Traduction de «over burgerlijke rechtsvorderingen » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

verdrag over de toezending van gerechtelijke en buitengerechtelijke stukken in burgerlijke en handelszaken
convention sur la transmission des actes judiciaires et extrajudiciaires en matière civile et commerciale

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

« Schenden de artikelen 1792 en 2270 van het Burgerlijk Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in die zin geïnterpreteerd dat deze bepalingen voorzien in een vervaltermijn van tien jaar die afwijkt van de gemeenrechtelijke verjaringsregel voor persoonlijke rechtsvorderingen (destijds artikel 2262 van het Burgerlijk Wetboek en thans artikel 2262bis, § 1, van het Burgerlijk Wetboek), zodat de rechtsvordering van een opdrachtgever die te maken heeft met een ernstig gebrek dat de stevigheid van het gebouw in gevaar brengt, minder gunstig wordt behandeld dan de rechtsvordering van de opdrachtgever die bij de voorlopige oplevering-aanvaarding een opmerking heeft gemaakt over een zichtbaar gebrek dat de stevigheid van het gebouw niet in gevaar brengt of van de opdrachtgever die zich beklaagt over een verborgen gebrek dat de stevigheid van het gebouw niet in gevaar brengt ?
« Les articles 1792 et 2270 du Code civil violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution, interprétés en ce sens que ces dispositions prévoient un délai de forclusion de dix ans qui déroge au droit commun de la prescription pour les actions personnelles (à l'époque l'article 2262 du Code civil et actuellement l'article 2262bis, § 1, du Code civil), de sorte que l'action d'un maître d'ouvrage qui porte sur un vice grave affectant la solidité du bâtiment est traitée moins favorablement que l'action du maître d'ouvrage qui a, lors de la réception provisoire-agréation, fait une observation concernant un vice apparent qui n'affecte pas la solidité du bâtiment ou que l'action du maître d'ouvrage qui se plaint d'un vice caché qui n'affecte pas la solidité du bâtiment ?

Er zal immers een verschillende behandeling zijn van enerzijds, burgerlijke rechtsvorderingen waarvan het vonnis meteen kan worden uitgesproken bij de beslissing over de strafvordering en die voor een kamer met drie rechters worden gebracht en anderzijds, de burgerlijke rechtsvorderingen waarvan het vonnis niet kan worden uitgesproken op hetzelfde ogenblik als de uitspraak over de strafvordering en die door een alleenzetelde rechter zullen worden behandeld
Il y aura une différence de traitement entre, d'une part, les actions civiles pour lesquelles le jugement pourra immédiatement être prononcé lors de la décision sur l'action publique, et qui seront jugées par une chambre à trois juges, et, d'autre part, les actions civiles pour lesquelles le jugement ne pourra pas être prononcé en même temps que la décision au pénal et qui, elles, pourront être portées devant une chambre à juge unique.

Er zal immers een verschillende behandeling zijn tussen enerzijds, burgerlijke rechtsvorderingen waarvan het vonnis meteen kan worden uitgesproken tijdens de uitspraak over de strafvordering en die voor een kamer met drie rechters worden gebracht en anderzijds, de burgerlijke rechtsvorderingen waarvan het vonnis niet kan worden uitgesproken op hetzelfde ogenblik als de uitspraak over de strafvordering en die door een alleenzetelde rechter zullen worden behandeld.
En effet, il y aura une différence de traitement entre, d'une part, les actions civiles dont le jugement peut immédiatement être prononcé lors de la décision sur l'action publique et qui seront jugées devant une chambre à trois juges et, d'autre part, les actions civiles dont le jugement ne peut pas être prononcé en même temps que la décision en matière pénale et qui seront traitées devant un juge unique.

In zoverre de redacteurs van het wetsvoorstel houdende het Wetboek van strafprocesrecht het jurisprudentieel principe van het gezag van rechterlijk gewijsde in strafzaken ten aanzien van latere burgerlijke rechtsvorderingen niet willen behouden (zie supra, II, 4.1.), stellen zij eveneens voor om een einde te stellen aan de regel « le pénal tient le civil en état »: wanneer de burgerlijke rechtsvordering afzonderlijk van de strafvordering wordt voortgezet, dan zal de burgerlijke rechter niet langer verplicht zijn de behandeling op te schorten tot er een einduitspraak over de ingestelde strafvordering is; hij zal de opschorting kunnen bevelen, maar zal dit niet noodzakelijkerwijs moeten doen.
Dans la mesure où ils n'entendent pas maintenir le principe jurisprudentiel de l'autorité de la chose jugée au pénal par rapport aux actions civiles ultérieures (voy. supra, II, 4.1), les rédacteurs de la proposition de loi contenant le Code de procédure pénale proposent également de mettre fin à la règle selon laquelle le pénal tient le civil en état: lorsque l'action civile est poursuivie séparément de l'action publique, le juge civil ne serait plus obligé d'en suspendre l'examen tant qu'il n'a pas été prononcé définitivement sur l'action publique intentée; il pourrait ordonner la suspension mais ne devrait pas nécessairement le faire.

