Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "selon les américains " (Frans → Nederlands) :
En un sens, ça paraît paradoxal, mais selon Martin Indyk de l'administration Clinton, les iraniens n'avaient pas entièrement eu tort car plus il y aurait de paix entre Israël et Palestine, selon les américains, plus l'Iran serait isolé.
Het klinkt een beetje paradoxaal, maar volgens Martin Indyk uit de regering Clinton had Iran het niet helemaal fout omdat meer vrede tussen Israël en de Palestijnen omdat meer vrede tussen Israël en de Palestijnen Iran verder zou isoleren, zo geloofde de VS.
ça s'appelle, Des raisons d'exclure les Chinois : La viande ou le riz : l'homme américain contre le coolie asiatique : Lequel survivra ? Il défendait la thèse que les chinois qui mangeaient du riz allaient forcément faire baisser l
e niveau de vie des américains qui mangeaient de la viande. Et donc c'est une des raisons pour lesquelles il faut les exclure de ce pays. C'est avec ce genre d'opinions que le Décret d'Exclusion des Chinois a été adopté entre 1882 et 1902, le seul moment de l'histoire américaine où un groupe a été exclu de façon spécifique en raison de son origine nationale ou ethnique. D'une certaine façon, comme les Chinois é
...[+++]taient attaqués, le chop suey a été créé comme mécanisme de défense. Qui a eu l'idée du chop suey ? Il y a beaucoup de mystères et de légendes différentes, mais celle qui m'a semblé la plus intéressante est dans cet article de 1904. Un Chinois du nom de Lem Sen arrive à Chinatown, à New York City, et dit, Je veux que vous arrêtiez tous de faire du chop suey, parce que je suis le créateur et l'unique propriétaire du plat que l'on appelle chop suey. Et la façon dont il raconte ça, c'est qu'il y avait un type, un diplomate chinois connu qui était venu et qui lui avait dit de faire un plat qui serait très populaire et qui pourrait passer pour un plat chinois. Et selon ses propres mots -- on ne publierait jamais ça aujourd'hui -- mais en gros, l'américain est devenu très riche.
Enkele redenen voor de uitsluiting van Chinezen Vlees versus rijst: Amerikaanse mannelijkheid versus Aziatisch koeliegedrag: Welke zal overleven? Het betoog was dat Chineze mannen die rijst aten noodzakelijk de levensstandaard van vleesetende Amerikaanse mannen omlaag zouden halen. Logischerwijs volgt hier dan uit dat dit één van de redenen is waarom wij hen moeten uitsluiten van dit land. Dus, met steun van sentimenten zoals deze werd de Chinese Uitsluitingswet aangenomen tussen 1882 en 1902. Dit was de enige keer in de Amerikaanse geschiedenis dat een groep werd uitgesloten gebaseerd op nationale herkomst of ethniciteit. In zekere zin, omdat de Chinezen onder vuur lagen, werd chop suey gelanceerd als een verdedigingsmechanisme. Wie kwam e
...[+++]r op het idee voor chop suey? Er zijn vele verschillende mysteries, vele verschillende legenden maar degene die ik het meest interessant vind, is dit artikel uit 1904. Een Chinees met de naam Lem Sen duikt op in Chinatown, New York, en zegt: Ik wil dat jullie allemaal stoppen met chop suey maken omdat ik de originele uitvinder ben en de exclusieve rechten heb van het gerecht dat bekend staat als chop suey. Zoals hij het vertelt, was er een man, een beroemde Chinese diplomaat die arriveerde. Hij moest een gerecht te maken dat er erg populair uitzag en, ik citeer, door kon gaan voor Chinees. Zoals hij zei -- - we zouden dit vandaag de dag nooit printen - maar het komt erop neer dat de Amerikaanse man erg rijk is geworden.A son époque, ma mère n'est pas allée à l'université. Peu de femmes le faisaient. Aujourd'hui, pour deux homme qui obtiennent un diplôme universitaire, il y a trois femmes qui en font autant. Les femmes, pour la première fois cette année, sont devenues majoritaires dans l
a population active américaine. Et elles commencent à dominer beaucoup de métiers -- médecins, avocates, banquières, comptables. Plus de 50 % des directeurs sont aujourd'hui des femmes. Et dans les 15 professions qui croîtront le plus dans la
prochaine décennie, selon les prévisions, seu ...[+++]les deux ne sont pas dominées par les femmes. L'économie mondiale est donc en train de devenir l'un des endroits où les femmes réussissent mieux que les hommes, croyez-le ou non, et ces changements économiques commencent à rapidement modifier notre culture -- ce à quoi ressemblent nos comédies romantiques, ce à quoi ressemblent nos marriages, ce à quoi ressemblent nos rendez-vous amoureux, tout comme notre nouvelle galerie de super-héros. Pendant longtemps, c'est l'image de la masculinité américaine qui a dominé -- coriace, rude, qui contrôle son environnement. Il y a quelques années, le cow-boy Marlboro a été mis à la retraite, et remplacé par ce spécimen beaucoup moins impressionnant, qui est une parodie de la masculinité américaine. Et voilà ce que nous avons dans nos publicités aujourd'hui.
