Wanneer evenwel slechts één van beide partijen van de wetgevingsautoriteit het recht heeft over de vestigingsplaatsen een besluit te nemen en wanneer een dergelijk besluit lang uitblijft, komt dat in de praktijk neer op een veto van deze partij.
Hat jedoch nur einer der beiden Arme der Gesetzgebung das Entscheidungsrecht über den Sitz und wird diese Entscheidung lange nicht getroffen, dann kommt dies einem Veto dieses Armes gleich.
