Vertaling van " staatsrat vorgeschriebenen " (Duits → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

innerhalb der vorgeschriebenen Frist | innerhalb des vorgeschriebenen Termins
binnen de voorgeschreven termijn

SLORC | SPDC | Staatsrat für Frieden und Entwicklung | Staatsrat zur Wiederherstellung von Recht und Ordnung
Nationale Raad voor herstel van recht en orde (SLORC) | Nationale Raad voor vrede en ontwikkeling | staatsraad voor Herstel van Orde en Gezag | SLORC [Abbr.] | SPDC [Abbr.]

Lage und Anbringungsart der vorgeschriebenen Schilder un Aangagen
plaats en wijze van aanbrenging van de voorgeschreven platen en gegevens/vermeldingen

Staatsrat
Raad van State

Verwaltungsabteilung des Staatsrates
Afdeling administratie van de Raad van State

Gesetzgebungsabteilung des Staatsrates
Afdeling wetgeving van de Raad van State

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Wenn der Chefgreffier des Staatsrates den klagenden Parteien den Erwiderungsschriftsatz notifiziert oder wenn er ihnen notifiziert, dass innerhalb der vorgeschriebenen Frist kein solcher Schriftsatz hinterlegt worden ist, vermerkt er den Wortlaut der fraglichen Bestimmung sowie des Artikels 15 § 1 des vorerwähnten königlichen Erlasses (Artikel 15 § 2 desselben königlichen Erlasses).
Wanneer de hoofdgriffier van de Raad van State de memorie van antwoord ter kennis brengt van de verzoekende partijen of wanneer hij hen ter kennis brengt dat binnen de voorgeschreven termijn geen dergelijke memorie is ingediend, maakt hij melding van de in het geding zijnde bepaling, alsook van artikel 15, § 1, van het voormelde koninklijk besluit (artikel 15, § 2, van hetzelfde koninklijk besluit).

In einem Gutachten zu dem Gesetzentwurf, der zu dem Gesetz vom 8. September 1997 « zur Abänderung der am 12. Januar 1973 koordinierten Gesetze über den Staatsrat » geführt hat, hat die Gesetzgebungsabteilung des Staatsrates in Bezug auf den in Artikel 70 § 1 der koordinierten Gesetze über den Staatsrat vorgeschriebenen Vorschlag Folgendes dargelegt:
In een advies over het ontwerp van wet dat heeft geleid tot de wet van 8 september 1997 « tot wijziging van de wetten op de Raad van State, gecoördineerd op 12 januari 1973 », heeft de afdeling wetgeving van de Raad van State, met betrekking tot de in artikel 70, § 1, van de gecoördineerde wetten op de Raad van State voorgeschreven voordracht, het volgende geoordeeld :

Wenn der Autor der Nichtigkeitsklage im Sinne von B.6.2 der Kanzlei des Staatsrates nicht innerhalb der vorgeschriebenen Frist einen Replikschriftsatz zugesandt hat, schreibt die fragliche Bestimmung diesem Rechtsprechungsorgan vor, unverzüglich zu urteilen, wobei das Fehlen des durch Artikel 19 Absatz 1 der am 12. Januar 1973 koordinierten Gesetze vorgeschriebenen Interesses auf Seiten des Autors der Klage festgestellt wird, vorbehaltlich des Rechtes jeder Partei, um Anhörung zu ersuchen.
Wanneer de auteur van het beroep tot nietigverklaring bedoeld in B.6.2 aan de griffie van de Raad van State geen memorie van wederantwoord binnen de opgelegde termijn heeft doen toekomen, verplicht de in het geding zijnde bepaling dat rechtscollege onverwijld uitspraak te doen, waarbij wordt vastgesteld dat de auteur van het beroep niet doet blijken van het bij artikel 19, eerste lid, van de op 12 januari 1973 gecoördineerde wetten vereiste belang, onder voorbehoud van het recht van iedere partij om te verzoeken te worden gehoord.

