Vertaling van "zin daardoor gaat " (Nederlands → Frans) :

1. In het voorstel wordt aan de rechter de mogelijkheid gegeven om sommige bedragen (hoofdzakelijk de kosten en honoraria van een advocaat) geheel of gedeeltelijk op te nemen in de « kosten en uitgaven » in ruime zin. Daardoor gaat het voorstel de vragen uit de weg in verband met de werkingssfeer van de terugvorderbaarheid die worden opgeworpen in het arrest van het Hof van Cassatie van 2 september 2004 (3) .
1. En donnant la possibilité au juge d'intégrer tout ou partie de certaines sommes (principalement les frais et honoraires d'avocat) dans les « frais et dépens » au sens large, la proposition évite les questions liées au champ d'application de la répétibilité suscitées par l'arrêt de la Cour de cassation du 2 septembre 2004 (3) .

1. In het voorstel wordt aan de rechter de mogelijkheid gegeven om sommige bedragen (inzonderheid de honoraria van de advocaat, de honoraria voor raadplegingen (3) , de reiskosten en de kosten voor het verkrijgen van een aantal stukken) geheel of gedeeltelijk op te nemen in de « kosten en uitgaven » in ruime zin. Daardoor gaat het voorstel de vragen uit de weg in verband met de werkingssfeer van de terugvorderbaarheid die worden opgeworpen in het arrest van het Hof van Cassatie van 2 september 2004 (4) .
1. En donnant la possibilité au juge d'intégrer tout ou partie de certaines sommes (notamment les honoraires de l'avocat, les honoraires de consultation (3) , les frais de déplacement et d'obtention de certaines pièces) dans les « frais et dépens » au sens large, la proposition évite les questions liées au champ d'application de la répétibilité suscitées par l'arrêt de la Cour de cassation du 2 septembre 2004 (4) .

1. In het voorstel wordt aan de rechter de mogelijkheid gegeven de erelonen en kosten van een advocaat geheel of gedeeltelijk op te nemen in de « kosten en uitgaven » in ruime zin, aangezien het voorgestelde artikel 1017bis thuishoort in titel IV van boek II van deel IV van het Gerechtelijk Wetboek, met als opschrift « Uitgaven en kosten ». Daardoor gaat het voorstel de vragen uit de weg in verband met de werkingssfeer van de terugvorderbaarheid die worden opgeworpen in het arrest van het Hof van Cassatie van 2 september 2004.
1. En donnant la possibilité au juge d'intégrer tout ou partie des honoraires et des frais d'avocats dans les « frais et dépens » au sens large, puisque l'article 1017bis, proposé, se situe dans le titre IV du livre II, de la quatrième partie du Code judiciaire intitulée « Des frais et dépens », la proposition évite les questions liées au champ d'application de la répétibilité suscitées par l'arrêt de la Cour de cassation du 2 septembre 2004.

Krachtens de rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens is een maatregel een strafsanctie in de zin van artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, indien hij volgens de internrechtelijke kwalificatie een strafrechtelijk karakter heeft, of indien uit de aard van het strafbaar feit, namelijk de algemene draagwijdte en het preventieve en repressieve doel van de bestraffing, blijkt dat het om een strafsanctie gaat, of nog indien uit de aard en de ernst van de sanctie die de betrokkene ondergaat, blijkt dat hij een bestraffend en daardoor ontradend karakter heeft (EHRM, grote kamer, 23 november 2006, Jussila t. Finland).
En vertu de la jurisprudence de la Cour européenne des droits de l'homme, une mesure constitue une sanction pénale visée à l'article 6.1 de la Convention européenne des droits de l'homme si elle a un caractère pénal selon la qualification en droit interne ou s'il ressort de la nature de l'infraction, à savoir sa portée générale et le caractère préventif et répressif de la sanction, qu'il s'agit d'une sanction pénale ou encore s'il ressort de la nature et de la sévérité de la sanction subie par l'intéressé qu'elle a un caractère punitif et donc dissuasif (CEDH, grande chambre, 23 novembre 2006, Jussila c. Finlande).

