Vertaling van "omdat wij dit gewoon laten gebeuren " (Nederlands → Frans) :

Art. 52. § 1. Indien er vermoedens zijn dat de jongere substanties of voorwerpen in zijn bezit heeft die hij niet mag hebben omdat ze niet op de lijst voorkomen van de toegelaten voorwerpen, lijst die opgenomen wordt in het reglement van de overheidsinstellingen voor jeugdbescherming, kan de directeur of de persoon die het directieambt uitoefent een fouillering van de kleding of de persoonlijke zaken laten gebeuren door daartoe gemandateerde personeelsleden.
Art. 52. § 1 . Si des indices laissent supposer que le jeune détient des substances ou objets qu'il n'a pas le droit d'avoir en sa possession parce qu'ils ne figurent pas dans la liste des objets autorisés reprise dans le règlement des I. P.P.J., le directeur ou la personne qui exerce la fonction de direction peut ordonner une fouille des vêtements ou des effets personnels par des membres du personnel mandatés par lui à cet effet.

Art. 53. § 1. Indien er vermoedens zijn dat de jongere substanties of voorwerpen in zijn bezit heeft die hij niet mag hebben omdat ze niet op de lijst voorkomen van de toegelaten voorwerpen, lijst die opgenomen wordt in het reglement van de overheidsinstellingen voor jeugdbescherming, kan de directeur het doorzoeken van zijn kamer laten gebeuren door daartoe gemandateerde personeelsleden.
Art. 53. § 1 . Si des indices laissent supposer que le jeune détient des substances ou objets qu'il n'a pas le droit d'avoir en sa possession parce qu'ils ne figurent pas dans la liste des objets autorisés reprise dans le règlement des I. P.P.J., le directeur peut ordonner une fouille de sa chambre par des membres du personnel mandatés par lui à cet effet.

Gelet op de noodzaak overleg te plegen met alle actoren (onder meer de sector, FSMA, FOD Economie, Sociale Zaken), er talrijke instanties om advies moesten gevraagd worden en het gegeven dat er nadien nog de nodige aanpassingen moesten worden gedaan om het koninklijk besluit zo veel mogelijk te laten aansluiten bij deze adviezen, was het niet mogelijk om dit koninklijk besluit eerder voor advies voor te leggen; Gelet op het advies 58.984/1 van de Raad van State, gegeven op 26 februari 2016, met toepassing van artikel 84, § 1, eerste lid, 3°, van de wetten op de Raad van State, gecoördineerd op 12 januari 1973; Overwegende arrest nr. 217.085 van 29 december 2011 van de Raad van State waarbij de artikelen 1, 2, 6, 7 en 8 van het koninklijk besluit van 1 februari 2010 tot vaststelling van de specifieke indexcijfers bedoeld in artikel 138bis-4, § 3, van de wet van 25 juni 1992 op de landverzekeringsovereenkomst nietig verklaard worden, omdat uit het administratief dossier niet blijkt waarom afgeweken wordt van het wettelijk voorgeschreven advies van het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg en geen rekening wordt gehouden met de vergrijzingsvoorzieningen die de verzekeringsonderneming in het verleden heeft opgebouwd; Overwegende dat het in het belang van de verzekerden is om forse premieverhogingen zoals deze zich in het verleden hebben voorgedaan te vermijden; Overwegende dat het niet toepassen van een medische index nadelig is voor de verzekerden, reden waarom het voorliggend besluit ervoor zorgt om een medische index opnieuw in te leiden die rekening houdt met de vergrijzingsvoorzieningen die de verzekeringsonderneming in het verleden heeft opgebouwd; Op de voordracht van de Minister van Economie en Consumenten en van de Minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, Hebben Wij besloten en besluiten Wij : Artikel 1. Het opschrift van het koninklijk besluit van 1 februari 2010 tot vaststelling van de specifieke indexcijfers bedoeld in artikel 138bis-4, ...
Vu la nécessité de se concerter avec tous les acteurs (notamment le secteur, la FSMA, le SPF Economie, les Affaires sociales), les nombreuses instances qui devaient être saisies d'une demande d'avis et le fait que les adaptations nécessaires devaient encore être apportées ensuite afin de faire correspondre l'arrêté royal le plus possible à ces avis, il n'a pas été possible de soumettre cet arrêté pour avis plus tôt; Vu l'avis 58.984/1 du Conseil d'Etat, donné le 26 février 2016, en application de l'article 84, § 1, alinéa 1, 3°, des lois sur le Conseil d'Etat, coordonnées le 12 janvier 1973; Considérant l'arrêt du Conseil d'Etat n° 217.085 du 29 décembre 2011 annulant les articles 1, 2, 6, 7 et 8 de l'arrêté royal du 1 février 2010 déterminant les indices spécifiques visés à l'article 138bis-4, § 3, de la loi du 25 juin 1992 sur le contrat d'assurance terrestre au motif que le dossier administratif ne permet pas de déterminer pourquoi l'arrêté s'écarte de l'avis du Centre fédéral d'expertise des soins de santé et ne tient pas compte des réserves que l'entreprise d'assurances a constituées par le passé; Considérant qu'il est de l'intérêt des assurés d'éviter de fortes augmentations de primes telles qu'elles se sont produites par le passé; Considérant que la non application d'un indice médical est préjudiciable aux assurés, le présent arrêté veille à réintroduire un indice médical qui prenne en considération les réserves de vieillissement que l'entreprise d'assurances a constituées par le passé; Sur la proposition du Ministre de l'Economie et des Consommateurs et du Ministre des Affaires sociales et de la Santé publique, Nous avons arrêté et arrêtons : Article 1. L'intitulé de l'arrêté royal du 1 février 2010 déterminant les indices spécifiques visés à l'article 138bis-4, § 3, de la loi du 25 juin 1992 sur le contrat d'assurance terrestre, est remplacé par ce qui suit : « Arrêté royal déterminant les indices spécifiques visés à l'article 204, § 3, de la loi du 4 ...

