Vertaling van "2009 des rates rechtsfehlerhaft angewendet " (Duits → Nederlands) :

Drittens habe der Rat einen offensichtlichen Beurteilungsfehler begangen, gegen die Grundsätze der Sorgfalt, der ordnungsgemäßen Verwaltung und der Nichtdiskriminierung verstoßen und Art. 2 Abs. 10 der Verordnung (EG) Nr. 1225/2009 des Rates rechtsfehlerhaft angewendet, indem er falsche Berichtigungen des Ausfuhrpreises und des Normalwerts vorgenommen habe.
Ten derde heeft de Raad een kennelijk onjuiste beoordeling gemaakt, de beginselen van zorgvuldigheid, behoorlijk bestuur en non-discriminatie geschonden en een onjuiste toepassing gegeven aan artikel 2, lid 10, van verordening (EG) nr. 1225/2009 van de Raad door de uitvoerprijs en de normale waarde op onjuiste wijze te corrigeren.

Schließlich hätten die Unionsorgane einen offensichtlichen Beurteilungsfehler begangen, gegen die Grundsätze der Sorgfalt, der ordnungsgemäßen Verwaltung und der Nichtdiskriminierung verstoßen und Art. 2 Abs. 7 Buchst. b sowie Art. 2 Abs. 7 Buchst. c der Verordnung (EG) Nr. 1225/2009 des Rates rechtsfehlerhaft angewendet, indem sie der Greenwood Houseware (Zhuhai) Ltd eine marktwirtschaftliche Behandlung verweigert hätten. Die Weigerung der Unionsorgane, die Klägerin Greenwood Houseware (Zhuhai) Ltd marktwirtschaftlich zu behandeln, habe auf einer fehlerhaften Würdigung der Tatsachen und vorgelegten Beweise beruht.
Tot slot hebben de instellingen van de Unie een kennelijk onjuiste beoordeling gemaakt, de beginselen van zorgvuldigheid, behoorlijk bestuur en non-discriminatie geschonden, en een onjuiste toepassing gegeven aan artikel 2, lid 7, sub b, en artikel 2, lid 7, sub c, van verordening (EG) nr. 1225/2009 van de Raad, door Greenwood Houseware (Zhuhai) Ltd. niet te behandelen als marktgerichte onderneming. De weigering van de instellingen van de Unie om Greenwood Houseware (Zhuhai) Ltd. te behandelen als marktgerichte onderneming is gebaseerd op een onjuiste beoordeling van feiten en overgelegd bewijs.

Aufgrund der im Rahmen der Verordnung (EG) Nr. 248/2008 des Rates vom 17. März 2008 zur Änderung der Verordnung (EG) Nr. 1234/2007 in Bezug auf die einzelstaatlichen Milchquoten beschlossenen Quotenanhebung und der jährlichen Anhebung um 1 % zusammen mit anderen Änderungen, die die Wahrscheinlichkeit verringern, dass die Überschussabgabe zu entrichten ist, besteht nur in Italien die Gefahr, dass bei der derzeitigen Produktionsstruktur die Überschussabgabe fällig wird, wenn eine jährliche Anhebung um 1 % in dem Zeitraum 2009/2010 bis 2013/2014 angewendet wird.
De quotaverhogingen uit hoofde van Verordening (EG) nr. 248/2008 van de Raad van 17 maart 2008 tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1234/2007 wat de nationale melkquota betreft en de quotaverhoging met 1 % per jaar zorgen er, samen met de andere veranderingen die het opleggen van de overschotheffing minder waarschijnlijk maken, voor dat alleen Italië de kans loopt deze heffing te moeten betalen indien wordt uitgegaan van het huidige productieniveau, waarop over de periode van 2009/2010 tot en met 2013/2014 een jaarlijkse verhoging met 1 % wordt toegepast.

In dem Urteil stellte der Gerichtshof fest, dass das in Artikel 17 der Verordnung (EG) Nr. 1225/2009 des Rates festgelegte Stichprobenverfahren für die Zwecke der Entscheidung über Anträge auf individuelle Marktwirtschaftsbehandlung nach Artikel 2 Absatz 7 Buchstabe c nicht angewendet werden darf.
Naar zijn oordeel heeft het Hof van Justitie bepaald dat de steekproeftechniek zoals vastgelegd in artikel 17 van Verordening (EG) nr. 1225/2009 van de Raad niet van toepassing mag zijn op het vaststellen van aanspraken voor individuele behandeling als marktgerichte onderneming krachtens artikel 2, lid 7, sub c.

(1) In der Rechtssache C-249/10 P entschied der Gerichtshof, dass das in Artikel 17 der Verordnung (EG) Nr. 1225/2009 des Rates vom 30. November 2009 über den Schutz gegen gedumpte Einfuhren aus nicht zur Europäischen Gemeinschaft gehörenden Ländern vorgesehene Stichprobenverfahren nicht angewendet werden darf für die Zwecke der nach Artikel 2 Absatz 7 Buchstabe c jener Verordnung zu treffenden Entscheidung über Anträge auf Marktwirtschaftsbehandlung.
(1) In zaak C-249/10 P heeft het Hof van Justitie geoordeeld dat de steekproeftechniek, vastgesteld in artikel 17 van Verordening (EG) nr. 1225/2009 van de Raad van 30 november 2009 betreffende beschermende maatregelen tegen invoer met dumping uit landen die geen lid zijn van de Europese Gemeenschap , niet mag worden toegepast voor de vaststelling met betrekking tot de verzoeken om een behandeling als marktgericht bedrijf uit hoofde van artikel 2, lid 7, onder c), van die verordening.

