Vertaling van "zaak nn 27 2000 " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

Verordening (EG) nr. 2201/2003 van de Raad van 27 november 2003 betreffende de bevoegdheid en de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen in huwelijkszaken en inzake de ouderlijke verantwoordelijkheid, en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 1347/2000 | verordening Brussel IIbis
Brüssel IIa-Verordnung | Verordnung über die Zuständigkeit und die Anerkennung und Vollstreckung von Entscheidungen in Ehesachen und in Verfahren betreffend die elterliche Verantwortung

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Ten derde, wat het in overweging 171 samengevatte argument betreft, moet de BesAR worden beschouwd als onwettige steun als bedoeld in punt 248 van de richtsnoeren van 2014. Zoals reeds uiteengezet in de overwegingen 141 e.v., heeft EEG-wet 2012 de steunregeling als goedgekeurd bij het besluit van de Commissie in zaak NN 27/2000 immers aanzienlijk gewijzigd.
Drittens ist hinsichtlich des in Erwägungsgrund 171 zusammengefassten Arguments festzustellen, dass die BesAR als rechtswidrige Beihilfe zu betrachten ist, die in den Anwendungsbereich der Randnummer 248 der Leitlinien von 2014 fällt: Wie bereits unter den Randnummern 141 ff. dargelegt, wurde die durch den Beschluss der Kommission in der Sache NN 27/2000 angenommene Beihilferegelung durch das EEG 2012 erheblich geändert.

Dergelijke rechtmatige verwachtingen zijn volgens deze betrokken partijen gewekt door het besluit van de Commissie in zaak NN 27/2000.
Dieses berechtigte Vertrauen sei durch den Beschluss der Kommission in der Sache NN 27/2000 begründet worden.

Die opwaardering kwam er echter pas begin 2010, wat betekent dat voor de periode die in deze zaak wordt onderzocht (2000-2009) geen toewijzing kan worden afgeleid uit § 45 LuftVZO.
Diese Aufstufung erfolgte jedoch erst Anfang 2010, so dass für den Untersuchungszeitraum in der vorliegenden Sache (2000-2009) keine Betrauung aus § 45 LuftVZO abgeleitet werden kann.

In 2000 heeft het EU-Gerecht in zijn arrest in de zaak-Aéroports de Paris (zaak T‑128/98) verklaard dat de exploitatie van een luchthaven, die de levering van luchthavendiensten aan luchtvaartmaatschappijen en de verschillende dienstverleners op een luchthaven omvat, een economische activiteit is.
Im Jahr 2000 stellte das Gericht der Europäischen Union in seinem Urteil in der Rechtssache „Aéroports de Paris“ (T-128/98) fest, dass der Betrieb eines Flughafens, zu dem auch die Erbringung von Flughafendienstleistungen für Luftfahrt- und Dienstleistungsunternehmen an Flughäfen gehört, als wirtschaftliche Tätigkeit anzusehen ist.

[11] Bijv. zaak 29/69, Stauder/stad Ulm, zaak 4/73, Jurispr. [1969] 00419, Nold/Commissie, zaak C-60/00, Jurispr. [1974] 00491, zaak C-60/2000 Mary Carpenter/ Secretary of State for the Home Department [2002] I-006279.
[11] Z.B. Rechtssache 29/69, Stauder gegen Stadt Ulm, Rechtssache 4/73 Slg. 1969, 419, Nold gegen Kommission, Rechtssache C-60/00 Slg. 1974, 491, Rechtssache C-60/2000, Mary Carpenter gegen Secretary of State for the Home Department Slg. 2002, I-6279.

(45) Zaak C-2/88, Zwartveld, Jurispr. 1990, blz. I-4405, punten 10 en 11; zaak C-275/2000, First en Franex, Jurispr. 2002, blz. I-10943, punt 49, en zaak T-353/94, Postbank, Jurispr. 1996, blz. II-921, punt 93.
(44) EuGH 6. Dezember 1990, Zwartveld, Rechtssache C-2/88, Slg. 1990, I-4405, Randnrn. 10 und 11, sowie EuGeI 18. September 1996, Postbank/Kommission, Rechtssache T-353/94, Slg. 1996, II-921, Randnr. 93.

