Traduction de «één lidstaat gemaakte keuze heeft echter onvermijdelijk » (Néerlandais → Allemand) :

De door één lidstaat gemaakte keuze heeft echter onvermijdelijk haar weerslag op de energiezekerheid van zijn buurlanden en van de Gemeenschap in haar geheel, alsook op concurrentievermogen en milieu.
Die Entscheidungen eines Mitgliedstaates wirken sich allerdings unweigerlich auf die Energieversorgungssicherheit seiner Nachbarländer und der Gemeinschaft insgesamt sowie auf die Wettbewerbsfähigkeit und die Umwelt aus.

1. De steun wordt betaald zodra vaststaat dat, naargelang van de keuze die de lidstaat voor het beheer van de maatregel heeft gemaakt, één enkele actie dan wel alle acties waarvoor de steunaanvraag is ingediend, werd(en) uitgevoerd en ter plaatse gecontroleerd.
(1) Die Unterstützung wird gezahlt, nachdem die Durchführung einzelner oder aller für die Unterstützung beantragten Maßnahmen — je nach Wahl des Mitgliedstaats für die Verwaltung der Regelung — abgeschlossen und vor Ort überprüft worden ist.

Dit is echter niet van toepassing op de beoordelingskosten die door een overeenkomstig artikel 62, lid 1, van die verordening aangewezen rapporteur worden gemaakt voor de vaststelling van een maximumwaarde voor residuen, als die rapporteur is aangewezen door een lidstaat die reeds een vergoeding voor die beoordeling heeft ontvangen op grond van artikel 25 van Richtlijn 98/8/EG.
Dies gilt jedoch nicht für die Kosten für Beurteilungen eines nach Artikel 62 Absatz 1 der genannten Verordnung bestellten Berichterstatters zur Festlegung einer Rückstandshöchstmenge, wenn dieser Berichterstatter von einem Mitgliedstaat bestellt worden ist, der für die betreffende Beurteilung bereits eine Gebühr gemäß Artikel 25 der Richtlinie 98/8/EG erhalten hat.

Bovendien heeft het Hof in de zaak EDF geoordeeld dat „[.] ramingen die na toekenning van dit voordeel zijn gemaakt, de vaststelling achteraf dat de door de betrokken lidstaat gedane investering daadwerkelijk winstgevend is geweest, of naderhand aangevoerde rechtvaardigingen voor de keuze van de gevolgde handelswijze daarentegen kunnen niet volstaan als bewijs dat deze lidstaat vóór of tegelijk met de toekenning van het voordeel een dergelijke beslissing in zijn hoedanigheid van aandeelhouder heeft genomen” (50).
Ferner stellte der Gerichtshof in seinem EDF-Urteil fest, dass „wirtschaftliche Bewertungen, die nach Gewährung dieses Vorteils erstellt werden, die rückblickende Feststellung der tatsächlichen Rentabilität der vom betroffenen Mitgliedstaat getätigten Kapitalanlage oder spätere Rechtfertigungen der tatsächlich gewählten Vorgehensweise (.) nicht für den Nachweis (ausreichen), dass dieser Mitgliedstaat vor oder gleichzeitig mit dieser Gewährung eine solche Entscheidung in seiner Eigenschaft als Anteilseigner getroffen hat“ (50).

Bovendien heeft het Hof in de EDF-zaak het volgende verklaard: „Economische ramingen die na toekenning van dit voordeel zijn gemaakt, de vaststelling achteraf dat de door de betrokken lidstaat gedane investering daadwerkelijk winstgevend is geweest of naderhand aangevoerde rechtvaardigingen voor de keuze van de gevolgde handelwijze kunnen [.] niet volstaan tot bewijs dat deze lidstaat vóór of tegelijk met de toekenning van het voordeel een dergelijke beslissing in zijn hoedanigheid van aandeelhouder heeft genomen” (53)
Ferner erklärte das Gericht im Fall EDF: „Wirtschaftliche Bewertungen, die nach Gewährung dieses Vorteils erstellt werden, die rückblickende Feststellung der tatsächlichen Rentabilität der vom betroffenen Mitgliedstaat getätigten Kapitalanlage oder spätere Rechtfertigungen der tatsächlich gewählten Vorgehensweise reichen [.] nicht für den Nachweis aus, dass dieser Mitgliedstaat vor oder gleichzeitig mit dieser Gewährung eine solche Entscheidung in seiner Eigenschaft als Anteilseigner getroffen hat“ (53).

