Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "savais qu'elle était venue " (Frans → Nederlands) :
Je savais qu'elle était venue me dire au revoir.
Ik wist dat ze afscheid was komen nemen.
J'ai donc décidé d'aller chez un thérapeute. Après quelques mois de thérapie, elle m'a observée et m'a demandé : « Qui vous a élevée jusqu'à vos 3 ans ? » C'était une question étrange. J'ai répondu : « Mes parents. » Elle m'a alors dit qu'elle en doutait. Parce que, si c'était le cas, mes problèmes auraient été bien plus compliqués. J'aurais pu croire à une plaisanterie mais je savais qu'elle était sérieuse.
Ik besloot een therapeut op te zoeken. Ik kwam al een paar maanden bij haar toen ze me aankeek en vroeg: Wie heeft je eigenlijk opgevoed tot je drie jaar was? Ik vond het een rare vraag. Ik zei: Mijn ouders . Waarop zij zei: Volgens mij niet, want als dat zo was, hadden we nu te maken met veel gecompliceerder dingen. Het klonk alsof ze een grapje ging maken, maar ik wist dat ze het meende.
Et la raison pour laquelle elle était venue avec sa mère est que cette enfant de 6 ans avait enseigné à sa mère à lire et à écrire.
De reden waarom ze dat deed, is dat dit kind van zes haar moeder had leren lezen en schrijven.
C'était un bureau qui a pris quelques 40 années à construire. Vous savez -- tout ce qu'il y avait. C'est ma fi
lle, Jean. Elle est venue. Elle est infirmière à San Francisco. Piochez, J'ai dit. Des morceaux. Je veux des morceaux. Des petits bouts. J'ai eu cette idée : une vie de petits morceaux, sur lesquels je commence tout juste à travailler - mon prochain projet. C'est ma soeur. Elle s'est chargée des photos, parce que j'étais un grand collectionneur de photos instantannées
dont je pensais qu'elles ...[+++] disaient beaucoup. Et là, ce sont des photos qui -- il y avait quelque chose de bien dans les photos brûlées. Je ne savais pas. J'ai regardé ça -- J'ai dit, Wouah, est-ce que c'est mieux que le -- Voilà ma proposition sur Jimmy Doolittle. J'ai fait ce film pour la télévision. C'est la seule copie que j'avais -- des morceaux.
Het kostte 40 jaar om dat bureau t
e maken. Weet je -- alle spullen. Dat is mijn dochter Jean. Ze kwam. Ze is verpleegkundige in San Francisco. Graaf 't op, zei ik. Stukjes. Ik wil stukjes, stukjes en beetjes. Ik had een idee: een leven uit stukjes en beetjes, waar ik nu ne
t aan begin -- mijn volgende project. Dat is m'n zus. Ze ontfermde zich over de foto's, ik was namelijk een groot verzamelaar van foto's die ik veelzeggend vond. Dit zijn wat foto's die -- er was iets goeds aan de verbrande foto's. Ik weet niet. Ik keek naar die -- I
...[+++]k zei: Wow, dat is beter dan de -- Mijn voorstel voor Jimmy Doolittle. Ik heb die film voor TV gemaakt. Het was mijn enige kopie -- delen ervan.Donc c'est une chanson sur comment tout le monde est malheureux parce q
ue vous savez, nous venons de Russie. (rires) J'ai été voir Kitt
y Carlisle Hart, et elle a 96 ans, et quand je lui amené un exemplaire de Les éléments du style, elle a dit qu'elle y tiendrait beaucoup. Et j'ai dit, oh, et elle parlait de Moss Hart, et j'ai dit, tu sais, quand t
u le recontrais, tu savais que c'était lui, et elle a d
it, je savais que c' ...[+++]était lui. (rires) Je suis celle qui aurait dû garder le livre mais c'était un moment vraiment merveilleux.
