Vertaling van "cassatie heeft besloten " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

de deskundigengroep heeft besloten om voor te stellen,bepalingen uit het Executieverdrag authentiek te interpreteren
une interprétation authentique

Bij de definitieve aanneming van de A-punten met betrekking tot wetgevingsbesluiten heeft de Raad besloten de volgende informatie in deze notulen op te nemen : (...)
A l'occasion de l'adoption définitive des points A relatifs à des actes législatifs, le Conseil est convenu de l'inscription au présent procès-verbal des élements suivants : (...)

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Het Belgisch-Kongolees Fonds voor delging en beheer moet aanvullende vergoedingen betalen aan personen die het slachtoffer zijn geworden van de zaïriseringsmaatregelen, waartoe de toenmalige Zaïrese regering in 1973-1974 heeft besloten. De Belgische Staat is tot het betalen van deze aanvullende vergoedingen veroordeeld bij een beslissing van de hoven en rechtbanken krachtens de interpretatie die het Hof van Cassatie heeft gegeven aan de bepalingen van het Protocol houdende regeling van de vergoeding van gezaïriseerde goederen die aan Belgische onderdanen hebben toebehoord, ondertekend op 28 maart 1976.
Le Fonds belgo-congolais d'amortissement et de gestion est appelé à intervenir dans le cadre de l'indemnisation complémentaire des personnes ayant été frappées par les mesures de zaïrianisation prises par le gouvernement zaïrois en 1973-1974, indemnisation complémentaire à laquelle l'État belge est condamné par décision des cours et tribunaux en vertu de l'interprétation faite par la Cour de cassation des dispositions du protocole d'indemnisation des zaïrianisés du 28 mars 1976.

Het Hof van Cassatie heeft hieruit besloten dat de artikelen 811 tot 814 van het Gerechtelijk Wetboek niet van toepassing zijn op de strafgerechten en dat de vrijwillige en de gedwongen tussenkomst niet toegestaan zijn in een strafprocedure, behalve in de gevallen die uitdrukkelijk zijn vastgesteld door de wet of wanneer de wet de strafrechter bij wie een geding aanhangig is, uitzonderlijkerwijs toestaat een veroordeling, een sanctie of een andere maatregel te nemen tegenover een derde die niet vooraf in het geding geroepen is (Cass. 24 maart 1947, Pas., 1947, I, 123, en de conclusies van advocaat-generaal Hayoit de Termicourt en R.D.P., 1946-1947, blz. 962 en de noot van J. Richard, meermaals bekrachtigd arrest, zie jurisprudentie geciteerd door M. Franchimont, A. Jacobs en A. Masset, Manuel de procédure pénale , 1989, blz. 132-133).
La Cour de cassation en a déduit que les articles 811 à 814 du code judiciaire ne s'appliquent pas aux juridictions répressives et que l'intervention volontaire et forcée n'est pas admise en procédure pénale, sauf dans les cas formellement prévus par la loi ou lorsque, exceptionnellement, la loi autorise le juge répressif, saisi d'une action, à prononcer en même temps une condamnation, une sanction ou une autre mesure à charge d'un tiers qui n'a pas été préalablement appelé à la cause (Cass. 24 mars 1947, Pas., 1947, I, 123, et les conclusions de M. l'avocat général Hayoit de Termicourt et R.D.P., 1946-1947, p. 962, et la note de J. Richard, arrêt confirmé à plusieurs reprises, voir la jurisprudence citée par M. Franchimont, A. Jacobs et A. Masset, Manuel de procédure pénale, 1989, pp. 132-133).

Het Hof van Cassatie heeft bijvoorbeeld in een recent arrest besloten dat een arts de bevoegde diensten mag inlichten over een dreigend gevaar waarvan hij op de hoogte is.
Ainsi, la Cour de Cassation a estimé dans un arrêt récent qu'un médecin pouvait prévenir les services compétents d'un danger imminent dont il a connaissance.