Aus der Begründung der Vorlageentscheidung und den durch den Staatsrat übermittelten Verfahrensunterlagen geht hervor, dass der Gerichtshof gebeten wird, über die Vereinbarkeit von Artikel 21 Absatz 2 der am 12. Januar 1973 koordinierten Gesetze mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit Artikel 6 Absatz 1 der Europäischen Menschenrechtskonvention zu befinden, insofern die fragliche Bestimmung, wenn sie auf eine Person Anwendung finde, die eine Nichtigkeitsklage gegen eine Entscheidung eines leitenden Beamten der Brüsseler Umweltbehörde IBGE eingereicht habe, mit der ihr eine administrative Geldbuße in Anwendung der Artikel 35 bis 38 der Ordonnanz der Region Brüssel-Hauptstadt vom 25. März 1999 « über die Ermittlung, Feststellung, Verfolgung und Ahndung von Umweltstraftaten » (in ihrer am 7. November 2001 geltenden Fassung) auferlegt werde, und die der Kanzlei des Staatsrates einen Replikschriftsatz nach Ablauf der vorgeschriebenen Frist zugesandt habe, diesem Kläger den Zugang zu einem Gericht entziehen würde, das befugt sei, über eine strafrechtliche Anklage zu entscheiden.
Uit de motivering van de verwijzingsbeslissing en de procedurestukken die door de Raad van State zijn overgezonden, blijkt dat het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid van artikel 21, tweede lid, van de op 12 januari 1973 gecoördineerde wetten met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre de bestreden bepaling, wanneer ze van toepassing is op een persoon die een beroep tot nietigverklaring heeft ingesteld tegen een beslissing van een leidend ambtenaar van het Brussels Instituut voor Milieubeheer (BIM) waarbij hem een administratieve geldboete wordt opgelegd met toepassing van de artikelen 35 tot 38 van de ordonnantie van het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest van 25 maart 1999 « betreffende de opsporing, de vaststelling, de vervolging en de bestraffing van misdrijven inzake leefmilieu » (zoals die van toepassing waren op 7 november 2001), en die aan de griffie van de Raad van State een memorie van wederantwoord heeft doen toekomen na het verstrijken van de opgelegde termijn, die verzoeker de toegang zou ontzeggen tot een rechtbank die bevoegd is om uitspraak te doen over een beschuldiging in strafzaken.

Diese Entscheidung kann jedoch wieder in Frage gestellt werden, und zwar zuerst durch die Kammer, die unter Beachtung der durch Artikel 17 § 1 Absatz 3 der koordinierten Gesetze über den Staatsrat vorgeschriebenen Garantien einer kontradiktorischen Verhandlung über ihre Bestätigung zu befinden hat, und anschliessend durch die definitive Entscheidung, mit der über die Nichtigkeitsklage befunden wird.
Die beslissing kan evenwel opnieuw in het geding worden gebracht, allereerst door de kamer die uitspraak moet doen over de bevestiging ervan met inachtneming van de waarborgen van een contradictoir debat voorgeschreven bij artikel 17, § 1, derde lid, van de gecoördineerde wetten op de Raad van State, en vervolgens door de definitieve beslissing waarbij uitspraak wordt gedaan over het beroep tot vernietiging.

Die Entscheidung zur Aussetzung, die während eines Eilverfahrens und unter Beachtung der durch Artikel 17 der koordinierten Gesetze über den Staatsrat vorgeschriebenen Garantien einer kontradiktorischen Verhandlung getroffen wurde, ist eine vorläufige Entscheidung, die die erste Phase eines einmaligen Verfahrens darstellt, dessen Kontinuität gewährleistet werden muss.
De beslissing tot schorsing, genomen tijdens een spoedbehandeling en met inachtneming van de waarborgen van een contradictoir debat voorgeschreven bij artikel 17 van de gecoördineerde wetten op de Raad van State, is een voorlopige beslissing die de eerste fase vormt van een eenmalige procedure waarvan de continuïteit moet worden verzekerd.