Klagegründe: Verstoß gegen Regel 50 Abs. 1 der Verordnung Nr. 2868/95 der Kommission und gegen die Art. 76, 8 und 8 Abs. 2 Buchst. c der Verordnung Nr. 207/2009 des Rates, da die Beschwerdekammer (i) ihre Befugnis zur Ermittlung des Sachverhalts von Amts wegen verkannt und Tatsachen außer Acht gelassen habe, die offensichtlich Auswirkungen auf die Entscheidung über den Widerspruch haben könnten, (ii) rechtsfehlerhaft festgestellt habe, dass „Pierre Robert“ keine bekannte Marke sei, (iii) einen Fehler begangen habe, indem sie die Beweise in dem zusammen mit der Widerspruchsschrift eingereichten Anhang 1 nicht berücksichtigt habe, und (iv) einen Fehler begangen habe, indem sie die vor der Entscheidung der Widerspruchsabteilung eingereichte Urkunde des Schwedischen Patent- und Registrieramtes nicht zugelassen habe.
Aangevoerde middelen: schending van regel 50, lid 1, van verordening nr. 2868/95 van de Commissie en artikelen 76, 8 en 8, lid 2, sub c, van verordening nr. 207/2009 van de Raad, aangezien de kamer van beroep (i) geen gebruik heeft gemaakt van haar recht om de feiten ambtshalve te onderzoeken en rekening te houden met feiten die het resultaat van de oppositie waarschijnlijk kunnen beïnvloeden; (ii) blijk heeft gegeven van een onjuiste rechtsopvatting door „Pierre Robert” niet als een algemeen bekend merk te beschouwen; (iii) haar verplichtingen niet is nagekomen door geen rekening te houden met de in bijlage 1 opgenomen en bij de instelling van de oppositie overgelegde bewijsstukken; en (iv) door het certificaat van het Zweedse octrooi- en merkenbureau, dat is overgelegd voordat de oppositieafdeling een beslissing heeft genomen, niet te aanvaarden

Klagegründe: Verstoß gegen Art. 8 Abs. 1 Buchst. b der Verordnung Nr. 207/2009 des Rates, da die Beschwerdekammer die Ähnlichkeit der Waren sowie die Ähnlichkeit der angefochtenen Marke und der älteren Marke rechtsfehlerhaft beurteilt habe.
Aangevoerde middelen: schending van artikel 8, lid 1, sub b, van verordening (EG) nr. 207/2009 inzake het gemeenschapsmerk, aangezien de kamer van beroep de soortgelijkheid van de waren en de overeenstemming tussen het bestreden merk en het ouder merk onjuist heeft beoordeeld.

Klagegründe: Die Klägerin macht geltend, dass die angefochtene Entscheidung Art. 53 Abs. 2 der Verordnung (EG) Nr. 207/2009 des Rates verletze, da die Beurteilung dieses Artikels und die Vorgehensweise bei der Beurteilung des Sachverhalts durch die Beschwerdekammer rechtsfehlerhaft seien und da die Beschwerdekammer von ihren Untersuchungsbefugnissen keinen Gebrauch gemacht habe.
Aangevoerde middelen: schending van artikel 53, lid 2, van verordening nr. 207/2009, aangezien de kamer van beroep bij de beoordeling van dit artikel en bij haar werkwijze inzake de beoordeling van de feiten blijk heeft gegeven van een onjuiste rechtsopvatting en zij geen gebruik van haar onderzoeksbevoegdheden heeft gemaakt.

Stehen ein Sektor oder ein Teilsektor in dem Verzeichnis gemäß dem Beschluss 2010/2/EU der Kommission vom 24. Dezember 2009 zur Festlegung eines Verzeichnisses der Sektoren und Teilsektoren, von denen angenommen wird, dass sie einem erheblichen Risiko einer Verlagerung von CO-Emissionen ausgesetzt sind, gemäß der Richtlinie 2003/87/EG des Europäischen Parlaments und des Rates , so werden diese Faktoren nicht angewendet.
Waar een bedrijfstak of deeltak is vermeld op de lijst vastgesteld bij Besluit 2010/2/EU van de Commissie van 24 december 2009 tot vaststelling, overeenkomstig Richtlijn 2003/87/EG van het Europees Parlement en de Raad, van een lijst van bedrijfstakken en deeltakken die worden geacht te zijn blootgesteld aan een significant CO-weglekrisico , zijn deze factoren niet van toepassing.

Nachdem der Zeitraum, in dem die Regelung für die einheitliche Flächenzahlung angewendet werden kann, mit der Verordnung (EG) Nr. 2012/2006 des Rates verlängert wurde, müssen die in Zypern zu zahlenden Gesamtbeträge festgesetzt werden, wo die Regelung für die einheitliche Flächenzahlung in den Jahren 2009 und 2010 gilt.
Nu bij Verordening (EG) nr. 2012/2006 van de Raad de periode is verlengd waarin de regeling inzake één enkele areaalbetaling mag worden toegepast, moeten de totale bedragen worden vastgesteld die op Cyprus moeten worden betaald in die gevallen waarin deze regeling van toepassing is voor 2009 en 2010.