Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «quand d'autres peuvent » (Français → Néerlandais) :
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout c
e que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk l
icht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als j
e goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan
op een da ...[+++]g ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Et c'est pourquoi les gens ont choisi de travailler chez eux, ou alors ils peuvent peut-être aller au bureau, mais ils peuvent peut-être aller au bureau très tôt le matin, ou tard le soir quand il n'y a personne, ou ils restent après que tout le monde soit parti, ou ils y vont le weekend, ou ils font le travail dans l'avion, ou ils font le travail dans la voiture ou dans le train parce qu'il n'y a rien pour les distraire. Vous pouvez être distrait par différentes choses, mais il n'y pas rien d'aussi mauvais pour vous distraire que ce dont je vous parlerai dans une minute. Et tout ce phénomène qui consiste à avoir de courtes périodes intensives pour travailler me rappelle autre chose qui ne marche pas quand vous êtes interrompu, et il s'agit
...[+++] du sommeil. Je pense que le sommeil et le travail sont très liés. Et ce n'est pas seulement que vous pouvez travailler quand vous dormez et que vous pouvez dormir quand vous travaillez. Ce n'est pas vraiment ce que je veux dire. Je parle précisément du fait que le sommeil et le travail sont basés sur des phases, ou sont des évènements qui se basent sur des stades. Donc le sommeil fonctionne en phases ou stades de sommeil -- certains les appellent autrement. Il y en a cinq, et pour atteindre les phases profondes, celles qui sont importantes, vous devez passer par les phases précédentes. Et si on vous interrompt pendant que vous passez par les premières phases -- si quelqu'un se cogne dans votre lit, ou s'il y a un bruit, ou quoi que ce soit -- vous ne reprenez pas là où vous vous êtes arrêté. Si on vous interrompt et qu'on vous réveille, vous devez recommencer. Vous devez donc revenir quelques phases en arrière et recommencer.
Daarom verkiezen mensen om thuis te werken, of ze gaan wel naar kantoor, maar dan erg vroeg op de dag, of laat op de avond als er niemand is, of ze blijven achter nadat iedereen is vertrokken, of ze gaan in het weekend of ze maken het werk af in het vliegtuig, of ze doen het werk in de auto of in de trein omdat er geen afleiding is. Daar zijn wel andere soorten afleidingen, maar niet de echt storende afleidingen. Ik zal het er zo over hebben. Dit hele fenomeen van korte brokjes tijd om werk te doen, herinnert me aan iets anders waarbij je niet gestoord wilt worden: slaap. Ik denk dat slaap en werk veel overeenkomsten hebben. Niet alleen omdat je kunt werken tijdens je slaap en kunt slapen tijdens je werk. Dat bedoel ik niet echt. Ik heb het
...[+++] specifiek over het feit dat slaap en werk gebeurtenissen zijn die bestaan uit fasen, of stadia. Slaap gebeurt dus in fasen of stadia -- mensen gebruiken verschillende namen. Er bestaan er vijf, en om de echte, betekenisvolle, diepe slaap te krijgen. moet je eerst door de vroege stadia heen. Als je gestoord wordt tijdens een van de vroege stadia -- als iemand tegen je aanstoot in bed, of door een geluid, of wat er ook gebeurt -- dan ga je niet door waar je gebleven was. Als je slaap onderbroken wordt, moet je opnieuw beginnen. Je moet een paar fasen terug en opnieuw beginnen.Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille person
...[+++]nes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken
...[+++]konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...(Rires) L'autre chose qui s'est produite -- et même à ce moment-là, j'ai dit : « Bon, c'est peut-être un bon ajout. C'est bien pour les étudiants motivés. C'est peut-être aussi bien pour ceux qui sont scolarisés chez eux. » Mais je ne pensais pas que ça deviendrait quelque chose qui s'infiltrerait en quelque sorte dans la salle de classe. Mais j'ai ensuite commencé à recevoir des lettres d'enseignants. Et les enseignants m'écrivaient : « Nous utilisons vos vidéos pour faire bouger la classe. Vous donnez les cours, donc maintenant nous... » et cela pourrait arriver dans toutes les classes d'Amérique aujourd'hui, « ... maintenant je donne vos cours comme devoirs à la maison. Et ce qu'étaient les devoirs à la maison, les étudiants les font mai
...[+++]ntenant dans la salle de classe. » Je veux m'arrêter là-dessus -- (Applaudissements) Je veux m'arrêter là-dessus un instant, parce qu'il y a deux ou trois choses intéressantes. Premièrement, quand ces enseignants font cela, il y a l'avantage évident -- l'avantage que maintenant leurs étudiants peuvent apprécier les vidéos de la même façon que mes cousins. Ils peuvent mettre en pause, reprendre à leur propre rythme, à leur convenance. Mais la chose la plus intéressante est -- et ça ne va pas de soi quand on parle de technologie dans les salles de classe -- en enlevant les cours à modèle unique de la classe et en laissant les élèves auto-réguler leurs cours à la maison, quand vous entrez alors dans la classe, en les laissant faire le travail, avec l'enseignant à proximité, en donnant aux enfants des moyens réels d'interagir entre eux, ces enseignants ont utilisé la technologie Ils ont pris une expérience fondamentalement déshumanisante -- pour humaniser la classe. 30 enfants avec leur index sur les lèvres, n'ayant pas le droit d'interagir entre eux. Un enseignant, peut importe sa qualité, doit donner ces cours à modèle unique à 30 élèves -- des visages vides, légèrement antagonistes -- c'est désormais une expérience humaine. Mainten ...