Op grond van de rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens zou een administratieve maatregel zoals het tijdelijk plaatsverbod enkel kunnen worden beschouwd als een strafsanctie in de zin van artikel 7 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, indien hij volgens de internrechtelijke kwalificatie een strafrechtelijk karakter heeft, of indien uit de aard van de inbreuk, namelijk de algemene draagwijdte ervan en het preventieve en repressieve karakter van de sanctie, blijkt dat het om een strafsanctie gaat, of nog indien uit de aard en de ernst van de sanctie die de betrokkene ondergaat, blijkt dat zij een bestraffend en daardoor ontradend karakter heeft (zie EHRM, grote kamer, 23 november 2006, Jussila t. Finland, §§ 29-38).
En vertu de la jurisprudence de la Cour européenne des droits de l'homme, une mesure administrative telle que l'interdiction temporaire de lieu ne pourrait être considérée comme une sanction pénale au sens de l'article 7 de la Convention européenne des droits de l'homme que si elle avait un caractère pénal selon la qualification en droit interne ou s'il ressortait de la nature de l'infraction, à savoir sa portée générale et le caractère préventif et répressif de la sanction, qu'il s'agit d'une sanction pénale ou encore s'il ressortait de la nature et de la sévérité de la sanction subie par l'intéressé qu'elle a un caractère punitif et donc dissuasif (voir CEDH, grande chambre, 23 novembre 2006, Jussila c. Finlande, §§ 29-38).

Op grond van de rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens zou de hoofdelijke gehoudenheid kunnen worden beschouwd als een strafsanctie in de zin van artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, indien zij volgens de internrechtelijke kwalificatie een strafrechtelijk karakter heeft, of indien uit de aard van de inbreuk, namelijk de algemene draagwijdte en het preventieve en repressieve doel van de bestraffing, blijkt dat het om een strafsanctie gaat, of nog indien uit de aard en de ernst van de sanctie die de betrokkene ondergaat, blijkt dat zij een bestraffend en daardoor ontradend karakter heeft (EHRM (grote kamer), 23 november 2006, Jussila t. Finland).
En vertu de la jurisprudence de la Cour européenne des droits de l'homme, l'obligation solidaire pourrait être considérée comme une sanction pénale visée à l'article 6.1 de la Convention européenne des droits de l'homme si elle a un caractère pénal selon la qualification en droit interne ou s'il ressort de la nature de l'infraction, à savoir sa portée générale et le caractère préventif et répressif de la sanction, qu'il s'agit d'une sanction pénale ou encore s'il ressort de la nature et de la sévérité de la sanction subie par l'intéressé qu'elle a un caractère punitif et donc dissuasif (CEDH (grande chambre), 23 novembre 2006, Jussila c. Finlande).

Het gevolg is een permanente conflictsituatie. Zowat elk politiek probleem in België is daardoor in zekere zin een communautair probleem geworden, of het nu gaat om de pensioenen, de gezondheidszorg, de werkloosheid, de arbeidsvoorwaarden, het vreemdelingenbeleid, de buitenlandse betrekkingen, het jeugdsanctierecht, de regeling voor spijtoptanten, de NMBS, de hervorming van de federale ambtenarij, de verkeersreglementering enzovoort.
Il en résulte qu'ils sont constamment en conflit, et que presque tous les problèmes politiques sont dès lors, en quelque sorte, devenus des problèmes communautaires, en Belgique, qu'il s'agisse des problèmes relatifs aux pensions, aux soins de santé, au chômage, aux conditions de travail, à la politique d'asile, aux relations extérieures, au droit pénal de la jeunesse, à la réglementation relative aux repentis, à la SNCB, à la réforme de la fonction publique fédérale, à la réglementation routière, etc.

Immers, op grond van de rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens zou een maatregel slechts kunnen worden beschouwd als een strafsanctie in die zin, indien hij volgens de internrechtelijke kwalificatie een strafrechtelijk karakter heeft of indien uit de aard van de inbreuk, namelijk de algemene draagwijdte ervan en het preventieve en het repressieve karakter van de sanctie, blijkt dat het om een strafsanctie gaat, of nog, indien uit de aard en de ernst van de sanctie die de betrokkene ondergaat, blijkt dat zij een bestraffend en daardoor ontradend karakter heeft (zie EHRM, grote kamer, 23 november 2006, Jussila t. Finland).
En effet, en vertu de la jurisprudence de la Cour européenne des droits de l'homme, une mesure ne pourrait être considérée comme une sanction pénale, au sens de l'article précité, que si elle revêt un caractère pénal de par sa qualification en droit interne ou si la nature de l'infraction, à savoir sa portée générale et le caractère préventif et répressif de la sanction, montre qu'il s'agit d'une sanction pénale ou encore s'il ressort de la nature et de la sévérité de la sanction subie par l'intéressé qu'elle a un caractère punitif et donc dissuasif (voy. CEDH, grande chambre, 23 novembre 2006, Jussila c. Finlande).