Vertaling van "europese unie werkelijk geen middel onbeproefd heeft " (Nederlands → Frans) :

Er is vandaag grote erkenning voor het feit dat de Europese Unie werkelijk geen middel onbeproefd heeft gelaten bij het zoeken naar een via onderhandelingen bereikte oplossing, maar dit heeft helaas nergens toe geleid.
Il a été largement reconnu aujourd’hui que l’Union européenne a de fait exploré toutes les voies possibles dans sa recherche d’une solution négociée, mais hélas en vain.

8. a) Het Europese investeringsplan heeft met name tot doel om een vzw van de European Cyber Security Organisation (particuliere organisatie gesubsidieerd door de Europese instellingen) op te richten en te financieren die de Europese actoren uit de particuliere en de overheidssector samenbrengt rond onderzoeks- en samenwerkingsprojecten. b). Het CCB heeft aan de Cyber coalition voorgesteld om lid te worden van de vereniging. c) en d) Binnen de Europese unie is er momenteel helaas geen werkelijke coördinatie op het vlak van cyberdefensie.
8. a) Le plan d'investissement européen vise notamment à créer et financer une asbl de l'European Cyber Security Organisation (organisation privée subsidiée par les institutions européennes) pour réunir les acteurs européens du secteur privé et public sur des projets de recherches et de coopération. b) Le CCB a suggéré à la Cyber coalition de devenir membre de l'association. c) et d) Au sein de l'Union européenne, la cyberdéfense ne fait malheureusement pas l'objet d'une véritable coordination à l'heure actuelle.

De Raad van Europa heeft dus twee hoofdkenmerken : het is een pan-Europese organisatie die, zelfs na de uitbreiding van de Europese Unie, onder haar leden 25 tot 30 Europese landen zal tellen die geen lid zijn van de Europese Unie. Anderzijds is het een organisatie die beschikt over een werkelijk autonome parlementaire vergadering. Vergeleken met de Verenigde Naties of de organisaties voor intergouvernementele samenwerking zoals de OESO, die groter zijn dan Europa maar slechts een aantal Europese landen onder hun leden tellen, kan de Raad van Europa dienst doen als parlementair discussieforum, mits het aantal parlementaire delegaties kan worden uitgebreid ­ wat de OESO betreft kunnen er bijvoorbeeld afvaardigingen uit Noord-Amerika en Australië bij betrokken worden; voor de Verenigde Naties kan het werk gecoördineerd worden met de verschillende dochterorganisaties (UNESCO, IAO, WTO).
Le Conseil de l'Europe a donc deux caractéristiques principales : il s'agit, d'une part, d'une organisation paneuropéenne, qui, même après l'extension de l'Union européenne, groupera 25 à 30 pays européens qui ne seront pas membres de l'Union européenne et d'autre part, d'une organisation dotée d'une assemblée parlementaire effective et autonome, ce qui, par rapport aux organes des Nations unies ou des organes de coopération intergouvernementale, comme l'OCDE, qui sont plus larges que l'Europe, mais qui ne regroupent qu'une série de pays européens, permet au Conseil de l'Europe de servir d'organe de discussions parlementaires, moyennant extension des délégations parlementaires ­ par exemple, à des délégations d'Amérique du Nord et d'Australie en ce qui concerne l'OCDE, ou par coordination avec les différentes organisations des Nations unies (UNESCO, OIT, OMC).

Wanneer het experiment gebeurt met een niet in België geregistreerd middel, waarvoor ook geen vergunning werd toegekend door een andere lidstaat van de Europese Unie of in een Staat waarmee de Europese gemeenschap regelingen getroffen heeft, dient steeds vooraf een melding hierover gemaakt te worden bij de diensten voor de farmaceutische inspectie.
Lorsque l'expérimentation est réalisée avec un médicament qui n'a pas été enregistré en Belgique et pour lequel aucune autorisation n'a été accordée dans un autre État membre de l'Union européenne ou un État avec lequel la Communauté européenne a fait des arrangements appropriés, il convient toujours d'en faire préalablement notification aux services de l'inspection pharmaceutique.

