Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "question c'était cherchions-nous " (Frans → Nederlands) :
Donc en fait la question c'était : cherchions-nous une pilule quand nous aurions en réalité dû chercher une cellule ?
Het kwam er dus op neer dat we op zoek waren naar een pil terwijl we eigenlijk een cel moesten zoeken.
Et j'ai dit, Allez la lire. Et ils dis
ent, Oh, celle-là n'était pas si géniale. Et puis nous sommes passés à une autre elle n'avait pas de super visuels, mais elle avait des super informations -- et nous avons passé une heure à parler du processus d'apprenti
ssage, parce que la question n'était pas si oui ou non c'était parfait, ou si oui ou non c'était ce que je pouvais créer; c'était de leur demander de créer par eux-mêmes. Et ça leur a permis d'échouer, de réfléchir, et d'apprendre. Et quand on renouvelle l'activité dans ma classe
...[+++]cette année, ils feront mieux cette fois. Parce que dans l'apprentissage doit être inclus une dose d'échec, parce que l'échec est éducatif en lui-même. Il y a un million d'images que je pourrais montrer ici, et j'ai dû choisir soigneusement -- celle-ci est une de mes préférées -- d'étudiants en train d'apprendre, de ce à quoi ça ressemble d'apprendre dans un paysage où nous laissons de côté l'idée que les enfants doivent venir à l'école pour obtenir les informations, mais au lieu de ça, demandez-leur ce qu'ils peuvent en faire. Posez-leur des questions vraiment intéressantes. Ils ne vous décevront pas. Demandez-leur d'aller sur place, de voir des choses par eux-mêmes, de vivre vraiment l'apprentissage, de jouer, de poser des questions,
En ik zei: Ga het lezen. En ze zeiden: Oh, dat was niet zo fantastisch. Toen gingen we naar een volgende -- er zaten geen visuele vondsten in, maar wel heel goede informatie -- en we praatten een uur over het leerproce
s, want het ging er niet om of het perfect was, of het was wat ik kon maken, ik had hun gevraagd om zelf iets te maken. Ze kregen de kans te falen, te verwerken, te leren. Als we dit jaar in mijn klas nog zo'n rondje doen, dan zullen ze het deze keer beter doen. Want leren moet een zekere mate van falen inhouden, want van falen leer je door het proces. Er zijn een miljoen beelden die ik hier zou kunnen laten verschijnen, ik
...[+++] moest zorgvuldig kiezen -- dit is één van mijn favoriete -- van studenten die leren, van hoe leren eruit kan zien, in een landschap waar we de idee laten varen dat kinderen naar school moeten komen om informatie te krijgen, en we hun veeleer vragen wat ze ermee kunnen doen. Stel hun echt interessante vragen. Ze zullen je niet teleurstellen. Vraag hun om naar plekken te gaan, om zelf dingen te zien, om het leren te ervaren, om te spelen, te onderzoeken.Nous avons décidé de faire encore plus court et plus interactif. Nos vidéos sont généralement de 2 minutes, parfois plus courtes, elles ne font jamais plus de six minutes, puis nous nous in
terrompons pour une question quiz, un peu comme s
i c'était un cours particulier. Là, j'explique comment un ordinateur utilise la grammaire de l'Anglais pour analyser des phrases, et ici il y a une pause et l'étudiant doit réfléchir, comprendre ce qui se passe et cocher les bonnes cases avant de pouvoir continuer. Les étudiants apprennent mieux lorsqu'ils doivent partici
...[+++]per activement. On veut qu'ils s'impliquent, qu'ils soient confrontés à l'ambigüité et qu'ils synthétisent eux-mêmes, avec notre aide, les idées essentielles. On évite en général les questions du type « Voici une formule ; maintenant donnez la valeur de Y lorsque X vaut deux. » On préfère les questions ouvertes. Un étudiant a écrit : « Maintenant, je vois partout des réseaux de Bayes et des exemples de la théorie des jeux. » Ce genre de réponse me plaît. C'est exactement l'effet recherché. On ne voulait pas que les étudiants mémorisent des formules ; on voulait changer la façon dont ils perçoivent le monde. Et nous avons réussi. Ou, devrais-je dire, les étudiants ont réussi. Et il est paradoxal qu'alors que nous cherchions à bouleverser l'enseignement traditionnel, nous ayons fait de notre cours en ligne une classe beaucoup plus semblable au cours d'université classique que d'autres cours en ligne. Pour la plupart, les vidéos sont toujours disponibles.
