Vertaling van "arbeitsverträge einen ständigen " (Duits → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Ausschuss der Ständigen Vertreter | Ausschuss der Ständigen Vertreter der Regierungen der Mitgliedstaaten | AStV [Abbr.]
Comité van permanente vertegenwoordigers | Coreper [Abbr.]

Präsident des AStV | Präsident des Ausschusses der Ständigen Vertreter | Präsidentin des AStV | Präsidentin des Ausschusses der Ständigen Vertreter
fungerend voorzitter van het Comité van permanente vertegenwoordigers | fungerend voorzitter van het Coreper

Stellvertreter des Ständigen Vertreters | Stellvertreterin des Ständigen Vertreters
plaatsvervangend permanent vertegenwoordiger

AStV [ Ausschuss der Ständigen Vertreter | Coreper ]
Coreper [ Comité van permanente vertegenwoordigers | CPV ]

Arbeitsverträge aushandeln
onderhandelen over arbeidsovereenkomsten

Arbeitsvertrag [ Dienstvertrag | Einstellungsvertrag ]
arbeidscontract [ aanstellingscontract ]

Entlassung [ Freisetzung | Kündigung durch den Arbeitgeber | Suspendierung des Arbeitsvertrages ]
ontslag [ tijdelijk buiten dienst ]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Zwar decken mit Assistenzprofessoren geschlossene befristete Arbeitsverträge einen ständigen Bedarf der Universitäten, soweit ein Assistenzprofessor im Rahmen eines solchen befristeten Arbeitsvertrags genau festgelegte Aufgaben, die Teil der gewöhnlichen Tätigkeiten einer Universität sind, ausführt, doch bleibt der Bedarf für die Einstellung von Assistenzprofessoren gleichwohl vorübergehend, da von diesen Lehrkräften erwartet wird, dass sie nach Beendigung ihres Vertrags ihre berufliche Vollzeittätigkeit wieder aufnehmen (vgl. in diesem Sinne Urteil Kücük, Rn. 38 und 50).
Hoewel de met geassocieerde docenten gesloten arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd voorzien in een permanente behoefte van de universiteiten, aangezien de geassocieerde docent op basis van een dergelijke overeenkomst voor bepaalde tijd duidelijk omschreven taken uitvoert die deel uitmaken van de gebruikelijke activiteiten van de universiteiten, neemt dit niet weg dat de behoefte op het gebied van de aanwerving van geassocieerde docenten tijdelijk blijft, aangezien deze docent geacht wordt om na afloop van zijn arbeidsovereenkomst zijn beroepsactiviteit weer voltijds op te nemen (zie in die zin arrest Kücük, reeds aangehaald, punten 38 en 50).

59. Es ist daher Sache aller Stellen des betreffenden Mitgliedstaats, einschließlich der nationalen Gerichte, im Rahmen ihrer jeweiligen Zuständigkeiten für die Beachtung von Paragraf 5 Nr. 1 Buchst. a der Rahmenvereinbarung zu sorgen, indem sie konkret überprüfen, dass die Verlängerung aufeinander folgender befristeter Arbeitsverträge oder -verhältnisse von Assistenzprofessoren zur Deckung eines zeitweiligen Bedarfs dient und dass eine Regelung wie die im Ausgangsverfahren in Rede stehende nicht in Wirklichkeit eingesetzt wird, um einen ständigen und dauerhaften Bedarf der Universitäten zur Einstellung von Lehrkräften zu decken (vgl. entsprechend Urteile Angelidaki u.a., Rn. 106, und Kücük, Rn. 39) » (EuGH, 13. März 20414, C-190/13, Màrquez Samohano, Randnrn. 41-59).
59. Het staat bijgevolg aan alle autoriteiten van de betrokken lidstaat, daaronder begrepen de nationale rechterlijke instanties, om in het kader van hun respectieve bevoegdheden te zorgen voor de inachtneming van clausule 5, lid 1, sub a, van de raamovereenkomst door in concreto na te gaan of de vernieuwing van opeenvolgende met geassocieerde docenten gesloten arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd in tijdelijke behoeften beoogt te voorzien en of een regeling als aan de orde in het hoofdgeding niet in werkelijkheid wordt gebruikt om te voorzien in permanente en blijvende behoeften van de universiteiten op het gebied van de aanwerving van onderwijzend personeel (zie naar analogie de reeds aangehaalde arresten Angelidaki e.a., punt 106, en Kücük, punt 39) » (HvJ, 13 maart 2014, C-190/13, Màrquez Samohano, punten 41-59).

57. Der bloße Umstand, dass mit Assistenzprofessoren geschlossene befristete Arbeitsverträge verlängert werden, um einen entsprechenden wiederholten oder ständigen Bedarf der Universitäten zu decken, und dass ein solcher Bedarf im Rahmen eines unbefristeten Arbeitsvertrags gedeckt werden kann, schließt jedoch das Vorliegen eines sachlichen Grundes im Sinne von Paragraf 5 Nr. 1 der Rahmenvereinbarung nicht aus, da die Art der fraglichen Lehrtätigkeit und ihre Wesensmerkmale in dem fraglichen Zusammenhang die Verwendung von befristeten Arbeitsverträgen rechtfertigen können.
57. De enkele omstandigheid dat de met geassocieerde docenten gesloten arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd worden verlengd om te voorzien in een terugkerende en permanente behoefte van universiteiten op dit gebied en dat aan een dergelijke behoefte kan worden voldaan in het kader van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd, kan echter niet uitsluiten dat er sprake is van een objectieve reden in de zin van clausule 5, punt 1, van de raamovereenkomst, aangezien de aard van de betrokken onderwijsactiviteit en de inherente kenmerken ervan in de gegeven context het gebruik van arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd kunnen rechtvaardigen.

13. betont, dass Arbeitsverträge in der gesamten EU ständigen Veränderungen unterworfen sind und sich von Mitgliedstaat zu Mitgliedstaat unterscheiden; hält es daher momentan nicht für möglich, den Begriff „Beschäftigter“ auf europäischer Ebene zu definieren;
13. benadrukt de veranderlijkheid van de arbeidscontracten in de EU en de verscheidenheid van deze contracten binnen de lidstaten; meent dan ook dat het op dit moment niet mogelijk is om op Europees niveau een definitie van het begrip "werknemer" vast te stellen;

Dieses Urteil steht in gänzlichem Widerspruch zu Geist und Buchstaben der Richtlinie 1999/70/EG sowie dem Urteil des Europäischen Gerichtshofes (Rechtssache C-212/04), in dem festgestellt wird, dass die Richtlinie 1999/70/EG „der Anwendung einer nationalen Regelung entgegensteht, die nur im öffentlichen Sektor die Umwandlung aufeinanderfolgender befristeter Arbeitsverträge, die tatsächlich einen „ständigen und dauernden Bedarf“ des Arbeitgebers decken sollten und als missbräuchlich anzusehen sind, in einen unbefristeten Vertrag uneingeschränkt verbietet.“
Dit besluit is in strijd met de letter en de geest van Richtlijn 1999/70/EG en de uitspraak van het Hof van Justitie (Zaak C-212/04) volgens welke Richtlijn 1999/70/EG “in de weg staat aan de toepassing van een nationale wettelijke regeling die alleen voor de openbare sector geldt en voorziet in een absoluut verbod van omzetting in een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd van opeenvolgende overeenkomsten voor bepaalde tijd, die in werkelijkheid „permanente en blijvende behoeften” van de werkgever dekten en moeten worden geacht een misbruik op te leveren”.

Dieses Urteil steht in gänzlichem Widerspruch zu Geist und Buchstaben der Richtlinie 1999/70/EG sowie dem Urteil des Europäischen Gerichtshofes (Rechtssache C-212/04), in dem festgestellt wird, dass die Richtlinie 1999/70/EG „der Anwendung einer nationalen Regelung entgegensteht, die nur im öffentlichen Sektor die Umwandlung aufeinanderfolgender befristeter Arbeitsverträge, die tatsächlich einen „ständigen und dauernden Bedarf” des Arbeitgebers decken sollten und als missbräuchlich anzusehen sind, in einen unbefristeten Vertrag uneingeschränkt verbietet”.
Dit besluit is in strijd met de letter en de geest van Richtlijn 1999/70/EG en de uitspraak van het Hof van Justitie (Zaak C-212/04) volgens welke Richtlijn 1999/70/EG "in de weg staat aan de toepassing van een nationale wettelijke regeling die alleen voor de openbare sector geldt en voorziet in een absoluut verbod van omzetting in een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd van opeenvolgende overeenkomsten voor bepaalde tijd, die in werkelijkheid „permanente en blijvende behoeften” van de werkgever dekten en moeten worden geacht een misbruik op te leveren".

Der Europäische Gerichtshof betonte in seinem Urteil in der Rechtssache C-212/04 folgendes: Der Gerichtshof ist ferner der Ansicht, dass die Rahmenvereinbarung der Anwendung einer nationalen Regelung entgegensteht, die nur im öffentlichen Sektor die Umwandlung aufeinander folgender befristeter Arbeitsverträge, die "tatsächlich einen ständigen und dauernden Bedarf des Arbeitgebers decken sollten" und als missbräuchlich anzusehen sind, in einen unbefristeten Vertrag uneingeschränkt verbietet. Ist die Kommission auf Grund dieses Urteils der Auffassung, dass der Beschluss des Rechnungshofes, der im Wesentlichen die Rechtschutzmöglichkeiten von Arbeitnehmern beschneidet, mit den Grundsätzen der Europäischen Union vereinbar ist?
Het Europees Hof van Justitie onderstreepte in zijn arrest in de zaak C-212/04 dat overeenkomstig Richtlijn 1999/70/EG "de toepassing van een nationale wettelijke regeling die alleen voor de openbare sector geldt en voorziet in een absoluut verbod van omzetting in een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd van opeenvolgende overeenkomsten voor bepaalde tijd, die in werkelijkheid "permanente en blijvende behoeften" dekten" een misbruik oplevert. Is de Commissie, gezien het voorafgaande, van oordeel dat het besluit van de Griekse Rekenkamer, krachtens hetwelk een eventuele rechtsbescherming van werknemers de facto onmogelijk wordt gemaakt, strookt met de beginselen van de Europese Unie?

Der Gerichtshof ist ferner der Ansicht, dass die Rahmenvereinbarung der Anwendung einer nationalen Regelung entgegensteht, die nur im öffentlichen Sektor die Umwandlung aufeinander folgender befristeter Arbeitsverträge, die tatsächlich einen ständigen und dauernden Bedarf des Arbeitgebers decken sollten und als missbräuchlich anzusehen sind, in einen unbefristeten Vertrag uneingeschränkt verbietet, sofern das innerstaatliche Recht des betreffenden Mitgliedstaats im betreffenden Sektor keine andere effektive Maßnahme enthält, um den Missbrauch durch aufeinander folgende befristete Arbeitsverträge zu verhindern und gegebenenfalls zu ahnden.
Voorts oordeelt het Hof dat de raamovereenkomst in de weg staat aan de toepassing van een nationale wettelijke regeling die alleen voor de openbare sector geldt en voorziet in een absoluut verbod van omzetting in een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd van opeenvolgende overeenkomsten voor bepaalde tijd, die in werkelijkheid permanente en blijvende behoeften van de werkgever dekten en moeten worden geacht een misbruik uit te maken, voorzover de interne rechtsorde van de lidstaat voor de betrokken sector niet voorziet in een andere effectieve maatregel ter voorkoming, en in voorkomend geval ter bestraffing, van het misbruik van opeenvolgende overeenkomsten voor bepaalde tijd.