Dat is een lied over de ellende van iedereen want, weet je... we komen uit Rusland. (Gelach) Ik ging Kitty Carlisle Hart opzoeken, die 96 is. Toen ik haar een exemplaar bracht van De elementen van stijl zei ze dat ze het zou koesteren. Zij had het over Moss Hart, en ik zei: Wanneer je hem ontmoette, wist je dat het hem was. En zij zei: ..wist ik dat HIJ het was. (Gelach) Dus ik had het boek zelf moeten houden, maar het was geweldig moment.
Au Burundi je suis entrée dans
une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit
: « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'étai
t pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches
...[+++]et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent
van de tweeduizend mensen hier hebben geen ad ...[+++]vocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Alors,
un après-midi, elle avait entendu parler du foyer, Jaclyn a quitté la maison de son père et elle a marché pendant 2 jours, 2 jours à travers le territoire Masai. Elle a dormi avec les hyènes. Elle s’est cachée la nuit. D’un côté, elle imaginait son père en train de la tuer, et de l’autre, Mama Agnes l’accueillant, avec l’espoir qu’elle l’accueillerait quand elle arriverait au foyer. Et quand elle arriva au foyer elle fut accueillie. Et Agnes l’a pris chez elle. Et Agnes l’a aimée. Et Agnes l’a soutenue pendant un an. Et elle est allée à l’école et elle a trouvé sa voix et elle a trouvé son
...[+++] identité et elle a trouvé son cœur. Et puis, le temps est venu où elle était prête à retourner parler à son père d’une réconciliation, c'était un an après. Et j’ai eu le privilège d’être dans la hutte quand elle fut réunie et réconciliée avec son père.
Ze hoorde over het vluchthuis, Jaclyn verliet het huis van haar vader en liep twee dagen door Masai-gebied. Ze sliep met de hyena's. Ze verstopte
zich 's nachts. Ze stelde zich voor dat haar vader haar doodde en Mama Agnes haar begroette, in de hoop dat zij haar zou begroeten als ze aankwam in het huis. Toen ze aankwam in het huis, werd ze begroet. Agnes nam haar binnen en hield van haar. Agnes ondersteunde haar gedurende een jaar. Ze ging naar school en kreeg haar stem en haar identiteit. Ze vond haar hart. Toen kwam de tijd dat ze terug moest om met haar vader te praten over een verzoening, na een jaar. Ik had het genoegen aanwezig te
...[+++]zijn in de hut toen ze verenigd werd met haar vader en ze zich verzoenden.Eh bien, c'est tellement intéressant de noter que l'éducation de Donnell a été très semblable à la mienne, et j'ai effectivement vu Do
nnell jouer quand j'avais environ 12 ans, et que lui et sa famille sont venus à Inverness, qui est environ à 45 minutes d'où je vivais, et j'ai été tout simplem
ent époustouflée, c'était tout simplement incroyable, et vous, ici, saurez bientôt pourquoi, mais ce style de violon était pour moi incroyabl
...[+++]e ; maman était là avec moi, et elle disait - la mère de Donnell est venue sur scène, et a dansé avec ses enfants, et maman disait : C'est Julie MacDonnell, je dansais avec elle quand nous étions enfants. J'étais loin de penser que nos enfants joueraient des instruments, vous savez, joueraient de la musique, oui. 12 ans, euh, 20 ans plus tard, elle était loin de penser que ses enfants se marieraient, mais en tout cas, alors, j'ai reçu un coup de fil environ, je ne sais pas, sept ans plus tard. J'avais 19 ans, en première ou deuxième année de fac, et c'était Donnell, il a dit : Salut, tu ne me connais sans doute pas, mais je m'appelle Donnell Leahy. Et j'ai dit, je te connais. J'ai une de tes cassette chez moi. Et il a dit : « Eh bien, je suis à Truro, c'est là que je me trouvais, et il m'a invité à aller diner.
