Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "quoi qu'il leur soit arrivé " (Frans → Nederlands) :
On devrait donc faire de notre mieux, pour l'obtenir. Mais à la fin de la journée on devrait toujours se souvenir que quiconque se présente à nous, quoi qu'il leur soit arrivé, il y aura toujours une partie importante due au hasard.
Dus moeten we alles doen wat we kunnen, alles wat we kunnen om het na te streven. Maar aan het eind van het liedje moeten we bedenken dat wie we ook tegenover ons hebben, wat er ook met hen is gebeurd, er een groot element van toeval meespeelt.
Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004,
chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive
». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Ri
...[+++]chards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens
? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlands
...[+++]e Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...(Rires) En réalité, aux enfants à qui on avait dit quoi faire, que ce soit Mlle Smith ou leurs mères, on avait donné la même activité qu'à leurs homologues du le premier groupe qui avaient librement choisi.
(Gelach) In werkelijkheid moesten de kinderen aan wie gezegd werd wat ze moesten doen, of dat nu door juf Smith was of door hun moeders, exact dezelfde activiteit doen als diegene die hun tegenhangers in de eerste groep vrij gekozen hadden.
Et je suis allé voir les informaticiens d'ici et un type sympa a réparé mon ordinateur, et puis il m'a demandé, Que faites-vous ici? et je lui ai répondu Je joue du violoncelle et je chante aussi un peu, et il m'a dit Oh! Il m'arrive aussi de jouer du violoncelle. Et je lui ai dit, Ah oui, vraiment? Quoi qu'il en soit, vous allez vous régaler, parce qu'il est fantastique, et il se nomme Mark. (Applaudissements) Je suis aussi accompagnée par mon complice, Thomas Dolby.
Ik stapte naar de IT-mannen hier. Een meneer herstelde mijn computer, en toen zei hij: Wat doe je hier? Ik zei: Ik speel cello en ik zing een beetje. Hij zei: Oh, ik speel ook zo'n beetje cello. Ik zei: Echt waar? Dus hier is een traktatie, want hij is fantastisch, en zijn naam is Mark. (Applaus) Ik krijg begeleiding van mijn wapenbroeder, Thomas Dolby.
Les naines blanches et noires sont si fascinantes qu'elles méritent leur propre vidéo. Quoi qu'il en soit… Il s'écoulera une longue période avant que la dernière de l'Univers ne disparaisse.
Witte en zwarte dwergen zijn zo fascinerend, dat ze hun eigen video verdienen.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cett
e caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes
et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Alors, grâce
à l'énergie de tous ceux qui étaient là, j'ai décidé de continuer
à tenir. Et je suis arrivé à 17 minutes et 4 secondes. ( Applaudissements) Et comme si ce n'était pas assez, ce que j'ai fait juste après, c'est que je suis allé aux Labos Quest, et je les ai laissé me prendre autant d'échantillons de sang qu'ils pouvaient, pour faire tous les tests possibles, et voir où en étaient mes paramètres, comme ça, une fois encore, ça pourrait servir aux médecins. Je ne voulais pas non
plus que qui que ce ...[+++]soit émette de doutes. Je tenais le record du monde, et je voulais être certain qu'il soit homologué. Alors, le lendemain, je suis allé à New York, et voilà qu'un gamin vient vers moi -- Je sortais du magasin Apple -- ce gamin vient vers moi et il me fait : Yo D ! Je lui fais Ouais ? Il me dit Si tu as retenu ton souffle aussi longtemps pour de vrai, comment ça se fait que tu sois ressorti tout sec de l'eau? Je lui ai fait Quoi ?? (Rires) Ça, c'est toute ma vie. Alors ... (Rires) En tant que magicien, j'essaie de montrer aux gens des choses qui semblent impossibles. Et je crois que la magie, que ce soit en retenant mon souffle ou en battant un jeu de cartes, est quelque chose relativement simple. C'est de la pratique, c'est de l'entraînement, et c'est -- C'est de la pratique, c'est de l'entraînement, et de l'expérimentation, pour donner le meilleur de moi-même, quelque soit le sacrifice que cela implique.
