Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «transparence qu'ils avaient fait passé » (Français → Néerlandais) :
La loi sur la transparence qu'ils avaient fait passé et qui s'appliquait à tous, ils ont tenté de faire en sorte qu'elle ne s'applique pas à eux.
De eerdere transparantiewetgeving die op iedereen van toepassing was, probeerden ze zo te houden dat ze niet op hen van toepassing was.
Pourquoi ne pas changer ce qui se passe depuis longtemps dans notre communauté ? » J'ai donc rassemblé d'autres filles qui, comme ma sœur, ont des enfants, qui avaient fait des études, mais qui ont oublié comment lire et écrire.
Waarom zou ik niets kunnen veranderen aan wat al zo lang in onze gemeenschap gebeurt? Toen riep ik andere meisjes op, net als mijn zusje, die kinderen hebben, die naar school zijn geweest, maar lezen en schrijven zijn vergeten.
J'ai été photographe pendant de nombreuses années. En 1978, je travaillais pour le magazine Time, et on m'a donné une mission de trois jours pour photographier des enfants amérasien
s - des enfants qui avaient été engendrés par les GI américains dans toute l'Asie du Sud-Est, puis abandonnés. 40.000 enfants dans toute l'Asie. Je n'avais jamais entendu le mot amé
rasiens avant. J'ai passé quelques jours à photographier des enfants dans différents pays, et comme beaucoup de photographes et de nombreux journalistes, j'ai toujours espoir que
...[+++], une fois mes photos publiées elles puissent effectivement avoir un effet sur une situation au lieu de simplement la documenter. Donc, j'étais tellement troublé par ce que j'ai vu, et j'ai été si malheureux de l'article qui a été publié après, que j'ai décidé de prendre six mois de congés. J'avais 28 ans. J'ai décidé de trouver six enfants de différents pays, et d'aller en fait vivre quelque temps avec ces enfants pour essayer de raconter leur histoire un peu mieux que je ne pensais l'avoir fait pour Time Magazine.
Ik ben vele jaren fotograaf geweest. In 1978 werkte ik voor het tijdschrift Time. Ik kreeg een driedaagse opdracht om Ameraziatische kinderen te fotogra
feren. Kinderen die verwekt waren door Amerikaanse soldaten, overal in Zuidoost-Azië, en dan achtergelaten -- 40.000 kinderen door heel Azië. Ik had het woord 'Ameraziatisch' nog nooit gehoord. Ik fotografeerde enkele dagen kinderen in verschillende landen. Zoals vele fotografen en journalisten hoop ik altijd dat als mijn foto's gepubliceerd worden, ze daadwerkelijk invloed hebben op de situatie, in plaats van slechts te documenteren. Ik werd zo geraakt door wat ik zag, en ik was zo ontev
...[+++]reden met het artikel dat volgde, dat ik besloot om 6 maanden vrijaf te nemen. Ik was 28 jaar. Ik besloot om met 6 kinderen in verschillende landen wat tijd door te brengen om te proberen hun verhaal wat beter te vertellen dan ik dacht voor Time te hebben gedaan.Mais en fait, quelque chose de tout-à-fait réel s'est produit dans ma vie quand j'avais 14 ans. Et on a découvert que mon frère, en 1967, et ensuite mon père, six mois plus tard, avaient une tumeur au cerveau. Et ma mère croyait que quelque chose s'était mal passé, et qu'elle allait trouver ce que c'était. Et qu'elle allait le réparer.