In de tijd van mijn moeder ging ze niet studeren. De meeste vrouwen niet. Maar nu vinden we voor elke twee mannen die afstuderen drie vrouwen die dat ook doen. Vrouwen vormen dit jaar voor het eerst de meerderheid van de Amerikaanse beroepsbevolking. Langzaam maar zeker gaan ze een hoop beroepen domineren -- dokters, advocaten, bankiers, accountants. Meer dan 50% van de managers zijn nu vrouwen. En van de 15 beroepen die naar verwa
chting de komende 10 jaar het meest zullen groeien worden er slechts twee niet door vrouwen beheerst. De wereldeconomie wordt een plaats waar vrouwen meer succes hebben dan mannen, of je het nu gelooft of niet,
...[+++] en deze economische veranderingen beginnen snel effect te hebben op onze cultuur -- hoe onze romcoms eruit zien, hoe onze huwelijken eruit zien, hoe we daten, en wie onze nieuwe superhelden zijn. Lange tijd voerde dit beeld van Amerikaanse mannelijkheid de boventoon -- stoer, ruig, meester over zijn omgeving. Een paar jaar geleden ging de Marlboro Man met pensioen om vervangen te worden door dit veel minder indrukwekkende model, een parodie op Amerikaanse mannelijkheid. Dat beheerst tegenwoordig onze reclames.Lorsque la crise financière a éclaté en 2008, les banques centrales britannique et américaine se sont mises à émettre des obligations, via leur propre gouvernement, selon une politique appelée « assouplissement quantitatif ». Autrement dit, selon ce qu'il adviendra de ces obligations, cela revient à faire marcher la planche à billets.
Toen de financiële crisis in 2008 insloeg, begonnen de centrale banken van de VS en het VK met het opkopen van obligaties die door hun eigen overheid waren uitgegeven, in een beleidsvorm die 'quantative easing' heet. Afhankelijk van wat er gebeurt wanneer de obligaties vervallen, is dit gelddrukkerij onder een andere naam.
Au fil des années, nous avons été si généreux avec ces autres paysages dans notre pays, les revêtant de la fierté américaine, des endroits qui selon nous nous définissent : le Grand Canyon, Yosemite, Yellowstone.
In het verleden zijn we zo gul geweest voor andere landschappen in de Verenigde Staten, die we bedolven onder Amerikaanse trots. Plekken die ons nu definiëren: Grand Canyon, Yosemite, Yellowstone.
Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui fer
ont de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007,
...[+++] l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlandse Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die
...[+++]binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Selon Pew Research, environ un tiers des adolescents américains envoient plus de 100 SMS par jour.
Volgens Pew Research stuurt een derde van de Amerikaanse tieners meer dan 100 sms-jes per dag.
Et ce que je veux vous laisser comme message, c'est la question ultime selon moi. Je veux dire, je suis économiste, mais ceci n'est finalement pas une question économique, c'est une question morale. Sommes-nous, en tant qu'Américains, sommes-nous une société encore capable de faire des choix politiques qui demandent des sacrifices maintenant, en payant plus d'impôts, afin d'améliorer le futur à long terme, non seulement de nos enfants, mais de notre communauté ?
Dus wat ik je graag wil meegeven is volgens mij de ultieme vraag. Ik ben econoom, maar dit is niet een economische vraag, maar een morele. Zijn wij, Amerikanen, bereid -- is onze gemeenschap nog in staat -- om de politieke keuze te maken om nu een offer te brengen door meer belastingen te betalen, om de langetermijnperspectieven te verbeteren, niet alleen voor onze kinderen, maar voor onze gemeenschap?
Ce n'est pas une surprise. Selon l'Agence de Protection de l'Environnement, les Américains passent 90% de leur temps à l'intérieur.
Het is geen verrassing dat we ons zo voelen, want volgens het milieu-agentschap van de VS brengen Amerikanen negentig procent van hun tijd binnen door.
Selon l'Agence américaine de statistiques du travail, le travail d'éboueur est une des 10 professions plus dangereuse du pays, et j'ai appris pourquoi.
Volgens het Bureau voor Arbeidsstatistieken, is vuilnisman een van de 10 gevaarlijkste beroepen in het land, en ik weet nu hoe dat komt.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
selon les américains ->
Date index: 2021-03-28