We besloten zelfs nog korter te gaan en nog interactiever. Onze gemiddelde video is 2 minuten, soms korter, nooit meer dan zes, waarna we pauzeren voor een meerkeuze
vraag, om het te doen voelen als 1-op-1 onderwijs. Hier leg ik uit hoe een computer de Engelse grammatica gebruikt om zinnen te ontleden. Hier is een pauze waarbij de student moet nadenken, begrijpen wat er gebeurt en de juiste vakjes aankruisen voordat hij verder kan. Studenten leren het beste wanneer ze actief oefenen. We wilden hun aandacht vasthouden, ze laten worstelen met tweeslachtigheid en ze begeleiden om de belangrijkste ideeën zelf te verwerken. We vermeden vragen
...[+++]als: Hier is een formule. Wat is de waarde van Y als X gelijk is aan 2? We gaven de voorkeur aan open vragen. Eén student schreef: Nu zie ik Bayes-netwerken en voorbeelden van speltheorie waar ik maar kijk. Van dat soort respons houd ik. Dat is precies waarnaar we streefden. We wilden niet dat studenten de formules van buiten leerden. We wilden de manier veranderen waarop ze naar de wereld keken. En dat lukte. Of eigenlijk moet ik zeggen: het lukte de studenten. Het is een beetje ironisch dat we traditioneel onderwijs overhoop wilden gooien en we uiteindelijk onze online-les veel meer als traditionele lessen maakten dan andere online-lessen. Bij de meeste online-lessen zijn de video's altijd beschikbaar.Nous cherchions si une région du cerveau était associée à la reconnaissance faciale et tout nous prouvait qu'il y en avait bien une tel ce phénomène de prosopagnosie que je vous ai expliqué. Mais personne n'avait vu cette région du cerveau chez une personne normale, nous allions donc la chercher. J'ai donc été la première participante. Je me suis couchée dans le scanner, essayant de garder ma tête immobile, tout en regardant des photos de visages, comme ceux-ci, et d'objets comme ceux-ci, et des visages, et des objets, pendant des heures.
We wilden weten of een bepaald deel van het brein gezichten herkende, en er waren toen al redenen om te geloven dat dat zo was, gebaseerd op de prosopagnosie die ik zojuist beschreef, maar niemand had dat deel van het brein ooit gezien bij een normale persoon, en dus gingen we ernaar op zoek. Ik was het eerste voorwerp van de studie. Ik ging onder de scanner, lag op mijn rug, hield mijn hoofd zo stil als ik kon terwijl ik naar foto's staarde van gezichten zoals deze... en voorwerpen als deze... en gezichten… en objecten... urenlang.
Au Burundi je suis entrée dans
une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a d
...[+++]it : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken
...[+++]konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Au fil des ans, alors que je songeais à ces technologies et aux projets sur lesquels j'avais travaillé, une question persistait dans un coin de ma tête : et si nous avions tout faux sur les bénéfices de la technologie ? Et si, parfois, elle faisait vraiment du mal aux communautés que nous cherchions à aider ?
Over de jaren begon ik na te denken over deze technologie en mijn werk. Ik begon me af te vragen of de voordelen die we associëren met technologische vooruitgangen wel echt kloppen, en of ze soms niet juist hinder brengen aan de mensen die we willen helpen.
Et et c'était à l'époque où nous cherchions à redessiner, réinventer l'aéroport.
Dat was in de tijd dat we het vliegveld opnieuw probeerden uit te vinden.
Et pendant les quelques années qui s'en suivirent, il y eut de grandes sagas à propos de la conception de Biosphere 2. Mais en 1991 on l'a enfi
n construite. Et il était temps pour nous d'y entrer et de tenter l'aventure! Nous avions besoin de savoir, si la vie était vraiment malléable. Est-ce qu'on peut prendre cette biosphère, qui évolue à l'échelle de la planète, et la glisser dans une petite bouteille, et survi
vra-t-elle? Grandes questions. Et nous voulions des réponses non seulement pour être capables d'aller ailleurs dans l'univers, sur
Mars par e ...[+++]xemple -- prendrions-nous une biosphère avec nous, pour vivre dedans? --, mais aussi nous voulions en connaître davantage sur la terre sur laquelle nous vivons tous. Enfin, en 1991, il était temps pour nous d'y entrer et d'expérimenter ce «bébé». Allez, en route pour un voyage inaugural. Est-ce que ça va marcher? Ou bien va-t-il se passer quelque chose que nous ne comprendrions pas ou que nous ne pourrions pas résoudre? qui par conséquent annihilerait le concept d'une biosphère créée par l'homme.