Maar eigenlijk was er werkelijk iets echt in mijn leven dat gebeurde toen ik ongeveer veertien was. Toen er ontdekt werd dat mijn broer, in 1967, en daarna mij vader, zes maanden later, hersentumoren hadden. En mijn moeder geloofde dat er iets mis was gegaan, en ze zou er achter komen wat dat was. En ze ging het herstellen.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'étai
t pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux
couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken
...[+++]konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Il y a environ 30 ans, quand je travaillais en oncologie à l'hôpital pour enfants de Philadelphie, un père et son fils sont venus me voir dans mon bureau, il leur manquait l’œil droit à tous les deux, quand j'ai pris leurs dossiers médicaux, il est devenu évident que
le père et le fils avaient une forme rare de tumeur oculaire héréditaire : un rétinoblastome, et le père savait qu'il l'avait transmis à son fils. Ce moment a ch
angé ma vie. Il m'a poussé à aller de l'avant et à codiriger une équipe qui a découvert la première gène de pré
...[+++]disposition au cancer. Dans les décennies suivantes, il y a eu un mouvement sismique dans notre compréhension de ce qui se passe, quelles variations génétiques se cachent derrière ces différentes maladies. En fait, on connaît la molécule de base de milliers de caractéristiques humaines et, chaque jour, des milliers de personnes sont informées sur leurs risques d'avoir telle maladie ou telle autre. Pourtant, si vous me demandez : « Cela a-t-il impacté l'efficacité, la manière dont nous avons été capables de développer des médicaments ? » la réponse est « pas vraiment ». Si vous regardez le coût de la recherche pharmaceutique, à la façon dont c'est fait, ça n'a pas bougé.
Ongeveer 30 jaar geleden werkte ik in de oncologieafdeling van het kinderziekenhuis in Philadelphia. Een vader en zijn zoon stapten mijn praktijkruimte binnen. Ze misten allebei hun rechteroog. Uit hun medische geschiedenis bleek dat be
iden een zeldzame vorm van een erfelijke oogtumor, retinoblastoom, hadden. De vader wist dat hij dat op zijn zoon had overgedragen. Dat moment veranderde mijn leven. Het zette me aan om door te gaan en mee leiding te geven aan een team dat het eerste kankerveroorzakend gen ontdekte. In de jaren sindsdien heeft er letterlijk een aardverschuiving plaatsgevonden in ons begrip van wat er gebeurt, van de geneti
...[+++]sche variaties als oorzaak van ziekten. Nu weten we dat er voor duizenden menselijke kenmerken, een moleculaire basis bestaat. Elke dag horen duizenden mensen dat ze het risico lopen om deze of gene ziekte te krijgen. Maar als je vraagt of we daarom nu beter zijn geworden in de ontwikkeling van medicijnen, moeten we zeggen: “Niet echt.” Als je kijkt naar wat het kost om geneesmiddelen te ontwikkelen, is er in principe niet veel veranderd.A ce moment-là, il a été dans 14 zones de guerre, il est donc apte à rendre de meilleurs avis, peut-être, que des gens qui n'ont jamais exercé ce métier. Mais néanmoins, il est l'avant-garde de l'expérimentation consistant à faire le bien avec très peu de ressources venant de l'extérieur, je le répète, des pires endroits de la planète. Juste après le Timor, le 1
1 septembre s'était passé, il est nommé commissaire de l'ONU aux Droits de l'Homme, il doit équilibrer entre la liberté et la séc
urité et déterminer quoi faire quand le pays le
...[+++] plus puissant de l'ONU veut renier la convention de Genève, renier une loi internationale? Devez-vous le dénoncer? Eh bien, si vous le faites, il est probable qu'on ne vous acceptera plus à la table des négociations. Vous n'osez pas faire ça. Vous essayez plutôt de charmer le président Bush -- et c'est ce qu'il a fait. Et ainsi, il a obtenu lui-même, malheureusement, sa dernière et tragique mission -- en Irak -- celle qui devait lui être fatale. Un mot sur sa mort, qui est si effroyable, bien que la guerre ait été déclarée à cause d'un lien entre Saddam Hussein et les terroristes du 11 septembre, incroyable ou non, ni l'administration Bush ni les envahisseurs n'avaient rien organisé avant la guerre, pour répondre au terrorisme.
