Traduction de «habitatrichtlijn nog » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

habitatrichtlijn | Richtlijn inzake de instandhouding van de natuurlijke habitats en de wilde flora en fauna
Directive habitats

Habitatrichtlijn | richtlijn inzake de instandhouding van de natuurlijke habitats en de wilde flora en fauna | FFH [Abbr.]
directive concernant la conservation des habitats naturels ainsi que de la faune et de la flore sauvages

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

fontanel | nog niet verbeende plek in de schedel
fontanelle | fontanelle

dier dat nog niet geworpen heeft
nullipare

regeling voor de nog niet beschermde personen
régime des personnes non encore protégées

nog te storten bedrag
montant non appelé

nullipara | vrouw die nog geen kind heeft gebaard
nullipare (a et sf) | qui n'a pas eu d'enfant

Omschrijving: Dementie bij de ziekte van Alzheimer die optreedt na het 65e jaar, doorgaans na het 75e jaar of nog later, met een langzame progressie en met geheugenzwakte als belangrijkste kenmerk. | Neventerm: | primair degeneratieve dementie van het Alzheimer-type met aanvang in het senium | seniele dementie, Alzheimer-type | ziekte van Alzheimer, type 1
Définition: Démence de la maladie d'Alzheimer survenant après l'âge de 65 ans, habituellement à la fin de la huitième décennie ou au-delà ; elle évolue de façon lentement progressive et se caractérise essentiellement par une altération de la mémoire. | Démence dégénérative primaire de type Alzheimer, à début sénile Démence sénile, de type Alzheimer (DSTA) Maladie d'Alzheimer, type 1

Omschrijving: Een dementie die zich ontwikkelt in het verloop van een bestaande ziekte van Parkinson. Tot nog toe zijn er geen specifieke klinische kenmerken aangetoond. | Neventerm: | dementie bij | paralysis agitans | dementie bij | parkinsonisme
Définition: Démence survenant au cours de l'évolution d'une maladie de Parkinson avérée. Aucune caractéristique clinique distinctive n'a été mise en évidence jusqu'ici. | Démence dans:paralysie agitante | parkinsonisme

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Bij de vogelrichtlijn en de habitatrichtlijn is ook het Natura 2000-netwerk van beschermde gebieden in het leven geroepen, dat sites omvat die op grond van een van die richtlijnen zijn aangewezen: de speciale beschermingszones in het kader van de vogelrichtlijn en de speciale instandhoudingszones in het kader van de habitatrichtlijn.
Les directives «Oiseaux» et «Habitats» établissent également le réseau Natura 2000 de zones protégées, qui englobe les sites désignés en vertu des directives concernées – Zones de protection spéciale (ZPS) définies dans le cadre de la directive «Oiseaux» et Zones spéciales de conservation (ZSC) définies dans le cadre de la directive «Habitats».

de website van de Europese Commissie over „de habitatrichtlijn”
la page consacrée à la directive «Habitats» sur le site internet de la Commission européenne.

Het EU-actieplan hangt af van delen van het milieu-acquis van de EU, en met name van de vogelrichtlijn9, de habitatrichtlijn[23] en de kaderrichtlijn mariene strategie (KRMS)[24].
Le PA-UE dépend de certains aspects de l'acquis environnemental de l'UE, notamment des directives «Oiseaux»9 et «Habitats»[23] et de la directive-cadre «Stratégie pour le milieu marin»[24].

–maatregelen ter bescherming van kwetsbare soorten (bv. zeezoogdieren, reptielen en zeevogels) en habitats (bv. koudwaterkoralen), inclusief die welke zijn vermeld in de habitatrichtlijn en de vogelrichtlijn,
–les mesures destinées à protéger les espèces sensibles (par exemple, les mammifères marins, les reptiles marins et les oiseaux de mer) et les habitats sensibles (par exemple, les coraux d'eau froide), y compris ceux énumérés dans les directives «Oiseaux» et «Habitats»,

