Traduction de «gegaan voor overtredingen » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

vonnis dat in kracht van gewijsde is gegaan
formell rechtskräftiges Urteil

internationale overeenkomst over de wederzijdse administratieve samenwerking ter voorkoming van,onderzoek naar en vervolging van douane-overtredingen | overeenkomst van Nairobi
Internationales Übereinkommen über gegenseitige Verwaltungshilfe zur Verhinderung,Ermittlung und Verfolgung von Zollzuwiderhandlungen | Nairobi-Übereinkommen

lichte overtredingen van douane-regelingen of -voorschriften
geringfuegige Verletzungen der Zollvorschriften oder Zollverfahrensbestimmungen

in kracht van gewijsde zijn gegaan
Rechtskraft haben

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

« Behoudens in geval van artikel 37/1, eerste lid, moet de rechter het verval van het recht tot het besturen van een motorvoertuig van ten minste 3 maanden uitspreken, en het herstel van het recht tot sturen afhankelijk maken van het slagen voor de vier examens en onderzoeken bedoeld in § 3, eerste lid, wanneer de schuldige, in de periode van 3 jaar te rekenen van de dag van de uitspraak van een vorig veroordelend vonnis dat in kracht van gewijsde is gegaan voor één van de overtredingen bedoeld in de artikelen 29, § 1, eerste lid, 29, § 3, derde lid, 30, §§ 1, 2 en 3, 33, §§ 1 en 2, 34, § 2, 35, 37, 37bis, § 1, 48 en 62bis, opnieuw één van deze overtredingen begaat.
« Außer in dem in Artikel 37/1 Absatz 1 erwähnten Fall, muss der Richter die Entziehung der Erlaubnis zum Führen eines Motorfahrzeugs für einen Zeitraum von mindestens 3 Monaten aussprechen und die Wiedererlangung der Fahrerlaubnis vom Bestehen der vier in § 3 Absatz 1 erwähnten Prüfungen abhängig machen, wenn der Schuldige binnen 3 Jahren ab dem Tag der Verkündung eines früheren auf Verurteilung lautenden formell rechtskräftig gewordenen Urteils wegen eines der in den Artikeln 29 § 1 Absatz 1, 29 § 3 Absatz 3, 30 §§ 1, 2 und 3, 33 §§ 1 und 2, 34 § 2, 35, 37, 37bis § 1, 48 und 62bis erwähnten Verstöße erneut einen dieser Verstöße begeht.

Wanneer de schuldige binnen 3 jaar te rekenen van de dag van de uitspraak van een vorig veroordelend vonnis dat in kracht van gewijsde is gegaan voor één van de in het eerste lid bedoelde overtredingen, twee van deze overtredingen opnieuw begaat, bedraagt het verval van het recht tot het besturen van een motorvoertuig ten minste 6 maanden en is het herstel van het recht tot sturen afhankelijk van het slagen voor de vier examens en onderzoeken bedoeld in § 3, eerste lid.
Begeht der Schuldige binnen 3 Jahren ab dem Tag der Verkündung eines früheren auf Verurteilung lautenden formell rechtskräftig gewordenen Urteils wegen eines der in Absatz 1 erwähnten Verstöße erneut zwei dieser Verstöße, beläuft die Dauer der Entziehung der Fahrerlaubnis sich auf mindestens 6 Monate und hängt die Wiedererlangung der Fahrerlaubnis vom Bestehen der vier in § 3 Absatz 1 erwähnten Prüfungen ab.

Wanneer de schuldige binnen 3 jaar te rekenen van de dag van de uitspraak van een vorig veroordelend vonnis dat in kracht van gewijsde is gegaan voor één van de in het eerste lid bedoelde overtredingen, drie of meer van deze overtredingen opnieuw begaat, bedraagt het verval van het recht tot het besturen van een motorvoertuig ten minste 9 maanden en is het herstel van het recht tot sturen afhankelijk van het slagen voor de vier examens en onderzoeken bedoeld in § 3, eerste lid ».
Begeht der Schuldige binnen 3 Jahren ab dem Tag der Verkündung eines früheren auf Verurteilung lautenden formell rechtskräftig gewordenen Urteils wegen eines der in Absatz 1 erwähnten Verstöße erneut drei oder mehrere dieser Verstöße, beläuft die Dauer der Entziehung der Fahrerlaubnis sich auf mindestens 9 Monate und hängt die Wiedererlangung der Fahrerlaubnis vom Bestehen der vier in § 3 Absatz 1 erwähnten Prüfungen ab ».