Het is gewoon interessant dat Donnells opvoeding erg lijkt op mijn opvoeding. Ik heb Donnell zien spelen toen ik 12 jaar oud was. Hij en zijn familie kwamen naar Inverness, dat ongeveer 45 minuten rijden is van waar ik woonde. Ik werd overweldigd, het was gewoon geweld
ig. Je zult er snel genoeg achter komen, maar ik kon niet geloven hoe goed zijn vioolspel was. Mam was daar ook. Ze zei -- Donnells moeder kwam op het podium en danste met haar kinderen. Mam zei: Dat is Julie MacDonnell, vroeger danste ik met haar toen we klein waren. Ik had nooit gedacht dat onze kinderen instrumenten zouden bespelen, muziek zouden maken. Twaalf jaar later
...[+++], eh, 20 jaar later had ze nooit gedacht dat haar kinderen zouden gaan trouwen. Maar goed, toen kreeg ik een telefoontje, zowat zeven jaar later. Ik was 19, eerste of tweede jaar aan de universiteit, en het was Donnell. Hij zei: Hoi, je kent me waarschijnlijk niet maar mijn naam is Donnell Leahy. Ik zei: Ik ken jou. Ik heb een opname van jou thuis. Hij zei: Nou, ik ben in Truro, waar ik was, en hij vroeg me uit eten.Je me souviens, elle avait une sorte de blessure à la cheville. un bandage élastique, et elle avait des béquilles. Je dirais qu'elle était très grande. Je venais d'entrer au lycée à l'époque. Je dirais qu'elle était en première. mais je ne l'avais jamais vue avant. Elle ne fréquentait pas mon école. Je ne savais pas son nom, et je ne le saurai jamais.
Ik herinner me dat ze een blessure aan haar enkel had. Ze droeg een knelverband en had krukken. Ze was erg lang, zou ik zeggen. Ik ging dat jaar naar de middelbare school. Ik zou zeggen dat zij in de onderbouw zat, maar ik had haar nog nooit gezien. Ze ging niet naar mijn school. Ik wist haar naam niet, en zal die nooit weten.
Elle est venue en Californie, à Los Angeles me rendre visite et nous sommes allés à Malibu, cet endroit l'a beaucoup déçue. (Rire) Puis nous sommes allés dans un restaurant de pois
son, Chad le surfer était notre serveur, lorsqu'il est venu à notre table ma mère lui a demandé : Proposez-vous des spécialités, jeune homme ? Et Chad a répondu : Ouai, genre ... ça, du saumon, qui est genre roulé dans ce truc, genre une de croûte de wasabi. C'est une vraie tuerie. Et ma mère s'est tournée ve
rs moi et m'a dit : ...[+++]Mais quelle langue parle t-il ? (Rire) J'ai répondu Anglais maman . Et elle a secoué la tête et dit : Oh ces américains ! Nous leur avons donné une langue. Pourquoi ne l'utilisent ils pas ? (Rire) Alors cette femme, une anglicane qui s'est convertie au catholicisme quand elle a épousé mon père -- il n'y a pas plus religieux qu'un converti catholique -- a décidé d'enseigner dans des régions rurales au Nigeria en particulier aux femmes Igbo la méthode d'ovulation Billings le seul moyen de contraception autorisé par l'Eglise Catholique.
Ze kwam naar Los Angeles om me te bezoeken, en we gingen naar Malibu, dat haar erg teleurstelde. (Gelach) Toen gingen we naar een visrestaurant, en Chad de surfer was onze ober. Hij kwam aan tafel en mijn moeder vroeg: Heb je nog bijzondere gerechten, jongeman? Chad zegt: Zeker weten, we hebben totaal gave zalm gerold in een soort korst van wasabi, weet je wel. Helemaal waus... Mijn moeder draaide zi
ch naar mij en zei: Welke taal spreekt hij? (Gelach) Ik zei: Engels, mam. Ze schudde haar hoofd en zei: O, die Amerikanen... we gaven hen een taal. Waarom gebruiken ze die niet? (Gelach) Dus deze vrouw, die overstapte van de kerk van Engeland
...[+++] naar het katholicisme toen ze mijn vader trouwde -- en niemand is doller dan een katholieke bekeerling -- besloot in de landelijke gebieden van Nigeria, vooral aan Igbovrouwen de Billings-ovulatiemethode te onderwijzen. Dit was het enige voorbehoedmiddel met katholieke goedkeuring. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
savais qu'elle était venue ->
Date index: 2021-12-24