Vanaf 2006 heeft het Hof van Cassatie geoordeeld dat, « in de mate een wettelijke of reglementaire norm een werkgever die optreedt als verzekeraar, verplicht sommen te betalen waarvan het bedrag groter is dan wat hij als werkgever zou hebben betaald voor gepresteerde diensten, [...] deze norm tot strekking [heeft] dat die sommen definitief ten laste blijven van die werkgever » en heeft het besloten dat het storten, door de openbare werkgever, van een rente wegens gedeeltelijke blijvende arbeidsongeschiktheid « geen schade [uitmaakt] die hij kan terugvorderen van de aansprakelijke derde » (Cass., 9 januari 2006, Arr. Cass., 2006, nr. 22).
A partir de 2006, la Cour de cassation a considéré que « le but de la loi ou du règlement qui oblige un employeur intervenant à titre d'assureur à débourser des sommes dont le montant est supérieur à celui qu'il aurait dû payer en tant qu'employeur pour des prestations de services, est de laisser ces sommes définitivement à charge de l'employeur » et a conclu que le versement par l'employeur public d'une rente pour incapacité de travail permanente partielle ne constitue « pas un dommage récupérable auprès du tiers responsable » (Cass., 9 janvier 2006, Pas., 2006, n° 22).

Het Grondwettelijk Hof, samengesteld uit de voorzitters J. Spreutels en E. De Groot, en de rechters A. Alen, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij arrest van 18 maart 2015 in zake A.M. tegen V. V. V., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 26 maart 2015, heeft het Hof van Cassatie de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 4, § 2, van de wet van 29 juni 1964 betreffende de opschorting, het uitstel en de probatie de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het het beroep van de verdachte tegen de beschikking van de raadkamer waarbij de feiten bewezen worden verklaard en tot de opschorting wordt besloten, onderwerpt aan een termijn van vierentwintig uur, terwijl de procureur des Konings en de burgerlijke partij, op grond van artikel 135, §§ 1 en 3, van het Wetboek van strafvordering, beschikken over een termijn van vijftien dagen om de door hetzelfde rechtscollege uitgesproken beschikking van buitenvervolgingstelling aan te vechten ?
La Cour constitutionnelle, composée des présidents J. Spreutels et E. De Groot, et des juges A. Alen, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, T. Giet et R. Leysen, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par arrêt du 18 mars 2015 en cause de A.M. contre V. V. V., dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 26 mars 2015, la Cour de cassation a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 4, § 2, de la loi du 29 juin 1964 concernant la suspension, le sursis et la probation, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en tant qu'il subordonne à un délai de vingt-quatre heures le recours de l'inculpé contre l'ordonnance de la chambre du conseil déclarant les faits établis et décidant la suspension, alors qu'en vertu de l'article 135, §§ 1 et 3, du Code d'instruction criminelle, le procureur du Roi et la partie civile disposent d'un délai de quinze jours pour entreprendre l'ordonnance de non-lieu prononcée par la même juridiction ?

H. overwegende dat op 12 juli 2006 het Hof van Cassatie heeft besloten een voorwaardelijke gevangenisstraf van zes maanden voor Hrant Dink te bekrachtigen op grond van artikel 301 van het Turkse wetboek van strafrecht wegens belediging van de Turkse identiteit,
H. considérant que le 12 juillet 2006, la Cour de cassation a décidé de confirmer une peine de six mois d'emprisonnement avec sursis contre Hrant Dink, en vertu de l'article 301 du Code pénal turc, pour "insulte à la qualité de turc";

In Baskenland mogen wij ondanks alle problemen de taal kiezen waarin wij onze kinderen willen laten onderwijzen, maar het Spaanse Hof van cassatie heeft besloten dat het illegaal is dat gemeenten zich verenigen om de ontwikkeling van de taal te stimuleren. Dat laat duidelijk zien dat de wet soms met politieke motieven op een geforceerde manier wordt uitgelegd en dat momenteel niet alle rechten in de Europese Unie worden geëerbiedigd.
Au Pays basque où, malgré les problèmes, nous pouvons choisir la langue d’enseignement de nos enfants, le Tribunal suprême d'Espagne a déclaré qu'il était illégal que les administrations s’associent afin de stimuler le développement de la langue, ce qui démontre clairement que l'on force les interprétations légales à des fins politiques et qu'actuellement, les droits ne sont pas tous respectés au sein de l’Union européenne.