Traduction de «uit het derde jaarverslag blijkt » (Néerlandais → Allemand) :

EUROPA - EU law and publications - EUR-Lex - EUR-Lex - 52007DC0512 - EN - Mededeling van de Commissie aan de Raad, het Europees Parlement, het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de Regio's - Derde jaarverslag over migratie en integratie
EUROPA - EU law and publications - EUR-Lex - EUR-Lex - 52007DC0512 - EN - Mitteilung der Kommission an den Rat, das Europäische Parlament, den Europäischen Wirtschafts- und Sozialausschuss und den Ausschuss der Regionen - Dritter Jahresbericht über Migration und Integration

Mededeling van de Commissie aan de Raad, het Europees Parlement, het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de Regio's - Derde jaarverslag over migratie en integratie
Mitteilung der Kommission an den Rat, das Europäische Parlament, den Europäischen Wirtschafts- und Sozialausschuss und den Ausschuss der Regionen - Dritter Jahresbericht über Migration und Integration

VERSLAG VAN DE COMMISSIE AAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD Derde jaarverslag betreffende de uitvoering van de handelsovereenkomst tussen de EU en Colombia/Peru
BERICHT DER KOMMISSION AN DAS EUROPÄISCHE PARLAMENT UND DEN RAT Dritter Jahresbericht über die Durchführung des Handelsübereinkommens zwischen der EU und Kolumbien/Peru

Derde jaarverslag betreffende de uitvoering van de handelsovereenkomst tussen de EU en Colombia/Peru
Dritter Jahresbericht über die Durchführung des Handelsübereinkommens zwischen der EU und Kolumbien/Peru

EUROPA - EU law and publications - EUR-Lex - EUR-Lex - 52017DC0585 - EN - VERSLAG VAN DE COMMISSIE AAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD Derde jaarverslag betreffende de uitvoering van de handelsovereenkomst tussen de EU en Colombia/Peru // COM(2017) 585 final
EUROPA - EU law and publications - EUR-Lex - EUR-Lex - 52017DC0585 - EN - BERICHT DER KOMMISSION AN DAS EUROPÄISCHE PARLAMENT UND DEN RAT Dritter Jahresbericht über die Durchführung des Handelsübereinkommens zwischen der EU und Kolumbien/Peru // COM(2017) 585 final

In een dergelijk geval kan artikel 3, derde lid, van de wet van 13 januari 2012 van dien aard zijn dat het op discriminerende wijze afbreuk doet aan het door artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens gewaarborgde recht op het ongestoord genot van de eigendom indien uit geen enkel element blijkt - hetgeen de verwijzende rechter toekomt te onderzoeken - dat de verzekeringnemer vóór zijn overlijden van de toepassing van artikel 110/1 van de wet van 25 juni 1992 had willen afzien.
In einem solchen Fall kann Artikel 3 Absatz 3 des Gesetzes vom 13. Januar 2012 so beschaffen sein, dass er auf diskriminierende Weise das durch Artikel 1 des ersten Zusatzprotokolls zur Europäischen Menschenrechtskonvention gewährleistete Recht auf Achtung des Eigentums beeinträchtigt, wenn aus keinem Element hervorgeht - was der vorlegende Richter zu prüfen hat -, dass der Versicherungsnehmer vor seinem Ableben auf die Anwendung von Artikel 110/1 des Gesetzes vom 25. Juni 1992 verzichten wollte.

Rekening houdend met de inspraak- en beroepsmogelijkheden van het betrokken publiek blijkt niet dat het recht op participatie van derden zou zijn aangetast, op een wijze die afbreuk zou doen aan de standstill-verplichting, zoals die voortvloeit uit artikel 23, derde lid, 4°, van de Grondwet.
Unter Berücksichtigung der Mitsprache- und Beschwerdemöglichkeiten der betroffenen Öffentlichkeit ist nicht ersichtlich, dass das Recht auf Beteiligung Dritter auf eine Weise beeinträchtigt würde, die die Stillhalteverpflichtung, so wie sie sich aus Artikel 23 Absatz 3 Nr. 4 der Verfassung ergibt, verletzen würde.

Uit de verwijzingsbeslissing en de formulering van de prejudiciële vragen blijkt dat alleen het derde lid van artikel 7, § 1, van de ordonnantie van 28 januari 2010 in het geding is.
Aus der Vorlageentscheidung und dem Wortlaut der Vorabentscheidungsfragen geht hervor, dass nur Absatz 3 von Artikel 7 § 1 der Ordonnanz vom 28. Januar 2010 in Frage gestellt wird.