Tot dan is hij in 14 oorlogsgebieden geweest. Hij is waarschijnlijk beter in het maken van beslissingen dan mensen die dit werk nooit eerder gedaan hebben. Maar toch: hij is als een vooruitstrevend experiment. Hoe kun je goed doen met beperkte middelen? En dat op de meest verschrikkelijke plaatsen. Na Timor en na 9/11 wordt hij VN-commissaris voor de Mensenrechten. Hij moet een balans vinden tussen vrijheid en vei
ligheid. Hij moet uitvogelen wat je doet als het machtigste land van de VN zich onttrekt aan de Geneefse Conventies en aan het internationaal recht. Keur je dit af? Maar als je afkeurt, dan kom je waarschijnlijk nooit meer rond
...[+++]de tafel. Misschien houd je je stil en probeer je president Bush te verleiden. Dat is wat hij koos. Op die manier verdiende hij, jammer genoeg, zijn laatste aanstelling in Irak, die leidde tot zijn dood. Wat zo triest is aan zijn dood, is dit ondanks de voorspelde oorlog in Irak, en de connectie tussen Saddam Hussein en de 9/11-terreur, ondanks dat troffen de regering Bush en het leger geen voorbereidingen om met terrorisme om te kunnen gaan.(Rires) Et je les ai laissés là. je suis revenu deux mois plus tard, et les 26 enf
ants sont entrés et avaient l'air très très calmes, j'ai dit, Et bien, avez-vous regardé ces trucs? Ils ont dit, Oui. Vous avez compris quelque chose? Non, rien. Alors j'ai dit, Et bien combien
de temps avez-vous passé à vous entraîner avant de décider que vous n'aviez rien compris? Ils ont dit, On le regarde tous les jours. Alors j'ai dit, Depuis deux mois, vous avez regardé des trucs que vous ne compreniez pas? Alors une fille de 12 ans a levé la main
...[+++]et a dit, littéralement, A part le fait qu'une mauvaise réplication de l'a molécule d'ADN provoque des maladies génétiques, nous n'avons rien compris. (Rires) (Applaudissements) (Rires) Il m'a fallu trois ans pour publier ça. Le British journal of Education Technology vient juste de le publier.
(Gelach) Ik liet ze dus bezig zijn. Ik kwam terug na twee maanden, en de 26 kinderen kwamen heel, heel stil binnen. Ik zei: Nou, heb je naar een van die dingen gekeken? Zij zei: Ja, dat hebben we gedaan. Heb je er iets van begrepen? Nee, niets. Dus zei ik: Wel, hoe lang zijn jullie er mee bezig geweest voordat jullie besloten dat je er niets van begreep? Zij zeiden: We zijn er elke dag mee bezig geweest. Dus zei ik: Zijn jullie twee maanden bezig geweest met zaken waar je niks van begreep? Een 12-jarige meisje steekt haar hand op en zegt: - letterlijk
- Afgezien van het feit dat onjuiste replicatie van het DNA-molecuul de oorzaak is van
...[+++]genetische ziekte, hebben we niets anders begrepen. (Gelach) (Applaus) (Gelach) Het kostte me drie jaar om dat te publiceren. Het is net gepubliceerd in het British Journal of Educational Technology.Une dynamique extrêmement puissante aux implications commerciales et culturelles énormes est en action. À savoir, cette technologie permet de faire confiance à des inconnus. On vit désormais dans un grand village où on peut imiter les liens qui s'établissaient en face à face auparavant, mais à une échelle et
d'une manière qui n'avaient jamais été possibles auparav
ant. Donc ce qui se passe vraiment c'est que les réseaux sociaux et la technologie en temps réel nous ramè
nent en arrière. On fait ...[+++] du troc, du commerce, des échanges, des partages, mais ils sont réinventés sous des formes dynamiques et attractives. Ce que je trouve fascinant c'est qu'on a connecté notre monde pour partager, que ce soit dans notre quartier, notre école, notre bureau, ou notre réseau Facebook. Et cela crée une économie de ce qui est à toi est à moi . Du puissant eBay, le grand-père des marchés d'échange, aux sociétés d'autopartage comme GoGet, où vous payez une mensualité pour louer des voitures à l'heure, en passant par les plate-formes de prêts sociaux comme Zopa, où n'importe qui dans le public ici qui a € 100 à prêter, pourra trouver un emprunteur n'importe où dans le monde, là encore on partage et on collabore d'une manière qui je pense est plus hip que hippie.