87. onderkent het belang van pogingen van de Commissie en de Raad voor het organiseren van een tweede vergaderronde in het kader van de mensenrechtendialoog EU-Oezbekistan, in mei 2008; wijst er eens te meer op dat het houden van een mensenrechtendialoog en deskundigenbijeenkomsten over het bloedbad dat in 2005 in Andijan plaatsvond, op zichzelf geen vooruitgang inhoudt en bijgevolg niet als reden kan worden aangevoerd voor het opheffen van sancties; merkt op dat het ontbreken van een onafhankelijk internationaal onderzoek naar het bloedbad in Andijan en van enige verbetering in de mensenrechtensituatie in Oezbekistan – de voorwaarden die de Europese Unie stelt voor het opheffen van sancties – er logischerwijs toe hebben geleid dat de sancties tegen Oezbekistan zijn verlengd; verwelkomt dat de Raad Algemene Zaken en Externe Betrekkingen van 15 -16 oktober 2007 specifieke voorwaarden heeft vastgesteld voor het handhaven van de opschorting van de visumbeperkingen, waaraan binnen zes maanden moet zijn voldaan; verzoekt de Commissie en de Raad kritisch te beoordelen of het besluit om enkele van de visumbeperkingen die de Europese Unie als onderdeel van haar sancties tegen Oezbekistan heeft ingesteld, voor een periode van zes maanden op te schorten, effect sorteert, en onderzoek te doen naar de algehele mensenrechtensituatie in het land; betreurt dat Oezbekistan vooralsnog op geen enkel van de genoemde punten vooruitgang heeft laten zien; spreekt zijn waardering uit voor het werk dat is verricht door het subcomité voor mensenrechten, dat elke zes maanden de mensenrechtensituatie grondig evalueert om de Raad te voorzien van regelmatige parlementaire evaluaties en aanbevelingen met betrekking tot het EU-beleid dat op dit gebied moet worden gevolgd; is verbijsterd over de presidentsverkiezingen die op 23 december 2007 in Oezbekistan hebben plaatsgehad, die volgens het Bureau voor democratische instellingen en mensenrechten van de OESO (ODIHR) werden gehouden in een “ ...
87. reconnaît les tentatives de la Commission et du Conseil pour organiser en mai 2008 un second cycle dans le dialogue UE-Ouzbékistan sur les droits de l'homme et félicite la Commission de ses efforts visant à organiser, éventuellement à Tachkent, un séminaire de la société civile sur l'expression des médias en marge de ce dialogue; fait une nouvelle fois remarquer que le fait d'accepter un dialogue sur les droits de l'homme et des réunions d'experts sur le massacre d'Andijan en 2005 ne constitue pas en soi un progrès et ne peut être invoqué comme raison de lever des sanctions; constate que le manque d'une enquête internationale indépendante sur le massacre d'Andijan et l'absence de toute amélioration de la situation des droits de l'homme en Ouzbékistan – conditions mises par l'UE à l'allègement des sanctions – a logiquement conduit à la prorogation des sanctions contre ce pays; se félicite que les conclusions du Conseil "Affaires générales et Relations extérieures" des 15 et 16 octobre 2007 introduisent des conditions particulières qui devront être satisfaites dans un délai de six mois pour que la suspension des restrictions sur les visas soit maintenue; invite la Commission et le Conseil à mener à bien une évaluation rigoureuse de l'effet de la décision de suspendre pour une période de six mois certaines des restrictions de visas qui font partie des sanctions de l'UE envers l'Ouzbékistan et de passer en revue l'ensemble de la situation en matière de droits de l'homme dans ce pays; regrette que l'Ouzbékistan ait échoué jusqu'à présent à accomplir aucun progrès à aucun égard; rend hommage au travail accompli par sa sous-commission "droits de l'homme" qui surveille étroitement, tous les six mois, la situation des droits de l'homme de façon à fournir régulièrement au Conseil des évaluations et des recommandations parlementaires sur la politique que l'UE doit suivre en la matière; est consterné par les élections présidentielles du 23 décembre 2007 en Ouzbékista ...

