Traduction de «règles qui déclarent » (Français → Néerlandais) :

Jusqu'à la Première Guerre, lutter était perçu comme partie inévitable de l'expérience humaine, et comme outil indispensable utile pour atteindre des objectifs quand la diplomacie frappe un mur. Aujourd'hui on a des règles qui déclarent l'aggression illégale et qui stipulent que les forces armées ne sont que justifiées dans l'autodéfense, ou avec l'autorité du conseil de sécurité de l'ONU. Ces règles sont encore enfreintes, mais c'est maintenant plus difficile sans causer des oppositions et du mécontentement. Nous avons aussi une cour pénale internationale pour crimes de guerre à La Haye, innovation très récente. Quatre. Les frontières sont surtout fixes maintenant Suite à la Seconde Guerre, les guerres territoriales ont généralement arrêtées, quand plusieurs pays ont gagé de respecter les frontières internationales et le respect de l'autonomie mutuelle.
Tot de Eerste Wereldoorlog, werd oorlog gezien als een onvermijdelijk deel van de menselijkheid. en als een waardevol iets die je zou kunnen gebruiken om doelen te bereiken, wanneer de diplomatie niet werkte. Vandaag hebben we regels die daden zoals agressie illegaal verklaren, en bepalen dat de inzet van een krijgsmacht alleen is gerechtvaardigd in zelfverdediging of met de goedkeuring van de VN-Veiligheidsraad. Deze regels wordem nog steeds gebroken, maar vandaag is het moeilijker om dit te doen zonder oppositie en afkeuring. Ook hebben we een internationaal gerechtshof voor oorlogsmisdaden in Den Haag en dat is een zeer recente innovatie. Vier. Grens problemen zijn meestal nu opgelost. Na de Tweede Wereldoorlog, territoriale oorlogen waren over het algemeen gestopt wanneer de meeste landen hebben toegezegd om internationale grenzen te accepteren. en respect te hebben voor andere volken autonomie.

Pourquoi les gens se sentent tellement malheureux et non impliqués au travail ? Parce que les entreprises d'aujourd'hui sont incroyablement et vertigineusement complexes - les piliers traditionnels de management sont obsolètes, déclare Yves Morieux. Ainsi, dit-il, il incombe à chaque employé d'explorer le labyrinthe des interdépendances. Dans cet exposé énergique, Morieux propose six règles pour une « simplicité intelligente. » (Règle numéro un : comprendre ce que vos collègues font réellement.)
Waarom voelen mensen zich ellendig en niet betrokken bij hun werk? Omdat werk vandaag de dag steeds ingewikkelder wordt — en de traditionele pijlers van het management verouderd zijn, zegt Yves Morieux. Dus, zegt hij, is het aan de individuele werknemers om tussen de wirwar van onderlinge afhankelijkheden door te navigeren. In zijn energieke verhaal biedt Morieux zes regels voor 'slimme eenvoud'. (Regel 1: probeer te begrijpen wat je collega's aan het doen zijn.)

Henri VIII pensa qu'il était grand temps de codifier les règles de succession, aussi les écrivit-il dans son testament, en disant en gros : les garçons aînés d'abord, les filles seulement s'il n'y a plus de garçons — et le Parlement approuva ces règles. Ce qui aurait dû tout mettre au clair, mais nous allons à présent entrer dans la période dite du Gros Bazar . Car le fils d'Henri vécut juste assez lontemps pour tout foutre en l'air. En héritant du trône à l'age de 9 ans, il y avait évidemment une régence, mais cela ne l'empêcha pas de déclarer à 15 ans que les règles de son père étaient stupides, que ses sœurs étaient stupides, et que sa cousine germaine éloignée au premier degré, Lady Jeanne Grey, devrait être la future reine à la place.
Henry VIII dacht dat het hoog tijd was om de regels van erfenis te formaliseren, zo hij schreef ze uit in zijn testament - waar in feite in stond: oudste jongens eerst, alleen meisjes als er geen jongens zijn - en het Parlement keurde de regels goed. Dit zou alles netjes gemaakt moeten hebben, maar we betreden bijna de vreselijk rommelige tijd... ... Omdat de zoon van Hendrik net lang genoeg leefde om het te verpesten - de troon erfend op 9 jarige leeftijd was er, natuurlijk, een sluwe beschermheer die het allemaal regelde, maar hij besloot toch op zijn vijftiende dat de regels van zijn vader dom waren en dat zijn zussen dom waren en dat zijn nicht, Vrouwe Jane Grey, in plaats daarvan de volgende monarch moest zijn.