Traduction de «men bij de politiediensten niet dezelfde » (Néerlandais → Français) :

De langere duur van de mandaten bij de politie, voedt de vrees dat men bij de politiediensten niet dezelfde dynamiek ontwikkelt, aangezien het systeem de leidinggevenden de mogelijkheid geeft soms heel lang in functie te blijven, terwijl bij de magistratuur de limiet van tien jaar speelt.
Il est à craindre, avec la différence au niveau du régime des mandats, que l'on n'ait pas au sein des services de police la même dynamique car le système permet aux responsables de rester en place parfois très longtemps, alors qu'au sein de la magistrature la limite de dix ans joue.

Met andere woorden, indien men via het College van Procureurs-generaal prioriteiten wil stellen in het strafrechtelijk beleid en inzonderheid in het opsporingsbeleid, dan moet erover worden gewaakt dat de politiediensten op dezelfde golflengte zitten, zowel qua interesse als qua logistiek.
En d'autres termes, si l'on souhaite, par le biais du Collège des procureurs généraux, fixer des priorités en matière de politique criminelle et en particulier de politique dans le domaine des recherches, il faut veiller à ce que les services de police se trouvent sur la même longueur d'ondes, tant sur le plan de l'intérêt que sur celui de la logistique.

Als men op de politiediensten dezelfde normen zou toepassen als in Nederland met betrekking tot het onderzoekspotentieel, dit wil zeggen 15 % van de totale bezetting, dan moet de onderzoekscapaciteit van de gedeconcentreerde gerechtelijke diensten worden verhoogd tot ongeveer 4 800 onderzoekers in plaats van 3 000 mensen (1 600 leden van de GP ­ 1 400 zonder de labo's ­ , plus de 100 BOB'ers, plus 350).
Si on avait appliqué aux services de police les mêmes normes qu'aux Pays-Bas en termes de potentiel de recherche, c'est-à-dire 15 % de l'effectif total, il faudrait, au lieu de 3 000 hommes (1 600 péjistes ­ 1 400 sans les labos ­, plus les 100 BSR, plus 350), augmenter la capacité de recherche des services déconcentrés judiciaires pour arriver à environ 4 800 enquêteurs.

In het vierde middel voeren de verzoekende partijen onder meer aan dat artikel 44/10, § 2, eerste lid, 4°, van de wet op het politieambt, zoals ingevoegd bij artikel 19 van de bestreden wet, niet bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en met de beginselen van de wapengelijkheid en van de rechten van verdediging, doordat de politiediensten gegevens uit de archieven van de A.N.G. kunnen gebruiken om zich in rechte te verdedigen, terwijl de tegenpartij dit niet kan.
Dans le quatrième moyen, les parties requérantes allèguent entre autres que l'article 44/10, § 2, alinéa 1, 4°, de la loi sur la fonction de police, tel qu'il a été inséré par l'article 19 de la loi attaquée, n'est pas compatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés avec l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme et avec les principes de l'égalité des armes et des droits de la défense, en ce que les services de police peuvent utiliser des données provenant des archives de la B.N.G. pour se défendre en justice, alors que la partie adverse ne le peut pas.

Men moet aandachtig blijven om sommige gegevens of informatie die zodanig gevoelig zijn dat ze geclassificeerd werden, niet in gevaar te brengen. Vanuit dezelfde gedachte, zijn er voor sommige in de gegevensbank van de politiediensten (ANG) geregistreerde gegevens of informatie beperkende gebruiksvoorwaarden nodig opdat de bron van de informatie niet geïdentificeerd zou kunnen worden.
Dans le même ordre d'idée, pour certaines données ou informations enregistrées dans la banque de données des services de police (BNG), des conditions restrictives d'utilisation sont nécessaires afin que la source de l'information ne puisse pas être identifiée.