87. onderkent het belang van pogingen van de Raad en de Commissie voor het organiseren van een tweede vergaderronde in het kader van de mensenrechtendialoog EU-Oezbekistan, in mei 2008 en prijst de Commissie voor haar pogingen om en marge van de dialoog een maatschappelijk middenveldseminar over uitingen via de media te organiseren; wijst er eens te meer op dat het houden van een mensenrechtendialoog en deskundigenbijeenkomsten over het bloedbad dat in 2005 in Andijan plaatsvond, op zichzelf geen vooruitgang inhoudt en bijgevolg niet als reden kan worden aangevoerd voor het opheffen van sancties; merkt op dat het ontbreken van een onafhankelijk internationaal onderzoek naar het bloedbad in Andijan en van enige verbetering in de mensenrechtensituatie in Oezbekistan – de voorwaarden die de Europese Unie stelt voor het opheffen van sancties – er logischerwijs toe hebben geleid dat de sancties tegen Oezbekistan zijn verlengd; verwelkomt dat de Raad Algemene Zaken en Externe Betrekkingen van 15 -16 oktober 2007 specifieke voorwaarden heeft vastgesteld waaraan binnen zes maanden moet zijn voldaan, wil de opschorting van de visumbeperkingen gehandhaaft kunnen blijven, waaraan binnen zes maanden moet zijn voldaan; verzoekt de Raad en de Commissie kritisch te beoordelen wat het gevolg is van het besluit om enkele van de visumbeperkingen die de Europese Unie als onderdeel van haar sancties tegen Oezbekistan heeft ingesteld, voor een periode van zes maanden op te schorten, en onderzoek te doen naar de algehele mensenrechtensituatie in het land; betreurt dat Oezbekistan vooralsnog op geen enkel van de genoemde punten vooruitgang heeft laten zien; spreekt zijn waardering uit voor het werk dat is verricht door het subcomité voor mensenrechten van het Parlement, dat elke zes maanden de mensenrechtensituatie grondig evalueert om de Raad te voorzien van regelmatige parlementaire evaluaties en aanbevelingen met betrekking tot het EU-beleid dat op dit gebied moet worden gevolgd; ...
87. reconnaît les tentatives du Conseil et de la Commission pour organiser en mai 2008 un second cycle dans le dialogue UE-Ouzbékistan sur les droits de l'homme et félicite la Commission de ses efforts visant à organiser, éventuellement à Tachkent, en marge de ce dialogue, un séminaire de la société civile sur l'expression des médias ; fait une nouvelle fois remarquer que le fait d'accepter un dialogue sur les droits de l'homme et des réunions d'experts sur le massacre d'Andijan en 2005 ne constitue pas en soi un progrès et ne peut être invoqué comme raison de lever des sanctions; constate que l'absence d'une enquête internationale indépendante sur le massacre d'Andijan et l'absence de toute amélioration de la situation des droits de l'homme en Ouzbékistan – conditions mises par l'Union à l'allègement des sanctions – ont logiquement conduit à la prorogation des sanctions contre ce pays; se félicite que les conclusions du Conseil "Affaires générales et Relations extérieures" des 15 et 16 octobre 2007 introduisent des conditions particulières qui devront être satisfaites dans un délai de six mois pour que la suspension des restrictions sur les visas soit maintenue; invite le Conseil et la Commission à mener à bien une évaluation rigoureuse de l'effet de la décision de suspendre pour une période de six mois certaines des restrictions de visas qui font partie des sanctions de l'Union envers l'Ouzbékistan et de passer en revue l'ensemble de la situation en matière de droits de l'homme dans ce pays; regrette que l'Ouzbékistan ait échoué jusqu'à présent à accomplir le moindre progrès sur chacune de ces questions; rend hommage au travail accompli par sa sous-commission "droits de l'homme" qui surveille étroitement, tous les six mois, la situation des droits de l'homme de façon à fournir régulièrement au Conseil des évaluations et des recommandations parlementaires sur la politique que l'Union doit suivre en la matière; est consterné par les élections présidentielles ...

De boodschap is dat de Europese Unie geen middel onbeproefd mag laten om dit land, dat getekend is door tientallen jaren van geweld en zo veel te lijden heeft gehad van de conflicten in de regio, in staat te stellen de weg naar stabiliteit te hervinden en een werkelijk democratische samenleving op te bouwen via vrije verkiezingen.
Ce message invite l’Union européenne à ne négliger aucun effort pour permettre à ce pays, meurtri par des décennies de violence, qui a tant souffert des conflits dans la région, de retrouver sa pleine souveraineté, de retrouver sa stabilité, de construire une vraie société démocratique à travers des élections libres.