Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "quoi l'école " (Frans → Nederlands) :
Il m'a invite dans son bureau et m'a dem
andee Tu veux faire quoi toi plus tard? Je veux etre un avocat Et il m'a dit mais pourquoi? On a pas besoin d'autre avocats aux USA Et il a essaye de me convaincre du contraire Mais finalement a dit ok, j'y connais r
ien pour rentrer en ecole de droit Je suis docteur es Sciences Politiques Mais tu sais quoi, trouve ce dont tu as besoin comment est-ce que je peux t'aider Il m'a demande a quelle ecole je voulais aller Et moi a l'epoque - J'etais a University of Pittsburgh - l'universite c'etait le
...[+++]paradis sur terre compare a ce que j'aurais pu avoir au Kenya Donc je me dis ben je vais postuler a l'universite de Pittsburgh pour le droit Et il me demande pourquoi, tu sais t'es brillante tout ca fonctionne bien pour toi, tu peux faire ce que tu veux Et je lui ai dis ben c'est ici, c'est pas cher et puis j'aime bien Pittsburgh Enfin un peu la raison la plus stupide jamais entendue pour choisir une ecole Donc il m'a prise sous son aile, il m'a encouragee
Hij riep me en vroeg: Wat wil j
e later worden? Ik zei: Advocaat. Hij zei: We hebben genoeg advocaten in de VS. Hij zei: We hebben genoeg advocaten in de VS. Hij probeerde mij van gedachten te veranderen. Hij wist niets over de inschrijving voor een rechtenstudie, hij is Dr. in staatswetenschappen. Maar hij wilde mij helpen. Maar hij wilde mij helpen. Waar wil je studeren? Ik volgde een bacheloropleiding aan de Universiteit in Pittsburgh. Ik volgde een bacheloropleiding aan de Universiteit in Pittsburgh. Ik vond de universiteit hemels, vergeleken met Kenia. Ik zei: Ik ga m'n doctoraal rechten hier in Pittsburgh doen. Hij zei: Wat? Je bent
...[+++] zo slim, jij kan meer bereiken. Ik zei: Ik ben hier, het is goedkoop en ik vind het leuk in Pittsburgh. De domste reden die ik ooit hoorde, voor waar je gaat studeren. Hij nam me onder zijn vleugels, en stimuleerde mij.Ken Robinson nous dit en quoi l'école tue la créativité. - TED Talks -
Scholen doden de creativiteit - TED Talks -
Chez moi, envoyer les enfants à l'école, c'est un luxe, mais sans éducation, on risque de se faire raconter n'importe quoi par les autres qui vous disent quoi faire et quoi penser.
Bij ons is het een luxe om kinderen naar school te sturen, maar zonder onderwijs, kan iedereen je van alles wijsmaken en je vertellen wat je moet doen en wat je moet denken.
C'est vrai. J'y crois. Veuillez considérer cette statistique intéressante. Un chercheur de l'Université Carnegie Mellon l'a publiée récemment. Un jeune moyen d'aujourd'hui dans un pays à forte culture de jeu aura passé plus de dix mille heures à jouer en ligne, à l'âge de 21 ans. Dix mille heures est un chiffre intéressant à deux titres. D'abord, pour les enfants des États-Unis, 10 080 heures est le chiffre exact d
u nombre d'heures d'école du CM2 au baccalauréat si vous allez à tous les cours. Il existe donc un cursus parallèle d'éducation, au cours duquel les jeunes apprennent les rudiments pour devenir un bon joueur de la même façon qu
...[+++]'ils apprennent tout le reste à l'école. Certains ici ont peut-être lu le dernier livre de Malcolm Gladwell Outliers . Vous avez sûrement entendu parler de sa théorie du succès, la théorie des dix mille heures. Elle est basée sur une recherche en science cognitive si vous passez dix mille heures à étudier sérieusement n'importe quoi avant 21 ans, vous en serez un virtuose .
Dit is waar. Ik geloof dit. Dus, denk eens over dit interessant getal. Het werd onlangs door een onderzoeker van de Carnegie Mellon University gepubliceerd . De gemiddelde jonge persoon vandaag, in een land met een belangrijke game cultuur, zal 10.000 uur al gamend doorgebracht hebben, tegen de tijd dat hij 21 jaar oud is. Nu, 10.000 uur is een zeer interessant cijfer voor twee redenen. Ten eerste, voor kinderen in de Verenigde Staten is 10,080 uur de exacte hoeveelheid tijd die je spendeert op school vanaf het vijfde leerjaar tot je afstudeert als je altijd aanwezig bent. Dus we hebben een evenwijdig lopende baan van opvoeding waar jongeren even veel leren over het gamen zoals ze doen over al de rest in school. Sommigen van jullie hebben w
...[+++]aarschijnlijk Malcom Gladwell's boek 'Outliers' gelezen. Dus hebben jullie waarschijnlijk van zijn succestheorie gehoord , de 10.000 uur succestheorie. Het is op dit geweldige, cognitief wetenschappelijk onderzoek gebaseerd dat zegt dat als we 10.000 uur lang nuttige studie kunnen beheersen bij om het even wat tegen dat we 21 worden, we er virtuozen in worden.Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive
». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007,
...[+++] l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens
? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlands
...[+++]e Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Alors on s'est dit, On aura tous ces écrivains et éditeurs et tout le monde - une espèce de communauté d'écrivains venant au bureau tous les jours
de toute façon, pourquoi nous n'ouvrons pas tout simplement l'entrée de l'immeuble pour qu'i
ls viennent après l'école, recevoir de l'aide supplémentaire pour leurs devoirs écrits, et donc essentiellement ne plus avoir de barrière entre ces deux communautés ? Et donc l'idée c'était que l'on pouvait travailler sur ce qu'on était en train de faire, mais à 14h30 les élèves débarquent et on arrê
...[+++]te de faire ce qu'on fait, ou on l'échange, ou on travaille un peu plus tard après ou quoi que ce soit.