(Gelach) Er gebeurde nog iets. Op dit punt zei ik: Oké, misschien is het een goede aanvulling. Het is goed voor gemotiveerde leerlingen. Het is misschien goed voor het thuisonderwijs. Maar ik had niet gedacht dat het op een of andere manier zou doordringen tot in de klas. Maar toen begon ik brieven te krijgen van leerkrachten. De leerkrachten schreven: Wij gebruiken je video's om de klas 180 graden te draaien. Jij hebt de les gegeven, dus wat we nu doen is ... en dit zou morgen in elk klaslokaal in Amerika kunnen gebeuren - ... we geven je les als huiswerk op. Wat vroeger huiswerk was, laat ik de leerlingen nu in de klas doen. Ik wil hier even pauzeren. (Applaus) Ik wil hier even pauzeren, omdat ik een paar interessante dingen zie. Een, wan
...[+++]neer deze leraren dat doen, is er het onmiskenbare voordeel - het voordeel dat hun leerlingen nu de video's kunnen gebruiken zoals mijn neefjes dat deden. Ze kunnen pauzeren, herhalen op hun eigen tempo, binnen hun eigen tijd. Wat nog interessanter is -- en dit gaat tegen de intuïtie in, als het over technologie in de klas gaat -- je stapt af van de eenheidsworst -les voor de klas en laat leerlingen op hun eigen tempo thuis les volgen. Dan ga je naar de klas, laat ze werken, laat de leerkracht rondlopen, laat de kinderen er met elkaar over praten. Zo hebben deze leerkrachten technologie gebruikt Ze namen een fundamenteel ontmenselijkende ervaring - om de klas menselijker te maken. 30 kinderen met hun vingers op de lippen, die niet met elkaar mochten praten. Een leerkracht, hoe goed hij ook is, moet een eenheidsworst -les geven aan 30 leerlingen -- uitdrukkingsloos gezicht, ietwat vijandig. Nu is het een menselijke ervaring. Nu is er echt onderlinge interactie. Zodra de Khan Academy -- Ik gaf mijn job op en we werden een echte organisatie. We zijn een organisatie zonder winstbejag. De vraag is, hoe brengen we dit naar een hoger niveau?Mais mon rêve est que, si vous pouvez faire que ce soit économique, et répondre aux contraintes de CO2, alors les sceptiques diront : OK, ça m'est égal qu'il ne rejette pas de CO2, j'aurais préféré qu'il émette du CO2, mais je crois que je vais l'accepter parce que c'est meilleur marché que ceux d'avant. (Applaudissements) CA: Et alors, ce serait votre réponse à l'argument de Bjorn Lomborg, que, si on dépense toute cette énergie à essayer de résoudre le problème du CO2, ça va l'emporter tous les autres objectifs, comme d'essayer de débarrasser le monde de la pauvreté et du paludisme, etc. Que c'est un gaspillage stupide des ressources que de dépenser de l'argent pour ça,quand il y a bien mieux à faire. BG: Eh bien, les dépenses réellement c
...[+++]onsacrées en Recherche & Développement -- disons, si les États-Unis dépensaient 10 milliards de plus par an qu'actuellement -- ce ne serait pas si dramatique. Ça ne remettrait pas les autres postes de dépense en cause. Là où les gens raisonnables peuvent ne pas être d'accord, et on parle ici de grosses sommes, c'est quand vous avez quelque chose de pas économique, et que vous essayez de le financer. C'est surtout ça, pour moi, qui est du gâchis.