Met de energie van iedereen die daar was besloot ik door te zetten. Ik ging tot 17 minuten en 4 seconden. (Applaus) Alsof dat niet genoeg was, ging ik meteen daarna naar Quest Labs en liet ze zoveel bloed afnemen als ze wilden om alles te testen en te zien waar mijn niveaus waren, zodat de artsen het konden gebruiken. Ook wilde ik dat niemand het in twijfel kon trekken. Ik had het wereldrecord en wilde zeker gaan dat het legitiem was. De volgende dag ging ik naar New
York en een jochie komt op me af -- ik loop net de Apple store uit -- en dat kereltje zegt: Yo D! Ik zeg: Ja? Hij zegt: Als je echt zo lang je adem inhield, waarom kwam je d
...[+++]an droog uit het water? Ik dacht: Wat? (Gelach) Dat is mijn leven. Dus... (Gelach) Als magiër probeer ik mensen dingen te laten zien die onmogelijk lijken. Ik denk dat magie, of ik mijn adem inhoud of een pak kaarten schud, heel simpel is. Het is oefening, training en... -- Het is oefening, training en experiment, terwijl je door de pijn heen duwt om optimaal te zijn.M
ais je veux leur dire que tout ça n'est que débris qu'on laisse derrière nous quand on décide finalement de briser tout ce qu'on pensait être, et si vous n
'arrivez pas à voir quoi que ce soit de beau en vous, prenez un miroir de meilleur qualité, regardez de plus près, fixez un peu plus longtemps, parce qu'il y a quelque chose à l'intérieur de vous qui vous a poussé à continuer d'essayer alors que tout le monde vous disait d'abandonner. Vous vous êtes construit un plâtre
...[+++]autour de votre cœur brisé et l'avez signé vous-même. Vous avez signé : « Ils avaient tort » Parce que peut-être que vous n'apparteniez ni à un groupe, ni à une clique. Peut-être qu'ils ont décidé de vous choisir en dernier pour jouer au basketball ou quoi que ce soit d'autre.
Maar ik wil hen zeggen dat dit alles maar puin is dat overblijft als we eindelijk vermorzelen wat we dachten dat we vroeger waren. Als je niets moois aan jezelf kan zien, zoek dan een betere spiegel, kijk wat beter, staar wat langer. Want er zit iets in jou waardoor je bleef proberen, ondanks al wie je aanzette tot opgeven. Je hebt je hart in het gips gedaan en voor jezelf getekend: Ze hadden het fout. Want misschien zat je niet in een kliek, misschien kozen ze je als laatste voor basket en zo.
Voici le bateau. J'ai pas passé beaucoup de temps dessus comme vous
voyez. Donc en gros pour résumer, j'ai attrapé ces familles, et elle me dit : Maman, tu as oublié le bébé rose, et le papa bleu, et tu as oublié tout ça. Et elle dit : Ils veulent y aller . Et j'ai répondu : Non, chéri, ils ne veulent pas. C'est le Passage du Milieu. Personne ne veut aller par le Passage du Milieu. Donc elle m'a lancé un regard que seule une fille de développeuse de jeux peut lancer à sa mère, et pendant qu'on traverse l'océan, en suivant ces règles, elle réalise que les vagues sont très hautes et elle m
e dit : On va pas y ...[+++]arriver. Et elle réalise aussi qu'on a pas assez de nourriture, et elle me demande quoi faire, et je réponds : On peut soit.. Rappelez-vous qu'elle a sept ans... On peut mettre des gens dans l'eau ou espérer que personne ne tombe malade et qu'on arrive de l'autre côté. Et elle... le regard qu'elle avait quand elle est venue et elle a dit... c'était après un mois avoir étudié l'histoire des noirs à l'école.
D
it was de boot. Hij was duidelijk snel gemaakt. (Gelach) Het komt hierop neer: ik nam enkele families en ze zei: Maar mama, je vergeet de roze baby en de blauwe papa en je vergeet dit en dat. en de blauwe papa en je vergeet dit en dat. Zij willen ook mee. Ik zei: Nee schat, ze willen niet mee. Dit is de Middenpassage. Niemand wil de Middenpassage nemen. Dus ze gaf me een blik die enkel de dochter van een gamedesigner een moeder kan geven. Terwijl we de oceaan oversteken en de regels volgen, beseft ze dat het er hevig aan toe gaat, en ze zegt: We halen het niet! Ze beseft dat we niet genoeg eten hebben, dus ze vraagt wat ze moet doen. Ik zeg: - ze is zeven,
...[+++]weet je nog - Ofwel zetten we een paar mensen overboord, ofwel hopen we dat ze niet ziek worden en halen we de overkant. Die blik op haar gezicht, toen ze zei -- na een maand, dit is Maand van de Zwarte Geschiedenis --Démontez-le avec votre enfant, ou envoyez-le dans mon école et nous le démonterons avec lui. Même si vous ignorez la fonction de certains éléments le fait de chercher à quoi ils servent est un excellent exercice pour les enfants car ils se rendent compte qu'ils peuvent démonter les objets, et quelle que soit leur complexité, ils peuvent comprendre certains élements ce qui ensuite leur permet de comprendre le tout. Cela leur donne le sens que les choses sont connaissables.
Haal het samen met je kind uit elkaar, of stuur hem naar mijn school en we halen het samen uit elkaar. Zelfs als je niet weet wat de onderdelen zijn, is uitpuzzelen waar ze voor zijn een goede oefening voor de kinderen om het gevoel te krijgen dat ze dingen uit elkaar kunnen halen, en hoe ingewikkeld ze ook zijn, ze kunnen delen ervan begrijpen en dat betekent dat ze uiteindelijk alle onderdelen kunnen begrijpen. Het is een gevoel van kenbaarheid, dat het mogelijk is iets te weten.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
quoi qu'il leur soit arrivé ->
Date index: 2024-03-30