Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «vous n'entendez presque jamais dire au bureau » (Français → Néerlandais) :
Et puis vous entendrez les gens dire, « Et bien, où je suis n'a pas d'importance, du moment que c'est très tôt le matin ou très tard le soir ou le weekend. » Vous n'entendez presque jamais dire au bureau. Mais les entreprises dépensent tout cet argent dans des endroits appelés le bureau, et ils obligent les gens à s'y rendre tout le temps, et pourtant vous ne travaillez pas au bureau.
Dan hoor je mensen zeggen: Het maakt eigenlijk niet uit wáár ik ben, zolang het maar vroeg in de morgen of 's avonds laat of in het weekend is. Je hoort bijna nooit mensen het kantoor noemen. Bedrijven geven nochtans een hoop geld uit aan een plaats die 'kantoor' heet. Ze laten mensen daar altijd naartoe komen, toch doen mensen geen werk in het kantoor.
Cette chanson est une des préférées de Thomas, elle s'appelle Ce que vous faites avec ce que vous avez . ♫Vous devez connaître quelqu'un comme lui♫ ♫Il était grand et fort et mince♫ ♫Avec un corps comme un lévrier♫ ♫et un esprit si v
if et enthousiaste♫ ♫mais son cœur, comme un laurier,♫ ♫ grossit entortillé sur lui-mê
me♫ ♫jusqu'à ce que presque tout ce qu'il faisait♫ ♫apportait de la souffrance à quelqu'un♫ ♫Ce n'est pas seulement ce que vous avez en naissant♫ ♫c'est ce que vous choisissez de supporter♫ ♫ce n'est pas la quantité de ce
...[+++] qui vous revient♫ ♫c'est ce que vous savez partager♫ ♫ce ne sont pas les batailles dont vous avez rêvé♫ ♫mais celles que vous avez menées♫ ♫ce n'est pas ce qu'on vous a donné♫ ♫c'est ce que faites de ce que vous avez♫ ♫A quoi servent deux bonnes jambes♫ ♫si vous prenez la fuite?♫ ♫A quoi sert la plus belle voix♫ ♫si vous n'avez rien de bien à dire♫ ♫A quoi servent la force et les muscles♫ ♫si c'est seulement pour repousser♫ ♫et à quoi servent deux bonnes oreilles♫ ♫si vous n'entendez pas ceux que vous aimez♫ ♫A quoi servent deux bonnes jambes♫ ♫si vous prenez la fuite♫ ♫A quoi sert la plus belle voix♫ ♫si vous n'avez rien de bien à dire♫ ♫A quoi servent la force et les muscles♫ ♫si c'est seulement pour repousser♫ ♫Et à quoi servent deux bonnes oreilles♫ ♫si vous n'entendez pas ceux que vous aimez♫ ♫Entre ceux qui utilisent leurs voisins♫ ♫et ceux qui utilisent le bâton♫ ♫Entre ceux qui ont tout le pouvoir♫ ♫et ceux qui ont toute la peine♫ ♫Entre ceux qui courent vers la gloire♫ ♫et ceux qui ne peuvent pas courir♫ ♫ Dites-moi qui sont les handicapés♫ ♫et qui sont ceux qui touchent le soleil♫ ♫qui sont ceux qui touchent le soleil♫ ♫qui sont ceux qui touchent le soleil♫ (Applaudissements)
Dit lied is een van Thomas' favorieten, het heet Wat je doet met wat je hebt. ♫ Je moet iemand kennen zoals hij ♫ ♫ Hij was groot en slank en sterk ♫ ♫ Met een lijf als een windhond ♫ ♫ En een verstand zo scherp en helder ♫ ♫ Maar zijn hart vlocht zich als laurier ♫ ♫ steeds meer om zichzelf ♫ ♫ Totdat bijna alles dat hij deed ♫ ♫ een ander pijn deed ♫ ♫ Het is niet alleen dat waar je mee geboren wordt ♫ ♫ Het is wat je kiest om te dragen ♫ ♫ Het is niet wat je aandeel is ♫ ♫ Het is hoeveel je kunt delen ♫ ♫ Het zijn niet de gevechten die je droomde ♫ ♫ Het zijn degene die je echt uitvoerde ♫ ♫ Het is niet wat je gekregen hebt ♫ ♫ Het is wat je doet met wat je hebt ♫ ♫ Wat is het nut van twee sterke benen ♫ ♫ als je er alleen maar mee wegre
...[+++]nt? ♫ ♫ En wat is het nut van de mooiste stem ♫ ♫ als je niks goeds te zeggen hebt ♫ ♫ Wat is het nut van kracht en spieren ♫ ♫ als je alleen maar anderen opzij duwt ♫ ♫ Wat is het nut van twee goede oren ♫ ♫ als je niet luistert naar diegenen die van je houden ♫ ♫ Wat is het nut van twee sterke benen ♫ ♫ als je alleen maar wegrent ♫ ♫ En wat is het nut van de mooiste stem ♫ ♫ als je niks goeds te zeggen hebt ♫ ♫ Wat is het nut van kracht en spieren ♫ ♫ als je alleen maar anderen opzij duwt ♫ ♫ Wat is het nut van twee goede oren ♫ ♫ als je niet luistert naar diegenen die van je houden. ♫ ♫ Tussen hen die hun buren gebruiken ♫ ♫ en zij die de zweep hanteren ♫ ♫ tussen hen die constant de macht hebben ♫ ♫ en zij met alle pijn ♫ ♫ Tussen hen die lopen naar de overwinning ♫ ♫ en zij die niet kunnen rennen. ♫ ♫ Vertel me wie er kreupel is ♫ ♫ en wie de zon aanraakt ♫ ♫ Wie de zon aanraakt ♫ ♫ Wie de zon aanraakt ♫ (Applaus)Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abo