Het verslag van de Commissie voor de Huisvesting en Stadsvernieuwing vermeldt : « De staatssecretaris herinnert er eerst en vooral aan dat de oprichting van een gemeentelijke toewijzingscommissies letterlijk opgenomen is in het meerderheidsakkoord. De autonomie van de gemeenten ter zake is relatief omdat, in de realiteit, de regels voor de toewijzing van de woningen van de gemeenten en OCMW's reeds eenvormig werden gemaakt op gewestelijk niveau, te weten met de ordonnantie van 19 december 2008 (initiatief van het Parlement). Het Gewest is echter gehecht aan die (zelfs gedeeltelijke) gemeentelijke autonomie, omdat het zich uitdrukkelijk heeft laten inspireren door de commissie die bestaat in Molenbeek. Het Gewest versterkt en veralgemeent enkel een goede handelswijze van een gemeente. De fameuze kwestie van de samenstelling (en niet van de aanwijzing van de leden) van de toewijzingscommissies is ongetwijfeld bijkomstig, aangezien de toewijzing van de woningen zelf in ieder geval geregeld wordt door de regels van het Gewest. De Gewestregering wil zorgen voor coherente en homogene commissies, en vooral voor de aanwezigheid van derden : een commissie die enkel leden van het gemeentebestuur of van het college zou tellen, zou niet onafhankelijk zijn van de overheid. De geest van het akkoord houdt wel degelijk in een belangrijke plaats te behouden voor de partners uit de verenigingen en de actoren op het veld, die dagelijks werken naast de betrokken gemeentediensten (huisvesting, schade bijstand, wijkcontracten, enzovoort). Als dat baken is uitgezet, wordt de bevoegdheid inzake de samenstelling van die commissie aan de gemeenteraad gegeven. Wij veronderstellen dat wij de geest van het regeerakkoord aldus trouw blijven » (Parl. St., Brussels Hoofdstedelijk Parlement, 2012-2013, A-355/2, pp. 50-51).
Le rapport de la commission du Logement et de la Rénovation urbaine mentionne : « Le Secrétaire d'Etat rappelle tout d'abord que la création d'une commission d'attribution communale est prévue en toutes lettres par l'accord de majorité. L'autonomie communale est relative en cette matière, puisqu'en réalité, les règles d'attribution des logements communaux et des CPAS sont déjà uniformisées au niveau régional, depuis l'ordonnance (d'origine parlementaire) du 19 décembre 2008. Mais la Région est attachée à cette autonomie communale - même partielle - puisqu'elle s'est expressément inspirée de la commission molenbeekoise : la Région ne fait ici qu'amplifier et généraliser une bonne pratique communale. La fameuse question de la composition (et non de la désignation des membres) de la commission d'attribution est sans doute accessoire, puisque l'attribution des logements elle-même est de toute façon gouvernée par les règles de la Région. Ce que souhaite le Gouvernement régional est assurer une cohérence et homogénéité dans ces commissions, et surtout bien sûr la présence de tiers : une commission qui ne serait composée que de membres de l'administration communale ou du Collège ne serait pas une commission indépendante de l'autorité. L'esprit de l'accord est bien de réserver une place importante aux partenaires associatifs et acteurs de terrain qui oeuvrent quotidiennement aux côtés des services communaux concernés (logement, aide sociale, contrats de quartier, etc.). Si une fois cette balise convenue et assurée, la compétence de composer la commission est donnée au Conseil communal, je suppose que nous resterions dans l'esprit de l'accord du Gouvernement » (Doc. parl., Parlement de la Région de Bruxelles-Capitale, 2012-2013, A-355/2, pp. 50-51).

