Traduction de «huiduitslag werd bij vrouwelijke patiënten vaker » (Néerlandais → Français) :

Huiduitslag werd bij vrouwelijke patiënten vaker gemeld dan bij mannelijke (huiduitslag ≥ graad 2 werd gemeld bij 13 van de 64 vrouwelijke patiënten [20,3%] tegenover 2 van de 37 mannelijke [5,4%]; stoppen wegens huiduitslag werd gemeld bij 4 van de 64 vrouwelijke patiënten [6,3%] tegenover 0 van de 37 mannelijke [0%]) (zie rubriek 4.4).
Des éruptions cutanées ont été rapportées plus fréquemment chez les sujets féminins que chez les sujets masculins (des éruptions cutanées de grade ≥ 2 ont été rapportées chez 13/64 [20,3%] sujets féminins versus 2/37 [5,4%] sujets masculins ; des interruptions de traitement dus aux éruptions cutanées ont été rapportées chez 4/64 [6,3%] sujets féminins versus 0/37 [0%] sujets masculins) (voir rubrique 4.4).

Een stijging van de frequentie van huiduitslag werd gerapporteerd bij patiënten die ampicilline of amoxicilline samen met allopurinol kregen in vergelijking met patiënten die die geneesmiddelen niet kregen.
Un risque accru d’éruption cutanée a été signalé chez les patients qui prennent de l’ampicilline ou de l’amoxicilline avec de l’allopurinol par rapport aux patients qui ne prennent pas les deux médicaments ensemble.

Als paclitaxel werd toegediend als een 3-uurs infuus in combinatie met trastuzumab voor de eerstelijnsbehandeling van patiënten met gemetastaseerde borstkanker werden de volgende bijwerkingen (ongeacht de relatie met paclitaxel of trastuzumab) vaker gemeld dan bij paclitaxel monotherapie: hartfalen (8% t.o.v. 1%), infectie (46% t.o.v. 27%), koude rillingen (42% t.o.v. 4%), koorts (47% t.o.v. 23%), hoest (42% t.o.v. 22%), huiduitslag (39% t.o.v. 18%), artralgie (37% t.o.v. 21%), tachycardie (12% t.o.v. 4%), diarree (45% t.o.v. 30%), hypertonie (11% t.o.v. 3%), epistaxis (18% t.o.v. 4%), acné (11% t.o.v. 3%), herpes simplex (12% t.o.v. 3%), verwonding door ongeval (13% t.o.v. 3%), slapeloosheid (25% t.o.v. 13%), rhinitis (22% t.o.v. 5%), sinusitis (21% t.o.v. 7%) en reacties op de plaats van injectie (7% t.o.v. 1%).
Lorsque le paclitaxel a été administré sous forme de perfusion de 3 heures en association avec le trastuzumab dans le cadre du traitement de première intention de patientes atteintes d’un cancer du sein métastatique, les effets suivants ont été rapportés (indépendamment de la relation au paclitaxel ou au trastuzumab) plus fréquemment que lors de l’administration du paclitaxel en monothérapie: insuffisance cardiaque (8% contre 1%), infection (46% contre 27%),frissons (42% contre 4%), fièvre (47% contre 23%), toux (42% contre 22%), éruption (39% contre 18%), arthralgie (37% contre 21%), tachycardie (12% contre 4%), diarrhée (45% contre 30%), hypertonie (11% contre 3%), épistaxis (18% contre 4%), acné (11% contre 3%), herpes simplex (12% contre 3%), traumatisme accidentel (13% contre 3%), insomnie (25% contre 13%), rhinite (22% contre 5%), sinusite (21% contre 7%) et réaction au site d’injection (7% contre 1%).

Tijdens het klinische ontwikkelingsprogramma van raltegravir bij voorbehandelde patiënten werd huiduitslag, ongeacht de oorzaak, vaker gezien bij behandelingen met PREZISTA + raltegravir in vergelijking met die met PREZISTA zonder raltegravir of raltegravir zonder PREZISTA.
Au cours du développement clinique du raltégravir chez les patients pré-traités, des éruptions cutanées ont été plus fréquemment observées avec les associations contenant PREZISTA + raltégravir qu’avec les associations contenant PREZISTA sans raltégravir ou raltégravir sans PREZISTA, quelque soit le lien de causalité établi avec le médicament.

