Vertaling van "praktijken in belgië nog niet vastgesteld en heeft desbetreffend evenmin klachten " (Nederlands → Frans) :

3. De Algemene Directie Controle en Bemiddeling heeft dergelijke praktijken in België nog niet vastgesteld en heeft desbetreffend evenmin klachten of informatie ontvangen.
3. La Direction Générale du Contrôle et de la Médiation n’a encore jamais constaté pareilles pratiques en Belgique ni reçu des plaintes ou des informations à ce sujet.

62. stelt vast dat het Italiaanse Constitutionele Hof in november 2002 het volgende heeft verklaard (zaak 466/2002): ".het huidige systeem van Italiaanse particuliere televisiebedrijven die op nationaal niveau en met analoge technieken opereren, is ontstaan uit het feit dat deze bedrijven zich in de praktijk eenvoudigweg de frequenties hebben toegeëigend (exploitatie van installaties zonder concessies en vergunningen) en is niet voortgekomen uit een streven naar meer pluralisme bij de verdeling van de frequenties en evenmin uit een gedegen etherplanning.Deze de facto-situatie vormt derhalve geen waarborg voor de eerbiediging van het beginsel van het externe pluralisme van informatie, die volgens de desbetreffende constitutionele jurisprudentie een onontbeerlijke voorwaarde is.In dit verband moet, gezien het voortduren (en overigens verergeren) van de situatie, die volgens arrest nr. 420 van 1994 in strijd met de wet is, en de handhaving van netwerken die volgens de wetgeving van 1997 "overtollig" zijn, een uiterste datum worden vastgesteld, die absoluut zeker, definitief en dus bindend is met het oog op compatibiliteit met de regels van de grondwet"; stelt vast dat niettemin de uiterste datum voor de hervorming van de audiovisuele sector niet is geëerbiedigd en dat de wet op de hervorming van de audiovisuele sector door de president van de Republiek voor een nieuwe behandeling door het Parlement is terugverwezen vanwege niet-naleving van de beginselen die door het Constitutionele Hof zijn bekrachtigd ;
62. relève que la Cour constitutionnelle italienne a fait valoir en novembre 2002 (affaire 466/2002) que ".la formation du système actuel de télévision italienne privée sur le plan national et en technique analogique résulte de situations de simple occupation de fait des fréquences (exploitation d'installations sans octroi de concessions et d'autorisations), en dehors de toute logique de développement du pluralisme dans l'attribution des fréquences et de planification effective du domaine hertzien.Cette situation de fait ne garantit pas, par conséquent, l'application du principe du pluralisme de l'information sur le plan externe, qui constitue l'un des "impératifs" absolus découlant de la jurisprudence constitutionnelle en la matière.Dans ces conditions, la persistance d'une situation (d'ailleurs aggravée) déjà jugée illégale dans l'arrêt nº 420 de 1994 et le maintien des réseaux considérés comme étant encore "excédentaires" par le législateur de 1997 exigent la fixation, aux fins du respect des principes constitutionnels, d'une échéance absolument certaine, définitive et donc inéluctable" et que, cependant, le délai fixé pour la réforme du secteur audiovisuel n'a pas été tenu et que la loi portant réforme du secteur audiovisuel a été renvoyée par le Président de la République devant le Parlement pour un nouvel examen, en raison du non-respect des principes énoncés par la Cour constitutionnelle ;

63. stelt vast dat het Italiaanse Constitutionele Hof in november 2002 het volgende heeft verklaard (zaak 466/2002): ".het huidige systeem van Italiaanse particuliere televisiebedrijven die op nationaal niveau en met analoge technieken opereren, is ontstaan uit het feit dat deze bedrijven zich in de praktijk eenvoudigweg de frequenties hebben toegeëigend (exploitatie van installaties zonder concessies en vergunningen) en is niet voortgekomen uit een streven naar meer pluralisme bij de verdeling van de frequenties en evenmin uit een gedegen etherplanning.Deze de facto-situatie vormt derhalve geen waarborg voor de eerbiediging van het beginsel van het externe pluralisme van informatie, die volgens de desbetreffende constitutionele jurisprudentie een onontbeerlijke voorwaarde is.In dit verband moet, gezien het voortduren (en overigens verergeren) van de situatie, die volgens arrest nr. 420 van 1994 in strijd met de wet is, en de handhaving van netwerken die volgens de wetgeving van 1997 "overtollig" zijn, een uiterste datum worden vastgesteld, die absoluut zeker, definitief en dus bindend is met het oog op compatibiliteit met de regels van de grondwet"; stelt vast dat niettemin de uiterste datum voor de hervorming van de audiovisuele sector niet is geëerbiedigd en dat de wet op de hervorming van de audiovisuele sector door de president van de Republiek voor een nieuwe behandeling door het Parlement is terugverwezen vanwege niet-naleving van de beginselen die door het Constitutionele Hof zijn bekrachtigd;
63. relève que la Cour constitutionnelle italienne a fait valoir en novembre 2002 (affaire 466/2002) que ".la formation du système actuel de télévision italienne privée sur le plan national et en technique analogique résulte de situations de simple occupation de fait des fréquences (exploitation d'installations sans octroi de concessions et d'autorisations), en dehors de toute logique de développement du pluralisme dans l'attribution des fréquences et de planification effective du domaine hertzien.Cette situation de fait ne garantit pas, par conséquent, l'application du principe du pluralisme de l'information sur le plan externe, qui constitue l'un des "impératifs" absolus découlant de la jurisprudence constitutionnelle en la matière.Dans ces conditions, la persistance d'une situation (d'ailleurs aggravée) déjà jugée illégale dans l'arrêt nº 420 de 1994 et le maintien des réseaux considérés comme étant encore "excédentaires" par le législateur de 1997 exigent la fixation, aux fins du respect des principes constitutionnels, d'une échéance absolument certaine, définitive et donc inéluctable" et que, cependant, le délai fixé pour la réforme du secteur audiovisuel n'a pas été tenu et que la loi portant réforme du secteur audiovisuel a été renvoyée par le Président de la République devant le Parlement pour un nouvel examen en raison du non‑respect des principes énoncés par la Cour constitutionnelle;