. Juli 2013, die nach Darlegung des vorlegenden Richters offensichtlich nicht gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstoßen würden, mit Artikel 3 des Gerichtsgesetzbuches ergebe sich ein Behandlungsunterschied zwischen Rechtsuchenden je nachdem, ob sie vor oder nach dem 1. September 2014 Berufung gegen ein Urteil des Friedensrichters eingeleitet hätten, bei dem es um einen Streitwert von weniger als 1.860 Euro gehe.
Uit de combinatie, met artikel 3 van het Gerechtelijk Wetboek, van de twee bepalingen van de wet van 30 juli 2013 die, volgens de verwijzende rechter, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet klaarblijkelijk niet schenden, zou een verschil in behandeling tussen rechtzoekenden voortvloeien naargelang zij vóór of na 1 september 2014 hoger beroep hebben ingesteld tegen een door een vrederechter gewezen vonnis waarvan de inzet lager is dan 1.860 euro.

Der betreffende stellvertretende Gerichtsrat am Appellationshof, der siebte Angeklagte vor dem vorlegenden Richter, bemerkt in seinem Schriftsatz, dass die stellvertretenden Magistrate nicht in der erschöpfenden Auflistung von Artikel 479 des Strafprozessgesetzbuches angeführt seien, sodass das darin vorgesehene « Gerichtsbarkeitsvorrecht » nicht auf diese Kategorie von Magistraten anwendbar sei und folglich die beiden Vorabentscheidungsfragen für gegenstandslos zu erklären seien.
De betrokken plaatsvervangende raadsheer bij het hof van beroep, zevende beklaagde voor de verwijzende rechter, merkt in zijn memorie op dat de plaatsvervangende magistraten niet zijn opgenomen in de exhaustieve opsomming van artikel 479 van het Wetboek van strafvordering, zodat het daarin bepaalde « voorrecht van rechtsmacht » niet van toepassing zou zijn op die categorie van magistraten en, bijgevolg, de twee prejudiciële vragen zonder voorwerp zouden moeten worden verklaard.

In Bezug auf die Rechtssache Nr. 6166 führt die klagende Partei vor dem vorlegenden Richter an, dass der vorlegende Richter beschlossen habe, ihre neue Antragschrift für unzulässig zu erklären, weil sie denselben Gegenstand habe wie diejenige, die zu den beiden Vorabentscheidungsfragen Anlass gegeben habe, und dass gegen diese Entscheidung Berufung eingelegt worden sei; eine neue Antragschrift ist eingereicht worden, und sie ist erneut durch den vorlegenden Richter für unzulässig erklärt worden.
Wat de zaak nr. 6166 betreft, geeft de eisende partij voor de verwijzende rechter aan dat de verwijzende rechter heeft beslist haar nieuwe verzoekschrift onontvankelijk te verklaren omdat het onderwerp ervan identiek is aan hetwelk aanleiding heeft gegeven tot de prejudiciële vragen, en dat tegen die beslissing hoger beroep is ingesteld; andermaal is een verzoekschrift ingediend en opnieuw heeft de verwijzende rechter het onontvankelijk verklaard.

Aus der Vorlageentscheidung und aus den Elementen der Akte geht hervor, dass die klagende Partei vor dem vorlegenden Richter bemängelt, dass durch das Programmgesetz vom 5. August 2003 eine durch die beiden genannten königlichen Erlasse festgelegte Steuer zu spät bestätigt worden sei, während in Artikel 105 des Mehrwertsteuergesetzbuches deren sofortige Bestätigung vorgeschrieben gewesen sei.
Uit de verwijzingsbeslissing en uit de elementen van het dossier blijkt dat de verzoekende partij voor de verwijzende rechter de programmawet van 5 augustus 2003 verwijt een bij de twee voormelde koninklijke besluiten vastgelegde belasting laattijdig te hebben bekrachtigd, terwijl artikel 105 van het BTW-Wetboek een onmiddellijke bekrachtiging ervan eiste.

In der Auslegung durch den vorlegenden Richter schreibt Artikel 1382 des Zivilgesetzbuches vor, in beiden Fällen die vorherige Tilgung der angefochtenen Entscheidung zu erreichen.
Artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek, zoals geïnterpreteerd door de verwijzende rechter, legt de verplichting op in beide gevallen de voorafgaande uitwissing van de betwiste beslissing te verkrijgen.

In den Rechtssachen, die Anlass zu den Urteilen Nrn. 142/2002 und 118/2004 gegeben haben und auch die Anwendung der Artikel 203ter des Zivilgesetzbuches und 1253quater des Gerichtsgesetzbuches in ähnlichen Streitsachen wie derjenigen, die bei dem vorlegenden Richter anhängig ist, betreffen, hatten die vorlegenden Richter den Hof gebeten, den Behandlungsunterschied zwischen Rechtsunterworfenen zu prüfen, je nachdem, ob ihnen Gerichtsentscheidungen durch Gerichtsvollzieherurkunde zugestellt oder durch Gerichtsbrief notifiziert werden, ausgehend davon, dass die in diesen Streitsachen getroffenen Entscheidungen in Anwendung der beiden vorerwähnten Bestimmungen des Zivilgesetzbuches und des Gerichtsgesetzbuches durch Gerichtsbrief notifiziert werden mussten.
In de zaken die aanleiding hebben gegeven tot de arresten nrs. 142/2002 en 118/2004 en die eveneens betrekking hebben op de toepassing van de artikelen 203ter van het Burgerlijk Wetboek en 1253quater van het Gerechtelijk Wetboek in geschillen die analoog zijn aan datgene dat bij de verwijzende rechter aanhangig is, hadden de verwijzende rechters aan het Hof gevraagd het verschil in behandeling onder rechtzoekenden te toetsen naargelang rechterlijke beslissingen hun bij deurwaardersexploot worden betekend of hun daarvan bij gerechtsbrief wordt kennisgegeven, overwegende dat de in die geschillen genomen beslissingen het voorwerp moesten uitmaken van een kennisgeving bij gerechtsbrief met toepassing van de twee voormelde bepalingen van het Burgerlijk Wetboek en het Gerechtelijk Wetboek.

Uberdies stellt der Hof fest, dass in den beiden dem vorlegenden Richter unterbreiteten Rechtssachen gemäss ihrem Sachverhalt die « Die Post » AG als Arbeitgeber einem Arbeitnehmer gegenübersteht, der in beiden Fällen seine Arbeitsleistungen verkürzt hat.
Voor het overige stelt het Hof, volgens de aan de verwijzende rechter in de beide zaken voorgelegde feiten, vast dat daarbij de NV « De Post » als werkgever tegenover een werknemer staat, die in het ene en het andere geval zijn arbeidsprestaties heeft verminderd.

In der Auslegung des vorlegenden Richters hat das direkte Opfer eines Unfalls, der durch gleichzeitiges Verschulden eines Dritten und eines anderen Opfers desselben Unfalls verursacht wurde, Anspruch auf die vollständige Wiedergutmachung seines Schadens, zu Lasten von gleich welchem der beiden Mithaftenden, selbst wenn es affektiven Verbindungen zu dem Opfer hat, das den Unfall mitverschuldet hat.
In de interpretatie van de verwijzende rechter heeft het rechtstreekse slachtoffer van een ongeval, veroorzaakt door de samenlopende fouten van een derde en van een ander slachtoffer van hetzelfde ongeval, recht op de integrale vergoeding van zijn schade, ten laste van eender wie van beide medeaansprakelijken, zelfs wanneer het een affectieve band heeft met het slachtoffer, mededader van het ongeval.