de instelling van minimumprijzen onverenigbaar is met het bestaande rechtskader (artikel 9, lid 1, van Richtlijn 95/59/EG van de Raad van 27 november 1995), omdat een dergelijke overheidsmaatregel onvermijdelijk betekent dat de vrijheid van de producenten en importeurs om hun verkoopprijzen vast te stellen, wordt ingeperkt (zie met name het arrest van 27 februari 2002 in zaak C-302/00, Commissie tegen Frankrijk); deze minimumprijzen niet nodig zijn, omdat de doelstellingen inzake volksgezondheid kunnen worden verwezenlijkt door een verhoging van de belasting van tabaksproducten (zie het arrest van 19 oktober 2000 in zaak C-216/98, Commissie tegen Griekenland).
Die Festsetzung von Mindestpreisen durch staatliche Stellen verstößt gegen geltendes Recht (Artikel 9 Absatz 1 der Richtlinie 95/59/EG des Rates vom 27. November 1995), da eine solche Maßnahme unweigerlich die Freiheit der Hersteller und Einführer beschränkt, ihren Kleinverkaufspreis selbst festzusetzen (siehe insbesondere Urteil von 27. Februar 2002 in der Rechtssache C-302/00, Kommission/Frankreich). Mindestpreise sind nicht erforderlich, weil das Ziel des Schutzes der öffentlichen Gesundheit in angemessener Weise durch eine erhöhte Besteuerung der Tabakwaren verfolgt werden kann (Urteil vom 19. Oktober 2000 in der Rechtssache C-216/98, Kommission/Griechenland).

Ontevreden over het feit dat Luxemburg zich niet aan de Nitraatrichtlijn hield, heeft de Commissie de zaak in 2000 voor het Hof van Justitie gebracht (zaak C-2000/266).
Da Luxemburg nach Ansicht der Kommission die Nitrat-Richtlinie nicht eingehalten hat, brachte diese den Fall im Jahr 2000 vor den Europäischen Gerichtshof (Rechtssache C-2000/266).

De Commissie heeft, bij het formuleren van deze bezwaren, rekening gehouden met diverse arresten van het Europees Hof van Justitie. Zo kan volgens een arrest van het Hof van 23 mei 2000 (in zaak C-58/99, Commissie/Italië) onder meer het recht om bestuurders te benoemen in de raad van bestuur mogelijk in strijd zijn met de verplichtingen die uit hoofde van de artikelen 43 en 56 van het EG-Verdrag op een lidstaat rusten. In zijn arresten van 4 juni 2002 (in zaak C-483/99, Commissie/Frankrijk, zaak C-503/99, Commissie/België en zaak C-367/98, Commissie/Portugal) oordeelde het Hof dat wetgeving die investeerders uit andere lidstaten ervan weerhoudt in ondernemingen te investeren, het vrije verkeer van kapitaal illusoir kan maken, en zodoende een beperking kan inhouden van het kapitaalverkeer.
Bei der Begründung ihrer Besorgnis hat die Kommission mehreren Urteilen des Europäischen Gerichtshofs Rechnung getragen, wonach u.a. das Recht des Staates zur Ernennung von Verwaltungsratsmitgliedern eines Unternehmens gegen die Verpflichtungen der Mitgliedstaaten nach Artikel 43 und 56 des EG-Vertrags verstoßen kann (Urteil des Europäischen Gerichtshofs vom 23. Mai 2000 (Kommission/Italien, Rs. C-58/99), und wonach eine gesetzliche Regelung, die Anleger aus anderen Mitgliedstaaten von Kapitalinvestitionen abhalten kann, geeignet ist, den freien Kapitalverkehr illusorisch zu machen und eine Beschränkung des Kapitalverkehrs darstellt (Urteile vom 4. Juni 2002 - Kommission/Frankreich, Rs. C-483/99, Kommission/Belgien, Rs. C-503/99, und Kommission/Portugal, Rs. C-367/98).

"De Spaanse delegatie verklaart dat zij niet akkoord gaat met de mogelijke overdracht van een gedeelte van het quotum voor ansjovis van deze zone naar ICES-deelgebied VIII. Spanje handhaaft de procedures die het bij het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen heeft ingesteld tegen de verordeningen die voorzagen in deze mogelijkheid tot uitwisseling voor de periode 1996-2000, en zal een nieuwe zaak aanhangig maken omdat het vraagstuk van de relatieve stabiliteit volgens de Spaanse delegatie geen oplossing heeft gevonden in het arrest van het Hof van Justitie in zaak C-179/95".
"Die spanische Delegation erklärt, dass sie mit der Möglichkeit einer Übertragung eines Teils der Sardellenquote für diese Zone an die ICES-Zone VIII nicht einverstanden ist. Spanien hält die Klagen aufrecht, die es beim Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften gegen die Verordnungen erhoben hat, mit denen diese Austauschmöglichkeit zwischen den Jahren 1996 und 2000 geschaffen wurde, und wird erneut Klage erheben, da das Urteil des Gerichtshofs in der Rechtssache C-179/95 nach Ansicht der spanischen Delegation die Frage der relativen Stabilität nicht gelöst hat".