Vertaling van "réelle d'un cheval mort " (Frans → Nederlands) :

Je ne connais pas l'odeur réelle d'un cheval mort, mais l'odeur de celle-ci doit probablement s'en rapprocher. C'est vraiment horrible. Les mouches à viande ne peuvent pas s'en empêcher. Elles s'y posent, et elles descendent tout en bas. Elles y déposent leurs œufs, en pensant que c'est un bon morceau de charogne, et sans comprendre qu'il n'y a pas de nourriture pour les œufs qui vont mourir ; mais la plante, pendant ce temps, en a profité parce que les poils se relâchent et les mouches s'en vont pour polliniser la prochaine fleur. Fantastique.
Ik weet niet hoe een dood paard eigenlijk ruikt, maar de geur van deze bloem komt daar waarschijnlijk vrij dicht bij. Het is echt verschrikkelijk. Bromvliegen kunnen er gewoon niet aan weerstaan. Ze vliegen erin tot helemaal naar beneden. Ze leggen er hun eieren in, denken dat het een mooi stukje aas is en realiseren zich niet dat er geen voedsel is voor de eieren, dat de eieren gaan sterven. Maar de plant heeft ondertussen geprofiteerd omdat de haren stuifmeel loslaten en de vliegen ermee verdwijnen om de volgende bloem te bestuiven - fantastisch.

Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...

La mort des fermes familiales fait partie de ce puzzle, comme tout le reste également du décès de la communauté réelle jusqu'au défi de trouver une bonne tomate, même en été.
Het verdwijnen van familieboerderijen maakt hier deel van uit, zoals bijna alles van de ondergang van de echte gemeenschap, tot de uitdaging van het vinden van een goede tomaat, zelfs in de zomer.

Nous aurions raison de supposer que le moi est une chose vivante réelle. Mais ce n'est pas le cas ; c'est une projection, que nos cerveaux intelligents créent pour nous duper nous-mêmes sur la réalité de la mort.
We zouden bijna gaan geloven dat het zelf een levend iets is. Maar dat is het niet; het is een projectie, gecreëerd door onze slimme hersenen om te kunnen pretenderen dat de dood niet bestaat.

Les conspirateurs pensaient que la mort de Caesar allait provoquer la restauration de la République.. et ils avaient tort. Premièrement, les réformes de Caesar étaient extrêmement populaire parmi les habitants de Rome, qui acclamèrent rapidement son fils adoptif, Octave, son second, Marc je-suis-le-mauvais-cheval- Anthony, et un type appelé Lepidus, formant ainsi le Second Triumvirate
De samenzweerers dachten dat de dood van Caesar de terugkeer van de Republiek in zou luiden, en ze hadden het mis. Ten eerste waren Caesars hervormingen echt populair bij het Romeinse volk, die al snel zijn geadopteerde zoon Octavianus toejuichten, samen met zijn commandant Marcus ik ben het verkeerde paard Antonius. en een gast genaamd Lepidus, als een tweede driemanschap.