Wanneer paclitaxel werd toegediend als een 3 uur durende infusie in combinatie met trastuzumab voor de eerstelijnsbehandeling van patiënten met metastaserende borstkanker, werden de volgende gebeurtenissen (ongeacht de relatie met paclitaxel of trastuzumab) vaker gemeld dan met paclitaxel als enkel middel: hartfalen (8% vs 1%), infectie (46% vs 27%), koude rillingen (42% vs 4%), koorts (47% vs 23%), hoesten (42% vs 22%), huiduitslag (39% vs 18%), artralgie (37% vs 21%), tachycardie (12% vs 4%), diarree (45% vs 30%), hypertensie (11% vs 3%), epistaxis (18% vs 4%), acne (11% vs 3%), herpes simplex (12% vs 3%), accidenteel letsel (13% vs 3%), slapeloosheid (25% vs 13%), rinitis (22% vs 5%), sinusitis (21% vs 7%) en injectieplekreactie (7% vs 1%).
Lorsque le paclitaxel a été administré en perfusion de 3 heures en association avec le trastuzumab dans le traitement de première ligne du cancer du sein métastatique, les événements suivants (quelle que soit la relation avec le paclitaxel ou le trastuzumab) ont été rapportés plus fréquemment qu’avec le paclitaxel en monothérapie : insuffisance cardiaque (8 % versus 1 %), infection (46 % versus 27 %), frissons (42 % versus 4 %), fièvre (47 % versus 23 %), toux (42 % versus 22 %), rash (39 % versus 18 %), arthralgies (37 % versus 21 %), tachycardie (12 % versus 4 %), diarrhées (45 % versus 30 %), hypertension (11 % versus 3 %), épistaxis (18 % versus 4 %), acné (11 % versus 3 %), herpès (12 % versus 3 %), blessure accidentelle (13 % versus 3 %), insomnies (25 % versus 13 %), rhinite (22 % versus 5 %), sinusite (21 % versus 7 %) et réaction au site d’injection (7 % versus 1 %).

Vruchtbaarheid Het potentieel van everolimus om onvruchtbaarheid te veroorzaken bij mannelijke en vrouwelijke patiënten is onbekend. Secundaire amenorroe en een geassocieerde onevenwichtige verdeling van luteïniserend hormoon (LH)/follikelstimulerend hormoon (FSH) werd echter waargenomen bij vrouwelijke patiënten (zie ook rubriek 5.3 voor preklinische waarnemingen bij het mannelijke en vrouwelijke voortplantingssysteem).
Fécondité La possibilité que l’évérolimus provoque une stérilité chez les patients hommes et femmes est inconnue, néanmoins on a observé une aménorrhée secondaire et un déséquilibre du rapport hormones lutéinisantes (LH)/hormones folliculo-stimulantes (FSH) chez les patientes femmes (voir également la rubrique 5.3 pour les observations précliniques sur les systèmes de reproduction mâle et femelle).

De meest frequent gemelde bijwerkingen bij behandeling met gemcitabine omvatten: misselijkheid met of zonder braken, stijging van levertransaminasen (AST/ALT) en alkalisch fosfatase, die gerapporteerd werd bij ongeveer 60% van de patiënten; proteïnurie en hematurie die gerapporteerd werd bij ongeveer 50% van de patiënten; dyspnoe die gerapporteerd werd bij 10-40% van de patiënten (hoogste incidentie bij longkankerpatiënten); allergische huiduitslag treedt op bij ongeveer 25% van de patiënten en is geassocieerd met jeuk bij 10% van de patiënten.
Les réactions médicamenteuses indésirables les plus souvent rapportées en association avec le traitement par Gemcitabine incluent : nausées avec ou sans vomissements, élévation des taux de transaminases hépatiques (AST/ALT) et de phosphatase alcaline, des effets rapportés chez environ 60 % des patients ; protéinurie et hématurie, des effets rapportés chez environ 50 % des patients ; dyspnée, un effet rapporté chez 10 à 40 % des patients (incidence la plus élevée chez les patients atteints de cancer pulmonaire) ; des éruptions cutanées allergiques surviennent chez environ 25 % des patients et sont associées à un prurit chez 10 % des patients.

Vruchtbaarheid Het potentieel van everolimus om onvruchtbaarheid te veroorzaken bij mannelijke en vrouwelijke patiënten is onbekend, echter amenorroe (secundaire amenorroe en andere menstruele onregelmatigheden) en geassocieerde onevenwichtige verdeling van luteïniserend hormoon (LH)/follikelstimulerend hormoon (FSH) werd waargenomen bij vrouwelijke patiënten.
Fertilité La possibilité que l’évérolimus provoque une stérilité chez les patients hommes et femmes est inconnue, néanmoins on a observé une aménorrhée (aménorrhée secondaire et autres irrégularités menstruelles) et un déséquilibre du rapport hormones lutéinisantes (LH)/hormones folliculostimulantes (FSH) chez les patientes femmes.

Genitale schimmelinfecties Vulvovaginale candidiasis (waaronder vulvovaginitis en vulvovaginale mycotische infectie) werd gemeld bij respectievelijk 10,4% en 11,4% van de vrouwelijke patiënten die werden behandeld met canagliflozine 100 mg en canagliflozine 300 mg, tegenover 3,2% bij vrouwelijke patiënten behandeld met placebo.
Infections mycosiques génitales Une candidose vulvovaginale (incluant une vulvovaginite et une infection mycosique vulvovaginale) a été observée chez respectivement 10,4 % et 11,4 % des femmes traitées par canagliflozine 100 mg et canagliflozine 300 mg, contre 3,2 % chez les patientes sous placebo.

Huiduitslag kwam vaker voor bij voorbehandelde patiënten die een behandeling kregen met PREZISTA + raltegravir dan bij patiënten die PREZISTA kregen zonder raltegravir of raltegravir zonder PREZISTA (zie rubriek 4.8).
Chez les patients prétraités recevant une association comportant PREZISTA + raltégravir, des éruptions cutanées ont été plus fréquemment rapportées que chez les patients recevant chaque médicament pris séparément (voir rubrique 4.8).