Vertaling van "verdrag bestaat opgenomen " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Het Verenigd Koninkrijk neemt aan deze (dit) [...] deel overeenkomstig artikel 5, lid 1, van Protocol nr. 19 betreffende het Schengenacquis dat is opgenomen in het kader van de Europese Unie, gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en artikel 8, lid 2, van Besluit 2000/365/EG van de Raad van 29 mei 2000 betreffende het verzoek van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland deel te mogen nemen aan enkele van de bepalingen van het Schengenacquis
Le Royaume-Uni participe au présent [acte], conformément à l’article 5, paragraphe 1, du protocole n° 19 sur l’acquis de Schengen intégré dans le cadre de l’Union européenne, annexé au traité sur l'Union européenne et au traité sur le fonctionnement de l'Union européenne, et conformément à l’article 8, paragraphe 2, de la décision 2000/365/CE du Conseil du 29 mai 2000 relative à la demande du Royaume-Uni de Grande-Bretagne et d’Irlande du Nord de participer à certaines dispositions de l’acquis de Schengen*.

Vierde Protocol bij het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, tot het waarborgen van bepaalde rechten en vrijheden die niet reeds in het Verdrag en in het eerste Protocol daarbij zijn opgenomen
Protocole nº 4 à la Convention de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales, reconnaissant certains droits et libertés autres que ceux figurant déjà dans la Convention et dans le premier Protocole additionnel à la Convention

niet in een verdrag opgenomen mechanisme | niet op een verdrag gebaseerd mechanisme
mécanisme extra-conventionnel

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Tenslotte, wat een sociaal Europa betreft, moet het sociaal akkoord, dat tot op heden als bijlage bij het Verdrag bestaat, opgenomen en aangevuld worden in het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap.
Enfin, pour une Europe sociale, l'accord social actuellement annexé au traité doit être intégré et complété dans le Traité instituant la Communauté européenne.

« Schenden artikel 2bis van de voorafgaande titel van het Wetboek van strafvordering en artikel 2, 1°, van de programmawet van 27 december 2006, in die zin geïnterpreteerd, voor het eerste artikel, dat het de hoven en rechtbanken ertoe verplicht een lasthebber ad hoc aan te wijzen zodra er een belangenconflict bestaat en, voor het tweede artikel, dat de erelonen van die lasthebber ad hoc, meestal een advocaat, moeten worden aangemerkt als verweerkosten die niet kunnen worden opgenomen in de gerechtskosten in strafzaken, de artikelen 10, 11 en 23 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 6.3, onder c), van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, aangezien, in het geval waarin de vertegenwoordigde rechtspersoon wegens zijn faillissement of zijn insolvabiliteit in gebreke blijft, de aangewezen advocaat, tenzij hij het verleende mandaat stelselmatig weigert, het risico loopt geen billijke vergoeding van zijn prestaties te verkrijgen, terwijl hij, in alle gevallen waarin een advocaat door een rechter wordt aangewezen, in beginsel het recht heeft een vergoeding van zijn prestaties te eisen ? ».
« Les articles 2bis du titre préliminaire du Code de procédure pénale et 2, 1°, de la loi-programme du 27 décembre 2006 interprétés en tant, pour le premier, qu'il oblige les cours et tribunaux à procéder à la désignation d'un mandataire ad hoc dès l'instant où il existe un conflit d'intérêts et, pour le second, que les honoraires de ce mandataire ad hoc, généralement avocat, doivent être qualifiés comme frais de défense non susceptibles d'être inclus dans les frais de justice répressive, violent-ils les articles 10, 11 et 23 de la Constitution lus en combinaison avec l'article 6, 3c, de la Convention européenne des droits de l'homme dès lors que l'avocat désigné, sauf à décliner systématiquement le mandat conféré, risque, en cas de défaillance de la personne morale représentée en raison de sa faillite ou de son insolvabilité, ne pas obtenir une rémunération équitable de ses prestations alors que dans toutes les hypothèses où un avocat est désigné par un juge, il est en droit, en principe, de revendiquer une indemnisation de ses prestations ? ».

Aan het Hof wordt een vraag gesteld over de bestaanbaarheid van de twee in het geding zijnde bepalingen met de artikelen 10, 11 en 23 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 6.3, c), van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre de lasthebber ad hoc, die door de strafrechter is aangewezen zodra er een belangenconflict bestaat, het financieel in gebreke blijven van de rechtspersoon die hij vertegenwoordigt, moet dragen, zonder dat de erelonen van de « lasthebber ad hoc, meestal een advocaat », kunnen worden opgenomen in de gerechtskosten in strafzaken, zodat, « in het geval waarin de vertegenwoordigde rechtspersoon wegens zijn faillissement of zijn insolvabiliteit in gebreke blijft, de aangewezen advocaat, tenzij hij het verleende mandaat stelselmatig weigert, het risico loopt geen billijke vergoeding van zijn prestaties te verkrijgen, terwijl hij, in alle gevallen waarin een advocaat door een rechter wordt aangewezen, in beginsel het recht heeft een vergoeding van zijn prestaties te eisen ».
La Cour est interrogée sur la compatibilité des deux dispositions en cause avec les articles 10, 11 et 23 de la Constitution, combinés avec l'article 6.3, c), de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce que le mandataire ad hoc, désigné par le juge pénal dès l'instant où il existe un conflit d'intérêts, doit supporter la défaillance financière de la personne morale qu'il représente, sans que les honoraires du « mandataire ad hoc, généralement avocat », puissent être inclus dans les frais de justice répressive, de sorte que « l'avocat désigné, sauf à décliner systématiquement le mandat conféré, risque, en cas de défaillance de la personne morale représentée en raison de sa faillite ou de son insolvabilité, de ne pas obtenir une rémunération équitable de ses prestations alors que dans toutes les hypothèses où un avocat est désigné par un juge, il est en droit, en principe, de revendiquer une indemnisation de ses prestations ».