35. verzoekt de Commissie om haar capaciteit voor het verwerken en doeltreffend onderzoeken van klachten en inbreuken op de correcte tenuitvoerlegging van de vogelrichtlijn en de habitatrichtlijn te vergroten en om adequate richtsnoeren te ontwikkelen voor de lidstaten ten aanzien van de controle ter plaatse van de tenuitvoerlegging van die richtlijnen; verzoekt de Commissie bovendien om maatregelen op te nemen die de tenuitvoerlegging en de gezamenlijke handhaving van de vogel- en de habitatrichtlijn verbeteren in het kader van haar werkzaamheden rond de verbeterde tenuitvoerlegging van en de controle op de milieuwetgeving; vindt het gezien zijn resolutie van 20 november 2008 over de toetsing van Aanbeveling 2001/331/EG betreffende minimumcriteria voor milieu-inspecties in de lidstaten , van essentieel belang het EU-netwerk voor de tenuitvoerlegging van en de controle op de toepassing van het communautaire milieurecht (IMPEL) te versterken en dringt er bij de Commissie op aan om verslag uit te brengen over de verschillende manieren om dat te doen, met inbegrip van de haalbaarheid van het oprichten van een communautaire milieu-inspectie, en dringt er bij de Commissie op aan om met een voorstel te komen voor een richtlijn betreffende milieu-inspecties;
35. appelle la Commission à renforcer sa capacité à traiter et examiner efficacement les plaintes et infractions concernant l'application correcte des directives «Oiseaux» et «Habitats» et à concevoir une orientation appropriée à l'intention des États membres eu égard au contrôle de l'application des directives sur le terrain; invite en outre la Commission à intégrer des mesures destinées à renforcer la mise en œuvre et l'application conjointe des directives «Oiseaux» et «Habitats» dans le cadre de ses activités en cours sur l'amélioration de la mise en œuvre et de l'inspection de la législation environnementale; considère qu'il est essentiel, à la lumière de sa résolution du 20 novembre 2008 sur le réexamen de la recommandation 2001/331/CE prévoyant des critères minimaux applicables aux inspections environnementales dans les États membres ,de renforcer le réseau de l'Union européenne pour l'application et le respect du droit de l'environnement (IMPEL) et invite instamment la Commission à rendre compte des façons possibles d'y parvenir, y compris la possibilité d'établir une force d'inspection environnementale de l'Union, et presse la Commission de présenter une proposition de directive sur les inspections environnementales;

35. verzoekt de Commissie om haar capaciteit voor het verwerken en doeltreffend onderzoeken van klachten en inbreuken op de correcte tenuitvoerlegging van de vogelrichtlijn en de habitatrichtlijn te vergroten en om adequate richtsnoeren te ontwikkelen voor de lidstaten ten aanzien van de controle ter plaatse van de tenuitvoerlegging van die richtlijnen; verzoekt de Commissie bovendien om maatregelen op te nemen die de tenuitvoerlegging en de gezamenlijke handhaving van de vogel- en de habitatrichtlijn verbeteren in het kader van haar werkzaamheden rond de verbeterde tenuitvoerlegging van en de controle op de milieuwetgeving; vindt het gezien zijn resolutie van 20 november 2008 over de toetsing van Aanbeveling 2001/331/EG betreffende minimumcriteria voor milieu-inspecties in de lidstaten, van essentieel belang het EU-netwerk voor de tenuitvoerlegging van en de controle op de toepassing van het communautaire milieurecht (IMPEL) te versterken en dringt er bij de Commissie op aan om verslag uit te brengen over de verschillende manieren om dat te doen, met inbegrip van de haalbaarheid van het oprichten van een communautaire milieu-inspectie, en dringt er bij de Commissie op aan om met een voorstel te komen voor een richtlijn betreffende milieu-inspecties;
35. appelle la Commission à renforcer sa capacité à traiter et examiner efficacement les plaintes et infractions concernant l'application correcte des directives "Oiseaux" et "Habitats" et à concevoir une orientation appropriée à l'intention des États membres eu égard au contrôle de l'application des directives sur le terrain; invite en outre la Commission à intégrer des mesures destinées à renforcer la mise en œuvre et l'application conjointe des directives "Oiseaux" et "Habitats" dans le cadre de ses activités en cours sur l'amélioration de la mise en œuvre et de l'inspection de la législation environnementale; considère qu'il est essentiel, à la lumière de sa résolution du 20 novembre 2008 sur le réexamen de la recommandation 2001/331/CE prévoyant des critères minimaux applicables aux inspections environnementales dans les États membres,de renforcer le réseau de l'Union européenne pour l'application et le respect du droit de l'environnement (IMPEL) et invite instamment la Commission à rendre compte des façons possibles d'y parvenir, y compris la possibilité d'établir une force d'inspection environnementale de l'Union, et presse la Commission de présenter une proposition de directive sur les inspections environnementales;

