Traduction de «gezien bij paroxetine behandelde patiënten » (Néerlandais → Français) :

Bij vijf parallele groepen onderzoeken met een lengte van acht weken tot acht maanden behandeling, waren bloedingsgerelateerde bijwerkingen, met name van de huid en slijmvliezen, vaker gezien bij paroxetine behandelde patiënten met een frequentie van 1.74% vergeleken met 0.74% bij placebo behandelde patiënten.
Dans cinq études de groupe parallèles d’une durée de huit semaines à huit mois de traitement, des saignements liés aux effets indésirables, principalement au niveau de la peau et des muqueuses, ont été observés à une fréquence de 1,74 % chez les patients recevant la paroxétine, contre 0,74 % chez les patients traités par placebo.

De auteurs vermelden dat de echocardiografische en histopathologische karakteristieken van de hartklepletsels bij deze patiënten behandeld met pergolide vergelijkbaar zijn met de karakteristieken van de letsels gezien bij patiënten behandeld met ergotamine en methysergide, bij patiënten behandeld met (dex)fenfluramine [o.a. omwille van hartklepproblemen wereldwijd van de markt teruggetrokken, zie Folia oktober 1997 en mei 1999], en bij patiënten met carcinoïd syndroom.
Les auteurs relèvent que les caractéristiques échocardiographiques et histopathologiques des atteintes valvulaires observées chez ces patients sous pergolide sont comparables à celles observées avec l’ergotamine et le méthysergide, avec la (dex)fenfluramine [qui, notamment en raison de valvulopathies, ont été retirées du marché au niveau mondial, voir Folia d’octobre 1997 et de mai 1999], ou chez des patients présentant un syndrome carcinoïde.

In een recente observationele studie bij patiënten met voorkamerfibrillatie werd na 8 jaar een geringe afname van de mortaliteit gezien bij patiënten behandeld met medicamenteuze cardioversie (rhythm control), in vergelijking met patiënten behandeld met medicamenteuze vertraging van het ventriculair antwoord (rate control).
Dans une étude d’observation récente chez des patients atteints de fibrillation auriculaire, un taux de mortalité plus faible a été observé après 8 ans chez les patients traités par cardioversion médicamenteuse (rythm control), par rapport aux patients traités par ralentissement de la fréquence ventriculaire (rate control).

Belangrijke bijwerkingen die worden gezien met Paroxetine Mylan filmomhulde tabletten Sommige patiënten die Paroxetine Mylan innemen, ontwikkelen akathisie: ze voelen zich rusteloos en kunnen niet blijven stilzitten of -staan.
Effets indésirables importants observés avec Paroxetine Mylan comprimés pelliculés Lorsqu’ils prennent Paroxetine Mylan, certains patients développent ce que l’on appelle de l’akathisie, caractérisée par une sensation d’impatience et une incapacité à rester assis ou debout tranquillement.

In vijf parallelle groepsonderzoeken met een duur van acht weken tot acht maanden behandeling werden er bloedingsgerelateerde bijwerkingen, hoofdzakelijk van de huid en weke delen, gemeld bij met paroxetine behandelde patiënten aan een frequentie van 1,74% in vergelijking met 0,74% bij met placebo behandelde patiënten.
Au cours de cinq études de groupe en parallèle, d’une durée allant de huit semaines à huit mois de traitement, des effets indésirables liés à des saignements, principalement de la peau et des muqueuses, ont été observés chez les patients traités par paroxétine à une fréquence de 1,74 %, contre 0,74 % pour les patients traités par placebo.

In vijf studies met parallelgroepen die acht weken tot acht maanden behandeld werden, werden bloedinggerelateerde bijwerkingen, voornamelijk van de huid en de slijmvliezen, waargenomen bij patiënten die met paroxetine behandeld werden. De frequentie bedroeg 1,74% tegenover 0,74% bij patiënten die een placebo kregen.
Dans cinq groupes parallèles traités pendant une durée de huit semaines à huit mois, des hémorragies liées aux effets indésirables, principalement de la peau et des muqueuses, ont été observées chez les patients recevant de la paroxétine, à une fréquence de 1,74% par rapport à 0,74% dans le groupe placebo.

Bijwerkingen tijdens klinische studies met kinderen Tijdens klinische studies op korte termijn (tot maximaal 10 à 12 weken) bij kinderen en adolescenten werden de volgende bijwerkingen waargenomen bij patiënten die met paroxetine behandeld werden: meer zelfmoordgerelateerd gedrag (waaronder zelfmoordpogingen en suïcidaal denken), zelfverwondend gedrag en toegenomen vijandigheid. Die bijwerkingen kwamen voor bij ten minste 2% van de patiënten en ten minste twee keer meer dan bij de placebogroep.
Effets indésirables observés lors des essais cliniques pédiatriques Au cours d'essais cliniques à court terme (jusqu'à 10-12 semaines) chez les enfants et les adolescents, les effets indésirables suivants ont été observés chez les patients traités par la paroxétine, avec une fréquence de minimum 2% des patients et au moins deux fois supérieure à celle observée dans le groupe placebo : augmentation des comportements suicidaires (incluant tentatives de suicide et pensées suicidaires), comportements d'auto-agression et augmentation de l'hostilité.

In klinische studies kwamen de bijwerkingen ten gevolge van stopzetting van de behandeling voor bij 30 % van de met paroxetine behandelde patiënten tegenover 20 % van de patiënten die placebo kregen.
Dans les essais cliniques, les effets indésirables observés lors de l’arrêt du traitement sont survenus chez 30 % des patients traités par la paroxétine contre 20 % des patients recevant un placebo.

Convulsies De globale incidentie van convulsies is lager dan 0,1 % bij patiënten die met paroxetine behandeld worden.
Convulsions L’incidence globale des crises convulsives est inférieure à 0,1% chez les patients traités par la paroxétine.

In een recente cohortstudie uitgevoerd bij patiënten met acne die al dan niet behandeld werden met antibiotica, werden de effecten, andere dan deze ter hoogte van de huid, van een langdurige antibioticabehandeling geëvalueerd: een statistisch significante toename van de incidentie van infecties van de bovenste luchtwegen werd gezien bij de patiënten behandeld met een antibioticum, vergeleken met dezen die geen antibioticum namen [Arch Dermatol 2005; 141:1132-6].
Une étude de cohortes récente effectuée chez des patients atteints d’acné, traités ou non par des antibiotiques, a évalué les effets non cutanés d’une antibiothérapie prolongée: une augmentation statistiquement significative de l’incidence des infections des voies respiratoires supérieures a été observée chez les patients traités par un antibiotique par rapport aux patients ne prenant pas d’antibiotique [Arch Dermatol 2005; 141: 1132-6].