Traduction de «straf heeft uitgesproken » (Néerlandais → Français) :

De voorzitter van het Tribunaal beslist na raadpleging van de rechters van de kamer die de straf heeft uitgesproken (107), rekening houdend met de toekenningscriteria bedoeld in het reglement voor de proces- en bewijsvoering (108).
Le Président du Tribunal, après avoir consulté les juges de la chambre ayant prononcé la peine (107), rend sa décision, en ayant égard aux critères d'octroi visés par les Règlement de procédure et de preuve (108).

In artikel 150 van het reglement voor de proces- en bewijsvoering van het mechanisme wordt uitsluitend de raadpleging van de in het mechanisme zetelende rechters van de kamer die de straf heeft uitgesproken, bedoeld.
L'article 150 du Règlement de procédure et de preuve du Mécanisme vise uniquement la consultation des juges de la Chambre ayant prononcé la peine qui siègent au Mécanisme.

­ Iedere belanghebbende gestraft met een andere zware straf dan ontslag van ambtswege, of afzetting of ontzetting uit het ambt kan na een proeftijd van 6 jaar te rekenen van de datum van de beslissing of het arrest een met redenen omkleed verzoek tot herstel in eer en rechten richten aan het tuchtorgaan dat de straf heeft uitgesproken.
­ Tout intéressé sanctionné par une peine majeure autre que la démission d'office, la révocation ou la destitution pourra adresser une demande motivée de réhabilitation à l'organe disciplinaire qui l'a sanctionné après un temps d'épreuve de 6 ans à dater de la décision ou de l'arrêt intervenu.

Het lijkt hem nochtans logisch dat de rechter die de straf heeft uitgesproken nog medezeggenschap heeft over eventuele voorwaardelijke invrijheidstelling.
Pourtant, il lui semble logique que le juge qui a prononcé la peine puisse participer ultérieurement à la prise de décision relative à la libération conditionnelle éventuelle.

Spreekster vraagt of de rechter die de straf heeft uitgesproken, de controle achteraf uitoefent en zo ja, hoe dat dan zit met het probleem van de gerechtelijke achterstand.
L'oratrice demande alors si c'est le juge qui a prononcé la peine qui va assurer le contrôle a posteriori et ce qu'il en est dans ce cas du problème de l'arriéré judiciaire.

De duur van de straf die wordt uitgesproken met toepassing van paragraaf 1, gaat in vanaf de dag waarop de veroordeelde zijn straf heeft ondergaan of waarop zijn straf verjaard is, en, bij voorwaardelijke vrijlating, vanaf de dag van de invrijheidstelling, als die laatste niet ingetrokken wordt.
La durée de la peine qui est prononcée en application du paragraphe 1, prend cours au jour auquel le condamné a subi sa peine ou auquel sa peine est prescrite, et, en cas d'exemption conditionnelle, à partir du jour de la libération, lorsque cette dernière n'est pas retirée.

De duur van de straf die wordt uitgesproken met toepassing van paragraaf 1, gaat in vanaf de dag waarop de veroordeelde zijn straf heeft ondergaan of waarop zijn straf verjaard is en, bij voorwaardelijke vrijlating, vanaf de dag van de invrijheidstelling, als die laatste niet ingetrokken wordt.
La durée de la peine prononcée en application du paragraphe 1 court à compter du jour où le condamné aura subi ou prescrit sa peine et, s'il est libéré conditionnellement, à partir du jour de la libération pour autant que celle-ci ne soit pas révoquée.

- in geval van een vroegere veroordeling tot gevangenisstraf van ten minste een jaar, indien de veroordeelde het nieuwe wanbedrijf pleegt voordat vijf jaren zijn verlopen sinds hij zijn straf heeft ondergaan of sinds zijn straf verjaard is, kan het dubbele van het maximum van de straf waarin voor het nieuwe wanbedrijf is voorzien, worden uitgesproken (algemene, tijdelijke en facultatieve herhaling).
- en cas de condamnation antérieure à un emprisonnement d'un an au moins, et si le condamné a commis le nouveau délit avant l'expiration de cinq ans depuis qu'il a subi ou prescrit sa peine, le double du maximum de la peine prévu pour le nouveau délit pourra être prononcé (récidive générale, temporaire et facultative).

Op grond van dit verdrag kan de staat van veroordeling slechts om de tenuitvoerlegging van een sanctie door een andere verdragsluitende staat verzoeken, indien aan één of meer van de in artikel 5 genoemde voorwaarden is voldaan: a) de veroordeelde heeft zijn vaste woonplaats in de andere staat, b) de tenuitvoerlegging van de sanctie in de andere staat schept naar verwachting betere kansen voor de reclassering van de veroordeelde, c) het betreft een sanctie die vrijheidsbeneming meebrengt, die in de andere staat kan worden ten uitvoer gelegd in aansluiting op een andere sanctie die vrijheidsbeneming meebrengt en die de veroordeelde in die staat ondergaat of moet ondergaan, d) de andere staat de staat van herkomst van de veroordeelde is en zich reeds bereid heeft verklaard tot tenuitvoerlegging van de sanctie, e) de staat van veroordeling meent dat hij zelf niet de sanctie ten uitvoer kan leggen, ook niet met behulp van uitlevering, en dat de andere staat dat wel kan. Bovendien moet het vonnis dat in de verzoekende staat is gewezen, onherroepelijk en uitvoerbaar zijn en moet het strafbare feit waarvoor de straf is uitgesproken, eveneens een strafbaar feit zijn volgens de wetgeving van de aangezochte staat (vereiste van "dubbele strafbaarheid" [76]).
Selon cette Convention, l'État de condamnation ne peut demander l'exécution d'une sanction à un autre État contractant que si une ou plusieurs des conditions énumérées à l'art. 5 sont remplies : a) si le condamné a sa résidence habituelle dans l'autre État, b) si l'exécution de la sanction dans l'autre État est susceptible d'améliorer les possibilités de reclassement social du condamné, c) s'il s'agit d'une sanction privative de liberté qui pourrait être exécutée dans l'autre État à la suite d'une autre sanction privative de liberté que le condamné subit ou doit subir dans cet État, d) si l'autre État est l'État d'origine du condamné et s'est déjà déclaré prêt à se charger de l'exécution de cette sanction , ou e) s'il estime qu'il n'est pas en mesure d'exécuter lui-même la sanction, même en ayant recours à l'extradition, et que l'autre État l'est. En outre, la décision prononcée dans l'État requérant doit être définitive et exécutoire et l'infraction en raison de laquelle la sanction a été prononcée doit constituer également une infraction selon la législation de l'État requis (exigence de « double incrimination » [76]).