Aangezien de Unie echter nog geen gebruik heeft gemaakt van de mogelijkheid krachtens artikel 25 VWEU om de rechten die de burgers van de Unie genieten aan te vullen, kan het EU-recht een EU-burger niet garanderen dat de overbrenging van zijn verblijfplaats naar een andere lidstaat geen enkele invloed zal hebben op zijn stemrecht bij de nationale verkiezingen[31].
Da die Union aber bisher noch nicht von der Möglichkeit nach Artikel 25 AEUV Gebrauch gemacht hat, die Rechte der Unionsbürger zu ergänzen, kann das EU-Recht einem EU-Bürger nicht garantieren, dass eine Wohnsitzverlegung in einen anderen Mitgliedstaat sein Wahlrecht bei nationalen Wahlen nicht beeinträchtigen wird.[31]

Dat is echter het onvermijdelijke gevolg van de keuze die de wetgever heeft gemaakt om een onderscheid te maken tussen de opleidingen die specifiek betrekking hebben op psychologie en pedagogie en de andere opleidingen.
Das ist jedoch die unvermeidliche Folge der Wahl, die der Gesetzgeber zwecks Unterscheidung zwischen den spezifisch auf Psychologie und Pädagogik ausgerichteten Ausbildungen und den anderen Ausbildungen getroffen hat.

Volgens de huidige communautaire wetgeving [21] kunnen onderdanen van derde landen geen gebruik maken van het vrije verkeer van werknemers. Indien zij echter een gezinslid zijn van een EU-burger die van zijn recht van vrij verkeer gebruik gemaakt heeft (in deze mededeling "migrerende EU-werknemer" genoemd), hebben ze het recht om te wonen en te werken in de lidstaat waar deze migrerende EU-werknemer werkt.
Nach dem derzeit geltenden Gemeinschaftsrecht [21] haben Drittstaatsangehörige das Recht auf Freizügigkeit nicht; wenn sie jedoch Familienangehörige eines/r Staatsangehörigen eines EU-Mitgliedstaats sind, der/die sein/ihr Recht auf Freizügigkeit ausgeübt hat (nachstehend: ,EU-Wanderarbeitnehmer"), haben sie das Recht, im Beschäftigungsmitgliedstaat des EU-Wanderarbeitnehmers zu wohnen und zu arbeiten.

B.3.1. Artikel 8, § 1, eerste lid, van de wet van 29 juni 1964 roept weliswaar een ongelijkheid in behandeling in het leven die op het eerste gezicht aanstootgevend kan lijken, vermits het gaat om soortgelijke gevallen; maar dat is het onvermijdelijke gevolg van de keuze die de wetgever heeft gemaakt om, bij het bepalen van een beleid op crimineel vlak, een onderscheid te maken naar gelang van de ernst van de sancties, waarbij een dergelijke keuze, wanneer ze kan worden verantwoord, de noodzaak oplegt ergens een grens te trekken.
B.3.1. Artikel 8 § 1 Absatz 1 des Gesetzes vom 29. Juni 1964 schafft zwar eine Behandlungsungleichheit, die auf den ersten Anschein hin schockierend sein kann, da es um ähnliche Fälle geht; aber dies ist eine unvermeidbare Folge der vom Gesetzgeber getroffenen Wahl, bei der Definition einer strafrechtlichen Politik je nach der Schwere der Strafen zu unterscheiden, wobei eine solche Wahl, wenn sie gerechtfertigt werden kann, die Notwendigkeit auferlegt, irgendwo eine Grenze zu ziehen.