Maar mijn droom is dat, als je het economisch kunt maken, én laat voldoen aan de CO2-beperkingen, vervolgens de sceptici zeggen, oké, het kan me niet schelen dat er geen CO2 uit komt, ik zou misschien zelfs wensen dat er wel CO2 uit kwam, maar ik zal het maar accepteren omdat het goedkoper is dan eerst. (Applaus) CA: En dat zou uw reactie zijn op het argument van Bjorn Lomborg, dat eigenlijk als je al deze energie besteedt aan het oplossen van het CO2-probleem, gaat dat ten koste van al je andere doelen om te proberen de wereld te verlossen van armoede en malaria, enzovoort. Het is een domme verspilling van hulpbronnen om geld daar aan te besteden als er betere dingen zijn die we ermee kunnen doen. BG: Nou, de werkelijke uitgaven voor dat R
...[+++]& D gedeelte -- zeg dat de VS per jaar 10 miljard meer moeten besteden dan nu -- is niet zo dramatisch. Het hoeft niet weggehaald worden bij andere dingen. Het loopt pas echt in grote bedragen, en hierover kunnen redelijke mensen van mening verschillen, wanneer je iets dat oneconomisch is, probeert te financieren. Dat is, volgens mij, meestal een verspilling.Je pense que nous avons besoin d'aider dans d'autres pays à former des femmes aux fonctions politiques, à comprendre comment elles peuvent en fait développer des voix politiques. Je pense que nous avons aussi besoin de soutenir les créations d'entreprises et de nous assurer que les femmes s'entre-aident. Maintenant j'ai un dicton auquel je crois vraiment fort, parce que j'ai un certain âge et quand j'ai commencé ma carrière, croyez-le ou non, il y avait d'autres femmes qui me critiquaient : Pourquoi ne faites-vous pas la queue pour le covoiturage? ou Vos enfants ne souffrent-ils pas du fait que vous n'êtes pas là tout le temps? Je pense que nous avons tendance à nous faire sentir coupable les unes les autres.
Ik denk dat het nodig is om andere landen te helpen om vrouwen op te leiden om een politiek mandaat op te nemen, om erachter te komen hoe ze zich in de politiek kunnen laten horen. Ik denk dat we ook ondersteuning moeten geven wanneer ondernemingen worden opgericht en er gewoon voor zorgen dat vrouwen elkaar helpen. Nu heb ik een motto dat ik hoog in het vaandel draag. Ik heb al een bepaalde leeftijd bereikt en toen ik begon aan mijn carrière - geloof het of niet - waren er andere vrouwen die kritiek hadden op mij: Waarom haal je je kinderen niet af van school? of Is het niet nadelig voor je kinderen dat je er niet de hele tijd bent? Ik denk dat we geneigd zijn om elkaar schuldig te laten voelen.
(Rires) Donc le premier, c’est une dynamique de jeu très simple. Ça s’appelle la dynamique du rendez-vous. Et c’est une dynamique dans laquelle, pour réussir, les joueurs doivent faire quelque chose à un moment déterminé, généralement dans un lieu déterminé. Et ces dynamiques sont parfois effrayantes parce que vous vous dites que d’autres personnes peuvent utiliser des forces pour manipuler mon interaction, ce que je fais, où je le fais, quand je le fais. Cette sorte de perte du libre arbitre qui arrive dans les jeux peut être effarant, donc pour chaque dynamique, je vais vous donner trois exemples -- un qui montre comment on s’en sert déjà dans le monde réel, pour que vous puissiez rationaliser un petit peu, un qui démontre son utilisation
...[+++] dans les jeux conventionnels -- Je crois que tout est un jeu, ici c’est plutôt ce que vous pourriez penser d’un jeu joué sur une table ou sur un écran, un sur comment elle peut être utilisé pour le bien, pour qu'on puisse voir que ces forces peuvent être vraiment puissantes. Donc le premier -- la plus célèbre dynamique de rendez-vous au monde -- est ce qu'on appelle les happy hour . J’ai donc quitté très récemment Princeton et je me suis retrouvé pour la première fois dans un bar, et j’ai remarqué ces happy hour partout, d'accord.
