Traduction de «arrest blijkt evenwel » (Néerlandais → Français) :

79. Zoals uit punt 71 van het onderhavige arrest blijkt, vallen erkende coöperatieve vennootschappen die actief zijn in de financiële sector, zoals die welke in het hoofdgeding aan de orde zijn, evenwel niet onder deze definitie van kredietinstellingen.
79. Cependant, ainsi qu'il ressort du point 71 du présent arrêt, des sociétés coopératives agréées actives dans le secteur financier, telles que celles en cause au principal, ne relèvent pas de ladite définition des établissements de crédit.

31. Uit de rechtspraak van het Hof die op verschillende andere gebieden dan het btw-recht is gewezen, blijkt evenwel dat het door artikel 47 van het Handvest gewaarborgde recht op een doeltreffende voorziening in rechte zich enkel tegen het in rekening brengen van dergelijke kosten verzet indien zij onoverkomelijk zijn (zie naar analogie arrest van 22 december 2010, DEB, C-279/09, EU: C: 2010: 811, punt 61, en beschikking van 13 juni 2012, GREP, C-156/12, niet gepubliceerd, EU: C: 2012: 342, punt 46) dan wel de uitoefening van de door de rechtsorde van de Unie verleende rechten praktisch onmogelijk of buitensporig moeilijk maken (zie naar analogie arrest van 6 oktober 2015, Orizzonte Salute, C-61/14, EU: C: 2015: 655, punten 48, 49 en 58).
31. Toutefois, il ressort de la jurisprudence de la Cour, rendue dans plusieurs domaines autres que le droit de la TVA, que l'imposition de tels coûts ne peut être mise en cause au regard du droit à un recours effectif garanti à l'article 47 de la Charte que si ces coûts ont un caractère insurmontable (voir, par analogie, arrêt du 22 décembre 2010, DEB, C-279/09, EU: C: 2010: 811, point 61, et ordonnance du 13 juin 2012, GREP, C-156/12, non publiée, EU: C: 2012: 342, point 46) ou s'ils rendent l'exercice des droits conférés par l'ordre juridique de l'Union pratiquement impossible ou excessivement difficile (voir, par analogie, arrêt du 6 octobre 2015, Orizzonte Salute, C-61/14, EU: C: 2015: 655, points 48, 49 et 58).

Uit die parlementaire voorbereiding blijkt dat de wetgever, bij het regelen van het cassatieberoep inzake de voorlopige hechtenis, de doeltreffendheid van de toetsing door het Hof van Cassatie wilde waarborgen in een materie die intrinsiek « hoogdringend » werd geacht, waarbij werd voorzien in kortere termijnen voor het instellen van het beroep en voor de uitspraak van het arrest, zonder zich evenwel te bekommeren om het « onmiddellijke » karakter van het cassatieberoep.
Il ressort de ces travaux préparatoires qu'en organisant le pourvoi en cassation en matière préventive, le législateur avait pour objectif de garantir l'efficacité du contrôle de la Cour de cassation, dans une matière considérée comme intrinsèquement « urgente », en prévoyant des délais abrégés pour l'introduction du pourvoi et le prononcé de l'arrêt, sans toutefois se préoccuper du caractère « immédiat » du pourvoi en cassation.

Uit de rechtspraak van het Arbitragehof blijkt evenwel dat de rechtscolleges hierover prejudiciële vragen kunnen of zelfs moeten stellen : sinds een arrest van 16 oktober 1991 acht het Arbitragehof zich bevoegd om zowel in het kader van het vernietigingscontentieux als het prejudiciële contentieux, de verenigbaarheid na te gaan van een wetgevende akte tot instemming met een in België van kracht zijnd internationaal verdrag met de regels en artikelen bedoeld in artikel 1 van de bijzondere wet.
Mais la jurisprudence de la Cour d'arbitrage s'est fixée dans le sens de la possibilité, voire de l'obligation, pour les juridictions de poser des questions préjudicielles en la matière : depuis un arrêt du 16 octobre 1991, la Cour d'arbitrage se considère compétente tant au contentieux de l'annulation qu'au contentieux des questions préjudicielles pour contrôler la compatibilité d'un acte législatif portant assentiment à un traité international en vigueur en Belgique avec les règles et les articles visés à l'article 1 de la loi spéciale.

