Die zweite Idee ist faktisch der Kapitalismus, der um des Profits willen alles dem Selbstlauf überlässt: die Anpflanzungen, die Importe, die Wasserbeimengungen, die Holzspäne, den Panschwein, die Importe von Traubenmost, um ihn zu einer globalen Weinbrühe zu verarbeiten.
De tweede gedachtelijn is laisser-faire-kapitalisme om de winst op te drijven, laisser-faire-beleid met betrekking tot aanplantrechten, importen, het aanlengen, het toevoegen van houtspanen, versneden wijn en geïmporteerde most om een mondiaal wijnmengelmoes te brouwen.