d) onder zijn vertegenwoordigers bedoeld in artikel 2, 7°, van de voornoemde wet van 27 juni 1921, geen personen tellen die het voorwerp uitmaken van een strafrechtelijke veroordeling die nog uitwerking heeft, opgelegd sinds minder dan vijf jaar door een gerechtelijke beslissing dat in kracht van gewijsde is gegaan voor overtredingen gepleegd tegen dit decreet of onder de gelding van de wet van 1 juli 1954 op de riviervisserij, de wet van 12 juli 1973 op het natuurbehoud en de jachtwet van 28 februari 1882;
d) unter ihren Vertretern gemäß Artikel 2, 7° des vorerwähnten Gesetzes vom 27. Juni 1921 keine Personen zählen, gegen die eine vor weniger als fünf Jahren durch einen rechtskräftigen gerichtlichen Beschluss wegen Verstößen gegen das vorliegende Dekret bzw. wegen Verstößen im Rahmen des Gesetzes vom 1. Juli 1954 über die Flussfischerei, des Gesetzes vom 12. Juli 1973 über die Erhaltung der Natur und des Gesetzes vom 28. Februar 1882 über die Jagd verhängte noch wirksame strafrechtliche Verurteilung ergangen ist;

« Art. 3. § 1. Om zijn zedelijkheid te bewijzen mag de uitbater in België of in het buitenland sinds minder dan vijf jaar geen veroordeling opgelopen hebben die in kracht van gewijsde is gegaan voor één van de overtredingen vermeld in Boek II, titel III, hoofdstukken I tot V en titel IX, hoofdstukken I en II van het Strafwetboek.
" Art. 3 - § 1. Um der Leumundsbedingung zu genügen, darf der Betreiber seit weniger als fünf Jahren keine rechtskräftig gewordene Verurteilung für eine der in Buch II, Titel III, Kapitel I bis V und Titel IX, Kapitel I und II des Strafgesetzbuches qualifizierten Straftaten in Belgien oder im Ausland erlitten haben.

2° in België of in het buitenland sinds minder dan vijf jaar geen veroordeling opgelopen hebben die in kracht van gewijsde is gegaan voor één van de overtredingen vermeld in Boek II, titel III, hoofdstukken I tot V en titel IX, hoofdstukken I en II van het Strafwetboek.
2° seit weniger als fünf Jahren keine rechtskräftige Verurteilung für eine der in Buch II, Titel III, Kapitel I bis V und Titel IX, Kapitel I und II des Strafgesetzbuches qualifizierten Straftaten in Belgien oder im Ausland erlitten haben.

« Schendt artikel 29, vierde lid, van de wet betreffende de politie over het wegverkeer, gecoördineerd bij koninklijk besluit van 16 maart 1968, c.q. het quasi gelijkluidende artikel 29, § 3, van dezelfde wet zoals gewijzigd bij wet van 7 februari 2003, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat het een verdubbeling voorschrijft van de geldboete bij herhaling van bepaalde overtredingen binnen het jaar te rekenen van de uitspraak van een vorig veroordelend vonnis dat in kracht van gewijsde is gegaan, en het daardoor een onverantwoord onderscheid maakt tussen personen die een tweede maal voor een zgn. zware overtreding worden vervolgd welke exact evenveel tijd na de eerste overtreding heeft plaatsgevonden, naargelang de uitspraak op de eerste inbreuk al dan niet sneller in kracht van gewijsde is gegaan, en dit zelfs ongeacht of de betrokkene daar persoonlijk toe heeft bijgedragen ?
« Verstösst Artikel 29 Absatz 4 des durch den königlichen Erlass vom 16. März 1968 koordinierten Gesetzes über die Strassenverkehrspolizei bzw. der nahezu gleichlautende Artikel 29 § 3 desselben Gesetzes in der durch das Gesetz vom 7. Februar 2003 abgeänderten Fassung gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem er eine Verdoppelung der Geldstrafe vorschreibt, wenn es binnen einem Jahr ab einem früheren auf Verurteilung lautenden, rechtskräftig gewordenen Urteil zu einem Rückfall in bestimmte Verstösse kommt, und er somit einen ungerechtfertigten Unterschied zwischen Personen einführt, die zum zweiten Mal wegen eines sog. schweren Verstosses verfolgt werden, der genau ebenso viel Zeit nach dem ersten Verstoss begangen wurde, je nachdem, ob das Urteil über den ersten Verstoss schneller oder weniger schnell rechtskräftig geworden ist, und zwar ungeachtet dessen, ob der Betroffene persönlich dazu beigetragen hat?

Met betrekking tot de in a), b), c), d), f) en g) genoemde overtredingen wordt een partij geacht met de vaststelling van een overtreding akkoord te zijn gegaan, als hij niet binnen zes maanden na signalering door het ITC van een mogelijke overtreding, daartegen bezwaar aantekent bij het ITC.
Bei den unter den Buchstaben a), b), c), d), f) und g) beschriebenen Verstößen gilt die Zustimmung der Vertragspartei als gegeben, wenn diese nicht binnen sechs Monaten nach dem Hinweis der IRP auf den möglichen Verstoß hiergegen bei der IRP Einspruch erhebt.