Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "rien à part notre " (Frans → Nederlands) :
Et on a vu pourquoi George Berkeley pense que cette distinction s’effondre en fin de compte — nous laissant littéralement sans rien à part notre esprit, nos idées et nos perceptions.
En we hebben gezien waarom George Berkeley denkt dat dat onderscheid uiteindelijk uiteen valt - ons achterlatend met letterlijk niets anders dan onze geest, ideeën en waarnemingen.
Nous recevons plus de 500.000 visiteurs uniques par mois, rien que sur notre site particulier.
We hebben meer dan 500.000 unieke bezoekers per maand, alleen voor onze site.
C'est 4 milliards d'heures perdues rien que dans notre pays.
Dat zijn vier miljard uren die alleen al in dit land verspild worden.
En gros, une maison sans rien de part et d'autre, car cette maison nous dit avec emphase, Je suis une petite maison dans les bois.
Een huis met niets aan de zijkanten, omdat dit huis vol mededogen wil duidelijk maken: Ik ben een klein hutje in het bos.
D'une part, notre besoin de sécurité, de prévisibilité, de sûreté, de fiabilité, de solidité, de stabilité --
Aan de ene kant, onze behoefte aan zekerheid, voorspelbaarheid, veiligheid, betrouwbaarheid, degelijkheid, duurzaamheid --
Il n
'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat
de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Ses pensées se concentraient autour de 4 grandes recommandations: 1. AVOUER SON ENVIE L'envie est - Nietzsche le rec
onnait - une grande part de la vie. Toutefois, les effets persistants du christianisme nous apprennent à nous sentir honteux de nos sentiments envieux. Il semblent être un signe de mal . Alors nous nous les cachons à nous-même, ainsi qu'aux autre
s Pourtant il n'y a rien de mal avec l'envie, maintient Nietzsche, tant que nous l'utilisons en tant que guide vers ce que nous voulons vraiment. Chaque personne qui nous rend en
...[+++]vieux devrait être perçue comme une indication de ce qu'on pourrait un jour devenir. Cet écrivain, ce mania ou chef qui incite notre envie évoque la possibilité de ce que nous serions capable d'être un jour.
Zijn gedachte centreert zich rondom 4 hoofdpunten: Geef toe aan afgunst afgunst is - erkende Nietzsche - een groot gedeelte van het leven. Maar het grootste gedeelte van het Christendom leert ons om ons te schamen voor onze gevoelens van afgunst. Ze lijken een indicatie van het kwaadaardige. Dus verstoppen we het van onszelf en anderen. Toch is er niks mis met afgunst, bleef Nietzsche volhouden, als we het maar als gids aanhouden om te halen wat we echt willen. Elk persoon die ons jaloers maakt moet gezien worden als een indicatie van wat we ooit op een dag kunnen worden. De afgunst-verwekkende schrijver, magnaat of chef geeft tips voor wat je ooit kan bereiken.
Et à la fin, on s'est mis de l'autre côté de la rue et on a regardé ce qu'on avait fait, et j'ai dit C'est superbe , et les femmes ont dit c'est vrai . Et j'ai dit Et je trouve que la couleur est parfaite , et elles ont
toutes acquiescé, à part Gaudence, et j'ai dit
Quoi? Et elle a dit Rien , et j'ai dit Quoi? Et elle a dit Bon, c'est
joli, mais tu sais, notre couleur en fait c'est le vert . Et -- (Rires) Et j'ai appris qu'écouter
...[+++]ne demandait pas seulement de la patience, mais qu'en ayant vécu toute sa vie en dépendant de la charité, c'est très difficile de dire ce qu'on pense. Et principalement parce que les gens ne vous le demandent jamais vraiment, et quand ils le font, vous ne croyez pas vraiment qu'ils veulent savoir la vérité.
Op het einde stonden we aan de overkant, we bekeken ons werk, en ik zei: Het is zo mooi. En de vrouwen zeiden: Echt waar. Ik zei: Ik denk dat de kleur perfect is. Ze knikten allemaal, behalve Gaudence. Ik zei: Wat is er? Ze zei: Niets. Ik: Wat? Zij: Het is wel mooi, maar onze kleur is eigenlijk groen. (Gelach) Toen leerde ik dat luisteren niet alleen om geduld draait. Als je je hele leven lang van aalmoezen hebt geleefd, in afhankelijkheid, dan is het heel moeilijk om te zeggen wat je bedoelt. Vooral omdat mensen het je nooit echt vragen. En als ze het doen, dan denk je dat ze de waarheid niet echt willen weten.
