Vertaling van "zij een onderscheid heeft gemaakt tussen de uiteenlopende geologische achtergronden " (Nederlands → Duits) :

Zij heeft haar taak op juiste wijze uitgevoerd. Niet alleen omdat zij een onderscheid heeft gemaakt tussen de uiteenlopende geologische achtergronden in de verschillende delen van Europa om aan te tonen dat er niet één enkele oplossing is voor deze problemen, maar ook doordat zij gebieden met vergelijkbare problemen in kaart heeft gebracht en manieren heeft aangereikt waarop wij die problemen kunnen oplossen.
Sie hat Recht, wenn sie in ihrem Bericht nicht nur zwischen den unterschiedlichen geologischen Gegebenheiten in den verschiedenen Teilen Europas unterscheidet, um zu zeigen, dass es für dieses Problem keine einheitliche Lösung gibt, sondern auch auf Bereiche verweist, in denen ähnliche Probleme bestehen, und Möglichkeiten aufzeigt, wie wir sie bewältigen können.

Dit tot gevolg heeft dat een automatische, persoonlijke en hoofdelijke aansprakelijkheid voor de zaakvoerders, gewezen zaakvoerders en alle andere personen die ten aanzien van de vennootschap werkelijke bestuursbevoegdheid hebben gehad in het leven wordt geroepen, zonder dat enig onderscheid wordt gemaakt tussen enerzijds de situatie waarin er sprake is van het consecutief, repetitief oprichten van een vennootschap, het laten failliet gaan ervan met sociale zekerheidsschulden, het vervolgens opnieuw oprichten van een vennootschap, het opnieuw laten failliet gaan met sociale zekerheidsschulden, en het in de loop van de tijd stelselmatig herhalen van ditzelfde procédé, en anderzijds de situatie waarin meerdere vennootschappen op (quasi) hetzelfde moment worden opgericht, zij gelijktijdig in het economisch leven actief zijn, en vervolgens binnen een zeer korte tijdspanne allemaal failliet worden verklaard, zodat (onder meer en niet uitsluitend) het objectief criterium van het kwestieuze wetsartikel, toegepast in laatstgenoemde situatie, niet in verband staat met of bijdraagt tot het door de wetgever beoogde doel;
er dazu führt, dass eine automatische, persönliche und gesamtschuldnerische Haftung für die Geschäftsführer, die ehemaligen Geschäftsführer und alle anderen Personen, die effektiv befugt gewesen sind, die Gesellschaft zu verwalten, eingeführt wird, ohne jede Unterscheidung zwischen einerseits der Situation, in der wiederholt Gesellschaften nacheinander gegründet werden, die man mit Sozialschulden in Konkurs gehen lässt, woraufhin wieder eine Gesellschaft gegründet wird, die man wieder mit Sozialschulden in Konkurs gehen lässt, wobei dieses Vorgehen im Laufe der Zeit systematisch wiederholt wird, und andererseits der Situation, in der mehrere Gesellschaften zu (nahezu) demselben Zeitpunkt gegründet werden, sie gleichzeitig wirtschaftlich tätig sind, und nachher in einer sehr kurzen Zeitspanne alle in Konkurs gehen, und somit (unter anderem und nicht ausschließlich) das objektive Kriterium des fraglichen Gesetzesartikels, angewandt in der letztgenannten Situation, nicht im Verhältnis steht oder beiträgt zu dem vom Gesetzgeber angestrebten Ziel;

Dit tot gevolg heeft dat een automatische, persoonlijke en hoofdelijke aansprakelijkheid voor de zaakvoerders, gewezen zaakvoerders en alle andere personen die ten aanzien van de vennootschap werkelijke bestuursbevoegdheid hebben gehad in het leven wordt geroepen, zonder dat enig onderscheid wordt gemaakt tussen enerzijds de situatie waarin er sprake is van het consecutief, repetitief oprichten van een vennootschap, het laten failliet gaan ervan met sociale zekerheidsschulden, het vervolgens opnieuw oprichten van een vennootschap, het opnieuw laten failliet gaan met sociale zekerheidsschulden, en het in de loop van de tijd stelselmatig herhalen van ditzelfde procédé, en anderzijds de situatie waarin meerdere vennootschappen op (quasi) hetzelfde moment worden opgericht, zij gelijktijdig in het economisch leven actief zijn, en vervolgens binnen een zeer korte tijdspanne allemaal failliet worden verklaard, zodat (onder meer en niet uitsluitend) het objectief criterium van het kwestieuze wetsartikel, toegepast in laatstgenoemde situatie, niet in verband staat met of bijdraagt tot het door de wetgever beoogde doel;
er dazu führt, dass eine automatische, persönliche und gesamtschuldnerische Haftung für die Geschäftsführer, die ehemaligen Geschäftsführer und alle anderen Personen, die effektiv befugt gewesen sind, die Gesellschaft zu verwalten, eingeführt wird, ohne jede Unterscheidung zwischen einerseits der Situation, in der wiederholt Gesellschaften nacheinander gegründet werden, die man mit Sozialschulden in Konkurs gehen lässt, woraufhin wieder eine Gesellschaft gegründet wird, die man wieder mit Sozialschulden in Konkurs gehen lässt, wobei dieses Vorgehen im Laufe der Zeit systematisch wiederholt wird, und andererseits der Situation, in der mehrere Gesellschaften zu (nahezu) demselben Zeitpunkt gegründet werden, sie gleichzeitig wirtschaftlich tätig sind, und nachher in einer sehr kurzen Zeitspanne alle in Konkurs gehen, und somit (unter anderem und nicht ausschlielich) das objektive Kriterium des fraglichen Gesetzesartikels, angewandt in der letztgenannten Situation, nicht im Verhältnis steht oder beiträgt zu dem vom Gesetzgeber angestrebten Ziel;

