Traduction de «geen rechtsvordering » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

geen baat | geen betaling | geen kosten | geen resultaat | no cure | no pay
pas de paiement | pas de résultat

geen scholing, geen werk, geen stage | NEET [Abbr.]
ne travaillant pas, ne suivant pas d’études ou de formation | NEET

rechtsvordering [ algemene procedure | stopzetting van de procedure ]
procédure judiciaire [ abandon de la procédure | fin de la procédure | procédure générale ]

burgerlijke rechtsvordering
procédure civile [ droit de la procédure civile ]

attest van geen huwelijksbeletsel
certificat de non-empêchement à mariage

staat, die geen lid is van de Europese Unie
état tiers à l'Union européenne

geen kwartier verlenen
ne pas faire de quartier

nullipara | vrouw die nog geen kind heeft gebaard
nullipare (a et sf) | qui n'a pas eu d'enfant

Europees NAVO-lid dat geen EU-lidstaat is | Europese bondgenoot die geen EU-lidstaat is
allié européen non-membre de l'UE | membre européen de l'OTAN ne faisant pas partie de l'UE

niet-beroepsbevolking [ persoon die geen beroep uitoefent ]
population non active [ inactif | non-actif ]

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

De vakbonden kunnen geen rechtsvordering indienen op basis van Boek XVII, titel 2, aangezien ze geen rechtspersoonlijkheid bezitten.
Les organisations syndicales ne peuvent introduire d'action en vertu du Livre XVII, titre 2, étant donné qu'elles ne sont pas dotées de la personnalité juridique.

Zoals in B.2 is uiteengezet, is de rechtsvordering tot collectief herstel geen rechtsvordering die is ingesteld door een alleenstaande rechtzoekende die individueel in rechte treedt, maar door een vereniging die een consumentengroep vertegenwoordigt, die lid is van de Raad voor het Verbruik of onder bepaalde voorwaarden door de minister is erkend; de vereniging die op ontvankelijke wijze een rechtsvordering tot collectief herstel kan instellen, wordt dan ook geacht de belangen van een niet nader bepaalde consumentengroep te vertegenwoordigen, en zij kan zich beroepen op collectieve schade, die door alle leden van de groep is geleden.
Comme il a été exposé en B.2, l'action en réparation collective n'est pas une action introduite par un justiciable isolé agissant individuellement, mais par une association représentant un groupe de consommateurs, qui est membre du Conseil de la consommation ou qui est agréée par le ministre sous certaines conditions; l'association qui est recevable à introduire une action en réparation collective est dès lors jugée comme étant représentative des intérêts d'un groupe indéterminé de consommateurs, et elle peut invoquer un préjudice collectif, subi par tous les membres du groupe.

De artikelen XVII. 36, 1°, en XVII. 37 van het WER zouden de artikelen 10, 11 en 23 van de Grondwet, in samenhang gelezen met de artikelen 6 en 14 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, schenden : enerzijds, door de nieuwe rechtsvordering te beperken tot de schade die door consumenten wordt geleden wegens schending van, meer bepaald, de Europese verordeningen en wetgevingen bedoeld in artikel XVII. 37, zouden de bestreden bepalingen de slachtoffers van collectieve schade die voortvloeit uit de schending van andere normen, discrimineren (eerste onderdeel); anderzijds, aangezien de bestreden wet volgens de verzoekende partijen zou impliceren dat de wetgever erkent dat voor bepaalde schade geen daadwerkelijk rechtsmiddel bestaat en dat de nieuwe rechtsvordering zou kunnen worden gelijkgesteld met een vorm van juridische bijstand in de zin van artikel 23 van de Grondwet, zouden de bestreden bepalingen op discriminerende wijze een categorie van burgers het recht op juridische bijstand en op een daadwerkelijk beroep ontnemen (tweede onderdeel).
Les articles XVII. 36, 1°, et XVII. 37 du CDE violeraient les articles 10, 11 et 23 de la Constitution, combinés avec les articles 6 et 14 de la Convention européenne des droits de l'homme : d'une part, en limitant la nouvelle action en justice aux seuls dommages subis par les consommateurs du fait de la violation, notamment, des règlements européens et législations visés à l'article XVII. 37, les dispositions attaquées discrimineraient les victimes de dommages collectifs qui résultent de la violation d'autres normes (première branche); d'autre part, dès lors que la loi attaquée impliquerait, selon les parties requérantes, la reconnaissance par le législateur qu'un certain nombre de dommages étaient privés de voies de recours effectives et que la nouvelle action en justice pourrait être assimilée à une forme d'aide juridique au sens de l'article 23 de la Constitution, les dispositions attaquées priveraient de façon discriminatoire une catégorie de citoyens du droit à l'aide juridique et à un recours effectif (seconde branche).