Uit een arrest van het Hof van Beroep te Brussel d. d. 11 juni 1993, (J. L. M. B. , 1993, 1061 en volg . ), betreffende een V. Z. W. , blijkt evenwel het volgende :
Un arrêt de la Cour d'appel de Bruxelles du 11 juin 1993 (J. L. M. B. , 1993, p. 1061 et suivantes), relatif à une A. S. B. L. , dit cependant ce qui suit :

Uit een arrest van het Hof van Beroep te Brussel d.d. 11 juni 1993, (J.L.M.B., 1993, 1061 en volg .), betreffende een V. Z.W., blijkt evenwel het volgende :
Un arrêt de la Cour d'appel de Bruxelles du 11 juin 1993 (J.L.M.B., 1993, p. 1061 et suivantes), relatif à une A.S.B.L., dit cependant ce qui suit :

« 3° /1. de evenredige rechten geheven overeenkomstig de artikelen 44 tot 71, 72, tweede lid, 74 en 75 wegens een overeenkomst die het voorwerp heeft uitgemaakt van een vermindering van de verkoopprijs uitgesproken bij een in kracht van gewijsde gegaan vonnis of arrest met het oog op de waarborg van de verkoper overeenkomstig de artikelen 1637 en 1644 van het Burgerlijk Wetboek, mits uit de beslissing blijkt dat de overeenkomst dateert van niet meer dan een jaar vóór een eis die hoofdzakelijk of subsidiair is gegrond op die bepalingen, zelfs als is die bij een onbevoegd rechter ingesteld : de teruggave is gelijk aan het bedrag van de evenredige rechten betaald op het gedeelte van de aankoopprijs dat terugbetaald is door de verkoper of zijn rechthebbenden zonder dat die teruggave evenwel als gevolg kan hebben dat het evenredige recht betreffende de overdracht onder bezwarende titel van dat onroerend goed geheven wordt op een totale belastbare grondslag kleiner dan de verkoopwaarde van het onroerend goed rekening houdende met zijn werkelijke staat op het moment van de aankoop; »;
« 3° /1. les droits proportionnels perçus conformément aux articles 44 à 71, 72, alinéa 2, 74 et 75, du chef d'une convention ayant fait l'objet d'une réduction du prix de vente prononcée par un jugement ou un arrêt passé en force de chose jugée, pour cause de garantie du vendeur en application des articles 1637 et 1644 du Code civil, à condition qu'il résulte de la décision que la convention n'est pas antérieure de plus d'un an à une demande principalement ou subsidiairement fondée sur ces dispositions, même si elle a été introduite devant un juge incompétent : la restitution est égale au montant des droits proportionnels acquittés sur la partie du prix d'achat remboursée par le vendeur ou ses ayants droits, sans toutefois que cette restitution puisse avoir pour effet que le droit proportionnel afférent à la transmission à titre onéreux de cet immeuble soit perçu sur une base imposable totale inférieure à la valeur vénale de l'immeuble, eu égard à son état réel au moment de l'acquisition; »;

Die gehechtheid aan de genetische en biologische werkelijkheid impliceert evenwel, zoals overigens blijkt uit de woorden « réalité biologique et sociale » en « sans réellement profiter à personne » (82) in het zonet genoemde arrest, dat de band tussen een kind en een volwassene slechts de bescherming krijgt die aan het gezinsleven wordt verleend, indien die band tot uiting komt door samenwoning (83) , of toch op zijn minst door « une relation [qui] a suffisamment de constance » (84) .
Cet attachement à la réalité génétique et biologique implique toutefois, comme les mots « réalité biologique et sociale » et « sans réellement profiter à personne » (82) le confirment au demeurant dans l'arrêt qui vient d'être cité, que la relation entre un enfant et un adulte ne jouira de la protection accordée à la vie familiale que si elle s'extériorise, sinon par une cohabitation (83) , au moins par une « relation [qui] a suffisamment de constance » (84) .

