Vertaling van "Väterliche Abstammung " (Duits → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Abstammung vom Vater | väterliche Abstammung
afstamming langs vaderszijde

biologische Abstammung [ Anerkennung der Vaterschaft | biologische Vaterschaft | eheliche Abstammung | Ehelicherklärung | nicht eheliche Abstammung | Vaterschaftserklärung ]
afstamming [ biologische vader | legitimatie | natuurlijke afstamming | onwettige afstamming | wettige afstamming | wettiging ]

biologische Abstammung | genetische Abstammung | leibliche Abstammung
biologische afstamming

biologische Abstammung | natürliche Abstammung
biologische afstamming | natuurlijke afstamming

väterliche Gewalt
vaderlijk gezag

väterliche Linie
vaderlijke lijn

Abstammung
afstamming

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Der Hof erkennt nicht, inwiefern es unangemessen wäre, dass das Kind, dessen väterliche Abstammung nach der mütterlichen Abstammung festgestellt wurde und das daher zuerst den Namen seiner Mutter getragen hat, auf Initiative seiner Eltern, die, solange es der elterlichen Gewalt unterliegt, über sein Interesse entscheiden, bzw. nach Ablauf dieser Gewalt nur auf eigene Initiative den Namen seines Vaters annehmen könnte.
Het Hof ziet niet in wat er onredelijk zou kunnen zijn aan het feit dat het kind wiens afstamming van vaderszijde is vastgesteld na de afstamming van moederszijde en dat bijgevolg eerst de naam van zijn moeder heeft gedragen, de naam van zijn vader zou kunnen aannemen op initiatief van zijn ouders, die oordelen over zijn belang, zolang het aan het ouderlijk gezag is onderworpen, en enkel op zijn eigen initiatief vanaf het ogenblik waarop dat gezag een einde neemt.

Anlässlich der Diskussionen in Bezug auf Artikel 329bis waren die Interessen des Kindes und die durch den Richter ausgeübte marginale Prüfung Gegenstand folgender Anmerkungen: « Die Berücksichtigung der Interessen des Kindes muss immer möglich sein oder nie. Außerdem muss diese Möglichkeit selbstverständlich in Artikel 329bis und Artikel 332quinquies die gleiche sein. Ungeachtet dessen ist es vorzuziehen, dass diese Möglichkeit zur Berücksichtigung der Interessen des Kindes marginal ist, wenn man von der biologischen Wirklichkeit ausgeht. In seinem jüngsten diesbezüglichen Entscheid hat der Schiedshof klar den Standpunkt vertreten, dass die Berücksichtigung der Interessen des minderjährigen Kindes immer möglich sein muss (Entscheid Nr. 66/2003), und ist somit zur vorherigen Rechtsprechung zurückgekehrt. Dieser Entscheid entspricht im Übrigen genau der europäischen Rechtsprechung. Der Europäische Gerichtshof für Menschenrechte war der Auffassung, dass die väterliche Anerkennung im Interesse des Kindes verweigert werden kann, obwohl das Bestehen der biologischen Verbindung nicht angefochten wird (EuGHMR, Urteil Yousef gegen Niederlande vom 5. November 2002). Dies bedeutet jedoch nicht, dass die Regel, wonach die Berücksichtung der Interessen des Kindes nie möglich ist, im Widerspruch zu unserer Verfassung oder zu Artikel 8 der Europäischen Menschenrechtskonvention stehen würde. Der Redner verweist im Übrigen auf den Gesetzesvorschlag 0209/001, obwohl er sich zu Unrecht nur auf die Anerkennung der Vaterschaft und nicht auf deren Feststellung auf gerichtlichem Wege bezieht. Der Redner ist der Auffassung, dass in Bezug auf die ursprüngliche Abstammung die biologische Wahrheit Vorrang haben kann, so dass es nie notwendig ist, die Interessen des Kindes zu berücksichtigen. Wenn die Feststellung der Abstammung dem biologischen Elternteil gegenüber dem Kind schaden kann, kann deren Funktionieren beispielsweise durch eine Entziehung der elterlichen Gewalt ausgeschlossen werden ...
Ter gelegenheid van de bespreking met betrekking tot artikel 329bis maakten het belang van het kind en de door de rechter uitgeoefende marginale toetsing het voorwerp uit van de volgende opmerkingen : « Toetsing aan het belang van het kind moet ofwel altijd ofwel nooit mogelijk zijn. Bovendien moet de toetsingsmogelijkheid uiteraard gelijklopend zijn in artikel 329bis en artikel 332quinquies. Hoe dan ook is de toetsingsbevoegdheid best marginaal als men de biologische werkelijkheid vooropstelt. In zijn meest recente arrest ter zake heeft het Arbitragehof duidelijk geoordeeld dat een toetsing aan het belang van het minderjarige kind altijd mogelijk moet zijn (arrest nr. 66/2003). Het is daarmee teruggekomen op eerdere rechtspraak. Dit laatste arrest ligt bovendien in de lijn van de Europese rechtspraak. Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft geoordeeld dat de vaderlijke erkenning in het belang van het kind kan worden geweigerd, ook al wordt het bestaan van de biologische band niet betwist (EHRM, arrest-Yousef t. Nederland van 5 november 2002). Dat wil nog niet zeggen dat de regel dat nooit een toetsing mogelijk is, strijdig zou zijn met onze Grondwet of met artikel 8 EVRM. Zie trouwens wetsvoorstel 0209/001, zij het dat dat ten onrechte enkel de erkenning en niet de gerechtelijke vaststelling van het vaderschap betreft. De spreker is van oordeel dat op het gebied van de oorspronkelijke afstamming de biologische waarheid mag overwegen, zodat er nooit toetsing aan het belang van het kind hoeft te zijn. Waar de vaststelling van de afstamming met de biologische ouder voor het kind nadelig zou zijn, kan de functionering daarvan worden uitgeschakeld, vb. via ontzetting van het ouderlijk gezag.