2. benadrukt dat de vogelrichtlijn en de habitatrichtlijn met spoed volledig ten uitvoer moeten worden gelegd, ondersteund door de nodige financiering, en dat het Natura 2000-netwerk op land en op zee met spoed moet worden voltooid; geeft aan dat de vogelrichtlijn en de habitatrichtlijn immers de ruggengraat van de EU-wetgeving op het gebied van natuurbescherming vormen en ondanks de aanzienlijke vertraging die is opgelopen bij de tenuitvoerlegging ervan, de trend blijken te kunnen keren en de uitsterving van bepaalde bedreigde habitats en soorten blijken te kunnen afremmen, indien deze richtlijnen volledig worden uitgevoerd en voldoende worden gefinancierd;
2. souligne combien il est urgent de mettre pleinement en œuvre les directives "Oiseaux" et "Habitats", à l'aide du financement approprié, et d'achever le réseau Natura 2000 en milieu terrestre et marin; considère en effet que les directives "Oiseaux" et "Habitats" constituent le pilier de la législation européenne en matière de protection de la nature et que, malgré les retards considérables dans leur application, elles se sont révélées capables d'inverser la tendance et d'enrayer la disparition de certains habitats et espèces menacés, lorsqu'elles sont pleinement mises en œuvre et financées;

J. overwegende dat bij de follow-up van verzoekschriften over bepaalde grote infrastructuurprojecten is gebleken dat een consequenter toezicht door de Commissie op de naleving van de Habitatrichtlijn door de lidstaten noodzakelijk is, met name in die gevallen waarin artikel 6, lid 4 van deze richtlijn niet wordt nagekomen. Deze verbodsbepaling richt zich op de aantasting van beschermde waarden terwijl er alternatieven zijn voor projecten die volgens het beste beschikbare wetenschappelijke advies naar alle waarschijnlijkheid aanzienlijke negatieve gevolgen hebben voor de integriteit van een door de Habitatrichtlijn of Richtlijn 79/409/EEG van de Raad van 2 april 1979 inzake het behoud van de vogelstand beschermd gebied,
J. considérant que le suivi des pétitions déposées à l'encontre de certains projets d'infrastructures majeurs a démontré la nécessité de renforcer la cohérence du système de contrôle de la Commission sur le respect de la directive "Habitats" par les États membres, en particulier dans les cas où l'on s'abstient d'appliquer l'article 6, paragraphe 4, de cette directive et de sauvegarder des sites protégés, alors qu'il existe des solutions alternatives à des projets qui, d'après les meilleurs avis scientifiques disponibles, sont susceptibles de nuire de manière significative à l'intégrité d'un site protégé par la directive "Habitats" ou par la directive 79/409/CEE du Conseil du 2 avril 1979 concernant la conservation des oiseaux sauvages,

13. beklemtoont de vitale rol van de vogelrichtlijn en de habitatrichtlijn als het gaat om bescherming van de biodiversiteit in de EU; erkent het belang van voltooiing van het netwerk Natura 2000 (vastgelegd onder de habitatrichtlijn) te land en ter zee, van doeltreffend beheer en voldoende financiering van het netwerk, van ruimtelijke ordening die hiermee rekening houdt, en van meer coherentie, veerkracht en connectiviteit van het netwerk, vooral in het licht van de klimaatverandering;
13. souligne le rôle essentiel des directives "Oiseaux" et "Habitats" dans la protection de la biodiversité de l'Union européenne, reconnaît l'importance de l'achèvement du réseau Natura 2000 (établi par la directive "Habitats") sur terre et en mer, d'une gestion efficace et d'un financement adéquat du réseau, d'un aménagement du territoire prenant en compte ce réseau et du renforcement de la cohérence, de la capacité de résistance et de la connectivité du réseau, notamment en raison du changement climatique;

Op het gebied van natuurbescherming bestaan er twee basisrichtlijnen: Richtlijn 92/43/EEG van de Raad van 21 mei 1992 inzake de instandhouding van de natuurlijke habitats en de wilde flora en fauna [9] (habitatrichtlijn) en Richtlijn 79/409/EEG van de Raad van 2 april 1979 inzake het behoud van de vogelstand [10].
En ce qui concerne la protection de la nature, il existe deux directives de référence : la directive 92/43/CEE du Conseil du 21 mai 1992 concernant la conservation des habitats naturels ainsi que de la faune et de la flore sauvages [9] (directive habitats) et la directive 79/409/CEE du Conseil du 2 avril 1979 concernant la conservation des oiseaux sauvages [10]