Een extreem sterke dynamiek, die grote commerciële en culturele implicaties heeft, is hier aan het werk. Namelijk, technologie zorgt voor vertrouwen tussen vreemdelingen. We wonen tegenwoordig in een globaal dorp Waarin we de onderlinge band kunnen nabootsen die normaliter alleen ontstaat als je el
kaar in de ogen kunt kijken maar dan op een schaal en een manier die nooit eerder mogelijk was. Wat nu dus eigenlijk gebeurt is dat sociale netwerken en real-time technologieën dit mogelijk maken. We doen aan ruilhandel, handel, ruilen, delen, maar ze zijn opnieuw uitgevonden in dynamische en aantrekkelijke vormen. Wat ik fascinerend vind is da
...[+++]t we onze wereld feitelijk hebben opgebouwd om te delen, of dat nu in onze buurt, onze school, ons kantoor of ons Facebook netwerk is. En dat creëert een economie van wat van jouw is, is van mij. Van het machtige eBay, de grootvader van de online marktplaatsen, tot auto deel bedrijven als GoGet, waar je een maandelijks bedrag betaald om auto's per uur te huren, tot sociale leen platformen als Zopa, dat iedereen in dit publiek met $100 te verlenen, kan koppelen aan een lener ergens in de wereld, We delen en werken weer samen op manieren die ik hipper dan hippies vind.Comme avec BP, on bouche le trou, du moins temporairement, mais pas avant d'extraire un prix monumental. Nous avons essayé de trouver pourquoi nous permettons que cela se produise, parce que nous sommes au milieu de ce qui est peut-être le pari le plus risqué que nous ayo
ns jamais pris : le fait de décider de ce qu'il faut faire ou ne pas faire par rapport au changement climatique. Et comm
e vous le savez, on passe beaucoup de temps, dans ce pays et dans le monde, à débattre du climat. A la question, Et si les scientifiques de l'IPCC é
...[+++]taient tous dans l'erreur? Et une question bien plus pertinente -- comme le dit le physicien du MIT Evelyn Fox Keller -- Et si ces scientifiques avaient raison? Vu les enjeux, la crise climatique nous appelle clairement à l'action selon le principe de précaution -- la théorie selon laquelle lorsque la santé de l'homme et l'environnement courent un risque significatif et quand les dégâts potentiels sont irréversibles, nous ne pouvons pas nous permettre d'attendre une certitude scientifique parfaite. Il vaut mieux se tromper en penchant vers la prudence.
Zoals bij BP wordt het gat gedicht, tenminste tijdelijk, maar niet voordat het een enorme prijs heeft gev
ergd. We moeten ons afvragen waarom we dit steeds laten gebeuren,
want we zitten middenin de gok met wellicht de hoogste inzet ooit: beslissen wat we gaan doen, of niet doen, aan de klimaatverandering. Zoals jullie weten is er veel tijd besteed, in dit land en over de hele wereld, aan de klimaatdiscussie. Op de vraag: Wat als de IPCC-wetenschappers het helemaal verkeerd hebben? Een veel relevantere vraag -- zoals MIT-natuurkundige Evelyn Fox Keller het stelt -- is: Wat als
...[+++] al die wetenschappers gelijk hebben? Gezien de inzet, roept de klimaatcrisis ons heel duidelijk op te handelen naar het voorzorgsbeginsel -- de theorie die stelt dat als de gezondheid van mensen en het milieu een zeker risico lopen en als de mogelijke schade onomkeerbaar is, we ons niet kunnen permitteren om te wachten op perfecte wetenschappelijke zekerheid. Beter het zekere voor het onzekere nemen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
transparence qu'ils avaient fait passé ->
Date index: 2024-08-26