Die Beratung durch wissenschaftliche Stellen wie zum Beispiel den Internationalen Rat für Meeresforschung (ICES) mit Formulierung von kurzfristig „empfohlenen Fangmengen“ entsprach dieser Grundhaltung; sie ging von den bei gleichbleibender Befischungsintensität zu erwartenden Fangmengen aus, sofern die Bestandsgröße ein bestimmtes biologisches Mindestniveau nicht zu unterschreiten drohte.
Het door wetenschappelijke instanties als de Adviescommissie voor Visserijbeheer van de Internationale Raad voor het onderzoek van de zee (ICES) aanbevolen “vangstniveau” op korte termijn weerspiegelde deze zienswijze en werd geformuleerd onder verwijzing naar de veronderstelde vangsten die zouden worden binnengehaald bij ongewijzigde bevissingsniveaus, zolang de omvang van het visbestand niet tot onder een biologisch minimumniveau daalde.