Vertaling van "misdrijf onbekend " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

onbekende
Unbekannte

Nog niet gemelde schadegevallen | Onbekende schadegevallen
Entstandener, aber noch nicht gemeldeter Schaden

idiopathisch | van onbekende oorzaak
idiopathisch | ohne erkennbare Ursache entstanden

wettelijk onbekend
gesetzlich unbekannt

ambtenaar wiens verblijfplaats onbekend is
Beamter unbekannten Aufenthalts

onbekend
unbekannt | unb. [Abbr.]

vistuig onbekend | NK [Abbr.]
unbekannte Fanggeschirre | NK [Abbr.]

misdrijf
Straftat

voorwerp van het misdrijf
Corpus Delicti

misdrijf
Straftat | Delikt

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

6. neemt kennis van de berichten dat Kadhafi zich op een onbekende locatie bevindt, omsingeld door rebellen, en dringt er bij de troepen van de Nationale Overgangsraad op aan af te zien van executie van de dictator en zijn familieleden en hen voor de rechter te brengen; herhaalt in dit verband dat hij in alle gevallen, zonder enige uitzondering en ongeacht de aard van het misdrijf, fel gekant is tegen de doodstraf en dringt er bij de Nationale Overgangsraad op aan ten volle samen te werken met het ICC en personen in hechtenis tegen wie het ICC een arrestatiebevel heeft uitgevaardigd uit te leveren, overeenkomstig resolutie 1970 van de Veiligheidsraad en de toezegging die de Nationale Overgangsraad in april aan de openbaar aanklager van het ICC heeft gedaan;
6. nimmt die Berichte zur Kenntnis, wonach Gaddafi an einem unbekannten Ort von Rebellen umzingelt worden ist, und fordert die Kämpfer des Übergangsnationalrats auf, von einer Hinrichtung des Diktators und seiner Verwandten Abstand zu nehmen und sie vor Gericht zu stellen; bekräftigt diesbezüglich seine entschiedene Ablehnung der Todesstrafe in ausnahmslos allen Fällen ungeachtet der Art des Verbrechens und fordert den Übergangsnationalrat auf, gemäß der Resolution 1970 des Sicherheitsrates und der Zusage des Übergangsnationalrats gegenüber der Anklagebehörde des Internationalen Strafgerichtshofs (IStGH) im April uneingeschränkt mit dem IStGH zusammenzuarbeiten, indem er in Gewahrsam genommene Personen, gegen die ein Haftbefehl des IStGH vorliegt, diesem Gerichtshof überstellt;

21. acht het wenselijk dat, in gevallen waarin de pleger van het misdrijf onbekend is of niet voor het gerecht kan worden gebracht, in een minimumnorm wordt vastgelegd welke bewijzen het slachtoffer van het misdrijf in zijn verzoek om schadeloosstelling moet leveren met betrekking tot de volgende omstandigheden: het feit dat hij het slachtoffer is geworden van een misdrijf en het feit dat de geleden schade het gevolg is van dat misdrijf;
21. ist der Meinung, dass in den Fällen, in denen der Straftäter nicht identifiziert oder verfolgt werden konnte, eine Mindestnorm den Beweisgrad festlegen sollte, der bei der Beantragung einer Entschädigung von dem Opfer gefordert werden muss, in Bezug auf den Nachweis, dass es Opfer einer Straftat wurde und dass der Schaden auf diese Straftat zurückzuführen ist;

22. acht het wenselijk dat, in gevallen waarin de pleger van het misdrijf onbekend is of niet voor het gerecht kan worden gebracht, in een minimumnorm wordt vastgelegd welke bewijzen het slachtoffer van het misdrijf in zijn verzoek om schadeloosstelling moet leveren met betrekking tot de volgende omstandigheden: het feit dat hij het slachtoffer is geworden van een misdrijf en het feit dat de geleden schade het gevolg is van dat misdrijf;
22. ist der Meinung, dass in den Fällen, in denen der Straftäter nicht identifiziert oder verfolgt werden konnte, eine Mindestnorm den Beweisgrad festlegen sollte, der bei der Beantragung einer Entschädigung von dem Opfer gefordert werden muss, was die folgenden Umstände anbelangt: dass es Opfer einer Straftat wurde und dass der Schaden auf diese Straftat zurückzuführen ist;

