Traduction de « deutliche sanktion » (Allemand → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

administrative Sanktion | Verwaltungssanktion | Verwaltungsstrafe | verwaltungsstrafrechtliche Sanktion
administratieve sanctie

restriktive Maßnahme der EU [ Sanktion oder restriktive Maßnahme der EU ]
beperkende maatregel van de EU [ EU-sanctie of beperkende maatregel ]

eigenständige Sanktion der EU | eigenständige Sanktion der Union
autonome sanctie van de EU | autonome sanctie van de Unie

gesellschaftliche Sanktion | soziale Sanktion
sociale sanctie

mit Fahrgästen klar und deutlich kommunizieren
duidelijk communiceren met passagiers | duidelijk communiceren met reizigers

Sanktion (EU) [ EU-Geldbuße | EU-Geldstrafe | Gemeinschaftssanktion ]
sanctie (EU) [ communautaire sanctie | door de EU opgelegde dwangsom | EU-boetebeleid | geldboete van de EU | geldelijke sanctie van de EU ]

internationale Sanktion [ Blockade | Boykott | Embargo | Repressalie ]
internationale sanctie [ blokkade | boycot | embargo | represailles ]

Sanktion
sanctie

strafrechtliche Sanktion
strafsanctie

zivilrechtliche Sanktion
burgerlijke sanctie

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Was schließlich die Türkei anbelangt, war eine deutliche Sanktion notwendig, denn Bedingungen werden gestellt, damit sie erfüllt werden.
Tenslotte, Turkije, een nadrukkelijke sanctie was nodig, want voorwaarden zijn er om ingevuld te worden.

Da es deutlich wird, dass die Qualifizierung der in Artikel 30ter § 6 B vorgesehenen Massnahme in der Interpretation des Verweisungsrichters und in der Formulierung der präjudiziellen Frage im Widerspruch steht zum Begriff « strafrechtliche Sanktion », so wie er aus den allgemeinen Grundsätzen des Strafrechts und aus Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention hervorgeht, könnte der Hof die Frage in der vorliegenden Formulierung nicht beantworten, ohne gegen diese Grundsätze und diese Bestimmung zu verstossen.
Aangezien blijkt dat de kwalificatie van de maatregel bedoeld in artikel 30ter , § 6, B, zoals die wordt gegeven door de verwijzende rechter en uitgedrukt in de prejudiciële vraag, in tegenspraak is met het begrip strafrechtelijke sanctie zoals dat blijkt uit de algemene beginselen van het strafrecht en uit artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, zou het Hof de vraag, zoals ze is geformuleerd, niet kunnen beantwoorden zonder afbreuk te doen aan die beginselen en aan die bepaling.

Im Urteil Nr. 48. 624 vom 13. Juli 1994 kam der Staatsrat nach einer Analyse der Vorarbeiten und insbesondere nach Feststellung der Ablehnung eines Abänderungsantrags, der auf eine flexiblere Behandlung abzielte (Parl. Dok., Senat, 1989-1990, Nr. 984-5, und Ann., Senat, 12. Juli 1990, SS. 2646, 2648, 2650 und 2651), zu dem Schluss, dass « der Gesetzgeber gewollt hat, dass unter keiner Bedingung eine Entschuldigung für das Unterlassen der Übermittlung oder das verspätete Übermitteln eines Schriftsatzes geltend gemacht werden kann; indem er die Sanktion, die er auferlegt, als ' das Fehlen des erforderlichen Interesses ' definiert, hat er deutlich gemacht, dass das Hinterlegen eines Schriftsatzes als eine ausdrückliche Bezeugung eines fortwährenden Interesses zu werten ist.
In het arrest nr. 48.624 van 13 juli 1994 kwam de Raad van State, na een analyse van de parlementaire voorbereiding en inzonderheid de vaststelling dat een amendement dat een meer soepele behandeling voorstelde werd verworpen (Parl. St., Senaat, 1989-1990, nr. 984-5, en Hand., Senaat, 12 juli 1990, pp. 2646, 2648, 2650 en 2651), tot de conclusie « dat de wetgever heeft gewild dat onder geen beding een excuus voor het niet of het niet tijdig insturen van een memorie aanvaard zou worden; door de door hem opgelegde sanctie te omschrijven als het ' ontbreken van het vereiste belang ' heeft hij te kennen gegeven dat hij het indienen van een memorie zag als een formele blijk van gebleven belangstelling ».

Indem sie die einschlägige Rechtsprechung des Gerichtshofs vollständig übernimmt, sollte die Richtlinie deutlich machen, dass im Fall von Diskriminierung die wirksamsten Sanktionen, die das nationale Recht vorsieht, verhängt werden sollten und dass angemessene Entschädigung nur eine Form von Sanktion ist.
De richtlijn dient ten volle uitdrukking te geven aan de rechtspraak van het Hof van Justitie en bijgevolg duidelijk maken dat de meest effectieve sancties uit hoofde van het nationale recht moeten worden opgelegd in geval van discriminatie, en dat een adequate schadevergoeding slechts één van de vormen van sanctie is.