Artikel 1022, laatste lid, van het Gerechtelijk Wetboek, dat nog niet in werking is getreden, bepaalt aldus : « Geen enkele vergoeding is verschuldigd ten laste van de Staat : 1° wanneer het openbaar ministerie bij wege van rechtsvordering in burgerlijke procedures tussenkomt overeenkomstig artikel 138bis, § 1; 2° wanneer het arbeidsauditoraat een rechtsvordering instelt voor de arbeidsgerechten overeenkomstig artikel 138bis, §2.
Le dernier alinéa de l'article 1022 du Code judiciaire, qui n'est pas encore entré en vigueur, dispose : « Aucune indemnité n'est due à charge de l'Etat : 1° lorsque le ministère public intervient par voie d'action dans les procédures civiles conformément à l'article 138bis, § 1; 2° lorsque l'auditorat du travail intente une action devant les juridictions du travail conformément à l'article 138bis, § 2.

Artikel 2 van de wet van 21 februari 2010 tot wijziging van de artikelen 1022 van het Gerechtelijk Wetboek en 162bis van het Wetboek van strafvordering heeft een lid ingevoegd in artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek krachtens hetwelk geen enkele rechtsplegingsvergoeding verschuldigd is ten laste van de Staat wanneer het openbaar ministerie bij wege van een rechtsvordering in burgerlijke procedures tussenkomt overeenkomstig artikel 138bis, § 1, van hetzelfde Wetboek, of wanneer het arbeidsauditoraat een rechtsvordering instelt voor de arbeidsgerechten overeenkomstig artikel 138bis, § 2, van hetzelfde Wetboek.
L'article 2 de la loi du 21 février 2010 modifiant les articles 1022 du Code judiciaire et 162bis du Code d'Instruction criminelle a inséré un alinéa dans l'article 1022 du Code judiciaire en vertu duquel aucune indemnité de procédure n'est due à charge de l'Etat lorsque le ministère public intervient par voie d'action dans les procédures civiles, conformément à l'article 138bis, § 1, du même Code, ou lorsque l'auditorat du travail intente une action devant les juridictions du travail, conformément à l'article 138bis, § 2, du même Code.

Opgemerkt weze dat in deze het proces-verbaal dat ten gronde ligt aan het betwiste dwangbevel, geen melding maakte van artikel 81bis, § 1, derde lid, 2°, van het Btw-Wetboek in haar van toepassing zijnde versie ten tijde van de feiten (rechtsvordering), en geen gewag maakt van een rechtsvordering die blijk geeft van het onterechte karakter van de betwiste belastingaftrekken. b) Er wordt verwezen naar het hierna, onder punt 3 a), gegeven antwoord.
On observera qu'en l'espèce le procès-verbal à la base de la contrainte litigieuse ne mentionnait pas l'article 81bis, § 1er, alinéa 3, 2°, du Code de la TVA, dans sa version applicable à l'époque des faits (action judiciaire), et ne faisait pas état d'une action judiciaire faisant apparaître le caractère indu des déductions de la taxe contestées. b) Il est renvoyé à la réponse donnée ci-dessous sous le point 3 a).

Tegen deze achtergrond zouden, indien geen rechtsvordering tot het aanzuiveren van de schulden wordt ingesteld (zie hierna) en met inachtneming van punt 273 van deze beschikking en de ontoereikendheid van de activa, de kosten van een eventuele liquidatie van de SNCM via de CGMF zich beperken tot de kosten van de aanvullende ontslagvergoedingen, ofwel [.] miljoen EUR.
Dans un tel contexte, en l’absence d’action en comblement de passif (voir infra), et compte tenu du point 273 de la présente décision et de l’insuffisance d’actifs, le coût d’une liquidation de la SNCM par la CGMF se limiterait aux coûts des indemnités complémentaires de licenciement, soit [.] millions d’euros.