(Gelach) De eerste is een heel eenvoudige spelregel. Het heet de afspraak-regel. Om in deze regel te slagen, moeten spelers iets doen op een vooraf bepaalde tijd, meestal op een vooraf bepaalde plaats. Deze regels zijn af en toe een beetje eng, omdat je denkt dat andere mensen krachten kunnen gebruiken die beïnvloeden hoe ik reageer, wat ik doe, waar ik dat doe en wanneer ik dat doe. Dit soort van verlies van vrije wil komt voor in spellen en kan beangstigend zijn. Van elke spelregel ga ik drie voorbeelden geven -- Eén die laat zien hoe de regel in de echte wereld al wordt toegepast, zodat u het zo'n beetje kunt rationaliseren. Eén die hem laat zien in een spel dat we als conventioneel beschouwen -- ik denk dat alles een spelletje is, dit i
...[+++]s meer een soort spelletje dat wordt gespeeld op een bord of een computerscherm. En één die laat zien hoe dit ten goede kan worden gebruikt, zodat we kunnen zien dat deze krachten echt heel krachtig kunnen zijn. Dus de eerste - de bekendste afspraakregel in de wereld - is iets dat happy hour heet. Dus toen ik heel kort geleden met Princeton stopte en voor het eerst in een bar belandde, zag ik die happy hours echt overal waar ik kwam.Il ne s'agit pas que de religion. Je pense que les politiciens peuvent encourager des relations à somme non-nulle, vous voyez, les engagements économiques sont généralement meilleurs que les blocus et ainsi de suite, je crois, à cet égard. Et les politiciens peuvent être conscients, et doivent être conscients. que quand les gens dans le monde entier les regardent, regardent leur nation, et réagissent à leurs propos selon qu'ils se trouvent dans une relation à somme non-nulle ou nulle avec une nation. comme, disons, l'Amérique, ou n'importe quelle autre nation, la psychologie humaine est telle qu'ils se servent de repères tel que: Est-ce qu'on se sent respecté? Parce que, vous savez, historiquement, si vous n’êtes pas respectés, vous n'allez
...[+++] probablement pas finir dans une situation à somme non-nulle, une relation mutuellement bénéfique avec les gens.
Het gaat niet alleen om religie. Politici kunnen niet-nulsomrelaties helpen bevorderen. Economisch engagement is over het algemeen beter dan blokkades en ga zo maar door. Politici kunnen en moeten er zich van bewust zijn, dat wanneer mensen over de hele wereld naar hen kijken, naar hun land kijken, en hun signalen oppikken over de vraag of ze zich in een nulsom- of een niet-nulsomrelatie met een natie als, laten we zeggen, Amerika, of enige andere natie, bevinden, de menselijke psychologie zodanig is dat zij signalen gebruiken als: Hebben we het gevoel dat we worden gerespecteerd? Want weet je, historisch gezien, als je niet wordt gerespecteerd, ga je waarschijnlijk niet tot een niet-nulsom-, wederzijds winstgevende relatie met mensen komen
...[+++].Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc
...[+++], celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slechts enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waara
...[+++]an andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Vous pouvez aussi faire des erreurs de conception. Comme celui-là un bâtiment dans New York. Quand vous le regardez de ce coté, il semble que les balcons penchent vers le haut et quand vous marchez jusqu'à l'autre coté, ils semblent pencher vers le bas. Donc il y a des cas où des erreurs de conception dans le design conduisent à creer des illusions. Ou, vous pouvez prendre cette image particulière, non-retouchée. C'est intéressant car je reçois beaucoup de courriels de personnes me demandant y-a-t-il des différences de perception entre hommes et femmes ? Et je réponds Non . Les femmes peuvent naviguer dans notre monde de la même manière que les hommes -- et pourquoi ne pourraient-elles pas ? Cependant, pour cette illusion précise, les femme
...[+++]s sont systématiquement meilleures que les hommes : elles accordent la tête à la bonne personne en se basant sur le style vestimentaire. Elles font concorder le chapeau au reste.
Je kunt ook ontwerpfouten maken. Zoals dit gebouw in New York. Wanneer je het van deze kant bekijkt, wijzen de balkons omhoog. En wanneer je naar de andere kant wandelt, zie je dat de balkons omlaag wijzen. Er zijn dus gevallen waarbij de ontwerpfouten eigenlijk tegelijk illusies zijn. Of je neemt deze onbewerkte foto. Ik krijg met regelmaat de vraag per e-mail van mensen die vragen of er verschillen in waarneming zijn tussen mannen en vrouwen. En ik antwoord dan nee . Ik bedoel, vrouwen kunnen net zo goed als mannen door onze wereld navigeren. Waarom niet? Maar, deze illusie toont aan dat vrouwen consequent beter zijn in het bepalen van wie het hoofd is, dan mannen, omdat zij naar mode-aanwijzingen kijken. Ze matchen de hoed.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
quand d'autres peuvent ->
Date index: 2024-04-02