(23) In een arrest van het Hof van Cassatie staat het volgende : « .wat ze [eiseres] een aantasting van haar persoonlijk belang noemt, in werkelijkheid « het belang is dat alle burgers hebben bij de vervolging van de misdrijven en de bestraffing van de daders ervan, dat is .het maatschappelijke belang waarvan de verdediging in beginsel uitsluitend aan het openbaar ministerie is opgedragen », « dat de omstandigheid dat eiseres is opgericht als een instelling van openbaar nut die de verdediging van morele waarden op het oog heeft », geen voldoende reden is om eiseres ontvankelijk te verklaren in die burgerlijke rechtsvordering en « dat er anders over beslissen tot gevolg zou kunnen hebben dat gelijk wie zou kunnen tussenkomen in de strafvordering door burgerlijke rechtsvorderingen in te stellen welke zo niet ten doel zouden hebben het openbaar ministerie ertoe aan te zetten om op te treden of .het daartoe te dwingen » (Cass., 24 november 1982, Pas.
(23) Suivant les termes d'un arrêt de la Cour de cassation : « .ce qu'elle [la demanderesse] qualifie d'atteinte à son intérêt personnel est, en réalité, l'intérêt de l'ensemble des citoyens à ce que les infractions soient poursuivies et leurs auteurs punis, c'est-à-dire .l'intérêt social dont la défense est, en principe, confiée exclusivement au ministère public; que le fait d'être constitué en établissement d'utilité publique ayant pour objectif la défense des valeurs morales, ne suffit pas à rendre la demanderesse recevable à exercer cette action civile et qu'en décider autrement permettrait toutes les intrusions dans le domaine de la répression par l'intentement d'actions civiles, en réalité factices ayant pour effet, sinon pour but de faire sortir le ministère public de l'abstention ou .de lui forcer la main » (Cass., 24 novembre 1982, Pas.

" 3° het hoger beroep tegen beslissingen over burgerlijke rechtsvorderingen die tezelfdertijd en voor dezelfde rechters werden vervolgd als de strafvordering, voor zover dit hoger beroep niet gelijktijdig met het hoger beroep op strafgebied wordt behandeld" .
" 3° les appels des décisions concernant des actions civiles qui ont été poursuivies en même temps et devant les mêmes juges que l'action publique, pour autant que ces appels ne soient pas traités simultanément avec les appels au plan pénal" .

" Het hoger beroep tegen beslissingen van de politierechtbank over burgerlijke rechtsvorderingen die tezelfdertijd en voor dezelfde rechters worden vervolgd als de strafvordering, voor zover dit hoger beroep niet gelijktijdig met het hoger beroep op strafgebied wordt behandeld, wordt toegewezen aan een kamer met één rechter.
" Les appels des décisions rendues par le tribunal de police concernant des actions civiles qui ont été poursuivies en même temps et devant les mêmes juges que l'action publique, pour autant que ces appels ne soient pas traités simultanément avec les appels au plan pénal, sont attribués à une chambre à un juge.

Het Hof wordt ondervraagd over de bestaanbaarheid van artikel 2262bis, § 1, eerste lid, van het Burgerlijk Wetboek, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre de tienjarige verjaringstermijn voor persoonlijke rechtsvorderingen aanvangt bij het ontstaan van de vordering, terwijl de verjaringstermijn voor een vordering op grond van een onrechtmatige daad krachtens artikel 2262bis, § 1, tweede lid, van het Burgerlijk Wetboek, pas aanvangt wanneer het slachtoffer kennis heeft van zijn schade en de identiteit van de daarvoor aansprakelijke persoon.
La Cour est interrogée sur la compatibilité de l'article 2262bis, § 1 , alinéa 1 , du Code civil, avec les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce que le délai de prescription décennal applicable aux actions personnelles prend cours à compter de la naissance de l'action, alors que le délai de prescription applicable aux actions fondées sur une faute ne prend cours, en vertu de l'article 2262bis, § 1 , alinéa 2, du Code civil, qu'à partir du moment où la victime a connaissance de son dommage et de l'identité de la personne responsable.

2. Schendt artikel 151 van het decreet van 18 mei 1999 houdende de organisatie van de ruimtelijke ordening de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zover zij de gewestelijke stedenbouwkundige inspecteur als orgaan van het Vlaamse Gewest machtigt om bij dagvaarding in eigen naam één van de in artikel 149 van het zo-even vermelde decreet voorziene herstelvorderingen bij de burgerlijke rechtbank (rechtbank van eerste aanleg) in te leiden, terwijl de gewestelijke inspecteur niet over rechtspersoonlijkheid en aldus niet over de door artikel 17 van het Gerechtelijk Wetboek vereiste hoedanigheid beschikt om dergelijke rechtsvorderingen in te stellen ?
2. L'article 151 du décret du 18 mai 1999 portant organisation de l'aménagement du territoire viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, en tant qu'il habilite l'inspecteur urbaniste régional, en qualité d'organe de la Région flamande, à intenter auprès du tribunal civil (tribunal de première instance), par citation en son nom propre, une des actions en réparation prévues par l'article 149 du décret précité, alors que l'inspecteur régional ne dispose pas de la personnalité juridique et, partant, de la qualité requise par l'article 17 du Code judiciaire pour intenter de telles actions ?