Im Urteil Nr. 48. 624 vom 13. Juli 1994 kam der Staatsrat nach einer Analyse der Vorarbeiten und insbesondere nach Feststellung der Ablehnung eines Abänderungsantrags, der auf eine flexiblere Behandlung abzielte (Parl. Dok., Senat, 1989-1990, Nr. 984-5, und Ann., Senat, 12. Juli 1990, SS. 2646, 2648, 2650 und 2651), zu dem Schluss, dass « der Gesetzgeber gewollt hat, dass unter keiner Bedingung eine Entschuldigung für das Unterlassen der Übermittlung oder das verspätete Übermitteln eines Schriftsatzes geltend gemacht werden kann; indem er die Sanktion, die er auferlegt, als ' das Fehlen des erforderlichen Interesses ' definiert, hat er deutlich gemacht, dass das Hinterlegen eines Schriftsatzes als eine ausdrückliche Bezeugung eines fortwährenden Interesses zu werten ist.
In het arrest nr. 48.624 van 13 juli 1994 kwam de Raad van State, na een analyse van de parlementaire voorbereiding en inzonderheid de vaststelling dat een amendement dat een meer soepele behandeling voorstelde werd verworpen (Parl. St., Senaat, 1989-1990, nr. 984-5, en Hand., Senaat, 12 juli 1990, pp. 2646, 2648, 2650 en 2651), tot de conclusie « dat de wetgever heeft gewild dat onder geen beding een excuus voor het niet of het niet tijdig insturen van een memorie aanvaard zou worden; door de door hem opgelegde sanctie te omschrijven als het' ontbreken van het vereiste belang' heeft hij te kennen gegeven dat hij het indienen van een memorie zag als een formele blijk van gebleven belangstelling.

Im Urteil Nr. 48. 624 vom 13. Juli 1994 kam der Staatsrat nach einer Analyse der Vorarbeiten und insbesondere nach Feststellung der Ablehnung eines Abänderungsantrags, der auf eine flexiblere Behandlung abzielte (Parl. Dok., Senat, 1989-1990, Nr. 984-5, und Ann., Senat, 12. Juli 1990, SS. 2646, 2648, 2650 und 2651), zu dem Schluss, dass « der Gesetzgeber gewollt hat, dass unter keiner Bedingung eine Entschuldigung für das Unterlassen der Übermittlung oder das verspätete Übermitteln eines Schriftsatzes geltend gemacht werden kann; indem er die Sanktion, die er auferlegt, als " das Fehlen des erforderlichen Interesses" definiert, hat er deutlich gemacht, dass das Hinterlegen eines Schriftsatzes als eine ausdrückliche Bezeugung eines fortwährenden Interesses zu werten ist.
In het arrest nr. 48.624 van 13 juli 1994 kwam de Raad van State, na een analyse van de parlementaire voorbereiding en inzonderheid de vaststelling dat een amendement dat een meer soepele behandeling voorstelde werd verworpen (Parl. St., Senaat, 1989-1990, nr. 984-5, en Hand., Senaat, 12 juli 1990, pp. 2646, 2648, 2650 en 2651), tot de conclusie « dat de wetgever heeft gewild dat onder geen beding een excuus voor het niet of het niet tijdig insturen van een memorie aanvaard zou worden; door de door hem opgelegde sanctie te omschrijven als het " ontbreken van het vereiste belang" heeft hij te kennen gegeven dat hij het indienen van een memorie zag als een formele blijk van gebleven belangstelling.

Ihr repressives Ziel, das durch das vereinfachte Verfahren, mit dem sie auferlegt würden, nicht angetastet werde, verleihe diesen Disziplinarstrafen deshalb noch nicht den Charakter einer strafrechtlichen Sanktion; obgleich Artikel 44 des Gesetzes vom 14. Januar 1975, mit dem Artikel 24 des Gesetzes vom 15. Juni 1899 zur Einführung von Titel I des Militärstrafproze|gbgesetzbuches geändert worden sei, es dem Strafgericht ermögliche, die beschuldigte Militärperson an deren Korpskommandanten zu verweisen, wenn eine Straftat nicht sehr schwerwiegender Art zu sein scheine, habe der Kassationshof beschlossen, da|gb der Korpskommandant in diesem Zusammenhang völlig unabhängig sei, und der in der Begründung zum Gesetz vom 14. Januar 1975 über Artikel 43 abgegebene Kommentar bestätige, da|gb die Disziplinarstrafe einer anderer Kategorie angehöre als die strafrechtliche Sanktion; die darin deutlich ausgedrückte Sorge, nicht zweimal wegen derselben Straftaten zu bestrafen, bestätige, da|gb, ungeachtet des Kontextes, in dem sie sich befänden, Ma|gbnahmen « leichter Disziplin » Sanktionen seien.
De repressieve bedoeling ervan, die niet wordt aangetast door de vereenvoudigde procedure waarbij ze zijn opgelegd, verleent die tuchtstraffen daarom nog niet het karakter van strafrechtelijke sanctie : hoewel artikel 44 van de wet van 14 januari 1975, waarbij artikel 24 van de wet van 15 juni 1899 houdende titel I van het Wetboek van Militaire Strafvordering wordt gewijzigd, het het strafgerecht mogelijk maakt de verdachte militair naar diens korpscommandant te verwijzen, wanneer een misdrijf weinig ernstig schijnt te zijn, heeft het Hof van Cassatie beslist dat de korpscommandant in dat verband volledig onafhankelijk is en de commentaar die in de memorie van toelichting van de wet van 14 januari 1975 bij artikel 43 wordt gegeven, bevestigt dat de tuchtstraf van een andere orde is dan de strafrechtelijke sanctie; de zorg die daarin duidelijk wordt uitgedrukt om niet tweemaal te straffen wegens dezelfde feiten bevestigt dat, ongeacht de context waarin ze zich bevinden, maatregelen van « lichte tucht » sancties zijn.