Dat er aanleiding was om een maatregel te nemen waarvan het spoedeisend karakter moeilijk te verzoenen was met een gewone aannemingsprocedure door de wetgever, blijkt eveneens uit de aanhef van het in het geding zijnde koninklijk besluit, reden waarom ook de Raad van State is verzocht bij zijn advies rekening te houden met het spoedeisend karakter : « Gelet op het verzoek om spoedhandeling, gemotiveerd door : de bijzondere regeling voor reisbureaus en de plaats van door tussenpersonen verrichte diensten, respectievelijk bepaald door artikel 26 en door artikel 28ter, titel E, van de Zesde richtlijn 77/388/EEG; de procedure bij het niet nakomen door een Staat geregeld door artikel 226 van het Verdrag EG; de ingebrekestelling die de Europese Commissie, in naleving van die procedure, op 30 juli 1996 aan het Koninkrijk België heeft gericht, om haar bezwaren mee te delen betreffende een vermeende onjuiste toepassing van de artikelen 26 en 28ter, titel E, van de Zesde richtlijn 77/388/EEG welke de Belgische wetgeving zou toelaten; de vruchteloze gedachtenwisseling waartoe die ingebrekestelling aanleiding heeft gegeven; het met redenen omkleed advies dat de Europese Commissie bijgevolg op 8 juli 1998 heeft uitgebracht teneinde de in casu geformuleerde bezwaren te bevestigen; het feit dat België zich op 30 september 1998 schriftelijk heeft geëngageerd om zonder voorbehoud dit met redenen omkleed advies op te volgen; dat een verlengd uitblijven ervan België onvermijdelijk zou blootstellen aan een aanhangigmaking bij het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen; dat het integendeel absoluut noodzakelijk is dat de Belgische reglementering naar behoren en zonder verwijl wordt aangepast; dat de bepalingen van onderhavig besluit, dat juist dit als voorwerp heeft, bijgevolg zo vlug mogelijk van kracht dienen te gaan; dat dit besluit dus dringend moet genomen worden » (Belgisch Staatsblad, 31 december 1999, derde editie, pp. 50510 en 50512).
Dass ein Anlass bestand, eine Maßnahme zu ergreifen, deren Dringlichkeit schwer mit einer gewöhnlichen Annahme durch den Gesetzgeber in Einklang zu bringen war, ergibt sich ebenfalls aus der Präambel des fraglichen königlichen Erlasses, und aus diesem Grund wurde auch der Staatsrat gebeten, in seinem Gutachten die Dringlichkeit zu berücksichtigen: « In Anbetracht des Antrags auf dringliche Behandlung, begründet durch: die Sonderregelung für Reisebüros und den Ort der von Vermittlern erbrachten Dienstleistungen, die festgelegt sind in Artikel 26 beziehungsweise Artikel 28b Teil E der Sechsten Richtlinie 77/388/EWG; das Verfahren bei Vertragsverletzung durch einen Staat, das durch Artikel 226 des EG-Vertrags geregelt wird; die Mahnung, die die Europäische Kommission unter Einhaltung dieses Verfahrens am 30. Juli 1996 an das Königreich Belgien gerichtet hat, um ihre Beschwerden mitzuteilen in Bezug auf eine vermeintlich falsche Anwendung der Artikel 26 und 28b Teil E der Sechsten Richtlinie 77/388/EWG, die die belgische Gesetzgebung erlauben würde; den ergebnislosen Gedankenaustausch, zu dem diese Mahnung Anlass gegeben hat; die mit Gründen versehene Stellungnahme, die die Europäische Kommission anschließend am 8. Juli 1998 abgegeben hat, um die im vorliegenden Fall geäußerten Beschwerden zu bestätigen; den Umstand, dass Belgien sich am 30. September 1998 schriftlich verpflichtet hat, vorbehaltlos dieser mit Gründen versehenen Stellungnahme Folge zu leisten; den Umstand, dass Belgien sich durch ein längeres Unterlassen einer Anhängigmachung bei dem Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften aussetzen würde; den Umstand, dass es im Gegenteil absolut notwendig ist, die belgische Regelung ordnungsgemäß und unverzüglich anzupassen; den Umstand, dass die Bestimmungen des vorliegenden Erlasses genau dies zum Gegenstand haben und folglich so schnell wie möglich in Kraft treten müssen; den Umstand, dass der vorliegende Erlass also dringend ergehen muss » (Belgisch ...

Uit de Europese verordeningen beoogd in artikel 51, 1°, blijkt dat een onderdaan van een derde land, die wettelijk op het grondgebied van een lidstaat van de Europese Unie verblijft, vanaf 1 januari 2007 de aanpassing van de bij de wet van 17 juli 1963 bepaalde prestaties aan de kosten voor levensonderhoud kan genieten.
Aus den in Artikel 51 Nr. 1 erwähnten europäischen Verordnungen geht hervor, dass ein Staatsangehöriger einer Drittlandes, der sich rechtmäßig auf dem Staatsgebiet eines Mitgliedstaates der Europäischen Union aufhält, ab dem 1. Januar 2007 in den Vorteil der Anpassung der im Gesetz vom 17. Juli 1963 vorgesehenen Leistungen an die Lebenshaltungskosten gelangen kann.