En gedurende de volgende paar jaar, kwamen er prachtige verhalen over het ontwerp van Biosfeer 2. Maar in 1991 hadden we eindelijk dit ding kunnen bouwen. And het was tijd voor ons om erin te trekken en
het te proberen. We moesten het weten, is leven zo kneedbaar? Kan je deze biosfeer nemen, dat zich ontwikkeld heeft op een planetaire schaal, en dat in een kleine fles proppen, en zal het overleven? Vele en moeilijke vragen. En we wilde dit weten om ons in staat te stellen te weten of we elders in het universum, als we bijvoorbeeld naar Mars zouden gaan, en onze biosfeer zouden meenemen, erin konden leven? We wilden dit ook weten zodat we
...[+++] meer zouden begrijpen van de aarde waarop we leven. In 1991 was het eindelijk zover voor ons, dus we stapten erin en probeerden het uit. Laten we onze eerste reis maken. Zal het werken? Of zal er iets gebeuren dat we niet begrijpen of niet kunnen repareren? En dan dus het concept laten vallen van door de mens gemaakte biosferen.Où est-ce qu'on veut que notre monde arrive ? Et vous savez quoi ? Quelle que soit la manière dont on comprend les arts et la science - qu'elles soient séparées ou différentes - les deux sont en train d'être influencés à présent, et les deux ont des problèmes. J'ai exécuté un projet appelé S.E.E.ing the Future : Sciences, Ingénierie et Education, qui considérait comment mettre en lumière un usage plus effectif du financement gouvernemental. Plusieurs scientifiques ont participé, dans différentes étapes de ses carrières. Ils sont venus à la Faculté de Dartmouth, où j'étais professeur, et ils ont parlé avec des théologiens et des financiers à propos des problèmes du financement gouvernemental en ce qui regarde la recherche en science et l'ingénieri
e. Quelles ...[+++] sont les questions plus importantes ? Quelques idées se sont révélées dont je crois qu'on peut trouver des parallèles très forts dans les arts. La première chose qu'ils ont dit c'était que les circonstances où l'on se trouve aujourd'hui dans la science et les arts, qui ont fait de nous des leaders mondiaux, sont très différentes des circonstances des années 40, 50, 60 et 70, quand nous nous sommes révélés des leaders mondiaux. Car on ne rivalise plus avec le fascisme, avec le communisme à la soviétique, et par ailleurs la compétition n'était que militaire. Il s'agissait aussi d'une compétition sociale, d'une compétition politique, qui nous a permis de regarder l'espace comme un trampoline vers la preuve que notre système social était le meilleur.
Waar willen we heen met de wereld? Weet je wat? Hoe we er ook naar kijken, of we kunst en wetenschap nou zien als gescheiden of verschillend; ze worden beide beïnvloed, en ze hebben beide problemen. Ik heb meegedaan aan het project 'S.E.E.ing the Future'. Hoe ga je effectief om met overheidsbestedingen? Er waren veel wetenschappers in verschillende fases van hun carrière. Ze kwamen naar Darthmouth College, waar ik lesgaf. Ze bespraken met theologen en financiers wat er kwam kijken bij het investeren in wetenschappelijk onderzoek. Wat is daarin belan
grijk? Er doken ideeën op die sterke parallellen vertonen met kunst. Ze zeiden dat de oms
...[+++]tandigheden waarin we ons momenteel bevinden, met betrekking tot wetenschap en technologie, die ons de wereldleiders hebben gemaakt, anders zijn dan in de jaren 40, 50, 60 en 70, toen we opkwamen als wereldleiders. We hoeven niet meer te concurreren met het fascisme of het Sovjet-communisme. Die concurrentie was trouwens niet alleen militair, maar ook sociaal en politiek, waardoor we de ruimte gingen zien als een platform waarmee we konden aantonen dat ons sociale systeem beter was.Qu'est-il arrivé à William J. Clinton ? On ne le saura peut-être jamais. Et ce n
'est pas comme s'il était ici, prêt à ré
pondre à toutes ces questions. Et ce n'est pas comme s'il était ici, prêt à répondre à toutes ces questions. (Rires) Ça pourrait devenir embarrassant ! Tout cela s'est produit sous son nez ! Si seulement il pouvait être là... (Rires) Il pourrait nous rappeler, comme il le fait dans le résumé de son autobiographie, que ce jour, Bill Clinton commença un voyage. Il pourrait nous rappeler, comme il le fait dans le résumé de son autobiographie, que ce jour, Bill
...[+++]Clinton commença un voyage. Un voyage qui fit de lui le premier président démocrate élu Un voyage qui fit de lui le premier président démocrate élu pour deux mandats consécutifs, depuis des générations.
Wat gebeurde er bij William Jefferson Clinton? Misschien zullen we het nooit weten. En ik heb opgemerkt, dat hij vandaag niet echt aanwezig is... ... om lastige vragen te beantwoorden. (Gelach) Dat zou immers pijnlijk kunnen worden, nietwaar? Ik wil maar zeggen: dit gebeurde allemaal tijdens zijn dienst. Maar àls hij hier was... (Gelach) ... had hij ons er vast aan herinnerd, zoals hij ook in zijn boek doet... ... dat Bill Clinton op deze dag een reis begon. Een reis die hem tot... ... de eerste gekozen Democratische president maakte... ... voor twéé termijnen - voor het eerst sinds vele jaren...
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
question c'était cherchions-nous ->
Date index: 2024-10-07