Vertaling van "rues était souvent " (Frans → Nederlands) :

Les exigences des gens, leurs attentes, leurs raisons d'occuper les rues était souvent aussi variées que contradictoires dans bien des cas.
De eisen van mensen, hun verwachtingen, de redenen waarom ze de straat op gingen, waren vaak even divers als tegenstrijdig.

Ceci s'appelle La Robe. C'est un poème plus long, À cette époque, cette époque qui existe seulement pour moi comme le souvenir le plus fuyant maintenant, quand souvent le premier son que tu entendais le matin était un orage de chants d’oiseaux, puis le doux clopinement des sabots du cheval qui tirait le chariot de lait dans la rue, et le dernier son la nuit en toute probabilité était ton père qui s’arrêtait dans sa voiture, après avoir travaillé tard encore, toujours tard, et descendant pesamment au sous-sol, à la chaudière, pour vider les cendres et calfeutrer les courants avant de remonter l’escalier et tomber dans le lit; dans ces jours lointains, les femmes, ma mère, les mères de mes amis, nos voisins, toutes les femmes que je connaissais, portaient, souvent presque toute la journée, ce qu’on appelait des robes de chambre, bon marché, à motifs, comme de la pulpe, apparemment et exprès sans forme, des robes légères en coton qu’on portait par dessus de sa chemise nuit, et quand on devait chercher un enfant, étendre du linge sur la ligne, ou descendre à l’épicerie au coin, par dessous un manteau, l’ourlet tordu de la chemise de nuit, toujours plat et jauni, pendant dessous.
Nu volgt Het huisschort . Dit is een langer gedicht. In lang vervlogen tijden die voor mij nu nog slechts als vluchtige herinneringen herleven, tijden waarin je 's ochtends vaak werd gewekt door een aanzwellend vogelkoor gevolgd door het gedempte getrappel van het paard van de melkboer onder aan de straat, tijden waarin je vrijwel iedere avond als laatste je vader in zijn auto hoorde voorrijden, na een werkdag die altijd te lang was, eerst klossend naar de kelder, naar de ketel, om as uit te scheppen en de klep te verzetten, en vervolgens naar boven, waar hij zijn bed in rolde. In die lang vervlogen tijden droegen vrouwen, mijn moeder, de moeders van mijn vrienden, buurvrouwen, alle vrouwen die ik kende, een groot deel van de dag het zogenaamde huisschort, een goedkope, bedrukte lap, schijnbaar met opzet vormeloze lichtkatoenen hoezen, die je over je nachthemd droeg, en als je naar een kind op zoek ging, was aan de lijn hing, of even iets haalde bij de winkel op de hoek, onder een jas. De verwrongen zoom van je nachthemd stak er dan slap en vergeeld onder uit.

Et ce sont eux qui font du bénéfice ou se retrouvent en déficit, selon leur habileté à gérer le commerce. Maintenant, le groupe auquel je veux que vous réfléchissiez, cependant, c’est la base, l'infanterie. Le plus souvent, ce sont des jeunes qui passent leur journée debout au coin des rues à vendre de la drogue. Tâche extrêmement dangereuse. Il est important de noter que la masse, la majorité des gens dans cette organisation, sont à la base. Oui, comme dans un McDonald’s. D’une certaine manière, ces fantassins, c’est comme les personnes qui prennent votre commande dans un McDonald’s. Et même, ce n’est pas un hasard s’ils se ressemblent tant. En fait, dans ces quartiers, ce sont les mêmes. Les gamins qui travaillent dans un gang sont en fait en même temps, souvent à temps partiel, aussi employés chez McDonald’s. Ce qui, je pense, confirme les conclusions dont j’ai parlé, à savoir que c’est un travail pourri que d’être dans un gang. Parce que, évidemment, si appartenir à un gang était un boulot si merveilleux, si lucratif, pourquoi donc ces gars iraient-ils travailler au noir chez McDonald’s ?
En zij zijn degenen die winst of verlies draaien, afhangende van hoe goed zij zijn in het runnen van hun zaken. De groep waarvan ik echt wil dat u er over nadenkt, zijn die aan de onderkant van de ladder, het voetvolk. Dit zijn normaal gesproken de tieners, die op de hoek van de straat de drugs staan te verkopen. Extreem gevaarlijk werk. Het is belangrijk op te merken dat al het gewicht, alle mensen in deze organisatie aan de onderkant zitten, net als bij McDonald's. Dus op een bepaalde manier is het voetvolk net als de mensen die jouw bestelling opnemen bij McDonald's. Het is niet toevallig dat zij op elkaar lijken. Het is zelfs zo dat in deze buurten, zij dezelfde mensen zijn. Dezelfde tieners die in de bende werken zijn ook, tegelijkertijd, part-time aan het werk op plekken als McDonald's. Ik denk dat dit wel aangeeft wat het voornaamste resultaat is waar ik het over heb gehad, over wat voor een naar baantje het is, in een bende te zitten. Want, als het in een bende zitten zo'n fantastische, lucratieve baan zou zijn, waarom zouden deze jongens dan een tweede baantje hebben bij McDonald's?