Cela faisait moins de deux heures qu'elle était en ligne lorsque j'ai reçu un e-mail
enthousiaste de la part du gars qui m'avait envoyé cette carte postale. Il disait: « Frank, il faut que je partage avec toi cette histoire qui vient de m'arriver. » Il a ajouté: « Mes genoux en tremblent encore. Cela fait trois ans que ma petite amie et moi avons établi ce rituel du dimanche matin qui consiste à aller visiter le blog de PostSecret ensemble et à lire les secrets à voix haute. Je lui en lis quelques-uns puis c'est à son tour. Cela nous a vraiment rapprochés au fil des ans. Alors quand j'ai découvert que vous aviez affiché ma demande en mar
...[+++]iage surprise au bas de la liste, j'étais fou de joie. J'ai essayé de rester calme, de ne rien montrer. Et, comme chaque dimanche, nous avons commencé à nous lire les secrets à voix haute, chacun à notre tour. Mais cette fois j'avais l'impression qu'elle mettait des heures à lire chacune de ces cartes. » Mais elle y est finalement parvenue. Elle est arrivée au dernier secret, qui était ma demande en mariage.
Ze stond er nog m
aar een paar uur op toen ik deze uitgelaten e-mail kreeg van
de man die me deze kaart had gestuurd. Hij zei: Frank, ik moet dit verhaal met je delen dat ik vandaag beleef. Hij zei: Mijn knieën beven nog steeds. Al drie jaar hebben mijn vriendin en ik een zondagochtendritueel waarbij we samen de PostSecret-blog bezoeken en de geheimen luidop voorlezen. Ik lees er een paar voor haar, zij leest er een paar voor mij. Het heeft ons echt dichter bij elkaar gebracht door de jaren heen. Toen ik ontdekte dat jij mijn verrassin
...[+++]gsaanzoek aan mijn vriendin helemaal onderaan had gepost, was ik buiten mezelf. Ik probeerde kalm te zijn, niets te verklappen. Net als elke zondag begonnen we elkaar de geheimen luidop voor te lezen. Maar deze keer leek het een eeuwigheid te duren voor ze er doorheen geraakte. Uiteindelijk kwam ze er. Ze kwam bij dat geheim onderaan, zijn aanzoek aan haar.CA: Mais est-ce qu'il n'y a pas un peu de rationalité dans cette peur, à savoir que nous sommes effrayés, car nous pensons qu'une attaque ultime est à venir? DG : Oui, bien sûr. Si nous étions sûrs que c'était la pire attaque que nous aurons, il pourrait y avoir davantage de bus de 30 personnes -- et nous ne seriez pas si effrayés. Je ne cherche pas à dire -- Je vous en prie, je vai
s être cité quelque part comme disant le
terrorisme ce n'est rien, nous ne devrions pas être si inquiets . Ce n'est pas ce que j'essaye de dire. Ce que je cherche à dire est que, d
e façon ra ...[+++]tionnelle notre souffrance par rapport aux événements futurs, aux menaces, devrait être proportionnelle à l'importance de ces menaces et des menaces à venir. Je pense que dans le cas du terrorisme, ce n'est pas le cas.
CA: Maar is er ook een reële grond vo
or onze angsten, de reden dat we bang zijn, is omdat we denken
dat er nog een veel grotere aanslag zal komen? DG: Ja natuurlijk: als we wisten dat dit de grootste aanslag ooit was en er nog meer bussen van 30 mensen doelwit waren -- dan zouden we wellicht niet zo bang zijn. Ik wil hier niet zeggen -- straks gaan ze me citeren met “Niets mis met terrorisme, waar maken we ons druk om.” Maar dat bedoel
ik echt niet. Mijn punt is dat, r ...[+++]ationeel gezien, onze zorgen over gebeurtenissen, bedreigingen, ongeveer in verhouding moeten zijn met de omvang van bedreigingen, nu en in de toekomst. Met terrorisme is dat niet het geval, volgens mij. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
rien à part notre ->
Date index: 2022-07-17