Traduction de «patiënten die immunosuppressieve doses » (Néerlandais → Français) :

Het is bekend dat deze middelen, door hun immunosuppressieve eigenschappen, de kans op infecties verhogen, in het bijzonder bij reeds immuungedeprimeerde patiënten en bij patiënten die behandeld worden met andere immunosuppressieve geneesmiddelen.
Il est établi que ces médicaments, en raison de leurs propriétés immunosuppressives, augmentent le risque d’infection, notamment chez les patients déjà immunodéprimés ou traités par d’autres médicaments immunodépresseurs.

Uit wetenschappelijke verslagen is niet gebleken dat hydrocortison immunosuppressieve effecten zou hebben bij doses die zijn gebruikt voor vervangingstherapie bij patiënten met bijnierschorsinsufficiëntie.
Les données de la littérature n'attribuent pas d'effet immunosuppresseur de l’hydrocortisone aux doses utilisées dans le traitement de substitution chez les patients atteints d'insuffisance surrénale.

Bij patiënten die immunosuppressieve therapie kregen toegediend, of bij patiënten met immunodeficiëntie wordt mogelijk geen adequate immuunrespons bereikt.
Une réponse immunitaire satisfaisante peut ne pas être obtenue chez les patients sous traitement immunosuppresseur ou présentant un déficit immunitaire.

In het 9 maanden durende onderzoek met apen, met doses van 0,05, 0,1 en 1 mg/kg/dag, werd morbiditeit en vroege euthanasie van 6 dieren waargenomen bij de dosis van 1 mg/kg/dag. Deze werden toegeschreven aan immunosuppressieve effecten (stafylokokkeninfectie, verlaagd aantal lymfocyten in perifeer bloed, chronische dikkedarmontsteking, histologische lymfoïdendepletie en hypocellulariteit van het beenmerg) bij hoge blootstellingen aan pomalidomide (15-voudige blootstelling ten opzichte van een klinische dosis van 4 mg).
Dans l’étude de 9 mois chez le singe aux doses de 0,05, 0,1 et 1 mg/kg/jour, une morbidité et l’euthanasie précoce de six animaux ont été observées à la dose de 1 mg/kg ; elles ont été imputées aux effets immunosuppresseurs (infection staphylococcique, diminution des lymphocytes du sang périphérique, inflammation chronique du côlon, déplétion lymphoïde à l’histologie et hypocellularité médullaire) aux expositions élevées au pomalidomide (rapport d’exposition égal à 15 comparativement à une dose clinique de 4 mg).

- primaire preventie van veneuze trombo-embolische events: 220 mg p.d. in 1 dosis - trombo-embolische preventie bij voorkamerfibrillatie: 300 mg p.d. in 2 doses; 220 mg p.d. in 2 doses bij patiënten > 80 jaar en bij patiënten met hoog bloedingsrisico en laag trombo-embolisch risico
- prévention primaire des thromboembolies veineuses: 220 mg p.j. en 1 prise - prévention thromboembolique dans la fibrillation auriculaire: 300 mg p.j. en 2 prises; 220 mg p.j. en 2 prises chez les personnes > 80 ans, ou avec un risque hémorragique élevé et un risque thromboembolique faible

Bij een ingreep met een hoog bloedingsrisico werd aanbevolen om bij patiënten met een laag trombo-embolisch risico de vitamine K-antagonisten voort te zetten aan lagere doses (INR tussen 1,5 en 2,0), en bij patiënten met een hoog trombo-embolisch risico (bv. bij aanwezigheid van een mechanische hartklepprothese) de vitamine K-antagonisten tijdelijk te vervangen door heparine..
En cas d’intervention avec un risque élevé d’hémorragie, on y recommande de poursuivre les antagonistes de la vitamine K à moindre dose (INR entre 1,5 et 2,0) chez les patients avec un faible risque thrombo-embolique, et de remplacer temporairement les antagonistes de la vitamine K par de l’héparine chez les patients avec un risque thrombo-embolique élevé (p.ex. en présence d’une prothèse valvulaire mécanique).

Gezien het gunstig effect van ACE-inhibitoren en sartanen op de progressie van nierlijden bij bepaalde patiënten [zie Folia november 2004 ] kan het evenwel aangewezen zijn deze voort te zetten, eventueel in lagere doses.
Vu l’effet favorable des IECA et des sartans sur la progression d’une néphropathie chez certains patients [voir Folia de novembre 2004 ], il peut toutefois être indiqué de poursuivre le traitement par ces médicaments, éventuellement à de plus faibles doses.

La Presse Médicale 29 : 699-701(2000)]. Meestal ging het om patiënten die intraveneus werden behandeld met hoge doses van amoxicilline, bij wie een lage urinaire pH en een zwakke diurese het ontstaan van de kristallen bevorderden.
Il s’agissait généralement de patients traités par des doses élevées d’amoxicilline administrées par voie intraveineuse, chez qui un pH urinaire bas et une faible diurèse ont facilité la formation de cristaux.

Perifere neuropathie (vooral paresthesieën in onderbenen en voeten) bij 1 à 2% van de patiënten, vooral bij ouderen of te hoge doses.
Neuropathie périphérique (surtout des paresthésies au niveau des jambes et des pieds) chez 1 à 2% des patients, principalement chez les patients âgés ou en cas d’utilisation de doses trop élevées.