...[+++]rd, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk l
icht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door
deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsh
...[+++]eid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Un jour un responsable de la
NASA vient dans mon bureau, s'assied et dit : Pouvez-vous s
'il-vous-plaît nous dire, comment chercher de la vie ailleurs que sur la Terre ? Et ça m'a surpris, parce que j'avais été en fait engagé pour travailler sur l'informatique quantique. Pourtant, j'avais une très bonne réponse. J'ai dit : Je n'en ai aucune idée. Et il m'a dit : Les signatures biologiques, nous devons chercher les signatures biologiques. Et j'ai dit : Qu'est-ce que c'est ? Et il a dit : C'est tout phénomène mesurable qui nous permet d'
...[+++]indiquer la présence de vie . Et j'ai dit : Vraiment ? N'est-ce pas un peu facile ? Je veux dire, nous avons la vie. Ne pouvez-vous pas utiliser une définition, par exemple une définition de la vie semblable à celle de la Cour Suprême ? Alors j'y ai réfléchi un peu, et j'ai dit : Bon, est-ce vraiment si simple ? Parce que oui, si vous voyez quelque chose comme ça, alors d'accord, je vais appeler ça la vie, c'est indubitable. Mais voici quelque chose . Et il continue : Bien, c'est la vie aussi. Je sais cela . Sauf que si vous pensez que la vie est aussi définie par les choses qui meurent, pas de chance en ce qui concerne cette chose, parce que c'est en fait un organisme très étrange. Il grandit jusqu'au stade adulte comme cela et passe alors par une phase à la Benjamin Button, et régresse en fait encore et encore, jusqu'à redevenir un petit embryon, et en fait recommence alors à grandir, et à rajeunir encore et grandir, comme une sorte de yo-yo, et il ne meurt jamais. Donc c'est vraiment de la vie, mais en fait ça ne ressemble pas à ce nous considérons que devrait être la vie.
Op een dag komt een NASA-manager mijn kantoor binnen, gaat zitten en zegt: 'Kun je ons alsjeblieft vertellen hoe we op zoek kunnen gaan naar leven buiten de aarde?' Dat kwam als een verrassing voor mij, want ik was eigenlijk ingehuurd om te werken aan kwantumberekening. Toch had ik een heel goed antwoord. Ik zei: 'Ik heb geen idee.' hij vertelde me: 'Biosignaturen, we moeten op zoek naar een biosignatuur.' Ik weer: 'Wat is dat
?' Hij zei: 'Het is eender welk meetbaar fenomeen dat ons in staat stelt om de aanwezigheid van leven vast te stellen.' Ik zei: 'Echt waar? Is dat dan niet makkelijk? Ik bedoel, we hebben hier leven. Kun je daar gee
...[+++]n definitie op toepassen zoals bijvoorbeeld een Supreme Court-achtige definitie van leven?' Toen ik er een beetje over had nagedacht, zei ik: 'Is het echt zo gemakkelijk? Want ja, als je zoiets als dit ziet, dan noem ik dat leven - geen twijfel mogelijk. Maar hier is iets.' Hij dan: 'Goed, dat is ook leven. Dat weet ik.' Maar als je denkt dat het leven ook is gedefinieerd door dingen die sterven, dan heb je geen geluk met dit ding omdat dat eigenlijk een heel vreemd organisme is. Het groeit op tot het volwassen stadium, maakt dan een Benjamin Buttonfase door, gaat achteruit en achteruit totdat het weer als een klein embryo is en groeit dan weer terug, terug naar beneden en weer terug - als een jojo. Het sterft nooit. Het is leven, maar geen leven zoals wij het ons voorstelden.Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pri
s son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je su
is allée trouver le directeur de la prison, ...[+++]j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen bab
y meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig p
...[+++]rocent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
vous n'entendez presque jamais dire au bureau ->
Date index: 2021-10-06