Traduction de «ssri’s krijgen » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Angst die gegeneraliseerd en aanhoudend is, maar niet beperkt tot een bepaalde situatie of daar zelfs maar in overheerst (d.w.z. hij is 'free-floating'). De belangrijkste symptomen zijn wisselend, maar omvatten klachten over voortdurende zenuwachtigheid, beven, spierspanningen, zweten, licht gevoel in het hoofd, hartkloppingen, duizeligheid en een onbehaaglijk gevoel in de maagstreek. Angsten dat de patiënt of een familielid spoedig ziek zal worden of een ongeluk zal krijgen worden vaak genoemd. | Neventerm: | angstneurose | angstreactie | angsttoestand
Définition: Anxiété généralisée et persistante qui ne survient pas exclusivement, ni même de façon préférentielle, dans une situation déterminée (l'anxiété est flottante ). Les symptômes essentiels sont variables, mais le patient se plaint de nervosité permanente, de tremblements, de tension musculaire, de transpiration, d'un sentiment de tête vide , de palpitations, d'étourdissements et d'une gêne épigastrique. Par ailleurs, le sujet a souvent peur que lui-même ou l'un de ses proches tombe malade ou ait un accident. | Etat anxieux Névrose | Réaction | anxieuse

Omschrijving: Het belangrijkste probleem bij mannen is erectiestoornis (moeite met het krijgen van een erectie of deze vol te houden zodanig dat een bevredigende geslachtsgemeenschap mogelijk is). Bij vrouwen is het belangrijkste probleem droogte van de vagina of verminderde lubricatie. | Neventerm: | geremde seksuele opwinding bij de vrouw | gestoorde erectie | psychogene impotentie
Définition: Le problème principal chez les hommes est un trouble des fonctions érectiles (difficulté à développer ou à maintenir une érection adéquate pour un rapport satisfaisant). Chez les femmes, le problème principal est une sécheresse vaginale ou un manque de lubrification. | Impuissance psychogène Trouble de:érection chez l'homme | réponse sexuelle chez la femme

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Hypericum perforatum: Gelijktijdig gebruik van het kruidenmiddel St.-Janskruid (Hypericum perforatum) bij patiënten die SSRI’s krijgen, moet vermeden worden omdat er een kans is op serotoninerge versterking.
Millepertuis : L'utilisation concomitante du remède phytothérapeutique millepertuis (Hypericum perforatum) doit être évitée chez les patients traités par un ISRS, du fait d’un risque de potentialisation de l'effet sérotoninergique.

Voorzichtigheid is geboden bij patiënten die SSRI’s krijgen vooral in combinatie met het gebruik van medicatie die de bloedplaatjesfunctie aantast (bijv. atypische anti-psychotica en fenothiazines, de meeste TCA’s, aspirine, NSAID’s) alsook bij patiënten met een voorgeschiedenis van bloedingen of stollingsstoornissen.
La prudence s'impose chez les patients qui prennent des ISRS surtout en association avec des médicaments qui attaquent la fonction des plaquettes (par ex. les antipsychotiques atypiques et les phénothiazines, la plupart des antidépresseurs tricycliques, de l'aspirine, des AINS) ainsi que chez les patients dont l'anamnèse fait état de saignements ou de troubles de coagulation.

Voorzichtigheid is geboden bij patiënten die gelijktijdig geneesmiddelen krijgen die het risico op ulceratie of bloeding kunnen verhogen, zoals systemische corticosteroïden, anticoagulantia zoals warfarine, selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s) en plaatjesaggregatieremmers zoals aspirine (zie rubriek 4.5).
La prudence est recommandée chez les patients recevant des médicaments concomitants pouvant augmenter le risque d'ulcération ou de saignement, tels que les corticostéroïdessystémiques, les anticoagulants comme la warfarine, les inhibiteurs sélectifs de la recapture de la sérotonine (SSRI) ou les agents antiplaquettaires tels que l'aspirine (voir rubrique 4.5).

Klasse-effecten Epidemiologisch onderzoek, voornamelijk uitgevoerd bij patiënten van 50 jaar en ouder, wijzen op een hoger risico op botfracturen bij patiënten die SSRI's en TCA's krijgen. Het mechanisme achter dit risico is onbekend.
Effets de classe Les études épidémiologiques principalement conduites sur des patients âgés de 50 ans et plus montrent une augmentation du risque de fracture chez les patients recevant des ISRS et des ATC. Le mécanisme à la base de ce risque est inconnu.

Volgens twee recent gepubliceerde cohort-studies is het risico van gastro-intestinale bloedingen driemaal hoger bij patiënten behandeld met een SSRI dan bij patiënten die een dergelijke behandeling niet krijgen.
D’après deux études de cohortes publiées récemment, le risque d’hémorragie gastro-intestinale est trois fois plus élevé chez les patients traités par un ISRS que chez ceux ne prenant pas un tel traitement.

Botbreuken: Epidemiologische onderzoeken, voornamelijk uitgevoerd bij patiënten van 50 jaar en ouder, laten een verhoogde kans op botbreuken zien bij patiënten die selectieve serotonine heropname remmers (SSRI´s) en tricyclische antidepressiva (TCA´s) krijgen.
Fractures osseuses : Des études épidémiologiques réalisées principalement chez des patients âgés de 50 ans et plus montrent un risque accru de fracture osseuse chez les patients recevant des inhibiteurs sélectifs de la recapture de la sérotonine (ISRS) ou des antidépresseurs tricycliques (TCAs).

Botbreuken Epidemiologische onderzoeken, voornamelijk uitgevoerd bij patiënten van 50 jaar en ouder, laten een verhoogde kans op botbreuken zien bij patiënten die SSRI´s en TCA´s krijgen.
Fractures osseuses Des études épidémiologiques, réalisées principalement chez des patients âgés de 50 ans et plus, montrent un risque accru de fractures osseuses chez les patients recevant des ISRS ou des TCAs.

Klasse effecten Epidemiologische studies, voornamelijk uitgevoerd bij patiënten van 50 jaar en ouder, vertonen een verhoogd risico op botfracturen bij patiënten die SSRI’s en TCA’s toegediend krijgen. Het mechanisme dat leidt tot dit risico, is onbekend.
Effets de la classe de médicaments Des études épidémiologiques, principalement réalisées chez des patients âgés d’au moins 50 ans, montrent une augmentation du risque de fractures osseuses chez les patients prenant des SSRI ou des ATC. Le mécanisme à l’origine de ce risque n’est pas connu.