Het bestaat in de eerste plaats uit doelstellingen en bevoegdheden op sociaal gebied die zijn opgenomen in het primair EU‑recht, namelijk het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU), het Verdrag betreffende de Werking van de Europese Unie (VWEU) en het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, zoals uitgelegd door het Hof van Justitie van de Europese Unie.
Il procède en premier lieu des objectifs et compétences dans le domaine social énoncés dans le droit primaire de l’Union européenne constitué du traité sur l’Union européenne (TUE), du traité sur le fonctionnement de l’Union européenne (TFUE) et de la charte des droits fondamentaux de l'Union européenne, tels qu'interprétés par la Cour de justice de l’Union européenne.

Professor Van Drooghenbroeck geeft toe dat de eenvoudigste wijze om de rechten van het kind in de Grondwet op te nemen, erin bestaat een « kofferbepaling » op te stellen die verwijst naar het Verdrag inzake de rechten van het kind en waarin wordt verklaard dat de Grondwet de rechten, opgenomen in het Verdrag inzake de rechten van het kind, waarborgt.
Le professeur Van Drooghenbroeck reconnaît que la manière la plus simple d'inscrire les droits de l'enfant dans la Constitution, consisterait à rédiger une « disposition-valise » renvoyant à la Convention des droits de l'enfant en disant que la Constitution garantit les droits inscrits dans la Convention des droits de l'enfant.

De kans bestaat dat het handvest van de grondrechten, dat de spreker omschrijft als de « grondwet van alle grondwetten », een louter politieke verklaring zou blijven die niet zou opgenomen worden in het EG-verdrag.
Il est possible que la charte des droits fondamentaux, que l'intervenant décrit comme étant « la constitution de toutes les constitutions », reste à l'état de simple déclaration politique qui ne serait même pas reprise dans le Traité instituant les Communautés européennes.

In het verklarend rapport over de doodstrafclausule, dat opgenomen is in artikel 11 inzake de doodstraf, van het Europees Verdrag betreffende de uitlevering van de Raad van Europa van 13 december 1957, staat dat de tekst in de mogelijkheid voorziet om de uitlevering te weigeren, wanneer in de wet van de Verzoekende Partij de doodstraf is gesteld op het misdrijf waarvoor de uitlevering wordt gevraagd en wanneer die straf in de Aangezochte Partij niet bestaat.
Dans le rapport explicatif de la clause relative à la peine de mort reprise dans l'article 11, relative à la peine capitale, de la Convention européenne d'extradition du Conseil de l'Europe du 23 décembre 1957, il est stipulé ce qui suit : « Ce texte permet de refuser l'extradition lorsque la loi de la Partie requérante prévoit la peine de mort pour l'infraction commise par l'individu dont l'extradition est demandée et que cette peine n'est pas prévue dans le pays requis.

Hoewel het voorgestelde Verdrag tot vaststelling van een grondwet voor Europa na een eventuele ratificatie constitutionele waarborgen zou bieden voor diensten van algemeen belang, laat gedurende velen jaren tot stand gekomen wetgeving voor detailkwesties ruimte voor een grote onzekerheid in de praktijk, omdat in het Verdrag uitsluitend zeer algemene beginselen voor de openbare diensten zijn opgenomen, terwijl er een gedetailleerd geheel van EU-wetgeving bestaat voor de interpretatie en de uitvoering van bepalingen die betrekking hebben op de interne markt.
Si le traité constitutionnel proposé devrait fournir, une fois ratifié, des garanties constitutionnelles pour les services d'intérêt général, les dispositions législatives de détail, accumulées au fil des ans, laissent une grande incertitude dans la pratique car le traité ne fait que définir les grands principes généraux régissant les services publics, tandis que le marché unique est régi par un ensemble détaillé de dispositions d'interprétation et d'exécution.

Als erkenning van het feit dat er in de Unie behoefte bestaat aan verdere vooruitgang naar meer doorzichtigheid, werd met het Verdrag van Amsterdam artikel 255 over het recht op toegang tot documenten in het EG-Verdrag opgenomen.
Reconnaissant la nécessité d'accomplir au sein de l'Union européenne des progrès supplémentaires sur la voie d'une plus grande transparence, le traité d'Amsterdam prévoit, à l'article 255, le droit d'accès aux documents.