Om de redenen die in B.7 in herinnering zijn gebracht, schendt de wet van 22 juni 1960 tot invoering van een wekelijkse rustdag in nering en ambacht, waarop de eerste prejudiciële vraag betrekking heeft, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet niet doordat daarin een onderscheid wordt gemaakt tussen verkooppunten - tankstations of bijbehorende winkelruimten - naargelang zij al dan niet op het domein der autosnelwegen zijn gelegen.
Aus den Gründen, an die in B.7 erinnert wurde, verstösst das Gesetz vom 22. Juni 1960 zur Einführung des wöchentlichen Ruhetages im Handwerk und Handel, auf das sich die erste präjudizielle Frage bezieht, nicht gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem darin zwischen Verkaufsstellen - Tankstellen oder dazugehörige Geschäftsräume - unterschieden wird, je nachdem, ob sie im Autobahnbereich liegen oder nicht.

Op grond van artikel 142 van de Grondwet en de bijzondere wet van 6 januari 1989 kan geen onderscheid worden gemaakt tussen de kritiek die ten aanzien van wetteksten kan worden geuit, naargelang zij betrekking heeft op de inhoud of op de totstandkoming ervan.
Anhand von Artikel 142 der Verfassung und des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 sei es nicht möglich, eine Unterscheidung zwischen der möglichen Kritik an Gesetzestexten zu begründen, je nachdem, ob sie sich auf deren Inhalt oder deren Ausarbeitung beziehe.

De rechter stelt vast dat in die bepalingen geen onderscheid wordt gemaakt tussen de « gemengde » levensverzekering (die de goede afloop van terugbetaling van gemeenschappelijke leningen en de storting van een kapitaal wanneer de inschrijver de vastgestelde leeftijd zal hebben bereikt waarborgt, zodat het echtpaar bij de inrustestelling zijn levenspeil kan handhaven) en de « klassieke » levensverzekering (die de betaling van een kapitaal op het tijdstip van overlijden, en dus van de ontbinding van de gemeenschap, waarborgt), terwijl zij niet hetzelfde karakter hebben en de terugbetaling van een lening en het levenspeil van het echtpaar, die worden gewaarborgd door de « gemengde » levensverzekering, betrekking hebben op de gemeenschap, vermits artikel 1408 van het Burgerlijk Wetboek bepaalt dat de schulden aangegaan ten behoeve van de huishouding deel uitmaken van het passief van het gemeenschappelijk vermogen; hij oordeelt dat een van de echtgenoten zou kunnen worden benadeeld, aangezien die bepalingen niet voorzien in een vergoeding van de gemeenschap die bestond toen de verzekering werd afgesloten (een tijdstip dat aan de goedkeuring van de betwiste bepalingen voorafgaat) en die de betaling van de premies heeft gedragen.
Der Richter stellt fest, dass in diesen Bestimmungen nicht unterschieden wird zwischen der « gemischten » Lebensversicherung (die die vertragsgemässe Rückzahlung gemeinschaftlicher Darlehen und die Zahlung eines Kapitals gewährleisten soll, wenn der Versicherungsnehmer das festgelegte Alter erreicht haben wird, damit das Ehepaar bei Rentenantritt seinen Lebensstandard aufrechterhalten kann) und der « klassischen » Lebensversicherung (die die Auszahlung eines Kapitals zum Zeitpunkt des Ablebens und somit der Auflösung der Gemeinschaft gewährleistet), obgleich sie nicht den gleichen Charakter haben und die durch die « gemischte » Lebensversicherung garantierte Rückzahlung eines Darlehens und Aufrechterhaltung des Lebensstandards des Ehepaares sich auf die Gemeinschaft beziehen, da Artikel 1408 des Zivilgesetzbuches bestimmt, dass die für den Haushalt eingegangenen Schulden Teil des passiven Gemeinschaftsvermögens sind; er ist der Auffassung, dass einer der Ehepartner benachteiligt werden könnte, da diese Bestimmungen keinen Ausgleich für die Gemeinschaft vorsehen, die zum Zeitpunkt des Versicherungsabschlusses bestand (bevor die beanstandeten Bestimmungen angenommen wurden) und die die Zahlung der Prämien getragen hat.