Uit de motieven van het arrest waarbij aan het Hof een vraag wordt gesteld, blijkt evenwel dat de voor de Raad van State bestreden beslissing zou kunnen zijn genomen vanwege het gedrag van de betrokkene en bijgevolg een verhulde tuchtsanctie zou kunnen zijn.
Il ressort toutefois des motifs de l'arrêt qui interroge la Cour que la décision attaquée devant le Conseil d'Etat pourrait avoir été prise en raison du comportement de l'intéressé et pourrait par conséquent constituer une sanction disciplinaire déguisée.

Het heeft zich uitgesproken in de volgende bewoordingen: " Overwegende dat het bestreden arrest eiser onder meer veroordeelt tot een gevangenisstraf van 44 maanden en zijn onmiddellijke aanhouding beveelt; dat niet blijkt dat eiser zich op het tijdstip van het instellen van zijn voorziening in hechtenis bevond; Overwegende dat krachtens de artikelen 421 van het Wetboek van strafvordering en 2 van de wet van 10 februari 1866, het cassatieberoep dat ingesteld wordt door een beklaagde tegen het veroordelend arrest waarbij hij tot een vrijheidsstraf is veroordeeld en waarbij zijn onmiddellijk aanhouding is bevolen, slechts ontvankelijk is indien hij die zich voorziet, zich op dat ogenblik effectief in hechtenis bevindt; Overwegende evenwel dat de onontvankelijkheid van de voorziening die uitsluitend is gestoeld op de omstandigheid dat eiser zich niet als gevangene is komen aanmelden ter uitvoering van de rechterlijke beslissing die het voorwerp van deze voorziening uitmaakt, de betrokkene ertoe verplicht zich dan reeds de vrijheidsbeneming op te leggen die uit de bestreden beslissing voortvloeit, alhoewel deze beslissing pas definitief wordt door de uitspraak over de voorziening of het verstrijken van de voorzieningstermijn; Dat zodoende, met schending van artikel 6.1 EVRM, aan eiser een last wordt opgelegd die onevenredig zijn recht van toegang tot de bevoegde rechter belemmert; " Dan bevestigt het Hof ook de rechtstreekse werking van de ingeroepen bepaling in de interne rechtsorde.
Elle s'est prononcée dans les termes suivants : « Attendu que l'arrêt attaqué condamne notamment le demandeur à une peine d'emprisonnement de quarante-quatre mois, et ordonne son arrestation immédiate ; qu'il n'apparaît pas que le demandeur se trouvait en détention au moment de former son pourvoi ; attendu qu'en vertu des articles 421 du Code d'instruction criminelle et 2 de la loi du 10 février 1866, le pourvoi en cassation formé par un prévenu contre la décision le condamnant à une peine privative de liberté et ordonnant son arrestation immédiate n'est recevable que si la personne qui se pourvoit se trouve effectivement en détention au moment de former ledit pourvoi : attendu que, toutefois, l'irrecevabilité du pourvoi fondée uniquement sur la circonstance que le demandeur ne s'est pas constitué prisonnier en exécution de la décision judiciaire faisant l'objet de ce pourvoi, contraint l'intéressé à s'infliger d'ores et déjà à lui-même la privation de liberté résultant de la décision attaquée alors que cette décision ne peut être considérée comme définitive aussi longtemps qu'il n'a pas été statué sur le pourvoi et que le délai de recours ne s'est pas écoulé ; qu'ainsi, en violation de l'article 6 §1 de la CEDH, le demandeur se voit imposer une charge qui porte atteinte de façon disproportionnée à son droit d'accès au jugement compétent». La Cour confirme ensuite que cette disposition a des effets directs dans l'ordre juridique interne.