Dus dachten wij: We hebben straks al die schrijvers en redacteuren enzo -- een soort schrijfgemeenschap die toch elke dag op kantoor komt, waarom openen we niet gewoon de voordeur voor leerlingen zodat die daar na schooltijd extra hulp kunnen krijgen met hun schrijftaken, op die manier is er geen barrière tussen die twee gemeenschappen. Het idee was dus dat we zouden werken waaraan we aan het werk waren, om 14.30 stromen de leerlingen binnen en leg je neer waar je mee bezig bent, of je ruilt of je doet het later op de dag of wat dan ook.
certaines sortes d'universités. Je ne veux pas dire qu'il ne faut pas y aller, mais tout le monde n'en a pas besoin, et tout le monde n'a pas besoin d'y aller maintenant. Peut-être qu'ils y iront plus tard, pas tout de suite. Et j'étais à San Francisco il y a un certain temps à une séance de dédicaces. Il y avait ce type qui achetait un livre, la trentaine. Et je lui
ai dit, Vous faites quoi? Et il a répondu, Je suis pompier. Et j'ai dit, Depuis combien de temps êtes-vous pompier? Il dit, Toujours, j'ai toujours été pompier. Et j'ai dit, Eh bien, quand avez vous choisi? Il a dit, Tout gamin , et ajouta, En fait, c'était un pr
oblème pou ...[+++]r moi à l'école, parce qu'à l'école, tout le monde voulait être pompier. Il a dit, Mais je voulais être pompier. Et il a dit, Quand je suis arrivé en Terminale, mes profs ne m'ont pas pris au sérieux.
bepaalde soorten universiteiten. Ik zeg niet dat je niet naar de universiteit moet gaan, maar niet iedereen hoeft er heen te gaan. en niet iedereen hoeft er nu heen te gaan. Misschien gaan ze later, niet meteen. Ik was een tijd geleden in San Fransisco voor een signeersessie. Daar was deze jongen die een boek kocht, hij was een dertiger. En ik zei, Wat doe je voor w
erk? En hij zei, Ik ben brandweerman. En ik zei, Hoe lang ben je al brandweerman? Hij zei, Altijd, ik ben altijd al een brandweerman geweest. En ik zei, Wel, wanneer besloot je het te worden? Hij zei: Toen ik een kind was. Hij zei, Eigenlijk was het een probleem voor me op sch
...[+++]ool, omdat iedereen op school brandweerman wilde worden. Hij zei, Maar ik wilde écht brandweerman worden. En hij zei, Toen ik in het laatste schooljaar zat, namen mijn docenten het niet serieus.Nous les amenons à l'école et disons : apprenez à ces enfants ce en quoi vous croyez.
We vragen hen: Leer deze kinderen waar je echt in gelooft.”
On m'a envoyé illico devant la principale de l'école et la principale de l'école, une gentille soeur, a regardé mon cahier avec dégoût, a parcouru les pages, a vu tous les nus -- vous savez, je voyais déjà ma mère dessiner des nus et je la copiais -- et la nonne m'as giflé et a dit, Doux Jésus, cet enfant a déjà commencé. Je n'avais aucune idée de ce à quoi elle faisait allusion, mais c'était assez convaincant pour moi pour ne plus jamais dessiner jusqu'en 3ème, grâce à un cours vraiment ennuyeux.
Ik werd onmiddellijk naar het schoolhoofd gestuurd, en mijn schoolhoofd, een lieve non, keek met walging naar mijn boek, bladerde door alle pagina's, zag al de naakten - weet je, ik had mijn moeder naakten zien tekenen en kopieerde haar - en de non gaf me een klets op mijn gezicht en zei, Lieve Jezus, dit kind is al begonnen. Ik had er geen idee van wat ze bedoelde, maar het was voldoende om mij ervan te overtuigen om nooit meer te tekenen tot de negende graad.
Et dans ce cas particulier, il se trouve qu'un d'eux m'a plu qui parlait des mérites de l'apprentissage de la musique à l'école et je l'ai partagé sur un réseau social. Notre fille nous a ensuite rejoint à la table du petit déjeuner, et je lui ai demandé, « Est-ce qu'on donne de l'importance à l'apprentissage de la musique dans ton école ? » Et elle, bien sûr, naturellement comme une enfant de 9 ans, m'a regardé et m'a demandé, « C'est quoi l'apprentissage ? » Donc je l'ai envoyée en ligne, bien sûr, pour qu'elle cherche.
In dit geval heb ik op 'I like' geklikt bij de verdiensten van muziekkennis in scholen. Ik deelde dat over een sociaal netwerk. Onze dochter voegde zich bij ons aan het ontbijt en ik vroeg haar: Is kennis van muziek belangrijk op jouw school? Zij, natuurlijk, als 9-jarige, keek me aan en vroeg: Wat is kennis? Natuurlijk stuurde ik haar online om het op te zoeken.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
quoi l'école ->
Date index: 2025-06-10