« Verstösst Artikel 320 des Zivilgesetzbuches insofern, als er demjenigen, der ein Kind anerkennen möchte, das aus seinem Verhältnis mit einer verheirateten Frau hervorgegangen ist, nicht erlaubt, mit allen Rechtsmitteln seine Vaterschaft nachzuweisen, während diese Vaterschaft durch Statusbesitz untermauert und die väterliche Abstammung nicht bestritten wird, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung?
« Schendt artikel 320 van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het de kandidaat voor de erkenning van een kind dat geboren is uit zijn vereniging met een gehuwde vrouw niet toestaat met alle wettelijke middelen het bewijs van zijn vaderschap te leveren, terwijl dat vaderschap wordt bevestigd door het bezit van staat en de afstamming van vaderszijde niet wordt betwist, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet ?

Verstösst Artikel 320 des Zivilgesetzbuches insofern, als er demjenigen, der ein Kind anerkennen möchte, das aus seinem Verhältnis mit einer verheirateten Frau hervorgegangen ist, nicht erlaubt, mit allen Rechtsmitteln seine Vaterschaft nachzuweisen, während diese Vaterschaft durch Statusbesitz untermauert und die väterliche Abstammung nicht bestritten wird, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung?
Schendt artikel 320 van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het de kandidaat voor de erkenning van een kind dat geboren is uit zijn vereniging met een gehuwde vrouw niet toestaat met alle wettelijke middelen het bewijs van zijn vaderschap te leveren, terwijl dat vaderschap wordt bevestigd door het bezit van staat en de afstamming van vaderszijde niet wordt betwist, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet ?

Artikel 335 § 3 Absatz 1 des Zivilgesetzbuches verstösst nicht gegen die Artikel 10 und 11 (vormals Artikel 6 und 6bis) der Verfassung, indem er einen Unterschied einführt zwischen den natürlichen Kindern, deren Abstammung väterlicherseits nach der Abstammung mütterlicherseits festgestellt wird, einerseits und den Kindern, bei denen nur die Abstammung väterlicherseits festgestellt wird oder deren Abstammung väterlicher- und mütterlicherseits gleichzeitig festgestellt wird, andererseits, und indem er das Tragen des Namens des Vaters durch das Kind von der Zustimmung der Mutter abhängig macht.
Artikel 335, § 3, eerste lid, van het Burgerlijk Wetboek schendt de artikelen 10 en 11 (vroegere artikelen 6 en 6bis) van de Grondwet niet, doordat het een onderscheid invoert tussen de natuurlijke kinderen wier afstamming van vaderszijde later komt vast te staan dan de afstamming van moederszijde, enerzijds, en de kinderen van wie enkel de afstamming van vaderszijde vaststaat of van wie de afstamming van vaderszijde en de afstamming van moederszijde tegelijkertijd komen vast te staan, anderzijds, en doordat het het dragen van de naam van de vader door het kind afhankelijk maakt van de instemming van de moeder.

« Verstösst Artikel 335 § 3 Absatz 1 des Zivilgesetzbuches gegen die Artikel 6 und 6bis der Verfassung, indem er einen Unterschied einführt zwischen den natürlichen Kindern, deren Abstammung väterlicherseits nach der Abstammung mütterlicherseits festgestellt wird, einerseits und den Kindern, bei denen nur die Abstammung väterlicherseits festgestellt wird oder deren Abstammung väterlicher- und mütterlicherseits gleichzeitig festgestellt wird, andererseits, und indem er das Tragen des Namens des Vaters durch das Kind von der Zustimmung der Mutter abhängig macht?
« Schendt artikel 335, § 3, eerste lid, van het Burgerlijk Wetboek de artikelen 6 en 6bis van de Grondwet, doordat het een onderscheid invoert tussen de natuurlijke kinderen wier afstamming van vaderszijde later komt vast te staan dan de afstamming van moederszijde, enerzijds, en de kinderen van wie enkel de afstamming van vaderszijde vaststaat of van wie de afstamming van vaderszijde en de afstamming van moederszijde tegelijkertijd komen vast te staan, anderzijds, en doordat het het dragen van de naam van de vader door het kind afhankelijk maakt van de instemming van de moeder ?