Eenenzestig jaar na het einde van de oorlog stevenen we af op het einde van democratie en welvaart voor brede lagen van de bevolking in Europa, omdat wij dit gewoon laten gebeuren, omdat de heer Kallas, commissaris voor fraudebestrijding, het Europees Transparantie-initiatief waarover hij heeft gesproken, niet kan uitvoeren, omdat zijn handen altijd gebonden zijn, juist omdat het ontbreekt aan meer leiding in de politiek.
Soixante et un an après la fin de la guerre, nous nous approchons de la fin de la démocratie et de la prospérité pour de larges pans de la population en Europe, parce que nous laissons les choses aller ainsi, parce que le commissaire en charge de la lutte contre la fraude, M. Kallas, ne peut pas mettre en œuvre l’initiative européenne de transparence dont il a parlé, car ses mains sont toujours liées, tout simplement parce qu’il n’y a plus de direction politique.

Ik wil u verzoeken om dat niet weer te laten gebeuren omdat het debat op deze manier uiteraard in twee delen uiteenvalt. Ik zal spreken tot 17.00 uur en ik hoop dat u mij op z’n minst rustig laat uitspreken, aangezien ik denk dat u de commissaris geen tijd meer zult geven om mij te beantwoorden.
Puis-je vous demander que cela ne se reproduise plus, car il est clair que cela disloque complètement le débat. J’interromprai donc mon intervention à 17 heures et j’espère au moins que vous laisserez tout le temps imparti au rapporteur, car je ne crois pas que le commissaire aura le temps de me répondre.

(10 bis) Het bestaan van zogeheten restembryo's na een kunstmatige bevruchting vormt een ethisch dilemma, omdat zowel aan het transplanteren van deze embryo's naar anderen dan de genetische ouders (embryoadoptie) als aan het gewoon "laten sterven" van die embryo's en beschikbaarstelling voor onderzoeksdoeleinden ethisch problemen kleven.
(10 bis) L'existence d''embryons surnuméraires" après la fécondation artificielle constitue un dilemme éthique car greffer de tels embryons sur d'autres personnes que les parents génétiques (adoption d'embryon) de même que les "laisser simplement mourir" et les mettre à la disposition de la recherche, pose des problèmes éthiques.

Dit kan het Bureau niet laten gebeuren, omdat de plenaire vergadering heeft besloten vrijdag als vergaderdag te handhaven, zoals collega Posselt heeft opgemerkt.
Le Bureau ne peut pas accepter une telle chose ; en effet, il a été décidé en séance plénière que le vendredi serait un jour de séance - notre collègue Posselt l'a déjà souligné - et le Bureau ne peut pas revenir là-dessus.

- Ik zou de minister gewoon willen verzekeren dat wij die vraag stellen omdat wij jammer genoeg moeten vaststellen dat de spontane reflex om zijn zitplaats af te staan aan een zwangere vrouw of een bejaarde steeds zeldzamer voorkomt.
- Je voudrais simplement informer la ministre que si nous nous permettons de poser cette question, c'est que nous devons constater que malheureusement, le réflexe naturel de céder son siège à une femme enceinte ou à une personne âgée se fait de plus en plus rare.