Om dezelfde reden is het niet kennelijk onredelijk dat een derde die samen met een werkgever aansprakelijk wordt gesteld voor een arbeidsongeval, en tegen wie de arbeidsongevallenverzekeraar een rechtsvordering instelt tot beloop van de krachtens artikel 46, § 2, eerste lid, gedane vergoedingen, behoudens de in de in het geding zijnde bepaling vermelde gevallen, geen rechtsvordering kan instellen tegen de werkgever tot betaling van het deel van de schade waarvoor die aansprakelijk is.
Pour le même motif, il n'est pas manifestement déraisonnable qu'un tiers qui est tenu pour responsable d'un accident du travail en même temps qu'un employeur et contre lequel l'assureur-loi intente une action à concurrence des réparations faites en vertu de l'article 46, § 2, alinéa 1, sauf dans les cas mentionnés dans la disposition en cause, ne puisse intenter contre l'employeur une action en paiement de la partie du dommage pour laquelle celui-ci est responsable.

« Schendt artikel 46, § 1, 1° en 3°, van de wet van 10 april 1971 op de arbeidsongevallen, in zoverre de rechtsvordering wegens burgerlijke aansprakelijkheid door het slachtoffer van een arbeidsongeval of door de rechthebbenden tegen de werkgever mogelijk is wanneer deze het arbeidsongeval opzettelijk heeft veroorzaakt of wanneer die opzettelijk een ongeval heeft veroorzaakt dat een arbeidsongeval tot gevolg heeft alsmede tegen de lasthebbers en aangestelden van die werkgever indien zij het arbeidsongeval opzettelijk hebben veroorzaakt, terwijl het slachtoffer en de rechthebbenden voor een door de werkgever, diens lasthebbers of aangestelden onopzettelijk veroorzaakt arbeidsongeval tegen hen over geen rechtsvordering inzake burgerlijke aansprakelijkheid beschikken, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet ?
« L'article 46, § 1, 1° et 3°, de la loi du 10 avril 1971 sur les accidents du travail, en tant que la victime d'un accident du travail ou les ayants droit peuvent intenter une action en responsabilité civile contre l'employeur lorsque celui-ci a causé intentionnellement l'accident du travail ou a causé intentionnellement un accident ayant entraîné un accident du travail ainsi que contre les mandataires et préposés de cet employeur s'ils ont causé intentionnellement l'accident du travail, alors que la victime et les ayants droit, pour un accident du travail causé involontairement par l'employeur, ses mandataires ou ses préposés ne disposent contre ceux-ci d'aucune action en responsabilité civile, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution ?

« Schendt artikel 46, § 1, 1° en 3°, van de wet van 10 april 1971 op de arbeidsongevallen, in zoverre de rechtsvordering wegens burgerlijke aansprakelijkheid door het slachtoffer van een arbeidsongeval of door de rechthebbenden tegen de werkgever mogelijk is wanneer deze het arbeidsongeval opzettelijk heeft veroorzaakt of wanneer die opzettelijk een ongeval heeft veroorzaakt dat een arbeidsongeval tot gevolg heeft alsmede tegen de lasthebbers en aangestelden van die werkgever indien zij het arbeidsongeval opzettelijk hebben veroorzaakt, terwijl het slachtoffer en de rechthebbenden voor een door de werkgever, diens lasthebbers of aangestelden onopzettelijk veroorzaakt arbeidsongeval tegen hen over geen rechtsvordering inzake burgerlijke aansprakelijkheid beschikken, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet ?
« L'article 46, § 1, 1° et 3°, de la loi du 10 avril 1971 sur les accidents du travail, en tant que la victime d'un accident du travail ou les ayants droit peuvent intenter une action en responsabilité civile contre l'employeur lorsque celui-ci a causé intentionnellement l'accident du travail ou a causé intentionnellement un accident ayant entraîné un accident du travail ainsi que contre les mandataires et préposés de cet employeur s'ils ont causé l'accident du travail intentionnellement, alors que la victime et les ayants droit d'un accident du travail causé involontairement par l'employeur, ses mandataires ou ses préposés ne disposent contre ceux-ci d'aucune action en responsabilité civile, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution ?