Traduction de «angeordnete begutachtung seien zwar » (Allemand → Néerlandais) :

Die Begutachtung in Zivilsachen, die sogenannte « private » Begutachtung, und die in der vorbereitenden Phase des Strafprozesses angeordnete Begutachtung seien zwar beide einseitig.
Het burgerlijk deskundigenonderzoek, « privé-deskundigenonderzoek » genaamd en het deskundigenonderzoek bevolen in de voorbereidende fase van het strafproces zijn weliswaar beide eenzijdig.

Aus den obigen Darlegungen ergebe sich, dass die Artikel 2, 962 ff. des Gerichtsgesetzbuches vorschrieben, dass die Artikel 43, 44 und 148 des Strafprozessgesetzbuches in dem Sinne auszulegen seien, dass die in der vorbereitenden Phase des Strafprozesses angeordnete Begutachtung in Strafsachen grundsätzlich auf kontradiktorische Weise ablaufen müsse.
Uit wat voorafgaat volgt dat de artikelen 2, 962 en volgende van het Gerechtelijk Wetboek de verplichting inhouden dat de artikelen 43, 44 en 148 van het Wetboek van Strafvordering in die zin worden geïnterpreteerd dat het deskundigenonderzoek in strafzaken dat tijdens de voorafgaande fase van het strafproces wordt bevolen, in beginsel op tegenspraak moet verlopen.

Doch da die Rechtsprechung davon ausgehe, dass die Garantien des gerechten Prozesses (einschliesslich der kontradiktorischen Beschaffenheit einer Begutachtung) auch auf diese Phase anwendbar seien, lasse sich der Behandlungsunterschied - der sich fortan aus der absolut nicht kontradiktorischen Beschaffenheit der in der Vorbereitungsphase des strafrechtlichen Urteils angeordneten Begutachtung ergebe, im Gegensatz zur kontradiktorischen Beschaffenheit der Begutachtungen, die vom Strafrichter in seiner Eigenschaft als Tatrichter angeordnet würden - nicht alleine dadurch vernünftig rechtfertigen, dass man sich nicht vor einer Gerichtsbarkeit befinde, die über die Stichhaltigkeit einer strafrechtlichen Anklage zu befinden habe.
Maar aangezien de rechtspraak van oordeel is dat de waarborgen van een eerlijke behandeling van de zaak (met inbegrip van de tegenspraak bij een deskundigenonderzoek) ook op die fase van toepassing zijn, kan het verschil in behandeling - dat voortaan voortvloeit uit het absoluut niet-contradictoir karakter van het deskundigenonderzoek tijdens de voorbereidende fase voorafgaand aan het strafvonnis, in tegenstelling met het contradictoir karakter van het deskundigenonderzoek dat door de strafrechter in zijn hoedanigheid van feitenrechter wordt bevolen - niet redelijk worden verantwoord louter door de omstandigheid dat men zich niet bevindt voor een rechtscollege dat over de gegrondheid van een strafrechtelijke beschuldiging moet oordelen.

Das Gericht vertritt den Standpunkt, es sei zwar offensichtlich, dass die im wesentlichen inquisitorische und geheime Beschaffenheit des Verfahrens in der Vorbereitungsphase des Strafprozesses die Anwendung der Artikel 962 bis 991 des Gerichtsgesetzbuches ganz oder grösstenteils ausschliesse, da diese Bestimmungen der Willensautonomie der Parteien und dem Verfügungsgrundsatz viel Raum liessen, doch es stelle sich trotzdem die Frage, ob - infolge des vorstehend erwähnten Urteils - die Gesetzesvorschriften, die auf die Strafgutachten anwendbar seien, insbesondere auf die von der Staatsanwaltschaft im Rahmen der Voruntersuchung angeordneten Begutachtungen (siehe die Artikel 43 und 44 des Strafprozessgesetzbuches sowie Artikel 10 des Gesetzes vom 1. Juni 1849 zur Änderung der Tarife in Strafsachen), nicht dahingehend auszulegen seien, dass die Sachverständigen dazu verpflichtet seien, ein Mindestmass an Vorschriften bezüglich der kontradiktorischen Beschaffenheit zu beachten (beispielsweise: zu Beginn einer Buchprüfungsexpertise Anhörung der Personen, die die betreffende Buchhaltung geführt haben oder die unmittelbar für die Führung dieser Buchhaltung verantwortlich waren; bei Beendigung der Begutachtung und vor der Verfassung der endgültigen Schlussfolgerungen Übermittlung eines Vorberichtes des Sachverständigen mit der Bitte um Anmerkungen an diese Personen), dies bei Strafe der Verletzung der Artikel 10 und 11 der Verfassung sowie des Artikels 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention.
De Rechtbank is van oordeel dat hoewel het evident lijkt dat het hoofdzakelijk inquisitoriaal en geheim karakter van de procedure in de voorbereidende fase van een strafproces de toepassing uitsluit van het geheel of het grootste gedeelte van de artikelen 962 tot 991 van het Gerechtelijk Wetboek omdat die bepalingen een aanzienlijk gedeelte overlaten aan de wilsautonomie van de partijen en aan het beschikkingsbeginsel, niettemin de vraag rijst of - ingevolge het voormelde arrest - de wetsbepalingen die van toepassing zijn op het deskundigenonderzoek in strafzaken, met name op het deskundigenonderzoek bevolen door het parket in het kader van het opsporingsonderzoek (zie de artikelen 43 en 44 van het Wetboek van Strafvordering en artikel 10 van de wet van 1 juni 1849 « op de herziening van den tarief in lyfstraffelyke zaken ») niet in die zin moeten worden uitgelegd dat zij de deskundige verplichten een minimum aantal regels van de tegenspraak in acht te nemen (voorbeeld : verhoor, in het begin van een boekhoudkundig deskundigenonderzoek, van de personen die de betrokken boekhouding hebben bijgehouden of die rechtstreeks verantwoordelijk waren voor het bijhouden van die boekhouding; mededeling, op het einde van het deskundigenonderzoek, aan die personen van een voorafgaand verslag dat de voorlopige conclusies van de deskundige bevat met verzoek tot opmerkingen, vóór het opstellen van de definitieve conclusies), op straffe van schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet en artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.