Vertaling van "klinisch onderzoek bleek " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een stoornis waarin het belangrijkste kenmerk een ernstige stoornis is van de ontwikkeling van de motorische coördinatie die niet alleen verklaard kan worden in termen van algemene intellectuele achterstand of van een specifieke aangeboren of -verworven neurologische stoornis. Niettemin laat een zorgvuldig klinisch onderzoek in de meeste gevallen een uitgesproken onrijpheid van het zenuwstelsel zien in de zin van choreatiforme bewegingen van niet-ondersteunde ledematen of spiegelbewegingen en andere daarmee gepaard gaande motorische kenmerken, evenals tekenen van gestoorde coördinatie van de fijne en grove motoriek. | Neventerm: | brekebeen ['clumsy child'-syndroom] | coördinatieontwikkelingsstoornis | ontwikkelingsdyspraxie
Définition: Altération sévère du développement de la coordination motrice, non imputable exclusivement à un retard mental global ou à une affection neurologique spécifique, congénitale ou acquise. Dans la plupart des cas, un examen clinique détaillé permet toutefois de mettre en évidence des signes traduisant une immaturité significative du développement neurologique, par exemple des mouvements choréiformes des membres, des syncinésies d'imitation, et d'autres signes moteurs associés, ainsi que des perturbations de la coordination motrice fine et globale. | Débilité motrice de l'enfant Dyspraxie de développement Trouble de l'acquisition de la coordination

onderzoek voor vergelijking en controle in klinisch onderzoeksprogramma
Examen de comparaison et de contrôle dans le cadre d'un programme de recherche clinique

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

In klinisch onderzoek bleek dat bij patiënten die ouder waren dan 65 jaar over het algemeen werd getitreerd naar een lagere effectieve dosis dan bij jongere patiënten.
Au cours des études cliniques, la dose efficace tendait à être plus faible chez les patients âgés de plus de 65 ans que chez les patients plus jeunes.

In een klinisch onderzoek bleek dat fluconazol (remmer van CYP2C9) de blootstelling aan de actieve metaboliet met ongeveer 50 % verlaagt.
Il a été observé dans une étude clinique que le fluconazole (un inhibiteur du CYP2C9) diminue l’exposition au métabolite actif d’environ 50 %.

In farmacologisch en klinisch onderzoek bleek caspofungine echter met andere geneesmiddelen een interactie te vertonen (zie onder).
Cependant, dans les études pharmacologiques et cliniques (voir ci-dessous), il a pu être démontré que la caspofungine interfère avec d’autres médicaments.

Een intraveneuze infusie met iloprost heeft geen effect op de farmacokinetiek van meerdere orale doses digoxine of op de farmacokinetiek van gelijktijdig toegediende weefselplasminogene activatoren (t-Pa) bij patiënten. Hoewel er geen klinisch onderzoek is verricht, bleek uit in vitro onderzoek waarin de remmende werking van iloprost op de activiteit van cytochroom P450-enzymen werd onderzocht dat er geen
La perfusion intraveineuse d’iloprost n’a aucun effet sur la pharmacocinétique de la digoxine lorsqu’elle est administrée en doses répétées par voie orale ou sur celle de l’activateur tissulaire du plasminogène (t-PA) lors d’une administration concomitante aux patients.

Hoewel er geen klinisch onderzoek is verricht, bleek uit in vitro onderzoek waarin de remmende werking van iloprost op de activiteit van cytochroom P450-enzymen werd onderzocht dat er geen relevante remming van het metabolisme van het geneesmiddel via deze enzymen door iloprost hoeft te worden verwacht.
Bien qu’aucune étude clinique n’ait été réalisée, des études in vitro étudiant le potentiel inhibiteur de l’iloprost sur l’activité des enzymes du cytochrome P450 n’ont pas mis en évidence d’effet prédictif d’une inhibition significative du métabolisme des médicaments subissant cette voie de dégradation.

In een actief gecontroleerd, dubbelblind, klinisch onderzoek van 26 weken uitgevoerd bij 167 pediatrische patiënten van 9 tot 16 jaar met type 2 diabetes die geen adequate controle bereikten met dieet en lichaamsbeweging, met of zonder een orale antidiabetische behandeling, bleek een vaste combinatie van metforminehydrochloride 250 mg en glibenclamide 1,25 mg niet doeltreffender dan ofwel metforminehydrochloride ofwel glibenclamide om de HbA1c-waarden terug te dringen ten opzichte van de begintoestand.
Dans le cadre d’une étude clinique en double insu de 26 semaines contrôlée par un comparateur actif et menée auprès de 167 patients pédiatriques, âgés de 9 à 16 ans et présentant un diabète de type 2 insuffisamment contrôlé par l’alimentation et l’activité physique, sous traitement antidiabétique oral ou non, l’association fixe composée de chlorhydrate de metformine 250 mg et de glibenclamide 1,25 mg ne s’est pas avérée plus efficace que le chlorhydrate de metformine ou le glibenclamide seul pour réduire le taux d’HbA1c par rapport aux valeurs initiales.

In een klinisch onderzoek bij gezonde vrijwilligers bleek dat tafamidis het CYP3A4-enzym niet induceert of remt.
Dans une étude clinique menée chez des volontaires sains, le tafamidis n’a pas induit ou inhibé le cytochrome CYP3A4.

Uit fase II en III klinisch onderzoek bij 276 patiënten met on-treatment genotypes bleek dat L33F/I/V, V82T/L en I84V de overheersende mutaties zijn die ontstaan tijdens de behandelding met tipranavir.
Lors des essais cliniques de Phase II et de Phase III, les génotypes obtenus en cours de traitement chez 276 patients ont démontré que les principales mutations émergentes sous tipranavir sont L33F/I/V, V82T/L et I84V. L’association de ces trois mutations est généralement nécessaire pour une réduction de la sensibilité.

Uit de placebogecontroleerde onderzoeken bleek echter dat bij zeven van de 13 patiënten (54%) met een isolaat met een MRC ≥ 128 µg/ml de longfunctie verbeterde bij gebruik van TOBI. Op basis van in vitro gegevens en/of ervaring met klinisch onderzoek kan verwacht worden dat de organismen die geassocieerd worden met longinfecties bij CF als volgt reageren op een behandeling met TOBI:
Néanmoins, lors des études contrôlées par placebo, sept patients sur 13 (54 %) ayant des isolats dont les CMI sont devenues ≥ 128 µg/ml pendant l’utilisation de TOBI ont présenté une amélioration de leur fonction pulmonaire. Sur base des données in vitro et/ou de l’expérience acquise lors des études cliniques, on peut s’attendre à ce que les organismes responsables d’infections pulmonaires en cas de mucoviscidose répondent au traitement par TOBI de la manière suivante :