Unserer Auffassung nach geht aus dem Arduino-Urteil hervor, dass staatliche Maßnahmen, denen zufolge regulierende Zuständigkeiten zur Festlegung von Gebühren an berufliche Gremien delegiert werden, nach den Regeln des Wettbewerbs anfechtbar sind – beispielsweise Artikel 3(1)(g), 10(2) und 81 EG –, sofern der Staat nicht das letzte Wort hat und eine wirksame Kontrolle über die Erhebung dieser Gebühren ausübt.
Naar onze mening lijkt het Arduino-arrest erop te wijzen dat overheidsmaatregelen, waarbij regelgevende bevoegdheden worden overgedragen aan beroepsorganisaties, kunnen worden aangevochten op grond van mededingingsregels - bijvoorbeeld artikel 3, lid 1, onder g), artikel 10, lid 2, en artikel 81 EG - als de overheid niet het laatste woord heeft en niet daadwerkelijk controle uitoefent op de tenuitvoerlegging van deze tarieven.