25. is van oordeel dat moet worden vastgesteld dat schadeloosstelling door de staat van subsidiair karakter is in relatie tot overige mogelijke bronnen van schadeloosstelling van het slachtoffer van het misdrijf, waarbij in de eerste plaats de strafrechtelijke en civiele aansprakelijkheid van de pleger van het misdrijf moet worden vastgesteld, en, bij ontbreken hiervan, omdat de dader onbekend of insolvent is, dat een keten moet worden vastgesteld van mogelijke bronnen van schadeloosstelling, aan het uiteinde waarvan zich een schadeloosstelling door de staat bevindt, als veiligheidsnet voor alle burgers; meent niettemin dat dit algemene beginsel op flexibele wijze moet worden toegepast om secundaire stigmatisering van het slachtoffer te voorkomen; meent dat daarom moet worden vastgelegd dat het slachtoffer de mogelijkheden die worden geboden door de overige schadeloosstellingskanalen redelijkerwijs moet hebben uitgeput alvorens een beroep te kunnen doen op de overheid;
25. ist der Meinung, dass der subsidiäre Charakter der staatlichen Entschädigung im Verhältnis zu den übrigen möglichen Quellen, aus denen das Opfer einer Straftat entschädigt werden kann, erfordert, dass zunächst die straf- und zivilrechtliche Haftung des Täters festgestellt, und, falls dies nicht möglich ist, weil er nicht ermittelt werden kann oder zahlungsunfähig ist, eine Reihe von möglichen Quellen der Entschädigung festgelegt wird, an deren Ende die staatliche Entschädigung als Sicherheitsnetz für alle Bürger steht; dieses allgemeine Prinzip ist aber flexibel anzuwenden, um eine Sekundärviktimisierung zu vermeiden; deshalb wird darauf hinzuweisen sein, dass das Opfer alle sich durch andere Entschädigungsmittel bietenden Möglichkeiten in einem angemessenen Ausmaß ausgeschöpft haben muss, bevor es sich an den Staat wendet;

26. is van oordeel dat moet worden vastgesteld dat schadeloosstelling door de staat van subsidiair karakter is in relatie tot overige mogelijke bronnen van schadeloosstelling van het slachtoffer van het misdrijf, waarbij in de eerste plaats de strafrechtelijke en civiele aansprakelijkheid van de pleger van het misdrijf moet worden vastgesteld, en, bij ontbreken hiervan, omdat de dader onbekend of insolvent is, dat een keten moet worden vastgesteld van mogelijke bronnen van schadeloosstelling, aan het uiteinde waarvan zich een schadeloosstelling door de staat bevindt, als veiligheidsnet voor alle burgers; meent niettemin dat dit algemene beginsel op flexibele wijze moet worden toegepast om secundaire stigmatisering van het slachtoffer te voorkomen; meent dat daarom moet worden vastgelegd dat het slachtoffer de mogelijkheden die worden geboden door de overige schadeloosstellingskanalen redelijkerwijs moet hebben uitgeput alvorens een beroep te kunnen doen op de overheid;
26. ist der Meinung, dass der subsidiäre Charakter der staatlichen Entschädigung im Verhältnis zu den übrigen und möglichen Quellen, aus denen das Opfer einer Straftat entschädigt werden kann, erfordert, dass zunächst die straf- und zivilrechtliche Haftung des Täters festgestellt, und, falls dies nicht möglich ist, weil er nicht ermittelt werden kann oder zahlungsunfähig ist, eine Reihe von möglichen Quellen der Entschädigung festgelegt wird, an deren Ende die staatliche Entschädigung als Sicherheitsnetz für alle Bürger steht; dieses allgemeine Prinzip ist aber flexibel anzuwenden, um eine Sekundärviktimisierung zu vermeiden; deshalb wird darauf hinzuweisen sein, dass das Opfer alle sich durch andere Entschädigungsmittel bietenden Möglichkeiten in einem angemessenen Ausmaß ausgeschöpft haben muss, bevor es sich an den Staat wendet;