Tabel 2 toont dezelfde gegevens als bovenstaande tabel met opdeling per politiezone. b) Tabel 3 bevat de top 10 nationaliteiten van het aantal geregistreerde buitenlandse verdachten inzake "Vreemdelingenwetgeving - Verblijf", zoals geregistreerd in de ANG op basis van de processen-verbaal, voor de periode 2012-2014 en het eerste semester van 2015 in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. c) In de vierde tabel worden het aantal unieke door de politiediensten geregistreerde verdachten gekoppeld aan het aantal feiten dat deze hebben gepleegd inzake illegaal verblijf in het kader van de vreemdelingenwetgeving (gaande van 1 tot 29 feiten) in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest voor de periode 2012-2014 en het eerste semester 2015. d) en e) De gegevens betreffende het aantal bevelen om het grondgebied te verlaten (BGV) alsook het aantal personen dat naar het opvangcentrum 127bis werden gestuurd, zijn niet centraal beschikbaar bij de politie.
Le tableau 2 reproduit les mêmes données que le tableau ci-dessus avec une répartition par zone de police. b) Le tableau 3 reprend le top 10 des nationalités au sein du nombre de suspects étrangers enregistrés pour des infractions en matière de "Législation sur les étrangers - Séjour", tels qu'enregistrés dans la BNG sur base des procès-verbaux, pour la période 2012-2014 et le premier semestre 2015 dans la Région de Bruxelles-Capitale. c) Le quatrième tableau présente le nombre "unique" de suspects, enregistrés par les services de police, couplé au nombre de faits qu'ils ont commis en matière de séjour illégal dans le cadre de la législation sur les étrangers (allant de 1 à 29 faits) dans la Région de Bruxelles-Capitale pour la période 2012-2014 et le premier semestre 2015. d) et e) Les informations relatives au nombre d'ordres de quitter le territoire (OQT) ainsi qu'au nombre de personnes envoyées au centre fermé 127bis ne sont pas disponibles de manière centralisée à la police.

3. a) Hoe kan men de ongelijkheid die er aldus ontstaat tussen leden van hetzelfde gezin (sommigen kunnen op het betrokken adres gedomicilieerd zijn en anderen niet) wegwerken? b) Zou de wet niet moeten worden aangepast om er ten minste voor te zorgen dat de leden van een zelfde gezin op dezelfde manier zouden worden behandeld wat de domiciliëring betreft?
3. a) Quelle réponse peut-elle être apportée à la situation d'inégalité qui se crée entre les membres d'une même famille, certains pouvant être domiciliés à l'adresse concernée, d'autres pas? b) Ne convient-il pas d'adapter la loi pour qu'à tout le moins, les membres d'une même fratrie soient traités de la même façon du point de vue de la domiciliation?

Dat is overigens ook het standpunt van het openbaar ministerie bij het Hof van Cassatie in zijn conclusies voorafgaand aan het arrest F.11.0069.F van het Hof van Cassatie van 27 april 2012. 5. De voorbereidende werkzaamheden van de wetten tot hervorming van de fiscale procedures van maart 1999 of een vergelijking met de bijzondere aanslagtermijnen inzake inkomstenbelastingen zijn van geen nut om de zeer talrijke controversen in de rechtspraak in verband met de verjaringstermijn van zeven jaar inzake btw te trancheren. Indien men, op het vlak van de btw, de rechtszekerheid , de toepasbaarheid van de termijn van zeven jaar en de strijd tegen fiscale fraude wil veiligstellen, verdient het dan geen aanbeveling artikel 81bis, § 1 van het Wetboek van de Btw te herschrijven, en bovendien onder de verschillende bepalingen dezelfde begrippen te gebruiken om dezelfde categorieën van overtredingen te omschrijven? Zou die gelegenheid niet moeten worden aangegrepen om de verwachte verduidelijkingen aan te brengen met betrekking tot de voorwaarden voor de toepassing van de bepalingen inzake verjaringen die terug te vinden zijn in hoofdstuk XIII van het Wetboek van de Btw (artikelen 81 tot 83), met inbegrip van de voorwaarde met betrekking tot de kennisgeving van de aanwijzingen van belastingontduiking die vreemd genoeg in een ander hoofdstuk terug te vinden is, en om de gebruikte begrippen te omschrijven ("waarvan de administratie kennis heeft gekregen", "aantonen", "rechtzetting", "voldoening van de belasting", enz., zoals door de commentatoren wordt gevraagd?
Afin de garantir en TVA la sécurité juridique, l'applicabilité des délais de sept ans et la lutte contre la fraude fiscale, ne conviendrait-il pas de réécrire l'article 81bis, §1er, du Code de la TVA, en utilisant de surcroît sous les différentes dispositions les mêmes termes pour décrire les mêmes catégories d'infractions, et cette initiative ne devrait-elle pas être mise à profit pour apporter les précisions attendues en ce qui concerne les conditions d'application des dispositions en matière de prescriptions reprises sous le chapitre XIII du Code de la TVA (articles 81 à 83), y compris la condition relative à la notification des indices de fraude assez curieusement reprise sous un autre chapitre et pour définir les notions qui y sont utilisées ("venus à la connaissance", "faire apparaître", "redressement", "application de la taxe", etc.), comme le souhaitent les commentateurs?